Hof Amsterdam, 04-03-2010, nr. 08-00703

1.1.

1.2.

1.3.

1.4.

1.5.

2.2.1.

2.2.2.

2.2.3.

2.3.1.

2.3.2.

2.3.3.

2.4.

2.1.

Aanleiding onderzoek

(…)

Tijdens een controle door de Belastingdienst werden, in de administratie van de importeur van staaldraad B, facturen aangetroffen van de straaldraadleverancier Drumet uit Polen en de leverancier ZDB uit Tsjechië. Gezien werd dat achter de inkoopfacturen van Drumet en ZDB een spreadsheet was gehecht, vermoedelijk opgemaakt door een medewerker van B, waarin was te zien dat Drumet en ZDB feitelijk tegen een lagere prijs hadden verkocht. Op de spreadsheets werd onderscheid gemaakt tussen een “echte”en een “Drumet invoice”cq “ZDB invoice”. Volgens de spreadsheet diende door Drumet en ZDB het verschil tussen deze twee facturen terugbetaald en overgemaakt te worden op een bankrekening van een firma C gevestigd op de Nederlandse Antillen. De firma [gezwart] bleek een bedrijf te zijn van de feitelijke bestuurders van B, de heren [zwart gemaakt] en [zwart gemaakt].

(…)

2.2.

Beschrijving feitencomplex

Uit het door de FIOD-ECD uitgevoerde onderzoek is naar voren gekomen dat door

B.

en de leveranciers Drumet en ZDB vermoedelijk een frauduleuze constructie is

opgezet waarbij de volgende stroom van facturen en betalingen is ontstaan. De

bedoeling hiervan was geen antidumpingrechten te hoeven betalen.

1.

Door de leveranciers Drumet en ZDB werd een verkoopfactuur verstrekt aan B waarop een hogere prijs voor de goederen is vermeld dan werkelijk voor de goederen wordt betaald. Deze factuur werd bij de aangifte ten invoer overgelegd aan de Nederlandse douane.

2.

Door B werd de te hoge prijs betaald op de bankrekeningen van de leveranciers Drumet en ZDB. In het geval van Drumet werden op een gegeven moment facturen niet meer betaald maar verrekend met commissiefacturen van [zwart gemaakt].

3.

4.

5.

4.

Materieel onderzoek

4.1.

Strafbare feiten verdachte 1, D

(…)

Op bladzijde 20 van het rapport:

V04-01, blz 6

Nadat aan gehoorde is gevraagd wie de toen ontstane betalingsconstructie tussen B, Drumet en [zwart gemaakt] heeft bedacht, antwoordde de heer [zwart gemaakt] onder andere:

"................. Later heb ik het gesprek tussen mij en [zwart gemaakt] met [zwart gemaakt] en [zwart gemaakt] besproken en wij zijn tot de conclusie gekomen dat dit een goede oplossing zou zijn. De bedoeling was dat [zwart gemaakt] een factuur zou opmaken voor die commissie omdat Drumet die moest hebben. Zij moesten namelijk die commissie verantwoorden in hun administratie. Die facturen werden door mij opgemaakt en door mij getekend. Ik had een stempel van [zwart gemaakt] in mijn lade liggen die ik daarvoor gebruikte. In het begin ging ik nog wel naar [zwart gemaakt] toe om te laten tekenen maar later deed ik dat zelf. Ik stuurde de factuur vervolgend per post naar Drumet en ZDB. De facturen van [zwart gemaakt] aan Drumet werden in het begin door [zwart gemaakt] gemaakt. De stempel is nog van haar. Toen zij weg ging heb ik dat overgenomen. ............”

(…)

V04-01, blz 7

Nadat aan gehoorde is gevraagd waaruit die commissiewerkzaamheden van [zwart gemaakt]

bestonden, antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

" Daar hoeven we niet moeilijk over te doen. Deze bestonden eruit om het gat te dichten tussen de minimum prijzen en de werkelijke betaalde prijzen. Er stonden niet echt werkzaamheden tegenover. Aan de percentages zoals deze berekend worden kun je al zien dat het niet echt commissiebedragen kunnen zijn. De Polen hadden dit nu eenmaal nodig voor hun administratie.”

(…)

Op bladzijde 22 van het rapport:

V04-02, blz 5

Nadat aan gehoorde is gevraagd wat nu de reden was van de hierboven besproken

Agreements en betalingsconstructies van B naar leverancier Drumet of ZDB en

vervolgens naar [zwart gemaakt], antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

"Het doel was het uitbetalen dan wel verrekenen van de verschillen tussen de minimumprijzen en de werkelijke prijzen zodat ik wist wat er terug moest komen van de betalingen. En voor ZDB en Drumet is het van belang geweest dat het voor hun administratie in orde zou lijken.”

(…)

Op bladzijde 26 van het rapport:

V04-01, blz 6

Nadat aan gehoorde is gevraagd wie de toen ontstane betalingsconstructie tussen

B, Drumet en [zwart gemaakt] heeft bedacht, antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

"Volgens mij heeft de heer [zwart gemaakt] dit bedacht aangezien zij dit met de Duitsers al via Zwitserland deden. Zij stelden voor om het ditmaal buiten de EU te gaan doen. Ik zei toen dat wij een bedrijfje genaamd [zwart gemaakt] op de Nederlandse Antillen hadden. Dit bedrijf bestond toen al. Dit bedrijf is van [zwart gemaakt] en [zwart gemaakt]. [Zwart gemaakt], vandaar de naam. Ik weet niet precies hoe dat in elkaar steekt. Wel dat er een paar bankrekeningen onder hangen. Ik ben ook nooit op de Antillen geweest.

(…)

Op bladzijde 27 van het rapport:

V04-01, blz 8

Nadat aan gehoorde is gevraagd hoe met betrekking tot de 'Compensation Agreements"

de betalingen verliepen, antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

" In mijn spreadsheets streepte ik de facturen die middels compensatie werden verrekend weg en betaalde ze niet. Een deel van de facturen van Drumet werd gewoon betaald en na een tijdje bleef er commissie openstaan en werd er door Drumet een Compensation Agreement opgemaakt. Deze werden dan per post aan ons gezonden en door ons getekend. Ook kwam het voor dat we in Hamburg zijn wezen tekenen tijdens een ontmoeting met de mensen van Drumet. Dan tekende [zwart gemaakt] voor B en [zwart gemaakt] voor [zwart gemaakt].”

(…)

Op bladzijde 29 van het rapport:

V01-01, blz 3

Nadat aan hem is gevraagd of alle facturen die B ontvangen heeft van Drumet

ook daadwerkelijk zijn betaald door B, antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

“Een deel van de facturen is door ons betaald. Een ander deel is, omdat wij recht hadden op die commissie middels een Compensation Agreement verrekend met andere facturen. Ik wilde wel elk jaar een overzicht van Drumet hebben om te zien welke facturen er nog openstonden en welke verrekend waren en om controle te houden op de facturen.”

(…)

Op bladzijde 33 van het rapport:

V01-01, blz 8

Nadat aan hem is gevraagd wat nu de reden was van de hierboven besproken

Agreements en betalingsconstructies van B naar leverancier Drumet of ZDB en

vervolgens naar [zwart gemaakt], antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

"Ik had nooit verwacht dat het deze omvang zou krijgen. We werden er ook steeds makkelijker in. Eigenlijk lag het aan het feit dat DRUMET en ZDB aan ons wilden leveren. Omdat ze te duur werden met antidumpingheffiing moesten we zoeken naar alternatieve oplossingen en dit was er een. Wij hadden bij DRUMET en ZDB een goede betalingstermijn en snelle levering. Ergens anders zouden we bijvoorbeeld gelijk moeten betalen en daar hadden we toen niet de financiële positie voor. Wij wilden gewoon blijven draaien en wij dachten dat wij met deze regeling goed zaten.”

(…)

4.3.

Strafbare feiten verdachte 3, B B.V.

(…)

Op bladzijde 54 van het rapport:

G01-01, blz 3

Nadat aan gehoorde is gevraagd hoe X de te gebruiken goederencode in de aangiften ten invoer te weten krijgt, antwoordde de heer E:

"Dit staat normaal gesproken op de factuur net als de aanvullende code. Ik zie dat op de

facturen van Drumet en ZDB die ik voor u reeds had opgezocht.”

G01-01, blz 3

Nadat aangehoorde is gevraagd wat er besproken is tussen B en X met

betrekking tot de antidumpingheffing op staaldraad, antwoordde de heer E:

"Volgens mij en volgens mijn collega […] is daar eigenlijk niets over besproken. Als er

wel iets over besproken is weten wij dat echt niet meer.”

G01-01, blz 3

Nadat aan gehoorde is gevraagd wat er besproken is tussen B en X met

betrekking tot de prijsverbintenis van de Poolse leverancier van staaldraad Drumet met

de EU waardoor er geen antidumpingheffing betaald hoefde te worden, antwoordde de

heer E:

"Hier is volgens mij ook niet over gesproken. Ik denk ook niet dat wij daar iets over

zouden moeten weten. Wij volgen de gegevens op de factuur die wij nodig hebben voor

de inklaring. Bijvoorbeeld de verklaring dat de goederen uit Polen komen, de factuurverklaring, is voor ons van groter belang.”

(…)

Op bladzijde 63 van het rapport:

Nadat aan gehoorde is gevraagd of X of [zwart gemaakt] is geïnformeerd over de betalingsconstructie tussen B en ZDB en Drumet, antwoordde de heer [zwart gemaakt]:

“Nee, natuurlijk niet, wat gaat hen dat aan. Dat hoeven zij niet te weten, zij hoeven alleen maar de invoeraangifte te maken. Dat is ook het meest efficiënte. Als u stelt dat als ik het wel had verteld zij misschien niet meer zouden inklaren is het reden des temeer om het niet te zeggen. Ik vind niet dat wij niets verkeerd hiermee gedaan hebben.”

Op bladzijde 65 van het rapport:

V04-01, blz 7

“………………Ik kan u zeggen dat wanneer wij zouden moeten inkopen voor de minimumprijs die voor Drumet gold, wij nooit een goede marge zouden konden halen. De mogelijkheid die wij nu hadden met deze naar onze mening geheel legale constructie, ik verwijs daarvoor naar de brief van de advocaten […], hebben wij van harte gebruikt.”

V04-02, blz 2

Nadat gevraagd is hoe er binnen B is omgegaan met het gegeven dat weer een leverancier van hen werd geconfronteerd met het instellen van een antidumpingheffing door de Europese Unie, verklaarde de heer F:

"Wij vonden het belachelijk. Er is toch wereld handel en alle grenzen gaan toch veelal vervallen. Alle importheffingen en dat soort nonsens is toch niet nodig. Het gaat toch alleen maar beter als al die heffingen verdwijnen. Wij vinden het toch allemaal prettig als de computers en dergelijke goedkoper worden. Ook de EU subsidie natuurlijk raar. Hier krijgen de boeren subsidie voor export van suiker naar derde wereldlanden en in derde wereldlanden lijden de suikerboeren honger. Wij willen gewoon de prijs van het staaldraad zo laag mogelijk houden natuurlijk anders zou het voor B gewoon moeilijk worden in de deze handel.”

(…)

Op bladzijde 72 van het rapport:

V04-02, blz 4

Nadat aan gehoorde is gevraagd waar de "consulting en advisory services" en de "technical support" zoals genoemd in de "Consulting Services Agreement" uit bestonden, antwoordde de heer F:

"Dat is allemaal een mooi verhaal maar het diende gewoon om het gat te dichten tussen de minimum prijzen en de werkelijke prijzen, de commercial price.

(…)

Op bladzijde 77 van het rapport:

G06-01, blz 5

Nadat aan gehoorde is gevraagd wat nu de reden was van de hierboven besproken Agreements en betalingsconstructies van B naar leverancier Drumet of ZDB en vervolgens naar C, antwoordde de heer […]:

"Dit was om tegen een zelfde lage prijs bij die fabrieken te kunnen blijven kopen volgens een voor ons legale manier. Het verschil tussen die bruto- en nettoprijzen werd namelijk toch weer via een andere weg aan ons gecompenseerd. Hierdoor konden we de contacten met die fabrieken toch behouden want als wij antidump hadden moeten betalen dan hadden we geen meter kabel meer bij hen gekocht. Als er door de leveranciers geen compensatie werd toegepast en B de volledige brutoprijs had moeten betalen dan zouden we ook geen staalkabels meer bij hen gekocht hebben.”

2.5.

Verweerder (Douanekamer: de Minister) heeft naar aanleiding van de bevindingen van de FIOD de in geding zijnde UTB’s aan eiseres uitgereikt.

In de UTB’s is - voor zover van belang - vermeld:

“Uit de administratie van B BV is gebleken dat er niet wordt voldaan aan de eisen om voor de vrijstelling van het definitieve antidumpingrecht in aanmerking te komen. De prijs op de factuur was niet de prijs die voor de goederen betaald werd. Hieruit volgt dat er bij het doen van aangiften ten invoer ten onrechte aanspraak is gemaakt op de vrijstelling. Het definitieve antidumpingrecht voor producenten die van ZDB.a.s. komen en waarop artikel 2 van de verbintenis niet van toepassing is, bedraagt 30,7%. Het definitieve antidumpingrecht voor producenten die van Drumet SA komen en waarop artikel 2 van de verbintenis niet van toepassing is, bedraagt 27,9%. Als gevolg hiervan is € 607.581,49 te weinig aan definitieve antidumpingrechten afgedragen.”

5.1.

Op grond van de Verordening (EG) nr. 1796/1999 van de Raad van 12 augustus 1999 is een definitief anti-dumpingrecht ingesteld op de invoer van stalen kabels uit Polen. Gelet op het vermelde onder 2.2.3. heeft de Commissie voor Drumet S.A. uit Polen een verbintenis aanvaard. Nu in het onderhavige geval een verzoek is ingediend om de goederen in het vrije verkeer te brengen in het kader van deze verbintenis, kan ingevolge artikel 2, eerste lid, van de Verordening (EG) nr. 1796/1999 een vrijstelling van het definitieve anti-dumpingrecht worden verleend, mits men voldoet aan de in het tweede lid van dit artikel gestelde voorwaarde.

5.2.

Als voorwaarde voor vrijstelling van het recht geldt dat een geldige rekening wordt overgelegd aan de douanediensten van de betrokken lidstaat in de vorm die is vastgesteld in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 362/1999. De elementen die moeten worden opgenomen zijn:

1.

De Product Reporting Code Number (PRC) (het referentienummer van het product zoals opgegeven in de verbintenis die door de desbetreffende producerende exporteur is aangeboden), onder vermelding van de soort, het aantal strengen, het aantal draden per streng en de GN-code.

2.

De exacte omschrijving van de producten, met inbegrip van:

-

de Company Product Code (CPC),

-

de GN-code,

-

de Taric aanvullende code die mag worden gebruikt om de gefactureerde goederen bij de douane aan de grenzen van de Gemeenschap vrij te maken (zoals opgegeven in de verordening),

-

de hoeveelheid (in kilo),

-

de toe te passen minimumprijs.

3.

-

de prijs per kilo,

-

de betalingsvoorwaarden,

-

de leveringsvoorwaarden,

-

de totale kortingen en rabatten.

4.

5.

5.3.

5.4.

1.

De aanduiding "HANDELSFACTUUR - GOEDEREN DIE ONDER EEN VERBINTENIS VALLEN".

2.

De naam van de in artikel 2, lid 1, genoemde onderneming die de handelsfactuur opstelt.

3.

Het nummer van de handelsfactuur.

4.

De datum waarop de handelsfactuur is opgesteld.

5.

De aanvullende Taric-code die moet worden gebruikt bij de inklaring van de gefactureerde goederen aan de grens van de Gemeenschap.

6.

-

de productcode (Product Code Number of PCN) (zoals vastgesteld in de door de betrokken producent/exporteur aangeboden verbintenis),

-

het aantal strengen; het aantal draden per streng; de strengenconstructies (bv. standaard, Seale, Warrington enz.); de kenmerken van de kabel (draaiarm, gecompacteerd enz.),

-

de productcode van de onderneming (Company Product Code of CPC) (indien van toepassing),

-

GN-code,

-

de hoeveelheid (in kg en in lengte).

7.

-

de prijs per kg,

-

de betalingsvoorwaarden,

-

de leveringsvoorwaarden,

-

de totale kortingen en rabatten.

8.

9.

5.5.1.

Eiseres (Douanekamer: belanghebbende) stelt dat zij aan de vereisten om in aanmerking te komen voor een vrijstelling van het definitieve anti-dumpingrecht heeft voldaan. Eiseres stelt voorts dat er geldige handelsfacturen zijn overgelegd, waarin alle vereiste gegevens zijn opgenomen.

5.5.2.

Verweerder (Douanekamer: de Minister) stelt dat de kortingen en rabatten niet vermeld waren op de handelsfacturen en dat derhalve niet is voldaan aan de vereisten om in aanmerking te komen voor een vrijstelling van het definitieve anti-dumpingrecht.

5.6.

Uit het vermelde onder 5.2. en 5.4. volgt dat op een factuur onder andere de verkoopvoorwaarden met inbegrip van de prijs per kg, de betalingsvoorwaarden, de leveringsvoorwaarden en de totale kortingen en rabatten moeten worden vermeld. Onder het begrip ‘verkoopvoorwaarden’ moeten naar het oordeel van de rechtbank alle voorwaarden die deel uitmaken van de verkoop worden begrepen, en bestaat er geen aanleiding om bepaalde regelingen of voorwaarden daar buiten te houden. Door het aanvaarden door de Commissie van de verbintenissen, hebben Drumet S.A. en ZDB A.S. erin toegestemd producten op of boven een zeker prijsniveau te verkopen, de minimumprijs, waardoor voor de gemeenschappelijke markt geen schade ten gevolge van dumping zal ontstaan. De rechtbank stelt, gelet op de verklaringen die zijn opgenomen in het FIOD-rapport (zie onder 2.4., met name de onderdelen 2.2 Beschrijving feitencomplex, 4.1 Strafbare feiten verdachte 1, D V04-01 blz. 7, V04-02 blz. 5, V04-01 blz. 8), vast dat door middel van een compensatieregeling het verschil tussen de minimumprijzen en de werkelijk betaalde prijzen werd uitbetaald dan wel verrekend. De rechtbank is van oordeel dat deze compensatieregeling onderdeel uitmaakt van de verkoopvoorwaarden.

5.7.

Gelet op het vorenoverwogene is de rechtbank van oordeel dat nu de compensatieregeling onderdeel uitmaakt van de verkoopvoorwaarden, de compensatieregeling vermeld had moeten worden op de facturen die zijn overgelegd bij de aangiften ten invoer.

Verschuldigdheid anti-dumpingrecht

5.8.

Nu er geen facturen zijn overgelegd die voldoen aan de onder 5.2. en 5.4. gestelde voorwaarden zoals uitgelegd onder 5.6., is niet voldaan aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een vrijstelling van het anti-dumpingrecht. Uit overweging 112 bij de Verordening (EG) 362/1999 en overweging 167 bij de Verordening (EG) nr. 1601/2001 volgt dat het toepasselijke anti-dumpingrecht moet worden betaald. Aan de boordeling van de vraag of er sprake is van een schending van een verbintenis en wie bevoegd is een dergelijke schending vast te stellen, komt de rechtbank niet toe, nu het niet voldoen aan de gestelde voorwaarden direct tot gevolg heeft dat het anti-dumpingrecht van toepassing is. De stelling van eiseres dat anti-dumpingrechten niet met terugwerkende kracht kunnen worden opgelegd, leidt in het onderhavige geval derhalve ook niet tot een ander oordeel.

Ontstaan douaneschuld en bevoegdheid douane

5.9.

Eiseres stelt dat aan de nationale douaneautoriteiten slechts de bevoegdheid toekomt om de Europese Commissie te informeren omtrent vermeende gebreken in de facturen en dat aan verweerder niet de bevoegdheid toekomt om het anti-dumpingrecht in te vorderen en dat deze bevoegdheid alleen toekomt aan de Europese Commissie. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

Ingevolge artikel 1, derde lid, van de Verordening (EG) nr. 1796/1999 en artikel 1, vierde lid, van de Verordening (EG) nr. 1601/2001 zijn, tenzij anders bepaald, de voor douanerechten van kracht zijnde bepalingen op het definitieve anti-dumpingrecht van toepassing. Daarenboven volgt uit vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de EG dat een anti-dumpingrecht een heffing van gelijke werking is. Het Hof van Justitie van de EG verstaat onder een heffing van gelijke werking: “elk recht, ongeacht benaming en structuur, dat wordt geheven op een ingevoerd product, met uitsluiting van het gelijksoortige nationale product, met als gevolg dat het, daar de prijs erdoor veranderd wordt, op het vrije goederenverkeer dezelfde uitwerking heeft als een douanerecht”. Uit artikel 4, tiende lid, van het Communautair douanewetboek (hierna: CDW), volgt dat een heffing van gelijke werking die bij invoer van goederen van toepassing is, een recht bij invoer is, welke aanleiding kan geven tot het ontstaan van een douaneschuld, als bedoeld in artikel 4, negende lid, van het CDW. Ingevolge artikel 201, eerste lid, sub a, van het CDW is een douaneschuld bij invoer ontstaan, nu de aan rechten bij invoer onderworpen goederen in het vrije verkeer zijn gebracht. Aangezien het bedrag aan rechten dat voortvloeit uit deze douaneschuld niet overeenkomstig artikel 218 van het CDW is geboekt, heeft verweerder de douaneschuld, nu hij had vastgesteld dat niet aan de voorwaarde voor het verkrijgen van een vrijstelling van artikel 2, tweede lid, van de Verordening (EG) nr. 1796/1999 c.q. artikel 2, tweede lid, van de Verordening (EG) nr. 1601/2001 was voldaan, achteraf geboekt op grond van artikel 220, eerste lid, van het CDW en aan eiseres medegedeeld op grond van artikel 221, eerste lid, van het CDW.

Gelet op bovenstaande verwerpt de rechtbank de stelling van eiseres aangezien deze geen steun vindt in het recht.

Hoogte douaneschuld

5.10.

Sinds 1 mei 2004 behoort het grondgebied van de Tsjechische Republiek tot het douanegebied van de Gemeenschap.

In de UTB met aanslagnummer A zijn aangiften ten invoer betrokken die door eiseres zijn gedaan na 1 mei 2004, namelijk op 10 mei 2004 en 12 mei 2004. Aan anti-dumpingrecht is ter zake van die aangiften een bedrag van € 11.848,67 achteraf geboekt. Uit artikel 22 van de Toetredingsakte van (onder andere) de Republiek Polen en de Tsjechische Republiek, die is gepubliceerd in het publicatieblad, C203/236 van 23 september 2003, juncto bijlage IV van de Toetredingsakte, onderdeel 5, de douane-unie, volgt dat met ingang van 1 mei 2004 goederen, wanneer zij in het vrije verkeer worden gebracht, zijn vrijgesteld van douanerechten en andere douanemaatregelen, mits wordt voldaan aan een aantal voorwaarden. Nu niet is gesteld en tevens niet is gebleken dat niet is voldaan aan die voorwaarden, is de UTB met aanslagnummer A, voor zover die betrekking heeft op de aangiften ten invoer na 1 mei 2004, ten onrechte opgelegd.

Schuldenaar

5.11.

Op grond van artikel 4, achttiende lid, van het CDW wordt als aangever aangemerkt de persoon die in eigen naam een douaneaangifte doet of de persoon in wiens naam een douaneaangifte wordt gedaan. Ingevolge artikel 64, tweede lid, van het CDW kan de douaneaangifte worden gedaan door elke persoon die in staat is de goederen bij de douane aan te brengen of te doen aanbrengen en die alle bescheiden kan overleggen die noodzakelijk zijn voor de toepassing van de bepalingen die gelden voor de douaneregeling waarvoor deze goederen zijn aangegeven. Eiseres heeft de aangiften ten invoer gedaan en moet worden aangemerkt als aangever.

5.12.

Ingevolge artikel 201, derde lid, eerste volzin, van het CDW wordt de aangever als schuldenaar aangemerkt. Gelet op het onder 5.11. overwogene is de rechtbank van oordeel dat eiseres terecht is aangemerkt als schuldenaar.

5.13.

Ten overvloede wijst de rechtbank erop dat ingevolge artikel 199, eerste lid, van de Toepassingsverordening van het Communautair douanewetboek (hierna: Tvo), onverminderd de eventuele toepassing van strafbepalingen, de indiening door de aangever van een door hem ondertekende aangifte bij een douanekantoor als het aanvaarden van de aansprakelijkheid overeenkomstig de in de lidstaten geldende bepalingen geldt voor: - de juistheid van de in de aangifte verstrekte gegevens; - de echtheid van de bijgevoegde stukken; en - het nakomen van alle verplichtingen die samenhangen met het plaatsen van de betrokken goederen onder de desbetreffende regeling. De stelling van eiseres dat zij geen partij was bij de verbintenissen treft derhalve geen doel.”

-

bevestigt de uitspraken van de rechtbank;

-

veroordeelt de Minister in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op € 644, en

-

gelast de Minister het voor deze zaak betaalde griffierecht van € 433 aan belanghebbende te vergoeden.

Aldus gedaan door mrs. E.M. Vrouwenvelder, voorzitter, B.A. van Brummelen en J. Th. Sanders, leden van de Douanekamer, in tegenwoordigheid van mr. V.M. Maat als griffier. De beslissingen zijn op 4 maart 2010 in het openbaar uitgesproken.

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie worden ingesteld bij de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen:

1.

bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.

2.

het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:

a.

de naam en het adres van de indiener;

b.

een dagtekening;

c.

een omschrijving van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d.

de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad.

In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.