HR, 18-01-1977, nr. 68572

Documentgegevens:

HR 18-01-1977, ECLI:NL:PHR:1977:AC5868

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 18 januari 1977
Magistraten: Moons, Fikkert, Bronkhorst, Royer, Van Den Blink
Zaaknummer: 68572
LJN: AC5868
Vakgebied(en): Strafprocesrecht / Terechtzitting en beslissingsmodel
Strafprocesrecht / Voorfase
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:1977:AC5868, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 18‑01‑1977
ECLI:NL:PHR:1977:AC5868, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 18‑01‑1977
Wetingang: Sv art. 216; Sv art. 261; Sv art. 359; Sv art. 360

Essentie

De feitenrechter is niet verplicht aan te geven waarom hij niet tot het, hem voorbehouden, oordeel komt dat een getuige ziekelijke storing zijner geestvermogens heeft.

Het arrest is voor wat de bewijsmiddelen betreft vergeleken met wat niet bewezen is verklaard geenszins onbegrijpelijk en/of innerlijk tegenstrijdig.

Ontoereikend bewijs? Hoe het Hof de telastelegging kennelijk heeft opgevat.

Samenvatting

Het oordeel of een getuige lijdend is aan een ziekelijke storing van zijn geestvermogens en dientengevolge de betekenis van de eed niet voldoende beseft, is voorbehouden aan de rechter die over de feiten oordeelt. Voor de stelling, dat het Hof had ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.