Rb. Overijssel, 13-11-2017, nr. 6300458 \ EJ VERZ 17-301

NSR heeft een verzoek ingediend om de arbeidsovereenkomst tussen partijen te ontbinden. [verweerder] heeft een verweerschrift en een tegenverzoek ingediend.

De mondelinge behandeling heeft op 16 oktober 2017 plaatsgevonden. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van wat partijen ter toelichting van hun standpunten naar voren hebben gebracht. Voorafgaand aan de zitting heeft NSR bij brief van 13 oktober 2017 nog stukken toegezonden.

[verweerder] , geboren [1958] , is sinds 7 januari 2002 in dienst getreden bij NSR in de functie van hoofdconducteur, tegen een laatstgenoten salaris van € 2.804,76 bruto per maand exclusief vakantietoeslag, decemberuitkering en overige emolumenten, een en ander op basis van een contractsomvang van 36 uren per week. Op de arbeidsovereenkomst is de cao NS 2015-2017 van toepassing.

Een dienst van een hoofdconducteur begint tien minuten voor vertrek van de trein. Van een hoofdconducteur wordt verwacht dat hij zich bij aanvang van de dienst - tien minuten voor het vertrek van de trein - op het betreffende station 'in dienst meldt' via zijn railpocket en uiterlijk vijf minuten voor vertrek bij de trein aanwezig is. Dit is onder meer vastgelegd in het 'Handboek Hoofdconducteur':

"1.2 In dienst komen

Bij het in dienst komen hebt u de volgende taken. U:

Als in dienst melden via de Railpocket of Smartphone niet mogelijk is, volgt u de plaatselijke procedure."

Op 13 mei 2005 is [verweerder] voor de eerste keer officieel aangesproken op onregelmatigheden aangaande het tijdig in- en uit dienst melden.

"Beste [verweerder] ,

(…)

Uit de rapportages onregelmatigheden aangaande in en uit dienst melden blijkt dat jij veel te laat op je werk komt.

Ik heb met jou besproken dat het wat mij betreft gewenst is zowel op tijd in dienst te komen maar ook op tijd uit dienst te gaan.

Graag zie ik van jou dat je bovenstaande realiseert door het "in- en uit piussen"

Het bellen van de knoco teneinde jezelf in dienst te melden is ongewenst.

(…)

Als resultaat van ons gesprek hebben samen afgesproken dat jij je vanaf heden niet meer te laat in dienst meldt.

Ook ga je niet meer uit dienst zonder je eerst uit dienst te melden. Je tekent daarbij je volgende dienst af.

(…)".

Op 3 augustus 2006 is [verweerder] schriftelijk gewaarschuwd door zijn teammanager. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

(…)

Ik heb aangegeven dit gedrag niet meer te willen zien.

Deze brief zal ik laten opnemen in je persoonlijk dossier."

Op 29 april 2009 is [verweerder] schriftelijk gewaarschuwd door de vakmanager wegens het tijdens een reservedienst verlaten van het station om naar het ziekenhuis te gaan waar zijn vader op dat moment was opgenomen. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

Ik geef je deze schriftelijke waarschuwing voor het volgende:

(…)

We kunnen deze werkwijze en dit gedrag niet toestaan en vragen je dan ook met klem om in de toekomst tijdens een reservedienst het station niet te verlaten.

Mochten er toch problemen zijn, dan dien je vooraf met de bijsturing en jouw manager contact op te nemen over hoe verder te handelen.

Je hebt ook aangegeven dat het bovenstaande voorval, wat jou betreft niet meer voor gaat komen, en ik vertrouw daar op.

(…)".

Op 9 juli 2009 is [verweerder] schriftelijk gewaarschuwd door zijn teammanager. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

Ik geef je deze schriftelijke waarschuwing voor het volgende:

(…)

Ik heb jou aangegeven, dat wanneer er een echt probleem is, je dit van te voren kunt aangeven bij jouw leidinggevende die vervolgens samen met jou tot een oplossing komt. In alle andere gevallen wanneer er geen noodzaak aanwezig is, is het treinen wegregelen, eerder jouw dienst beëindigen, later jouw dienst beginnen enz. absoluut niet toegestaan.

[de productie is niet volledig, het volgende blijkt uit het verzoekschrift]

Ik accepteer deze werkwijze en dit gedrag van jou niet en beschouw deze brief als een laatste waarschuwing. Bij herhaling van dit ongeoorloofd gedrag en deze werkwijze ga ik over tot het nemen van een sanctie.

(…)

Je hebt ook aangegeven dat het bovenstaande voorval, wat jou betreft niet meer voor gaat komen, en ik vertrouw daarop.

(…)".

In de tweede periode van 2009 tot en met zomer 2013 hebben zich geen geregistreerde incidenten voorgedaan.

[verweerder] is, naar aanleiding van een incident op 30 oktober 2013, gewaarschuwd voor beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst. Een verslag van het gesprek is per brief van 4 november 2013 naar [verweerder] verzonden. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

Op woensdag 30 oktober jl. had jij dienst (…) en moest jij trein 1747 rijden van Amersfoort naar Hengelo vertrektijd 13:54 uur. Van Apeldoorn naar Hengelo had jij een C-tje. Jij bent op eigen initiatief, zonder het RBC in te lichten, met trein 147 van Amersfoort vertrokken richting Hengelo vertrektijd 13:37 uur. Omdat jij in Amersfoort niet aanwezig was kon trein 1747 in eerste instantie niet vertrekken en is door het RBC Utrecht de wachtdienst van Amersfoort ingeschakeld. Jij bent gebeld en hebt jouw trein in Apeldoorn weer opgepakt.

(…)

We zijn van mening dat jij je niet als goed werknemer hebt gedragen en je eigen belang (een trein eerder richting huis) boven het belang van NS en haar klanten hebt gesteld omdat jij niet bij jouw voorgeschreven trein aanwezig was.

We hebben afgesproken dat jij vanaf nu, zoals het hoort, jouw dienst gaat volgen zoals die is voorgeschreven op jouw dienstkaartje. Mocht jij in de toekomst jouw voorgeschreven dienst wederom niet volgen en de gemaakte afspraken niet na komen, of op wat voor wijze dan ook niet houdt aan de binnen NSR geldende regels of procedures, NSR schade berokkent en/of je je op wat voor wijze dan ook onbehoorlijk of niet als goed werknemer gedraagt, zal dit arbeidsrechtelijke consequenties hebben, waarbij beëindiging van de arbeidsovereenkomst tot de mogelijkheden behoort .

(…)".

Gedurende de periode 30 april 2015 tot en met 20 oktober 2015 was [verweerder] arbeidsongeschikt voor zijn werk als hoofdconducteur in verband met een hernia en heeft hij lichtere werkzaamheden verricht.

Op 30 oktober 2015 heeft een gesprek tussen [verweerder] en teammanager [C] plaatsgevonden. Een verslag van het gesprek is per brief naar [verweerder] verzonden. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste,

Op 30 oktober jl. spraken wij elkaar over een incident van zondag 25 oktober jl. toen jij niet aanwezig was bij jouw voorgeschreven trein.

(…)

- Jij had 25 oktober jl. dienst Enschede 106, die begon met rijden van trein 1656 richting Schiphol. D.m.v. een mail (…) hoorde ik dat jij in Hengelo opgestapt was en niet in Enschede, zoals dienst Enschede 106 dat wel voorschrijft. Verder was jij ook niet bereikbaar voor zowel de wachtdienst als voor het personeel van het RBC.

Het gevolg was dat trein 1656 4 minuten te laat vertrok uit Enschede (…). Jouw verklaring was dat je dacht op vrijdag 23 oktober jl. wat “geregeld” te hebben, met de dienstdoende bijstuurder van het RBC.

(…)

- Op maandag 19 oktober jl. zouden we na een verzuim van 172 dagen jouw zelfstandige dienst van die dag evalueren om te bezien of je hersteld gemeld kunt worden of dat je nog een week verder in opbouw zou toewerken naar volledig herstel. Wij hebben op dinsdag 20 oktober geëvalueerd en gezamenlijk de conclusie getrokken dat volledig herstel per direct mogelijk was.

De dienstindeler had voor donderdag 22 oktober nog geen dienst voor jou in Disys gezet. Daarmee stond er nog een Z (ziek) in jouw rooster.

Toen jij woensdag 21 oktober constateerde dat je voor donderdag 23 oktober in Disys nog op ziek instond, heb je mij en de dienstdoende dienstindelers hierover niet geïnformeerd en ben jij in huis gebleven. Voor deze uren heb ik inmiddels verlof voor je laten afschrijven.

Al deze bovenstaande gebeurtenissen geven geen blijk van goed werknemerschap in die zin dat je je houdt aan gemaakte afspraken voortvloeiend uit jouw arbeidsovereenkomst.

Ik zou kunnen veronderstellen dat jij meer dan eens jouw eigen belang boven het belang van NS en je collega's stelt.

Doordat jij op 22 oktober jl. thuis bent gebleven en geen dienst hebt gedaan, heeft een andere collega jouw werk moeten overnemen en/of een andere collega heeft hierdoor geen vrij kunnen krijgen.

Met bovenstaande gebeurtenissen, zoals vergelijkbare zaken in 2009 en 2013, dupeer jij NS, collega's en onze klanten.

(…)

Afspraken:

(…)

Ik wil voor nu de allerlaatste afspraak met jouw maken dat jij je vanaf nu, zoals het hoort, opstelt als een goed werknemer die zijn afspraken nakomt.

Mocht jij in de toekomst hier niet aan tegemoet kunnen of willen komen, of op wat voor wijze dan ook niet houdt aan de binnen NSR geldende regels of procedures, NSR schade berokkent en/of je je op wat voor wijze dan ook onbehoorlijk gedraagt, zal dit arbeidsrechtelijke consequenties hebben, waarbij beëindiging van de arbeidsovereenkomst tot de mogelijkheden behoort.

(…)".

Op 14 november 2016 heeft naar aanleiding van incidenten op 30 oktober en

6 november 2016 een gesprek plaatsgevonden tussen [verweerder] , zijn teammanager [C] en HR-adviseur [D] . In dit gesprek heeft de teammanager een laatste waarschuwing voor ontslag gegeven. Het verslag van het gesprek is per brief naar [verweerder] verzonden. In de brief is onder meer opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

(…)

- op 30 oktober jl. had jij dienst van 9.30 uur tot 15.30 uur op station Hengelo, welke extra zijn bevestigd per sms wisseling op 20 en 21 oktober jl.

Rond 15.00 uur was (…) aanwezig en trof jou niet aan. (…) Pas nadat ik een sms stuurde, belde je terug en vertelde dat je de trein naar [woonplaats] van 14.45 uur had genomen, omdat je dacht dat je tot 14.30 uur moest werken. (…) Wij hadden de afspraak dat jij je diensten draait die in je rooster staan en je had dus kunnen en moeten weten dat jouw dienst tot 15.30 uur duurde.

- op 6 november jl. had jij wederom dienst in Hengelo en jouw werkzaamheden bestaan uit het informatie geven op het perron en plaats nemen in de informatiebalie op het perron. Ik had wachtdienst en trof jou niet aan op het perron, maar in de icoonruimte. Daar was jij aan het bellen en in het Leerportaal aan het studeren (BOA-opleiding). Onze reizigers verwachten informatie te kunnen inwinnen op het perron en wij spraken af dat jij daar zou werken. In plaats daarvan lijkt het alsof jij het belangrijker vind om binnen te zitten en je bezig te houden met je studie.

Vergelijkbare gedragingen hebben plaatsgevonden in 2006, en meerdere malen in 2009, 2013 en 2015.

(…)

In deze proefperiode, die tot 1 november j. liep, heb je je overeenkomstig deze afspraken gedragen, maar tot mijn grote verbazing ben je op de een na laatste dag van je proefperiode, 30 oktober, opnieuw te vroeg uit dienst gegaan, zonder overleg. Ook jouw gedrag op 6 november jl. is in strijd met de afspraken van november 2015.

Ik kan niet langer accepteren dat jij consequent de afspraken niet nakomt. Ik ga jou niet opnieuw een proefperiode gunnen, maar geef je hier een laatste waarschuwing voor ontslag. Dit betekent dat als je nog éénmaal een van de volgende zaken niet naleeft, jouw arbeidsovereenkomst zal worden beëindigd:

Ik ga ervan uit dat je de bovenstaande punten exact naleeft. Ook een kleine overtreding van bovenstaande punten zal ertoe leiden dat je wordt ontslagen. Ik ga ervan uit dat je begrijpt dat dit jouw allerlaatste kans is".

Op 22 juni 2017 heeft naar aanleiding van een incident op 1 juni 2017 een gesprek plaatsgevonden met [verweerder] , teammanager [C] , HR-adviseur [D] en vakbondscontactpersoon [E] . In dit gesprek heeft de teammanager [verweerder] voorgesteld de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden te beëindigen. Een verslag van het gesprek is per brief naar [verweerder] verzonden. In de brief is onder meer het volgende opgenomen:

"Beste [verweerder] ,

(…)

Op donderdag 1 juni jl. had jij dienst in Hengelo 107 met een aanvangstijd van 14:44 uur. Jij was niet op tijd aanwezig en in eerste instantie niet bereikbaar voor de Bijsturingsorganisatie. (…) en gaf je aan dat je dacht dat je pas om 15:30 uur moest beginnen. Hierdoor was er geen hoofdconducteur op jouw voorgeschreven trein (1754) aanwezig en heb je onze reizigers gedupeerd omdat die niet de service hebben kunnen ontvangen, die ze van NS gewend zijn. (…) een machinist beschikbaar was (…) om jou te vervangen. Jij gaf aan dat de Bijsturingsorganisatie bestaat om dergelijke problemen op te lossen en naar jouw mening was dit nu ook gebeurd.

Dat jij je ‘vergiste’ ten aanzien van jouw begintijd vind ik onbegrijpelijk. Jij dient op de hoogte te zijn van de inhoud van jouw rooster en de donderdagse week. (…) Ik kan er daarom geen begrip voor opbrengen dat jij, na die dienstregeling ruim een half jaar te draaien, je opeens kunt ‘vergissen’ in de begintijd. Wat ik misschien zelfs nog meer onbegrijpelijk vind is dat (…) pas een dag later ontving ik jou een WhatsApp bericht met de vermelding dat je je had vergist in de begintijd.

(…)

Jij gaf aan jij je door mij geïntimideerd voelde en er constant dreiging in de lucht hing.

(…)

Echter, uit het meest recente incident van 1 juni jl., kan ik niets anders concluderen dan dat jij de met mij gemaakte afspraken niet nakomt en daarmee verwijtbaar hebt gehandeld. Ik houd je daarvoor volledig verantwoordelijk.

Voor mij betekent dit dat de maat vol is en ik geen andere keus heb dan de waarschuwing voor ontslag te effectueren. Zeker met het oog op de mid-term review in 2019 en de concessie van het hoofdrailnet in 2025, waar 80% van onze reizigers ons een 7 of hoger moeten geven voor het algemeen klantoordeel, kan niet langer worden toegestaan dat jij jouw werkzaamheden in de functie van HC voorzet.

Bijgevoegd tref je een voorstel tot beëindiging van de arbeidsovereenkomst, uitgewerkt in een zogenaamde vaststellingsovereenkomst.

(…)".

[verweerder] heeft per brief van 28 juni 2017 schriftelijk bezwaar gemaakt tegen het voorstel.

De teammanager heeft per brief van 30 juni 2017 gereageerd op de bezwaren van [verweerder] .

Op 13 juli 2017 heeft een gesprek plaatsgevonden met [verweerder] , de vrouw van [verweerder] , de heer [F] (vakbondsbestuurder), de heer [G] (vakbond contactpersoon),

HR-adviseur [D] en regiomanager [H] . Het verslag van het gesprek is per brief van 14 juli 2017 naar [verweerder] verzonden.

[verweerder] heeft per brief van zijn gemachtigde NSR laten weten niet in te stemmen met de beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst.

Het verzoek van NSR

Het gaat in deze zaak om de vraag of de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst moet worden ontbonden. In geval van ontbinding moet ook worden beoordeeld of aan de werknemer een transitievergoeding en/of billijke vergoeding moet worden toegekend.

Gesteld noch gebleken is dat een opzegverbod van toepassing is.

De kantonrechter stelt voorop dat uit artikel 7:669 lid 1 BW volgt dat de arbeidsovereenkomst alleen kan worden ontbonden indien daar een redelijke grond voor is en herplaatsing van de werknemer binnen een redelijke termijn niet mogelijk is of niet in de rede ligt. In artikel 7:669 lid 3 BW is nader omschreven wat onder een redelijke grond moet worden verstaan.

NSR voert aan dat de redelijke grond voor ontbinding is gelegen in het (ernstig) verwijtbaar handelen dan wel nalaten van [verweerder] (de e-grond) en/of de daardoor ontstane ernstig en duurzaam verstoorde arbeidsverhouding (de g-grond), zodat het niet in de rede ligt hem nog elders in de organisatie werkzaam te laten zijn. Meer in het bijzonder voert NSR aan dat bij [verweerder] zich al jarenlang problemen voordoen ten aanzien van het tijdig in en uit dienst melden, het tijdig bij de trein aanwezig zijn en het voltooien van de dienst. [verweerder] is hierop telkens aangesproken en zelfs uitdrukkelijk gewaarschuwd voor ontslag. Desondanks is hij op 1 juni 2017 zonder goede reden wederom te laat gekomen voor zijn dienst. Voor NSR is hiermee de maat vol en [verweerder] kan niet langer getolereerd worden op de werkvloer.

Naar het oordeel van de kantonrechter leveren de door de NSR in dat verband naar voren gebrachte feiten en omstandigheden geen redelijke grond voor ontbinding op, zoals bedoeld in artikel 7:669 lid 3, onderdeel e en of g BW. Daartoe wordt het volgende overwogen.

NSR heeft haar verzoek onderbouwd met verschillende incidenten die zich vanaf mei 2005 (zouden) hebben voorgedaan. De incidenten zijn hiervoor onder de feiten opgenomen voor zover deze geresulteerd hebben in een reactie vanuit NSR naar [verweerder] . Weliswaar heeft NSR in haar verzoekschrift ook melding gemaakt van andere incidenten die zouden hebben plaatsgevonden, maar indien en voor zover niet gebleken is dat zij [verweerder] hierop heeft aangesproken, kunnen deze incidenten niet meewegen bij de beoordeling. Verwezen wordt naar bijvoorbeeld hetgeen in de producties 11 en 13 bij het verzoekschrift staat vermeld.

Voorts dienen de incidenten die zich hebben voorgedaan voor de tweede helft van 2009 buiten beschouwing te blijven. Immers, niet gebleken is dat zich gedurende de periode vanaf de tweede helft van 2009 tot de tweede helft van 2013 incidenten hebben voorgedaan. In ieder geval zijn geen incidenten geregistreerd. Het kan niet zo zijn dat incidenten in een ver verleden, zeker als een zeer ruime periode is verstreken waarin geen incidenten zijn geregistreerd, een werknemer zijn gehele carrière blijven achtervolgen. Het gaat derhalve om de incidenten die zich hebben voorgedaan vanaf de tweede helft van 2013.

Ten aanzien van een aantal incidenten heeft [verweerder] in zijn verweerschrift alsnog een verklaring gegeven voor de gang van zaken. Bij wijze van voorbeeld wordt genoemd de gang van zaken op 25 oktober 2015. Ter zake overweegt de kantonrechter dat zij in beginsel als uitgangspunt neemt hetgeen beschreven staat in de brieven die NSR aan [verweerder] heeft geschreven. Indien [verweerder] zich destijds niet kon verenigen met hetgeen vermeld stond, had het op zijn weg gelegen hiervan melding te maken en te laten opnemen in zijn personeelsdossier. Dit klemt te meer nu het incident van 25 oktober 2015 (mede) aanleiding is geweest voor een proefperiode van een jaar zodat de ernst van de situatie voor [verweerder] duidelijk moet zijn geweest.

Indien de kantonrechter aldus de incidenten in ogenschouw neemt, constateert zij dat zich op 30 oktober 2013, 22 en 25 oktober 2015, 30 oktober en 6 november 2016 en op 1 juni 2017 voorvallen hebben voorgedaan die door NSR zijn aangemerkt als incident. Het voorval van 22 oktober 2015 wordt door de kantonrechter niet aangemerkt als incident. Er is blijkbaar een miscommunicatie geweest omtrent de hersteldmelding en de niet-gewerkte uren van 22 oktober 2015 zijn als verlofuren aangemerkt. Hiermee dient dit voorval als afgedaan te worden beschouwd.

Hoewel de kantonrechter zich realiseert dat het voor NSR van essentieel belang is dat het treinverkeer stipt wordt uitgevoerd, acht de kantonrechter de door NSR aan [verweerder] gemaakte verwijten niet zodanig ernstig dat van NSR in redelijkheid niet verwacht kan worden het dienstverband te laten voortduren. In oktober 2013 heeft zich voor het eerst weer een incident voorgedaan, nadat een zeer ruime periode geen incidenten waren geregistreerd. Het duurt vervolgens weer twee jaar voor zich vervolgens weer een incident voordoet. Ook tijdens de proefperiode van een jaar heeft zich slechts eenmaal een incident voorgedaan en wel op het einde van de proefperiode. Uit hetgeen hierover tijdens de mondelinge behandeling is meegedeeld, leidt de kantonrechter af dat [verweerder] vanwege teruggekeerde herniaklachten een lichte dienst draaide en hij niet op een trein reed. [verweerder] heeft uitgelegd hoe de vergissing heeft kunnen ontstaan en hij heeft gemotiveerd onderbouwd waarom hij in deze periode vanwege allerhande privéproblematiek niet gereageerd heeft op de brief van 14 november 2016. Van de zijde van NSR is niet betwist dat zich in deze periode verschillende nare gebeurtenissen hebben voorgedaan in de privésfeer van [verweerder] . Onder die omstandigheden kan het [verweerder] niet worden aangerekend dat hij zich niet (schriftelijk) heeft verweerd tegen hetgeen vermeld staat in de betreffende brief. In tegendeel, het getuigt van weinig inlevingsvermogen bij NSR indien onder dergelijke omstandigheden een brief wordt gestuurd die onmiskenbaar opgevat dient te worden als een allerlaatste waarschuwing en waardoor in feite tot het einde van de arbeidsovereenkomst een incident, hoe klein ook, zal leiden tot het einde van de dienstbetrekking, zo staat verwoord in de brief.

Onder de hiervoor geschetste omstandigheden acht de kantonrechter, in tegenstelling tot hetgeen in de brief van NSR naar aanleiding van het gesprek van 22 juni 2017 is verwoord, in het geheel niet vreemd dat [verweerder] niet uit eigen beweging melding heeft gemaakt van de omstandigheid dat hij zich op 1 juni 2017 heeft vergist in de aanvangstijd van zijn dienst. Immers, het einde van de arbeidsovereenkomst hangt als een zwaard van Damocles boven zijn hoofd. Dat [verweerder] dat ook als zodanig heeft ervaren, blijkt uit hetgeen hierover van de zijde van NSR verwoord staat in bedoelde brief.

Bovendien acht de kantonrechter van belang dat in de brief van 14 november 2016 geen eindtermijn is gegeven. Het is illusoir om te veronderstellen dat [verweerder] tot het einde van zijn dienstverband geen enkele vergissing zou begaan. Vanaf het incident van 6 november 2016, waarbij de kantonrechter overigens de ernst van het voorval tijdens de lichte dienst anders waardeert dan NSR, heeft het meer dan een half jaar geduurd voor zich een nieuw incident voordeed. Dit acht de kantonrechter niet dermate ernstig dat hierdoor, ook indien de voorgeschiedenis wordt meegewogen, voortzetting van het vanaf 2002 bestaande dienstverband, van NSR niet is te vergen.

Tijdens de mondelinge behandeling heeft NSR een lijstje overgelegd van de te laat in dienstmeldingen van [verweerder] ten opzichte van zijn collega’s. De kantonrechter merkt ter zake op dat het kort voorafgaande aan de zitting overgelegde exemplaar niet dan wel zeer slecht leesbaar is, zodat een deugdelijke bestudering van dit stuk niet mogelijk was. Met de tijdens de mondelinge behandeling gegeven toelichting begrijpt de kantonrechter dat [verweerder] zich ten opzichte van zijn collega’s veel vaker niet tijdig in dienst heeft gemeld. Ook is gebleken dat [verweerder] in het laatste jaar wederom medische klachten heeft ondervonden, zonder dat NSR duidelijk heeft kunnen maken welke periode aangepaste werkzaamheden zijn verricht. De kantonrechter kan derhalve aan de overgelegde productie niet de waarde toekennen die NSR daaraan meent te kunnen hechten, te meer nu uit de van de zijde van [verweerder] overgelegde functievervullingsformulieren, meer in het bijzonder het formulier van het gesprek op 28 september 2016, blijkt dat [verweerder] op functieniveau functioneert en dat hij zich tot dat moment houdt aan de afspraken. Indien en voor zover [verweerder] zich zoveel vaker niet op tijd in dienst zou hebben gemeld dan zijn collega’s, had, indien dit voor NSR zo belangrijk is, NSR [verweerder] hierop dienen aan te spreken. Gesteld, noch gebleken is dat dit is gebeurd in de betreffende periode.

Ook de subsidiair door NSR aan het ontbindingsverzoek ten grondslag gelegde ontbindingsgrond wordt niet aanwezig geacht, reeds omdat [verweerder] na 1 juni 2017 op de gebruikelijke wijze zijn werkzaamheden gedurende drie weken heeft voortgezet. Indien het laatste voorval zodanig ernstig zou zijn dat dit in de visie van NSR een verstoorde arbeidsrelatie tot gevolg heeft, had het op de weg van NSR gelegen [verweerder] aansluitend op 1 juni 2017 op non-actief te stellen. Dat is niet gebeurd, zodat van een verstoorde arbeidsrelatie in die zin dat voorzetting redelijkerwijs niet van NSR gevergd kan worden, geen sprake is.

Op grond van al het voorgaande komt de kantonrechter tot de conclusie dat het verzoek van NSR afgewezen dient te worden en dat de arbeidsovereenkomst dus niet zal worden ontbonden.

Het tegenverzoek van [verweerder]

[verweerder] heeft verzocht te bepalen dat hij binnen twee dagen nadat de beschikking is gewezen, weer als voorheen te werk wordt gesteld in zijn functie van hoofdconducteur, op straffe van een nader omschreven dwangsom.

Hoewel de kantonrechter geen reden heeft om te veronderstellen dat NSR [verweerder] niet weder te werk zal stellen als voorheen in zijn functie van hoofdconducteur nu het door haar ingediende ontbindingsverzoek is afgewezen, bestaat er aan de andere kant ook geen bezwaar om het verzoek van [verweerder] toe te wijzen. Om die reden zal het verzoek van [verweerder] dan ook worden toegewezen. Er wordt echter geen aanleiding gezien om hieraan op dit moment een dwangsom te verbinden. [verweerder] heeft ook niet nader onderbouwd om welke reden een dwangsom nodig zou (kunnen) zijn om NSR er toe te bewegen hem weer als vanouds te werk te stellen als hoofdconducteur. Een dwangsom zou op dit moment de verhoudingen tussen partijen alleen op scherp stellen. Dat is niet de bedoeling. In tegendeel, het komt de kantonrechter geraden voor dat partijen voorafgaand aan de herstart van de werkzaamheden een ‘goed gesprek’ voeren met elkaar teneinde de gevoeligheden die verband houden met deze ontbindingsprocedure, weg te nemen.

De kantonrechter zal daarom bepalen dat NSR uiterlijk binnen vier weken na het wijzen van deze beschikking [verweerder] weder te werk dient te hebben gesteld.

Het verzoek en het tegenverzoek

De proceskosten komen voor rekening van NSR, omdat zij ongelijk krijgt.

De kantonrechter beslist op het verzoek:

wijst de verzochte ontbinding af;

veroordeelt NSR tot betaling van de proceskosten, die de kantonrechter aan de kant van [verweerder] tot en met vandaag vaststelt op € 600,00;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

De kantonrechter beslist op het tegenverzoek

veroordeelt NSR om [verweerder] binnen vier weken na heden weder te werk te stellen als hoofdconducteur;

veroordeelt NSR tot betaling van de proceskosten, die de kantonrechter aan de kant van [verweerder] tot en met vandaag vaststelt op € 200,00;

verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.

Deze beschikking is gegeven door mr. A.M.S. Kuipers, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 13 november 2017.