HR, 14-09-2012, nr. 12/00848

Zeer geachte Heer/Mevrouw,

Dit schrijven is mijn beroepschrift in cassatie inzake de uitspraak van het Gerechtshof Leeuwarden, kenmerk BK-11/00032, uitspraakdatum 3-1-2012. In deze uitspraak wordt ik in het ongelijk gesteld in mijn beroep inzake de uitspraak van de Rechtbank Leeuwarden, procedurenummer 09/2674 BPM RIJ, uitspraakdatum 6-12-2010, die handelde over mijn bezwaar tegen de BPM-heffing op mijn auto Hyundai type Sonata 2,4 dynamic version.

Een kopie van de uitspraak van het Gerechtshof is bijgevoegd (bijlage 1)

Met deze uitspraak ben ik het oneens, omdat deze uitspraak voorbij gaat aan door mij schriftelijk en mondeling naar voren gebrachte argumenten waarom de BPM-heffing op bovengenoemde Hyundai mijns inziens onjuist, en wel te hoog, vastgesteld was door de Douane [P]

In de eerste plaats wil ik er op wijzen dat ik tijdens de rechtszitting expliciet gevraagd heb om een goed gemotiveerde uitspraak, zie de quote: ‘Ik vind dat de rechtbank in haar uitspraak mijn argumenten onvoldoende gemotiveerd terzijde heeft geschoven. Ik verzoek het Hof de uitspraak goed te motiveren.’

Deze quote vindt u (in het midden) op pagina 2 van het procesverbaal.

Een kopie van het procesverbaal vindt u in bijlage 2 en tevens in bijlage 3 een kopie van de door mij ingebrachte pleitnota, omdat deze mijn argumenten voor mijn bezwaren tegen de BPM-heffing goed weergeven (dit laat onverlet de andere processtukken).

Helaas moet ik constateren dat volledig voorbijgegaan is aan een zeer belangrijk punt dat ik naar voren heb gebracht in mijn beroep, n.l. of er een geldende catalogus is en zo ja, wat is dan dè geldige catalogus op het moment dat deze (nieuwe) auto een kenteken kreeg (juli 2009). Daarbij zijn 3 mogelijkheden gegeven:

In mijn beroep heb ik mijns inziens duidelijk aangegeven dat als er perse van een cataloguswaarde uitgegaan moet worden, dan is de catalogus van de veiling de enige geldende catalogus.

Met het voorgaande wil ik aantonen dat het Hof in mijn zaak, mede gelet op mijn expliciete verzoek om een goede onderbouwing (zie Proces Verbaal in Bijlage 2), wat de rechter daarop heeft toegezegd, geen, of in ieder geval een zeer onvolledige en/of onjuiste, onderbouwing gegeven heeft voor het afwijzen van de kernpunten van mijn beroep, n.l. dat,

De gevraagde en toegezegde onderbouwing ontbreekt geheel in punt 4.8 of andere punten van de Uitspraak (bijlage 1) en zoals bestaande jurisprudentie aantoont, de punten 4.2 t/m 4.7 van de uitspraak (gelijkluidend aan 5.2 t/m 5.5 van Bijlage 5) zijn op zich onvoldoende om tot een afwijzing van mijn beroep te mogen concluderen. Ik verzoek u dan ook de uitspraak van het Hof te vernietigen.

In afwachting van uw uitspraak verblijf ik,

(…)

Zeer geachte Heer/Mevrouw,

Dit schrijven is een aanvulling op mijn eerder ingestuurde Beroepschrift in cassatie inzake de uitspraak van het Gerechtshof Leeuwarden en stuur ik u toe, niet alleen om eventuele onduidelijkheden in mijn beroepsschrift zoveel mogelijk te voorkomen, maar ook om het risico te vermijden, dat wederom een deel van mijn argumenten over het hoofd gezien wordt, zoals in de voorafgaande processen gebeurd is. Mijn oprechte excuses, dat deze aanvulling nodig is.

In de uitspraak van het Gerechtshof wordt ik in het ongelijk gesteld in mijn beroep inzake de uitspraak van de Rechtbank Leeuwarden, procedurenummer 09/2674 BPM RIJ, uitspraakdatum 6-12-2010, die handelde over mijn bezwaar tegen de BPM-heffing op mijn auto Hyundai type Sonata 2,4 dynamic version.

Mijn beroep in cassatie richt zich op de argumentatie van het Hof, d.w.z. met name het tekortschieten daaraan en dan vooral in punt 4.8 van de Uitspraak.

Gronden van beroep in Cassatie (n.b. zie ook voorgaand schrijven):

Het Hof gaat mijns inziens ongemotiveerd of onjuist gemotiveerd voorbij aan door mij ingebrachte belangrijke argumenten.

Mijn belangrijkste argument is wel, dat ik stel dat de oude catalogus, dus ook de catalogusprijs van 2005 (tot circa eind 2007, toen de nieuwe catalogus kwam), niet meer geldig was op het moment van registratie van de auto (juli 2009), omdat er een nieuwe catalogus verschenen is (vanaf ca. begin 2008).

(N.B. Het bestaan van de nieuwe catalogus wordt door de Douane niet betwist). Dit staat ook in mijn beroepsschrift in cassatie. Echter, voor de duidelijkheid stuur ik bij deze tevens 2 bijlagen om dit te verduidelijken:

Bijlage 1: Een kopie van mijn bezwaar aan de Douane [P] (zat ook bij de processtukken van de rechtbank en het Hof) waarin iets boven het midden staat:

(N.B. uit eerdere tekst is duidelijk dat met ‘andere auto’ hier ‘hetzelfde merk en type, de 2,4i Dynamic version’ bedoeld wordt, waarbij het nieuwe model enkele wijzigingen heeft t.o.v. het oude type 2,4i Dynamic version).

Bijlage 2: Beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Leeuwarden (N.B. daarin abusievelijk Hoger Beroep genoemd). Daarin heb ik gesteld dat (iets onder het midden in Bijlage 2): ‘…In mijn bij de Douane ingebrachte bezwaar en in mijn beroep tegen de afwijzing heb ik duidelijk gemaakt dat m.i. de oorspronkelijk cataloguswaarde van de door mij gekochte 4 jaar overjarige Hyundai Sonata niet meer geldig was en dat de cataloguswaarde van het nieuwe Sonata model niet van toepassing kan zijn, omdat dat een gewijzigd model betreft…’

Gelet op mijn verwijzing naar mijn bezwaar gericht aan de Douane is met het ‘niet meer geldig’ zeker ook bedoeld dat de catalogus verlopen was (zie hiervoor).

Mogelijk is het Hof er ten onrechte van uitgegaan dat mijn enige argument was, dat ik vond dat de reële waarde (veilingprijs van € 8600 waarbij nog de veilingkosten komen, totaal € 9976) van de auto uitgangspunt moest zijn voor de BPM-heffing. Dat argument hebben ze verworpen en toen gesteld, zonder verdere onderbouwing, dat alleen de catalogusprijs van toepassing is, zonder overigens te beargumenteren welke catalogus de juiste was, terwijl ik met toelichting aangegeven had in mijn beroep, dat er drie catalogi waren (zie verder mijn eerder schrijven, Beroep in cassatie, hierover).

Dat ik een sterke nadruk op de reële waarde van de auto heb gelegd is om meerdere redenen en niet alleen omdat het tegen mijn rechtsgevoel indruist, dat voor een nieuwe auto, waarvan de objectieve marktwaarde € 9976 is, de BPM uitgaat van een waarde van € 16796 omdat dit in een verouderde catalogus vermeld staat. De tweede reden is dat mijns inziens dit nooit de bedoeling van de Wet geweest kan zijn, en wel vanwege het criterium (dat in de wet staat art. 9 lid 4):

Aan de hand van de veilingprijs van € 9976 moet het toch volstrekt duidelijk zijn dat een prijs van € 16796 ook niet bij benadering bij verkoop valt te berekenen aan de afnemer (koper).

Het Hof heeft, gezien punt 4.8 van de uitspraak, niet alleen mijn overwegingen bij dit criterium terzijde geschoven zonder duidelijke argumentatie, maar ook niet beschouwd hoe dit criterium al dan niet geïnterpreteerd zou moeten worden, behalve dan met het argument betreffende ‘objectieve waarde’, waarvan ik overigens de toepassing in dit geval onjuist vind omdat er meerdere objectieve waarden zijn (zie verder). Dit criterium vereist wel degelijk nadere beschouwing, zoals eerdere jurisprudentie laat zien, waarin dit criterium beargumenteerd wordt gebruikt (zie mijn beroepsschrift in cassatie en daarin bijlage 5).

Het hiervoor genoemde criterium is (zie in mijn beroepsschrift in cassatie de bijlage 5, Bestaande Jurisprudentie) eerder door het Gerechtshof in 2003 gebruikt om vast te stellen dat een RAI-prijslijst gezien kan worden als een catalogusprijs, waaruit duidelijk is uit de argumentatie, dat het om de bedoeling van dit criterium gaat. Vandaar dat de vaststelling (in 2003) dat het, in het betreffende geval, om een onderlinge overeenkomst ging, zo belangrijk was voor de uitspraak. En, het dus van belang moet zijn, dat het in mijn zaak geen onderlinge overeenkomst betrof, daar de auto voor iedereen te koop was op basis van de veilingcatalogusprijs van € 8120 (is € 7000 + 16% veilingkosten, waarop uiteraard nog geboden is). Dit doet vermoeden, dat op basis van de uitspraak van 2003, in mijn zaak de veilingcatalogus als geldende catalogus gezien zou kunnen worden.

Dat het Hof in mijn zaak uitging van een objectieve prijsbepaling is op zich juist, daar kan ik mij mee verenigen, maar wat is de juiste objectieve prijs? Het Hof is uitgegaan van de oude (m.i. vervallen) catalogusprijs zonder enige argumentatie, terwijl er, als persé een catalogusprijs gehanteerd moet worden, sprake is van 3 objectieve catalogusprijzen (n.b. alle prijzen zijn ex BTW, ex BPM).

De marktwaarde van de mijn nieuwe auto was € 9976 (inclusief € 1376 veilingkosten)

De veilingcatalogusprijs was € 8120 (inclusief € 1120 veilingkosten)

De oude catalogusprijs (2005) was € 16796

De nieuwe catalogusprijs (gewijzigd model) ca. € 18100 (berekend op de verkoopprijs van 27495)

Objectief gezien zal duidelijk zijn welke catalogusprijs materieel gezien de meest juiste is, in aanvulling op het feit dat de enige geldende (dus niet vervallen of niet verlopen en wel van toepassing zijnde) catalogus de veilingcatalogus is. Een duidelijke argumentatie van het Hof, waarom zij voor de oude catalogus en daarmee -prijs gekozen hebben, is dus wel op zijn plaats.

Overigens wil ik er hierbij nog op wijzen dat de Wet BPM in bepaalde situaties ook een waardebepaling op basis van vergelijking mogelijk maakt. Mijns inziens moet dit geïnterpreteerd worden als een zo objectief en goed mogelijke waardebepaling van de auto. Als er geen andere gegevens bekend zijn dan kan dit bijv. door vergelijking met een zo overeenkomstig mogelijk bestaande auto. Omdat in deze zaak er een duidelijke en objectieve waarde is, n.l. de marktwaard van de auto (de koopprijs van € 9976), zou dit mijns inziens de waarde moeten zijn, indien voor deze uitleg van de Wet gekozen wordt (zie onderaan bijlage 2, Beroep tegen de uitspraak van de rechtbank pagina 1, d.d. 31/1/2011).

In punt 4.8 van de uitspraak noemt het Hof de catalogusprijs objectief (dit is waar als deze catalogus van toepassing is), maar de bewoording van dit punt suggereert daarmee dat de waarde van de auto zoals ik die hanteer dat niet zou zijn, terwijl m.i. de veilingprijs van € 9976 (N.B. excl. veilingkosten is dit € 8600) een objectieve prijs is en zeker ook als het gaat om de marktwaarde van de auto op het moment van registratie. Deze door mij gestelde objectieve prijs heeft het Hof niet meegenomen in zijn overwegingen.

Het gebruik van objectiviteit als onderbouwing voor de uitspraak dat van de (oude) cataloguswaarde uitgegaan moet worden, wat inhoudt dat niet uitgegaan moet worden van prijsvergelijking, vind ik dan ook onterecht, in ieder geval eenzijdig, gebruikt. Indien geconcludeerd moet worden dat er geen enkele geldige catalogus zou zijn, dan is dit van belang. Echter, in eerste instantie richt dit beroep in cassatie zich op wat de juiste catalogusprijs is, omdat het Hof voor een catalogusprijs gekozen heeft.

Het Hof heeft m.i. de onjuiste catalogus toegepast als zijnde de geldende catalogus voor de objectieve waardebepaling van mijn nieuwe auto om volgende redenen:

Tijdens het proces heb ik het Hof uitdrukkelijk verzocht om een goede motivatie. Het Hof had daarin toegestemd. Echter:

Deze aanvulling dient als een geheel gezien te worden met mijn Beroepsschrift in Cassatie d.d. 9-2-2012, waarin ik u verzoek de uitspraak van het Hof te vernietigen.

Met mijn oprechte excuses dat deze aanvulling nodig was en in afwachting van uw uitspraak verblijf ik,