HR, 22-06-2004, nr. 02796/03B

Het beroep is ingesteld door de klager. Namens deze heeft mr. L.J.G. Voorn, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Wortel heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad het beroep zal verwerpen.

Het middel behelst de klachten dat de Rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat a) het oorspronkelijk op verzoek van de Duitse autoriteiten gelegde beslag is "omgezet" in een beslag op grond van art. 94 Sv en b) het belang der strafvordering zich tegen opheffing van het beslag verzet.

De bestreden beschikking houdt dienaangaande het volgende in:

De Rechtbank heeft vastgesteld dat de voorwerpen, vermeld op de aan de betreffende beschikking gehechte lijst, onder de klager inbeslaggenomen zijn naar aanleiding van een rechtshulpverzoek en een verzoek tot uitlevering van de Duitse justitiële autoriteiten en voorts dat het uitleveringsverzoek en het daarmee samenhangende rechtshulpverzoek zijn ingetrokken.

De omstandigheid dat het uitleverings- en het daarmee samenhangende rechtshulpverzoek van de Duitse justitiële autoriteiten, waarop de inbeslagneming is gebaseerd, nadien zijn ingetrokken, laat onverlet de aan de Officier van Justitie toekomende bevoegdheid om op grond van art. 94 Sv voorwerpen in beslag te nemen die kunnen dienen om de waarheid aan de dag te brengen of waarvan de verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer kan worden bevolen. Ingevolge het bepaalde in art. 134 Sv wordt onder inbeslagneming van een voorwerp verstaan het onder zich nemen of gaan houden van dat voorwerp ten behoeve van de strafvordering. Voorts stelt de wet geen bijzondere eisen aan de wijze waarop de voorwerpen als in deze zaak bedoeld, zijnde roerende zaken, niet-registergoederen, in beslag worden genomen.

Bij de processtukken bevindt zich een aan de advocaat van de klager gerichte brief van de Officier van Justitie bij het parket te Amsterdam van 5 augustus 2003, inhoudende voorzover hier van belang:

Bij de behandeling van het door de klager ingediende klaagschrift als bedoeld in art. 552a Sv in raadkamer op 12 augustus en 7 oktober 2003 heeft de Officier van Justitie zich blijkens de daarvan opgemaakte processen-verbaal verzet tegen teruggave van de nog onder beslag liggende voorwerpen omdat tegen de klager een verdenking bestond dat hij zich te dien aanzien had schuldig gemaakt aan overtreding van art. 225 en/of art. 231 Sr.

Gelet op het voorgaande geeft het oordeel van de Rechtbank dat de Officier van Justitie, na het intrekken van de verzoeken van de Duitse justitiële autoriteiten, de in de bestreden beschikking bedoelde voorwerpen rechtmatig onder zich is gaan houden ten behoeve van de strafvordering met het oog op een verdenking van overtreding van art. 225 en/of 231 Sr geen blijk van een verkeerde rechtsopvatting en is het niet onbegrijpelijk. In dat oordeel ligt bovendien besloten dat het belang van de strafvordering - dat zich tegen de teruggave verzet - is gelegen zowel in de waarheidsvinding als in de niet hoogst onwaarschijnlijke onttrekking aan het verkeer van (een aantal van) de inbeslaggenomen voorwerpen, hetgeen evenmin van een onjuiste rechtsopvatting getuigt of onbegrijpelijk is.

Het middel faalt derhalve.

Nu het middel niet tot cassatie kan leiden, terwijl de Hoge Raad ook geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden beschikking ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, moet het beroep worden verworpen.

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Deze beschikking is gegeven door de vice-president C.J.G. Bleichrodt als voorzitter, en de raadsheren B.C. de Savornin Lohman en J. de Hullu, in bijzijn van de waarnemend-griffier J.D.M. Hart, in raadkamer en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 22 juni 2004.