HR, 18-05-2004, nr. 01913/03

Verdachte is door het Gerechtshof te Arnhem bij arrest van 10 april 2003 niet-ontvankelijk verklaard in zijn hoger beroep tegen een bij verstek gewezen vonnis van de Politierechter te Zutphen van 7 december 2000, waarbij verdachte ter zake van "overtreding van artikel 8, tweede lid aanhef en sub a van de Wegenverkeerswet 1994" is veroordeeld tot een geldboete van fl. 1000, subsidiair 20 dagen hechtenis.

Namens verdachte heeft mr. L. Beckers, advocaat te Arnhem, één middel van cassatie voorgesteld.

Het middel klaagt over de niet-ontvankelijkverklaring van verdachte door het Hof.

Het Hof heeft dienaangaande het volgende overwogen:

Het proces-verbaal van de zitting van het Hof van 10 april 2003 bevat voorts nog het volgende:

Op 19 december 2002 is door mr Rack voornoemd hoger beroep ingesteld tegen het verstekvonnis van de rechtbank Zutphen van 7 december 2000. De voorzitter deelt mede dat het door mr Rack ingestelde hoger beroep te laat is ingesteld, aangezien is gebleken dat verdachte reeds op 8 november 2002 op de hoogte was van het feit dat er vonnis gewezen was door de rechtbank in de onderhavige zaak.

De advocaat-generaal voert - zakelijk weergegeven - aan:

Gezien de in het dossier aanwezige stukken is het appèl te laat ingesteld. Verdachte dient niet-ontvankelijk in het hoger beroep te worden verklaard.

De raadsman voert vervolgens - zakelijk weergegeven - het volgende aan:

Het is mij duidelijk. Ik refereer mij aan het oordeel van het hof."

In de toelichting op het middel wordt aangevoerd dat de raadsman van verdachte de strafgriffie van de Rechtbank Zutphen op 8 november heeft verzocht om een afschrift van het schaduwdossier in de zaak met parketnummer 06/040302-99. De raadsman verkeerde in de veronderstelling dat die zaak verband hield met een omvangrijke "katvangerzaak" tegen verdachte, met betrekking waartoe hij een verzoek tot herziening aan het voorbereiden was.1. Het verzoek om het schaduwdossier is op 26 november herhaald, waarna verdachte op 17 december 2002 de aantekening mondeling vonnis heeft ontvangen. Toen pas, aldus de toelichting op het middel, bleek dat dit vonnis niet samenhing met de "katvangerzaken", alsmede dat het nog niet onherroepelijk was. Twee dagen later, op 19 december 2002, heeft de raadsman namens verdachte beroep in cassatie ingesteld.

Uit de stukken van het geding wordt het volgende duidelijk met betrekking tot het faxverkeer tussen mr. Beckers en de Rechtbank Zutphen. Op 6 november 2002 stuurt mr. Beckers een fax naar het parket van de Rechtbank Zutphen met het verzoek mede te delen het kenteken, de pleegdatum, de pleegplaats, alsmede een beschrijving van het feit in de zaak met parketnummer 06/040302-99. Hieruit volgt dat mr. Beckers op dat moment in de veronderstelling verkeert dat het om één van de vele katvangerzaken gaat.

Dezelfde dag stuurt mr. Beckers een aanvullende fax met het verzoek om met betrekking tot het opgegeven parketnummer haar ook de hoogte van de opgelegde sanctie alsmede de gerechtelijke instantie mede te delen.

Ter verduidelijking faxt zij een concept van een herzieningsverzoek als bijlage. Uit dit concept blijkt dat mr. Beckers op dat moment slechts weet dat er op 7 december 2000 door een gerechtelijke instantie in Zutphen bij verstek een vonnis is gewezen waarbij verdachte is veroordeeld tot een geldboete van fl. 1000. Overigens staat in dat conceptherzieningsverzoek een verkeerd parketnummer vermeld.

De volgende fax is van 8 november en gericht aan de strafgriffie van de Rechtbank Zutphen. In de fax verzoekt mr. Beckers haar een afschrift van het schaduwdossier in de zaak met parketnummer 06/040302-99 te doen toekomen. Zij schrijft voorts "Weliswaar is deze zaak reeds afgedaan, doch een afschrift van het schaduwdossier heb ik nodig voor een andere strafzaak tegen cliënt, die thans loopt". Op dat moment gaat zij er blijkbaar van uit dat de zaak met parketnummer 06/040302-99 onherroepelijk is. Uit deze fax blijkt echter niet of mr. Beckers op dat moment over meer gegevens beschikt dan enkel het parketnummer, de gerechtelijke instantie en eventueel de sanctie2..

Onder de stukken bevindt zich voorts een fax van mr. Beckers van 26 november 2002, wederom aan de strafgriffie van de Rechtbank Zutphen inhoudende:

Op de fax staat een stempel "Adv. Verz. 16 DEC 2002". Ik leid hieruit af dat een afschrift van het schaduwdossier op 16 december 2002 aan mr. Beckers is verzonden.

De vraag waar het om gaat is of mr. Beckers op 8 november 2002 over voldoende essentialia van het vonnis beschikte om te kunnen spreken van een omstandigheid waaruit blijkt dat verdachte op de hoogte was van het vonnis3..

Het Hof vindt kennelijk van wel. De enkele omstandigheid dat de raadsvrouwe op 8 november 2002 op de hoogte was van een parketnummer, en zij een afschrift van het schaduwdossier opvroeg van de zaak met dat parketnummer, lijkt voor het Hof voldoende om aan te nemen dat verdachte op die datum op de hoogte was van het feit dat er vonnis gewezen was door de rechtbank in die zaak.

De ter zitting aanwezige raadsman doet echter ook geen enkele poging om het Hof op andere gedachten te brengen. Hij volstaat, blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting, met de algemene opmerkingen:

De opmerkingen van de raadsman spelen voor mij wel een doorslaggevende rol. Nu zich immers in het dossier ook geen duidelijke aanwijzingen bevinden dat de raadsman op 8 november 2002 niet over genoeg informatie beschikte over de zaak met parketnummer 06/040302-99, kon het Hof, mede gelet op de reactie van de raadsman, er van uit gaan dat de fax van mr. Beckers van 8 november 2002 een omstandigheid vormde waaruit blijkt dat verdachte op de hoogte was van het vonnis.

Het middel faalt derhalve.

Gronden waarop Uw Raad de bestreden uitspraak ambtshalve zou moeten vernietigen heb ik niet aangetroffen.

Deze conclusie strekt tot verwerping van het beroep.