NJ 1926, p. 269:Notariëele akte van 1922, waarbij partijen verklaren dat een schelding en toebedeeling in 1909 onder een ontbindende voorwaarde was geschied, tengevolge waarvan het bedoeld erf niet aan A. (Akte 1909) maar aan B. was toegescheiden. Registratierecht. Terugvordering van f 298.50 als onverschuldigd betaald overdrachtsrecht. Bewijskracht van authentieke akten tegenover derden. Tegen-brief van art. 1910 B. W. ?

NJ 1926, p. 269

Notariëele akte van 1922, waarbij partijen verklaren dat een schelding en toebedeeling in 1909 onder een ontbindende voorwaarde was geschied, tengevolge waarvan het bedoeld erf niet aan A. (Akte 1909) maar aan B. was toegescheiden. Registratierecht. Terugvordering van f 298.50 als onverschuldigd betaald overdrachtsrecht. Bewijskracht van authentieke akten tegenover derden. Tegen-brief van art. 1910 B. W. ?

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Essentie

Notariëele akte van 1922, waarbij partijen verklaren dat een schelding en toebedeeling in 1909 onder een ontbindende voorwaarde was geschied, tengevolge waarvan het bedoeld erf niet aan A. (Akte 1909) maar aan B. was toegescheiden. Registratierecht. Terugvordering van f 298.50 als onverschuldigd betaald overdrachtsrecht. Bewijskracht van authentieke akten tegenover derden. Tegen-brief van art. 1910 B. W. ?

Samenvatting

Rechtb.: De Staat heeft zich als heffer van registratierecht te richten naar den ten opzichte van de personen, die partij bij de akten waren, bestaanden rechtstoestand. De fiscus heeft dus ten onrechte over de akte van 1922 overdrachtsrecht geheven. Art. ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.