HvJ EU, 09-04-2014, nr. C-74/13

De gecombineerde nomenclatuur (hierna: ‘GN’) is gebaseerd op het wereldwijd geharmoniseerde systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen dat is opgesteld door de Internationale Douaneraad, thans de Werelddouaneorganisatie, en ingevoerd bij het Internationaal Verdrag betreffende het geharmoniseerde systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen, welk Verdrag op 14 juni 1983 is gesloten te Brussel en namens de Europese Economische Gemeenschap is goedgekeurd bij besluit 87/369/EEG van de Raad van 7 april 1987 (PB L 198, blz. 1).

Het eerste deel van de GN bevat een geheel van inleidende bepalingen. In dit deel, in titel I, die gaat over de algemene regels, bepaalt afdeling A, met het opschrift ‘Algemene regels voor de interpretatie van de [GN]’, het volgende:

Het tweede deel van de GN bevat een hoofdstuk 59, met het opschrift ‘Weefsels, geïmpregneerd, bekleed, bedekt of met inlagen; technische artikelen van textielstoffen’, dat is opgenomen in afdeling XI, ‘Textielstoffen en textielwaren’, waarin post 5911 20 00 voorkomt, die luidt als volgt:

Aantekening 7 a) op hoofdstuk 59 van de GN luidt als volgt:

Hoofdstuk 70 van de GN, met het opschrift ‘Glas en glaswerk’, omvat post 7019 59, die luidt als volgt:

Met zijn eerste vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of Taric-code 7019 59 00 10 aldus moet worden uitgelegd dat daaronder vallen producten als die in het hoofdgeding, waarbij met name sprake is van glasvezelweefsels die openingen hebben met een celgrootte van 4 mm in zowel lengte als breedte en die een gewicht hebben van 136 g/m².

Deze tariefpost omvat volgens de Franse versie ervan ‘tissus de fibre de verre à maille ouverte dont la cellule mesure plus de 1,8 mm tant en longueur qu'en largeur et dont le poids est supérieur à 35 g/m²’ (open weefsels van glasvezels, met een celgrootte van meer dan 1,8 mm in zowel lengte als breedte en met een gewicht van meer dan 35 g/m²).

De Hongaarse versie verschilt evenwel van de in het vorige punt van het onderhavige arrest opgenomen tekst doordat daarin het begrip ‘szitaszövet’ wordt gebruikt, dat in het Frans wordt vertaald met ‘gazes et toiles à bluter’ (builgaas), en niet met ‘tissu à maille ouverte’ (open weefsel).

Het is vaste rechtspraak dat de in een van de taalversies van een Unierechtelijke bepaling gebruikte formulering niet als enige grondslag voor de uitlegging van die bepaling kan dienen of voorrang kan hebben boven de andere taalversies. Unierechtelijke bepalingen moeten immers uniform worden uitgelegd en toegepast in het licht van de tekst in alle talen van de Unie. Wanneer er verschillen zijn tussen de taalversies van een Unierechtelijke bepaling, moet bij de uitlegging van de betrokken bepaling worden gelet op de algemene opzet en de doelstelling van de regeling waarvan zij een onderdeel vormt (zie arrest Kurcums Metal, C-558/11, EU:C:2012:721, punt 48 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

Aangaande de versies van Taric-code 7019 59 00 10 in andere talen van de Unie dan het Hongaars, moet worden vastgesteld dat daarin, net als in de in punt 25 van het onderhavige arrest opgenomen Franse versie, expliciet wordt verwezen naar ‘open weefsel’ en niet naar ‘builgaas’. Zo wordt bijvoorbeeld in de Spaanse versie ‘tejidos de malla abierta’ gebruikt, is er in de Duitse versie sprake van ‘offenmaschige Gewebe’, hanteert de Engelse versie ‘open mesh fabrics’, wordt in de Poolse versie gebruikgemaakt van het begrip ‘tkaniny siatkowe o otwartych’ en heeft de Zweedse versie het over ‘öppna maskor’.

De bewoordingen van Taric-code 7019 59 00 10 in de in het vorige punt genoemde versies suggereren dus dat deze tariefpost niet kan worden toegepast op ‘builgaas’.

Deze conclusie vindt steun in de algemene opzet en de doelstelling van deze tariefpost. Vastgesteld moet immers worden dat de bewoordingen van GN-post 7019 zien op glasvezels, waaronder glaswol, en werken daarvan, in het bijzonder garens en weefsels, en dus uitsluitend betrekking hebben op producten waarvan de belangrijkste eigenschap is dat zij van glasvezel zijn gemaakt. Hieruit volgt dat de eigenschap dat het om open weefsel gaat, noodzakelijkerwijs moet worden gezien in samenhang met de eigenschap dat het dient te gaan om glasvezelweefsel.

Bij het begrip ‘gazes et toiles à bluter’ (builgaas) moet met name worden uitgegaan van de algemeen gangbare betekenis van het werkwoord ‘bluter’ (builen), waarmee bedoeld wordt het ziften en dus het filteren en scheiden, terwijl glasvezel wordt gekenmerkt door haar versterkings- en isolatie-eigenschappen, zoals met name uit punt 15 van de considerans van verordening nr. 138/2011 blijkt.

Bovendien dient erop te worden gewezen dat ‘builgaas’ expliciet wordt vermeld, ook in de Hongaarse versie van de GN, in GN-post 5911 ‘Producten en artikelen van textiel, voor technisch gebruik, bedoeld bij aantekening 7 op dit hoofdstuk’. Vastgesteld moet worden dat in aantekening 7 a) op hoofdstuk 59 van de GN uitdrukkelijk is aangegeven dat post 5911 met name ‘builgaas’ omvat, zodat dit materiaal geacht wordt van de overige posten van afdeling XI van de GN ‘Textielstoffen en textielwaren’ te zijn uitgezonderd. Derhalve kan ‘builgaas’ evenmin worden ingedeeld onder afdeling XIII van de GN ‘Werken van steen, van gips, van cement, van asbest, van mica en van dergelijke stoffen; keramische producten; glas en glaswerk’, waaronder GN-post 7019 is ingedeeld.

Voorts moet worden opgemerkt dat Taric-code 7019 59 00 10 is ingesteld met het oog op de oplegging van een antidumpingheffing op, zoals uit de bewoordingen van de verordeningen nrs. 138/2011 en 791/2011 blijkt, bepaalde open weefsels van glasvezels van oorsprong uit China.

Elke andere uitlegging, zoals die welke verzoekster in het hoofdgeding voorstaat, zou dus tot gevolg hebben dat de ingestelde antidumpingmaatregelen worden omzeild.

Gelet op het voorgaande moet tariefpost 7019 59 00 10 van het Taric aldus worden uitgelegd dat open weefsels van glasvezels, met een celgrootte van meer dan 1,8 mm in zowel lengte als breedte en met een gewicht van meer dan 35 g/m² daaronder worden ingedeeld.

Wat vervolgens de vraag betreft of de in de verwijzingsbeslissing genoemde eigenschappen van het door verzoekster in het hoofdgeding ingevoerde materiaal overeenkomen met alle eigenschappen van deze tariefpost, moet erop worden gewezen dat wanneer het Hof een prejudiciële vraag krijgt voorgelegd op het gebied van de tariefindeling, het tot taak heeft om de nationale rechter de criteria aan te reiken aan de hand waarvan deze de betrokken producten correct in de GN kan indelen, en niet om zelf deze indeling te verrichten, temeer daar het Hof niet altijd over de daarvoor noodzakelijke gegevens beschikt. De nationale rechter lijkt hiertoe in ieder geval beter toegerust (zie in die zin arresten Proxxon, C-500/04, EU:C:2006:111, punt 23, en Digitalnet e.a., C-320/11, C-330/11, C-382/11 en C-383/11, EU:C:2012:745, punt 61).

Om de verwijzende rechter een nuttig antwoord te geven, zodat hij de aan hem gevraagde tariefindeling kan verrichten, kan het Hof hem evenwel, in een geest van samenwerking met de nationale rechters en gelet op de in de verwijzingsbeslissing verstrekte gegevens, alle aanwijzingen geven die het noodzakelijk acht (zie in die zin arresten Lohmann en Medi Bayreuth, C-260/00—C-263/00, EU:C:2002:637, punt 28, en Pärlitigu, C-56/08, EU:C:2009:467, punt 23).

Het is vaste rechtspraak dat in het belang van de rechtszekerheid en van een gemakkelijke controle het beslissende criterium voor de tariefindeling van goederen in de regel moet worden gezocht in de objectieve kenmerken en eigenschappen ervan, zoals deze volgens de bewoordingen van de GN-post en in de aantekeningen op de afdelingen of hoofdstukken zijn omschreven (zie met name arresten Proxxon, EU:C:2006:111, punt 21; Rakvere Lihakombinaat, C-140/08, EU:C:2009:667, punt 42, en Digitalnet e.a., EU:C:2012:745, punt 27 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

Met betrekking tot de eerste eigenschap van Taric-code 7019 59 00 10, namelijk dat het om glasvezelweefsel gaat, moet, gelet op de gegevens die de verwijzende rechter heeft verstrekt in antwoord op een verzoek om verduidelijkingen dat hem op grond van artikel 101 van het Reglement voor de procesvoering van het Hof was gedaan, worden vastgesteld dat de draden van de binding van het door verzoekster in het hoofdgeding ingevoerde weefsel van glasvezel zijn gemaakt.

Aangaande de tweede eigenschap van een product als bedoeld in Taric-code 7019 59 00 10, namelijk dat het om open weefsel dient te gaan, moet erop worden gewezen dat het feit dat het door verzoekster in het hoofdgeding ingevoerde materiaal is vervaardigd door binding van gevlochten draad, waarbij de inslagen uit twee draden bestaan die elkaar kruisen en de kettingen omranden, geen invloed heeft op de tariefindeling van het betrokken materiaal, aangezien er daarbij daadwerkelijk sprake is, zoals blijkt uit de gegevens die de verwijzende rechter heeft verstrekt, van openingen van 4 mm bij 4 mm.

De open weefsels van glasvezels moeten volgens deze tariefpost voorts een celgrootte van meer dan 1,8 mm in zowel lengte als breedte en een gewicht van meer dan 35 g/m² hebben.

Zoals blijkt uit de bewoordingen van de eerste prejudiciële vraag, is bij het materiaal waarvan verzoekster in het hoofdgeding aangifte heeft gedaan bij de Hongaarse douaneautoriteiten, sprake van weefsel met openingen van 4 mm bij 4 mm, zoals is vermeld in punt 40 van het onderhavige arrest, en heeft dat materiaal een gewicht van 136 g/m².

Ten slotte moet eraan worden herinnerd dat de bestemming van het product een objectief indelingscriterium kan zijn wanneer die bestemming inherent is aan het product, waarbij de inherentie moet kunnen worden beoordeeld aan de hand van de objectieve kenmerken en eigenschappen van het product (zie met name arresten Sunshine Deutschland Handelsgesellschaft, C-229/06, EU:C:2007:239, punt 28; Medion en Canon Deutschland, C-208/06 en C-209/06, EU:C:2007:553, punt 37, en TNT Freight Management, C-291/11, EU:C:2012:459, punt 33 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

Opgemerkt dient dus te worden dat, gelet op punt 15 van de considerans van verordening nr. 138/2011, de open weefsels van glasvezels bedoeld zijn om te worden gebruikt als versterkingsmateriaal in de bouwsector, namelijk voor externe thermische isolatie, versterking van marmer of vloeren en herstelling van muren.

Uit de gegevens die de verwijzende rechter heeft verstrekt in antwoord op het in punt 39 van het onderhavige arrest genoemde verzoek om verduidelijkingen, blijkt ook dat het door verzoekster in het hoofdgeding ingevoerde materiaal bestemd is voor de bouw.

Gelet op al het voorgaande moet op de eerste vraag worden geantwoord dat Taric-code 7019 59 00 10 aldus moet worden uitgelegd dat producten als die welke door de verwijzende rechter zijn beschreven en waarbij met name sprake is van glasvezelweefsels die openingen hebben met een celgrootte van 4 mm in zowel lengte als breedte, een gewicht hebben van meer dan 35 g/m² en bestemd zijn voor de bouw, daaronder kunnen worden ingedeeld.

Met zijn tweede vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of het feit dat het materiaal waarop de in het hoofdgeding aan de orde zijnde douaneaangifte betrekking heeft, weliswaar voldoet aan de eigenschappen zoals opgenomen in Taric-code 7019 59 00 10 en genoemd in de verordeningen waarbij het aan antidumpingrechten wordt onderworpen, maar niet overeenkomt met de benaming die daaraan wordt gegeven in de versies van die code en die verordeningen die zijn gepubliceerd in de taal van de lidstaat van herkomst van degene die aangifte doet en waarop deze persoon zich bij zijn aangifte uitsluitend heeft gebaseerd, kan leiden tot ongedaanmaking van de tariefindeling van dit materiaal onder genoemde code, waartoe de douaneautoriteiten zijn overgegaan op basis van alle andere taalversies van die code en die verordeningen.

Zoals blijkt uit in punt 27 van het onderhavige arrest aangehaalde vaste rechtspraak, kan de in een van de taalversies van een Unierechtelijke bepaling gebruikte formulering niet als enige grondslag voor de uitlegging van die bepaling dienen of voorrang hebben boven de andere taalversies, aangezien Unierechtelijke bepalingen uniform moeten worden uitgelegd en toegepast in het licht van de tekst in alle talen van de Unie.

Voorts moet, zoals volgt uit het antwoord op de eerste vraag, Taric-code 7019 59 00 10 aldus worden uitgelegd dat materiaal waarbij met name sprake is van glasvezelweefsels die openingen hebben met een celgrootte van 4 mm in zowel lengte als breedte, een gewicht hebben van meer dan 35 g/m² en bestemd zijn voor de bouw, daaronder wordt ingedeeld.

Hieruit volgt dat indien het door verzoekster in het hoofdgeding ingevoerde materiaal overeenkomt met de beschrijving van het materiaal waarvoor krachtens de verordeningen nrs. 138/2011 en 791/2011 antidumpingrechten gelden, bij de invoer daarvan in de Unie de desbetreffende antidumpingrechten moeten worden betaald.

In die omstandigheden kan de douaneautoriteiten niet worden verweten dit materiaal onder tariefpost 7019 59 00 10 van het Taric te hebben ingedeeld.

Bovenstaande overwegingen laten echter onverlet dat die antidumpingrechten eventueel worden terugbetaald of kwijtgescholden overeenkomstig de procedure van artikel 239 van het communautair douanewetboek, mits is voldaan aan de aldaar genoemde voorwaarden.

Gelet op een en ander moet op de tweede vraag worden geantwoord dat het feit dat het materiaal waarop de in het hoofdgeding aan de orde zijnde douaneaangifte betrekking heeft, weliswaar voldoet aan de eigenschappen zoals opgenomen in Taric-code 7019 59 00 10 en genoemd in de verordeningen waarbij het aan antidumpingrechten wordt onderworpen, maar niet overeenkomt met de benaming die daaraan wordt gegeven in de versies van die code en die verordeningen die zijn gepubliceerd in de taal van de lidstaat van herkomst van degene die aangifte doet en waarop deze persoon zich bij zijn aangifte uitsluitend heeft gebaseerd, niet kan leiden tot ongedaanmaking van de tariefindeling van dit materiaal onder genoemde code, waartoe de douaneautoriteiten zijn overgegaan op basis van alle andere taalversies van die code en die verordeningen.