Rb. Groningen, 17-04-2007, nr. AWB 07/225

Bij het hiervoor genoemde besluit van 21 februari 2007 heeft verweerder op grond van artikel 3, eerste lid, sub b, juncto artikel 7, eerste lid van de Wet bevordering integriteits-beoordelingen door het openbaar bestuur (hierna te noemen: wet BIBOB) besloten de aan verzoeker verleende exploitatievergunningen ten behoeve van de prostitutie-inrichtingen, gevestigd in de panden [adres] [nummer], [nummer], [nummer], [nummer] en [nummer] te [woonplaats], in te trekken.

Tegen dit besluit (hierna te noemen: het bestreden besluit) heeft verzoeker op grond van artikel 7:1, eerste lid, Awb, bij brief van 26 februari 2007 een bezwaarschrift ingediend bij verweerder.

Bij verzoekschrift van gelijke datum heeft verzoeker de voorzieningenrechter gevraagd met betrekking tot het bestreden besluit een voorlopige voorziening te treffen.

Verweerder heeft op 6 maart 2007 de op de zaak betrekking hebbende stukken en een verweerschrift ingediend.

In zijn verweerschrift van 6 maart 2007 heeft verweerder onder meer het uitgebrachte BIBOB-advies in het geding gebracht en heeft hij medegedeeld dat uitsluitend de rechter kennis zal mogen nemen van deze stukken. Bij beslissing van 21 maart 2007 heeft de rechtbank met toepassing van artikel 8:29, derde lid, van de Awb beslist dat deze beperking van de kennisneming gerechtvaardigd is. Verzoeker heeft vervolgens bij emailbericht van 22 maart 2007 aan de voorzieningenrechter toestemming verleend om mede op grondslag van bedoelde stukken uitspraak te doen.

Het verzoek is behandeld ter zitting van de voorzieningenrechter op 28 maart 2007. Verzoeker is daar in persoon verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde, S.Z. Scheepstra en [naam].

Verweerder heeft zich ter zitting door zijn gemachtigden laten vertegenwoordigen, vergezeld van mr. H.J. Blaauw en mr. G.J. Bouma.

Bij brief van 29 maart 2007 heeft verweerder gevraagd om heropening van het onderzoek, welk verzoek de voorzieningenrechter heeft ingewilligd. Op 5 april 2007 heeft een tweede behandeling ter zitting plaatsgevonden.

Verzoeker is daar in persoon verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde, S.Z. Scheepstra en [naam].

Verweerder heeft zich ter zitting door zijn gemachtigde mr. J.D. Leerink en mr. H.J. Blaauw laten vertegenwoordigen.

Op 4 april 2007 heeft verweerder een aantal stukken ingezonden met de mededeling dat op grond van artikel 8:29 Awb alleen de voorzieningenrechter van die stukken kennis zal mogen nemen.

Afschriften van de gedingstukken -afgezien van vorenbedoelde stukken en het BIBOB-rapport- zijn, voor zover niet door hun ingediend, aan partijen toegezonden. Ter zitting heeft de voorzieningenrechter verzoeker inzage gegeven in de door verweerder bij brief van 4 april 2007 overgelegde stukken.

Gelet op het in artikel 28, eerste lid, wet BIBOB bepaalde heeft de voorzieningenrechter besloten de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening achter gesloten deuren plaats te laten vinden.

Ingevolge artikel 8:81, eerste lid, Awb, kan, voorzover hier van belang, indien tegen een besluit, voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank, bezwaar is gemaakt de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd kan worden in de hoofdzaak op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

Op grond van artikel 7 wet BIBOB kan een gemeentelijke vergunning die op grond van een verordening verplicht is gesteld voor een inrichting of bedrijf, door verweerder, voorzover het een krachtens het tweede lid aangewezen inrichting of bedrijf betreft, worden ingetrokken, in het geval en onder de voorwaarden, bedoeld in artikel 3.

Artikel 3 wet BIBOB luidt als volgt:

Voorzover het ernstig gevaar als bedoeld in het eerste lid, aanhef en onderdeel a, betreft, wordt de mate van het gevaar vastgesteld op basis van:

Voorzover het ernstig gevaar als bedoeld in het eerste lid, aanhef en onderdeel b, betreft, wordt de mate van het gevaar vastgesteld op basis van:

De betrokkene staat in relatie tot strafbare feiten als bedoeld in het tweede en derde lid, indien:

De weigering dan wel intrekking, bedoeld in het eerste lid, vindt slechts plaats indien deze evenredig is met:

Eenzelfde bevoegdheid tot weigering dan wel intrekking als bedoeld in het eerste lid hebben bestuursorganen, indien feiten en omstandigheden erop wijzen of redelijkerwijs doen vermoeden dat ter verkrijging van de aangevraagde dan wel gegeven beschikking een strafbaar feit is gepleegd. De weigering dan wel intrekking vindt slechts plaats, indien deze tenminste evenredig is met, ingeval van vermoedens, de ernst daarvan en met de ernst van het strafbare feit.

Voorzover blijkt dat geen sprake is van ernstig gevaar als bedoeld in het eerste lid, kan het bestuursorgaan bij mindere mate van gevaar aan de beschikking voorschriften verbinden. Deze voorschriften zijn gericht op het wegnemen of beperken van dergelijk gevaar."

Verweerder is tot het thans bestreden besluit gekomen op grond van de overweging dat er een ernstige mate van gevaar bestaat dat de aan verzoeker verleende vergunningen mede gebruikt worden voor het plegen van strafbare feiten.

Het geschil spitst zich erop toe of verweerder daartoe in redelijkheid heeft kunnen besluiten.

Verweerder heeft zich gebaseerd op het ter zake door het bureau-BIBOB uitgebrachte advies. De wetgever heeft het BIBOB-instrumentarium in het leven geroepen om gemeenten ondersteuning te geven bij het beslissen op vergunningaanvragen en het beoordelen of vergunningen al dan niet ingetrokken dienen te worden op voor criminele invloeden kwetsbare maatschappelijke terreinen, waartoe de prostitutiebranche volgens de toelichting bij de wet behoort. Inherent aan het gebruik van dit (adviserings)instrument in het bestuursrecht is dat het bestuursorgaan een eigen beoordeling maakt van de wenselijkheid om de betrokken vergunning te verlenen, te weigeren of in te trekken, op basis van de door het bureau-BIBOB gemaakte gevaarsanalyse en de door het bestuursorgaan te maken belangenafweging. Het bestuursorgaan moet daarbij beoordelen of het onderzoek naar de feiten op zorgvuldige wijze tot stand is gekomen en of het advies inhoudelijk concludent is, dat wil zeggen dat de feiten de conclusies kunnen dragen. Het bestuursorgaan kan evenwel de feitelijke juistheid van de verkregen informatie slechts zeer beperkt toetsen. De bestuursrechter toetst, naast de vraag of de advisering door het bureau-BIBOB voldoet aan de wettelijke eisen, of het bestuursorgaan zich in redelijkheid op dit advies heeft kunnen baseren. De uiteindelijke belangenafweging door het bestuursorgaan bij de vraag of het advies moet leiden tot besluiten zoals in dit geding bestreden, kan de bestuursrechter slechts marginaal beoordelen.

Op grond van artikel 28, eerste lid, wet BIBOB is eenieder die krachtens deze wet de beschikking krijgt over gegevens met betrekking tot een derde verplicht tot geheimhouding daarvan, behoudens voorzover een bij deze wet gegeven voorschrift mededelingen toelaat.

Op grond van het derde lid van voornoemd artikel 28 dient de betrokkene die gebruik wenst te maken van de mogelijkheid zijn zienswijze kenbaar te maken door het bestuursorgaan de gelegenheid te worden geboden het advies in te zien.

Verzoeker heeft van die gelegenheid gebruik gemaakt.

Verweerder heeft zich bij het nemen van het bestreden besluit, zoals reeds aangegeven, gebaseerd op het door het bureau-BIBOB ter zake uitgebrachte advies.

Bij brief van 31 januari 2007 heeft het bureau-BIBOB geantwoord op door verweerder bij brief van 22 januari 2007 gestelde vragen.

Verzoeker heeft verweerder bij brief van 16 februari 2007 verzocht te mogen reageren op het nadere advies van het bureau-BIBOB.

Verweerder heeft verzoeker die gelegenheid niet geboden en heeft vervolgens het bestreden besluit genomen.

Verzoeker heeft gesteld dat verweerder hem ten onrechte niet in de gelegenheid heeft gesteld zijn zienswijzen kenbaar te maken naar aanleiding van het door het bureau-BIBOB nader uitgebrachte advies. Verweerder heeft daartegen ingebracht dat zodanige verplichting niet op hem rust; hij dient verzoeker in de gelegenheid te stellen zijn zienswijze kenbaar te maken ter zake van het voornemen een voor hem ongunstig besluit te nemen, van een verplichting zich uit te laten over het nadere advies is echter geen sprake.

De voorzieningenrechter kan slechts ten dele meegaan in deze visie van verweerder. Op grond van artikel 33, eerste lid, wet BIBOB stelt het bestuursorgaan, voordat het een voor de betrokkene negatieve beslissing neemt op grond van het bestaan van ernstig gevaar als bedoeld in artikel 3, eerste lid, dan wel op grond van feiten of omstandigheden als bedoeld in artikel 3, zesde lid, de betrokkene in de gelegenheid zijn zienswijze naar voren te brengen. In dit geval is dat ook gebeurd en verzoeker heeft zijn zienswijze kenbaar gemaakt. Echter, nadat verzoeker zijn zienswijzen kenbaar had gemaakt heeft verweerder het bureau-BIBOB een aantal vragen voorgelegd waarop het bureau-BIBOB heeft gereageerd. Hoewel de wet niet bepaalt dat een zienswijze ter zake van dat antwoord moet kunnen worden gegeven, brengt een redelijke wetsuitleg met zich mee dat dat wel gebeurt. Het is immers mede de nadere brief waarop verweerder het bestreden besluit heeft gebaseerd.

Het had naar het oordeel van de voorzieningenrechter in dit geval in de rede gelegen dat verweerder verzoeker in de gelegenheid had gesteld zijn zienswijze kenbaar te maken, mede gelet op de vele vraagtekens die verzoeker heeft gezet bij een aantal in het BIBOB-rapport aangevoerde zaken.

Verzoeker heeft in het zienswijzengesprek op 17 januari 2007 hetgeen waarvan in het BIBOB-advies melding wordt gemaakt gemotiveerd betwist.

Zo heeft verzoeker (onder meer) bestreden:

De voorzieningenrechter van de rechtbank Groningen,

RECHT DOENDE,