Rb. Amsterdam, 21-07-2009, nr. 13/410465-09

Telastelegging

Aan verdachte is telastegelegd dat

hij op of omstreeks 25 mei 2009 te [woonplaats] in strijd met een door of namens

burgemeester aan hem opgelegd tijdelijk huisverbod, niet aanstonds de in dit

verbod genoemde woning gelegen aan de [adres 1], heeft verlaten en/of die

woning heeft betreden en/of zich in en/of de nabijheid van die woning heeft

opgehouden en/of contact heeft opgenomen met één of meer van de in dat

huisverbod genoemde, personen (te weten [persoon 1]);

hij op of omstreeks 24 mei 2009 te [woonplaats] opzettelijk mishandelend zijn

levensgezel, althans een persoon, te weten [persoon 1], meermalen, althans

eenmaal (met kracht) tegen het lichaam heeft geduwd (waardoor die [persoon 1]

tegen de trap is gevallen) en/of meermalen, althans eenmaal tegen het hoofd

en/of in het gezicht, in elk geval tegen het lichaam heeft geslagen en/of

gestompt en/of meermalen, althans eenmaal (met kracht) aan de haren heeft

getrokken, waardoor deze letsel heeft bekomen en/of pijn heeft ondervonden.

Voorvragen

…

Waardering van het bewijs

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

ten aanzien van feit 1

op 25 mei te [woonplaats] in strijd met een door of namens de burgemeester aan hem opgelegd tijdelijk huisverbod zich in de nabijheid van de in dit verbod genoemde woning gelegen aan de [adres 1] heeft opgehouden en contact heeft opgenomen met de in dat huisverbod genoemde persoon, te weten [persoon 1];

ten aanzien van feit 2

op 24 mei 2009 te [woonplaats] opzettelijk mishandelend [persoon 1] meermalen met kracht tegen het lichaam heeft geduwd waardoor die [persoon 1] eenmaal tegen de trap is gevallen en meermalen met kracht aan de haren heeft getrokken waardoor zij letsel heeft bekomen en pijn heeft ondervonden.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in zijn verdediging geschaad.

Het bewijs

De rechtbank grondt haar beslissing dat verdachte het bewezen geachte heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat.

De strafbaarheid van het feit

De rechtbank acht het onder 1 bewezene niet strafbaar, nu een van de bestanddelen van het delict, te weten de wettelijke grondslag waarop dat tijdelijke huisverbod is gebaseerd en waaruit de strafbaarheid van overtreding van het tijdelijke huisverbod voortvloeit, in de telastelegging ontbreekt.

Verdachte dient terzake daarvan dan ook te worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

Het onder 2 bewezen geachte feit is volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

Motivering van de straffen en maatregelen

De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van de door hem onder 1 en 2 bewezen en strafbaar geachte feiten zal worden veroordeeld tot een geldboete van € 400,-, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis voor de duur van 8 dagen, en tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken met aftrek van voorarrest, met een proeftijd van 2 jaar. Daarnaast vorderde de officier van justitie de opheffing van het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis.

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon en de draagkracht van verdachte, zoals van een en ander ter terechtzitting is gebleken. De rechtbank overweegt daaromtrent het volgende.

De verdachte heeft zonder noemenswaardige aanleiding het slachtoffer [persoon 1] meermalen hardhandig geduwd, waardoor deze tegen de trap is gevallen, en haar ook hardhandig aan de haren getrokken. Verdachte heeft het slachtoffer hiermee pijn en letsel toegebracht.

De rechtbank heeft echter geconstateerd dat verdachte oprecht spijt heeft betuigd van zijn daden, zowel jegens het slachtoffer als ten overstaan van de rechtbank, en voorts dat hij op eigen initiatief hulp heeft gezocht voor zijn alcoholverslaving, waarbij ook aandacht zal worden besteed aan de impulscontrole. Ten slotte is het recidivegevaar laag te achten, nu verdachte inmiddels elders is gaan wonen en de relatie met het slachtoffer ook feitelijk is beëindigd.

Voorts houdt de rechtbank rekening met het feit dat het inmiddels meer dan vijftien jaar geleden is dat verdachte, volgens zijn Uittreksel Justitiële Documentatie dd 15 juni 2009, is veroordeeld voor mishandeling. De rechtbank beschouwt verdachte gezien dit tijdsverloop als een zogenaamde “first offender”.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 23, 24, 24c en 300 van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.