HR, 15-01-2008, nr. 03244/06

Documentgegevens:

ECLI:NL:HR:2008:BC0838

Instantie

Hoge Raad (Strafkamer)

Datum

15-01-2008

Zaaknummer

03244/06

LJN

BC0838

Vakgebied(en)

Strafprocesrecht (V)

Brondocumenten en formele relaties

ECLI:NL:PHR:2008:BC0838, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 15‑01‑2008

Arrest Hoge Raad: ECLI:NL:HR:2008:BC0838

ECLI:NL:HR:2008:BC0838, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 15‑01‑2008; (Cassatie)

Conclusie: ECLI:NL:PHR:2008:BC0838

Vindplaatsen

Conclusie 15‑01‑2008

Inhoudsindicatie

Art. 51 Sv. De advocaat van verdachte heeft op 6-12-05 per fax aan de strafgriffie van het Hof medegedeeld dat hij verdachte als raadsman zal bijstaan. Op dezelfde datum is de ontvangst van dat bericht door de griffier bevestigd. Niet kan blijken dat een afschrift van de appeldagvaarding aan de raadsman is gezonden. Noch verdachte, noch zijn raadsman zijn ttz verschenen. Uit e.e.a. vloeit het ernstige vermoeden voort dat t.a.v. de appeldagvaarding het voorschrift van art. 51 Sv niet is nageleefd. Het niet naleven van dat voorschrift moet worden geacht in de weg te staan aan een geldige behandeling van de zaak ttz buiten tegenwoordigheid van verdachte en diens raadsman. Dit is slechts anders indien de rechter in redelijkheid mag aannemen dat verdachte geen prijs erop heeft gesteld, hetzij ttz. te verschijnen en aldaar door zijn raadsman te worden bijgestaan, hetzij in zijn afwezigheid door zijn uitdrukkelijk gemachtigde raadsman het woord ter verdediging te laten voeren. Een goede procesorde brengt voorts mee dat wanneer reden bestaat tot twijfel omtrent het nageleefd zijn van dat voorschrift, de rechter, alvorens nadat de zaak is uitgeroepen het onderzoek ttz. voort te zetten, zich ervan vergewist, dat hetzij voormeld voorschrift is nageleefd, hetzij 1 der voormelde uitzonderingsgevallen zich voordoet. Noch uit het bestreden arrest noch uit het pv ttz. blijkt echter dat het een of het ander is geschied.

Nr. 03244/06

Mr. Bleichrodt

Zitting 13 november 2007

Conclusie inzake:

[verdachte]

1. Het Gerechtshof te 's Gravenhage heeft bij arrest van 10 mei 2006 de verdachte bij verstek ter zake van "niet naleving van het bepaalde bij art. 70, eerste lid, van de Wet personenvervoer 2000, tienmaal gepleegd" veroordeeld tot tien geldboetes van elk € 100,-, subsidiair twee dagen hechtenis.

2. De verdachte heeft zelf beroep in cassatie ingesteld. Mr. Mantz, advocaat te 's-Gravenhage, heeft een schriftuur ingezonden, houdende een middel van cassatie.

3.1 Het middel klaagt dat aan de raadsman, die zich voor de behandeling bij het Hof als zodanig had gesteld, ten onrechte geen oproeping voor de terechtzitting van het Hof is toegezonden.

3.2 Bij de aan de Hoge Raad toegezonden stukken bevinden zich:

(i) een kopie van een faxbericht van 6 december 2005 van mr. M.R. Mantz, gericht aan de strafgriffie van het Hof, waarbij deze zich voor de behandeling in hoger beroep stelt als raadsman van de verdachte;

(ii) een brief van dezelfde datum van de Griffier bij het Hof aan mr. Mantz, waarin de ontvangst van het onder (i) genoemde bericht wordt bevestigd.

Kopieën van deze stukken zijn ook gehecht aan de cassatieschriftuur.

3.3 De appeldagvaarding houdt niet in dat een afschrift daarvan aan de raadsman is verzonden. Ook overigens bevat het dossier niets waaruit kan volgen dat een afschrift van de appeldagvaarding aan de raadsman is verzonden.

3.4 Ter terechtzitting van het Hof van 10 mei 2006 is noch de verdachte noch zijn raadsman verschenen. Het Hof heeft tegen de niet-verschenen verdachte verstek verleend.

3.5 Niet blijkt dat het Hof, nu de verdachte en zijn raadsman niet ter terechtzitting waren verschenen, heeft onderzocht of een afschrift van de appeldagvaarding aan mr. Mantz is verzonden. Gelet op wat hiervoor onder 3.2 en 3.3 is vermeld is 's Hofs in de uitspraak besloten liggende oordeel dat aan het voorschrift van art. 51, tweede volzin, Sv is voldaan, zonder nadere motivering, die ontbreekt, onbegrijpelijk. Dat brengt mee dat het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep aan nietigheid lijdt en de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven.(1)

3.6 Het middel is terecht voorgesteld.

4. Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden uitspraak en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage, opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

1 HR NJ 1999, 276. Overigens zou ook cassatie moeten volgen indien de onder 3.2 bedoelde stukken zich niet bij de aan de Hoge Raad toegezonden stukken zouden bevinden, doch uitsluitend in kopie aan de cassatieschriftuur zouden zijn gehecht (zoals hier ook is gebeurd): vgl. HR NJ 1998, 772, HR 21 november 2000, nr. 01344/99 en HR 9 januari 2001, nr. 02161.

Uitspraak 15‑01‑2008

Inhoudsindicatie

15 januari 2008

Strafkamer

nr. 03244/06

SY/AW

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een bij verstek gewezen arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 10 mei 2006, nummer 22/006985-05, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1969, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

De Enkelvoudige Kamer van het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een bij verstek gewezen vonnis van de Kantonrechter in de Rechtbank te 's-Gravenhage van 3 november 2005 - de verdachte ter zake van 1. tot en met 10. "niet naleving van het bepaalde bij artikel 70, eerste lid, van de Wet personenvervoer 2000, tienmaal gepleegd" veroordeeld tot tien geldboetes van elk € 100,-, subsidiair telkens twee dagen hechtenis.

2. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. M.R. Mantz, advocaat te 's-Gravenhage, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De waarnemend Advocaat-Generaal Bleichrodt heeft geconcludeerd tot vernietiging van de bestreden uitspraak en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel klaagt dat aan de raadsman van de verdachte ten onrechte geen oproeping voor de terechtzitting in hoger beroep is verzonden.

3.2. Bij de stukken van het geding bevinden zich een faxbericht van mr. M.R. Mantz aan de strafgriffie van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 6 december 2005, dat de mededeling inhoudt dat deze de verdachte als raadsman zal bijstaan, en een brief van dezelfde datum van de griffier van dat Gerechtshof aan mr. Mantz, waarin de ontvangst van dat bericht wordt bevestigd.

Bij de stukken bevindt zich tevens het dubbel van de dagvaarding in hoger beroep. Noch uit mededelingen gesteld op dat dubbel noch uit enig ander aan de Hoge Raad gezonden stuk kan blijken dat een afschrift van die dagvaarding aan de raadsman is gezonden.

Blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep is aldaar noch de verdachte noch diens raadsman verschenen.

3.3. Uit hetgeen hiervoor is overwogen, in onderlinge samenhang beschouwd, vloeit het ernstige vermoeden voort dat ten aanzien van de dagvaarding in hoger beroep het voorschrift vervat in de tweede volzin van art. 51 Sv niet is nageleefd.

Dit in het belang van de verdachte gegeven voorschrift is van zo grote betekenis dat, al is dit niet uitdrukkelijk in de wet bepaald, de niet-nakoming ervan moet worden geacht aan een geldige behandeling van de zaak ter terechtzitting buiten tegenwoordigheid van de verdachte en diens raadsman in de weg te staan. Dit is slechts anders indien de rechter voor wie de zaak is aangebracht in redelijkheid mag aannemen dat de verdachte geen prijs erop heeft gesteld, hetzij ter terechtzitting te verschijnen en aldaar door zijn raadsman te worden bijgestaan, hetzij in zijn afwezigheid door zijn uitdrukkelijk gemachtigde raadsman het woord ter verdediging te laten voeren.

Een goede procesorde brengt voorts mee dat wanneer - zoals in het onderhavige geval - reden bestaat tot twijfel omtrent het nageleefd zijn van voormeld voorschrift, de rechter, alvorens nadat de zaak is uitgeroepen het onderzoek ter terechtzitting voort te zetten, zich ervan vergewist, dat hetzij voormeld voorschrift is nageleefd hetzij één der voormelde uitzonderingsgevallen zich voordoet.

Noch uit het bestreden arrest noch uit het proces-verbaal van de terechtzitting blijkt echter dat het een of het ander is geschied.

Het middel, dat daarover klaagt, is dus terecht voorgesteld.

4. Slotsom

Hetgeen hiervoor is overwogen brengt mee dat de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven en als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak;

wijst de zaak terug naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage, opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.

Dit arrest is gewezen door de raadsheer B.C. de Savornin Lohman als voorzitter, en de raadsheren W.A.M. van Schendel en J.W. Ilsink, in bijzijn van de waarnemend griffier L.J.J. Okker-Braber, en uitgesproken op 15 januari 2008.