Hof 's-Gravenhage, 26-04-2010, nr. BK-09/00736

Ten laste van belanghebbende is een bedrag van € 18.200 aan loonbelasting en premie volksverzekeringen over het tijdvak van 1 november tot en met 30 november 2006 ingehouden.

Bij uitspraak op het door belanghebbende tegen de inhouding gemaakte bezwaar heeft de Inspecteur besloten geen teruggaaf van loonbelasting en premie volksverzekeringen te verlenen.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. In verband daarmee is een griffierecht geheven van € 39.

Bij de in de aanhef vermelde uitspraak heeft de rechtbank het beroep gegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar vernietigd, de teruggaaf gelast van € 18.200 aan ingehouden loonbelasting en premie volksverzekeringen en de Inspecteur gelast aan belanghebbende het gestorte griffierecht te vergoeden.

De Inspecteur is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 19 maart 2010, gehouden te 's‑Gravenhage. Daar zijn beide partijen verschenen. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt.

Op grond van de stukken van het geding en het zitting verhandelde is in hoger beroep, als tussen partijen niet in geschil dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende komen vast te staan:

Belanghebbende is tot 1 april 2004 in dienst bij de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid [A] B.V. te [Q].

Bij vonnis van 21 juli 2004 heeft de rechtbank Utrecht, sector kanton, [A] B.V. veroordeeld tot het betalen van achterstallig salaris en tot nakoming van de pensioenvoorziening, op straffe van een dwangsom van € 250 per dag of gedeelte van een dag dat [A] B.V. in gebreke blijft de pensioenvoorziening na te komen.

Op 13 oktober 2004 heeft [A] B.V. het achterstallige salaris aan belanghebbende betaald.

Omdat [A] B.V. nakoming van de pensioenvoorziening weigerde, is zij met ingang van 14 oktober 2004 dwangsommen verschuldigd geworden.

[A] B.V. is in december 2004 de pensioenvoorziening alsnog nagekomen, maar heeft geweigerd de dwangsommen te voldoen. Zij heeft in een procedure voor de rechtbank Utrecht, sector kanton, gevorderd de dwangsommen zoals opgelegd in het vonnis van 21 juli 2004 op te heffen dan wel (subsidiair) dat voor recht wordt verklaard dat geen dwangsommen zijn verbeurd dan wel (meer subsidiair) dat de dwangsommen worden verminderd.

Die vorderingen heeft de rechtbank Utrecht, sector kanton, bij vonnis van 16 november 2005 afgewezen.

Naar aanleiding van het vonnis van 16 november 2005 zijn de advocaten van [A] B.V. en belanghebbende bij elkaar te rade gegaan om een oplossing te bereiken. Dat heeft in januari 2006 geleid tot een akkoord tussen [A] B.V. en belanghebbende op grond waarvan [A] B.V. een bedrag van € 35.000 aan dwangsommen heeft gestort op de derdenrekening van belanghebbendes advocaat. Die laatste heeft op 1 november 2006 dat bedrag, onder inhouding en afdracht van 52 percent loonbelasting/premie volksverzekeringen, betaald aan belanghebbende.

De rechtbank heeft — voor zover hier van belang — het volgende overwogen:

In geschil is of het bedrag van € 35.000 is onderworpen aan de heffing van loonbelasting en premie volksverzekeringen. Wat dat aangaat houdt partijen uitsluitend het antwoord op de vraag verdeeld of dat bedrag is aan te merken als loon in de zin van de Wet op de loonbelasting 1964, welke vraag de Inspecteur bevestigend en belanghebbende ontkennend beantwoordt.

Voor de standpunten van partijen en voor de gronden waarop zij hun standpunten doen steunen wordt verwezen naar de stukken van het geding.

Ter zitting heeft de Inspecteur zich akkoord verklaard dat, ook al wordt belanghebbende in het ongelijk gesteld, aan belanghebbende een vergoeding van € 161 aan proceskosten toekomt en aan belanghebbende ook het bij de rechtbank betaalde griffierecht wordt vergoed.

Het Hof is van oordeel dat de Inspecteur in het hogerberoepschrift, zoals toegelicht in de pleitnota, met juistheid heeft beargumenteerd dat het bedrag van € 35.000 aan dwangsommen zozeer samenhangt met de dienstbetrekking die belanghebbende bij [A] B.V. had, dat dat bedrag kwalificeert als loon uit dienstbetrekking. Daarbij heeft het Hof overwogen dat uit de vastgestelde feiten, in het bijzonder die rond de aard van de dwangsommen, redelijkerwijs geen andere conclusie is te trekken dan dat de dwangsommen onverbrekelijk zijn verbonden met de verplichting van [A] B.V., specifiek in haar hoedanigheid van werkgeefster, om belanghebbende het voor het verrichten van arbeid overeengekomen loon, waaronder ook de pensioengelden, te betalen. Daaruit volgt dat een onverbrekelijke band bestaat tussen de dwangsommen en de aan belanghebbende uit hoofde van de dienstbetrekking tegenover zijn werkgeefster toekomende (loon-)rechten als werknemer. De dwangsommen moeten dan ook als uit de dienstbetrekking bij [A] B.V. genoten worden aangemerkt.

Het vorenoverwogene voert het Hof tot de slotsom dat het hoger beroep gegrond is. Bijgevolg moet worden beslist als hierna is vermeld.

In het vermelde in 5.3 vindt het Hof aanleiding de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende, ten bedrage van € 161. Voor een hogere vergoeding acht het Hof geen termen aanwezig.

Voorts dient, gelet op het vermelde in 5.3, het voor deze zaak in eerste aanleg gestorte griffierecht van € 39 aan belanghebbende te worden vergoed.

Het Gerechtshof:

De uitspraak is vastgesteld door mrs. U.E. Tromp, J.T. Sanders en W.M.G. Visser, in tegenwoordigheid van de griffier mr. L. van den Bogerd. De beslissing is op 26 april 2010 in het openbaar uitgesproken.

aangetekend aan partijen verzonden:

Zowel de belanghebbende als het daartoe bevoegde bestuursorgaan kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

Het beroepschrift moet worden gezonden aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.

De partij die beroep in cassatie instelt is griffierecht verschuldigd en zal daarover bericht ontvangen van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan worden verzocht de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.