Rb. Leeuwarden, 01-07-2009, nr. 92993 / HA ZA 08-941

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Ten slotte is vonnis bepaald.

Partijen hebben op 31 mei 2008 een koopovereenkomst ondertekend (hierna: de koopovereenkomst), waarbij [eiser] aan [a] c.s. zijn woning met garage, ondergrond, erf, tuin en verdere aanhorigheden, gelegen aan de [adres] te ([postcode]) [woonplaats] (hierna: de woning) heeft verkocht. De overeengekomen koopprijs bedroeg

EUR 330.000,00. Partijen zijn overeengekomen dat de datum waarop de akte van levering zou worden gepasseerd 18 augustus 2008 zou zijn, of zoveel eerder of later als partijen nader met elkaar zouden overeenkomen.

Artikel 10 van de koopovereenkomst luidt - voor zover thans relevant - als volgt:

[eiser] vordert samengevat - hoofdelijke veroordeling van [a] c.s. tot betaling van EUR 33.000,--, vermeerderd met rente vanaf 1 oktober 2008 tot aan de dag der algehele voldoening, alsmede hoofdelijke veroordeling van [a] c.s. tot betaling van de proceskosten en de kosten van verhaal, ter grootte van EUR 85,44.

[a] c.s. voeren verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

[eiser] legt aan zijn vordering ten grondslag dat hij op grond van hetgeen bepaald is in artikel 10.2 van de koopovereenkomst recht heeft op de contractuele boete. Immers [a] c.s. hebben na in gebreke te zijn gesteld niet voldaan aan de op hen rustende verplichtingen uit de koopovereenkomst, waarna de koopovereenkomst is ontbonden.

[a] c.s. voeren primair ten verwere aan dat zij een rechtsgeldig beroep op het financieringsvoorbehoud hebben gedaan. [a] c.s. stellen dat zij vóór 23 juni 2008 hebben aangegeven dat de financiering problematisch was. Dit levert een beroep op het financieringsvoorbehoud op. Voorts is de termijn voor het rechtsgeldig doen van een beroep op het financieringsvoorbehoud verlengd tot 18 september 2008, nu de datum voor het passeren van de akte van levering eveneens naar die datum is verschoven, aldus [a] c.s.. Hierbij verwijzen [a] c.s. naar de email van [eiser] d.d. 4 september 2008. [a] c.s. voeren verder aan dat zij op 18 september 2008 een beroep op het financieringsvoorbehoud hebben gedaan.

[eiser] betwist dat vóór 23 juni 2008 zou zijn aangegeven dat de financiering problematisch zou worden, alsook dat de termijn van het financieringsvoorbehoud is verlengd. Voorts stelt [eiser] dat zelfs indien deze termijn zou zijn verlengd, het beroep op het financieringsvoorbehoud niet in overeenstemming met de daarvoor overeengekomen vereisten is gedaan, zodat de overeenkomst niet rechtsgeldig is ontbonden door [a] c.s..

De rechtbank merkt allereerst op dat zelfs indien zou worden aangenomen dat door [a] c.s. vóór 23 juni 2008 zou zijn aangegeven dat de financiering problematisch zou worden, dit niet tot de conclusie leidt dat een beroep is gedaan op het financierings-voorbehoud met als gevolg dat de overeenkomst is ontbonden. Immers, tussen partijen staat vast dat zij rond 18 augustus 2008 nadere afspraken hebben gemaakt over het passeren van de akte van levering, hetgeen niet te verenigen valt met de stelling dat de overeenkomst reeds in juni 2008 zou zijn ontbonden.

Voorts overweegt de rechtbank dat het verweer van [a] c.s. inhoudende dat zij op 18 september 2008 rechtsgeldig een beroep hebben gedaan op het financieringsvoorbehoud niet kan slagen. Immers, uit de koopovereenkomst blijkt dat partijen zijn overeengekomen dat een beroep op het financieringsvoorbehoud schriftelijk en goed gedocumenteerd dient te zijn. Tussen partijen staat vast dat [a] op 18 september 2008 mondeling heeft aangegeven geen financiering te kunnen verkrijgen, zonder dat hierbij schriftelijke stukken zijn overgelegd, zodat [a] c.s. in beginsel de overeenkomst niet rechtsgeldig hebben ontbonden. [a] c.s. voeren aan dat niet strikt de hand dient te worden gehouden aan deze vormvoorschriften en verwijst naar jurisprudentie. Naar de rechtbank begrijpt stellen [a] c.s. zich op het standpunt dat het beroep van [eiser] op de overeengekomen vormvoorschriften in strijd is met de redelijkheid en billijkheid. Dit standpunt is door [a] c.s. echter op geen enkele wijze gemotiveerd, terwijl de rechtbank ook niet inziet waarom in de onderhavige zaak een beroep op de vormvereisten in strijd zou zijn met de redelijkheid en billijkheid.

De rechtbank is derhalve van oordeel dat reeds om die reden het verweer van [a] c.s. niet kan slagen. Ten overvloede merkt de rechtbank nog op dat zij het niet voor de hand liggend vindt dat de termijn van het financieringsvoorbehoud in de onderhavige zaak zou zijn verlengd. Partijen hebben beiden verklaard dat zij geen nadere afspraken hebben gemaakt over het financieringsvoorbehoud. Voorts staat in de koopovereenkomst dat een beroep op het financieringsvoorbehoud uiterlijk op 24 juni 2008 [eiser] zou moeten hebben bereikt, terwijl partijen pas in augustus 2008 hebben gesproken over het verschuiven van de termijn voor het passeren van de akte van levering. Tot slot merkt de rechtbank op dat door de heer [a] is verklaard dat eerst op 7 juli 2008 een eerste concept financieringsvoorstel aan hem is verzonden, hetgeen in tijd gelegen is na de overeengekomen termijn van het financieringsvoorbehoud.

Subsidiair voeren [a] c.s. aan dat de contractuele boete op grond van de redelijkheid en billijkheid gematigd dient te worden, nu de schade niet in verhouding staat tot de contractuele boete.

De rechtbank merkt op dat partijen het boetebeding in alle vrijheid zijn overeengekomen, zodat de rechtbank van haar matigingsbevoegdheid terughoudend gebruik dient te maken. Enkel indien sprake is van een buitensporige wanverhouding tussen de schade en de contractuele boete, is ruimte voor matiging. [a] c.s. hebben hun verweer inhoudende dat sprake is van een wanverhouding tussen de geleden schade en de contractuele boete niet inhoudelijk of cijfermatig onderbouwd en daarmee onvoldoende gemotiveerd. Temeer nu uit hetgeen partijen in augustus 2008 zijn overeengekomen, blijkt dat [eiser] maandelijks een bedrag van ongeveer EUR 2.500,00 aan schade lijdt en de woning op 28 mei 2009 nog altijd niet verkocht was. Nu door [a] c.s. ook voor het overige niets is aangevoerd op grond waarvan de billijkheid tot matiging van de contractuele boete zou moeten leiden, kan dit verweer niet slagen. Gelet op het bovenstaande zal de vordering van [eiser] worden toegewezen.

De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten zullen worden toegewezen, nu deze door [a] c.s. niet zijn betwist en de gevorderde vergoeding niet hoger is dan is aanbevolen in het rapport Voor-werk II. Ook de gevorderde wettelijke rente zal worden toegewezen nu deze niet is betwist.

[a] c.s. zullen als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [eiser] worden vastgesteld op: