Hof Arnhem-Leeuwarden, 15-03-2022, nr. 200.300.327

Het hof verwijst voor het geding in eerste aanleg naar de beschikkingen van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem (hierna: de rechtbank) van 15 februari 2021 en 5 juli 2021, uitgesproken onder voormeld zaaknummer. De beschikking van 5 juli 2021 wordt hierna ‘de bestreden beschikking’ genoemd.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Op 31 januari 2022 zijn [de minderjarige1] en [de minderjarige2] door het hof gehoord.

De mondelinge behandeling heeft op 4 februari 2022 plaatsgevonden. Partijen zijn in persoon verschenen, bijgestaan door hun advocaten. Tevens is een vertegenwoordigster van de raad voor de kinderbescherming (verder: de raad) verschenen.

Partijen zijn gehuwd geweest.

Partijen zijn de ouders van:

De ouders hebben samen het gezag over de kinderen. Tot de bestreden beschikking hadden de kinderen hun hoofdverblijfplaats bij hun moeder.

In het ouderschapsplan, dat deel uitmaakt van de echtscheidingsbeschikking van de rechtbank Midden-Nederland, locatie Utrecht, van 30 oktober 2013, hebben de ouders onder meer afspraken gemaakt over de zorgregeling. Nadien zijn de ouders – in het kader van een ondertoezichtstelling – overeengekomen dat de kinderen om de week bij de vader en de moeder verblijven. Ten aanzien van de schoolvakanties is er een 2-3-1 of een 1-3-2 rooster.

Tussen partijen is de hoofdverblijfplaats van de kinderen in geschil.

In de bestreden beschikking heeft de rechtbank, uitvoerbaar bij voorraad, de hoofdverblijfplaats van de kinderen gewijzigd en bij de vader bepaald en de zorgregeling als volgt gewijzigd:

De moeder is met twee grieven in hoger beroep gekomen van de bestreden beschikking.

De moeder verzoekt het hof de bestreden beschikking te vernietigen en, opnieuw beschikkende, uitvoerbaar bij voorraad, het verzoek van de vader om de hoofdverblijfplaats van de kinderen te wijzigen alsnog af te wijzen.

De vader voert verweer en hij verzoekt het hof de bestreden beschikking te bekrachtigen.

Ingevolge artikel 1:253a lid 4 van het Burgerlijk Wetboek (BW) in samenhang met artikel 1:377e BW kan de rechter op verzoek van de ouders of van een van hen een beslissing inzake de uitoefening van het ouderlijk gezag alsmede een door de ouders onderling getroffen regeling daarover wijzigen op de grond dat nadien de omstandigheden zijn gewijzigd of dat bij het nemen van de beslissing van onjuiste of onvolledige gegevens is uitgegaan. Deze gewijzigde regeling kan omvatten – voor zover hier van belang – de beslissing bij welke ouder het kind zijn hoofdverblijfplaats heeft.

Dat sprake is van gewijzigde omstandigheden is tussen partijen niet in geschil en is op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting genoegzaam komen vast te staan.

Het hof kan zich vinden in de beoordeling van de rechtbank en sluit zich, na eigen onderzoek, daarbij aan. Het hof overweegt daarbij in aanvulling daarop nog het volgende.

Bij de kinderen is sprake van problematiek in het autismespectrum. Zij hebben daardoor een bovengemiddelde behoefte aan structuur en begeleiding. Duidelijk is dat beide ouders ieder hun eigen opvoedingskwaliteiten hebben. Zo is niet in geschil dat het de vader is die de kinderen meer structuur en begeleiding kan bieden. Wanneer de kinderen bij de vader ingeschreven staan, zal de vader alle post over de kinderen ontvangen, waardoor hij van alle afspraken op de hoogte is en de kinderen op een passende manier kan ondersteunen. Daarnaast wordt hij in staat gesteld om alle praktische zaken voor de kinderen te regelen.

Volgens de moeder is er geen noodzaak de hoofdverblijfplaats van de kinderen te wijzigen. In het huidige tijdperk wordt (bijna) alles per e-mail verstuurd, waardoor de vader ook alle praktische zaken voor de kinderen kan regelen zonder dat de kinderen bij hem staan ingeschreven.

Het hof volgt de moeder niet in haar standpunt. Gebleken is dat in het verleden niet altijd alle praktische zaken door de moeder goed werden geregeld, zoals de coronavaccinaties voor de kinderen. Dit veroorzaakt onrust bij de kinderen en zij hebben daar last van. Inmiddels staan de kinderen bij de vader ingeschreven, is de vader van alle afspraken rondom de kinderen op de hoogte en regelt hij alle praktische zaken voor de kinderen. Tijdens hun gesprek bij het hof hebben de kinderen beiden verklaard de huidige situatie fijner te vinden. De raad heeft ter zitting verklaard het eerdere advies, gelet op wat de kinderen zelf bij het hof hebben verteld, aan te passen en nu te adviseren om in het belang van de kinderen de huidige situatie te handhaven. Vaststelling van de hoofdverblijfplaats van de kinderen bij de vader geeft de kinderen meer rust. Het hof begrijpt het gevoel van de moeder dat de ouders hierdoor niet in een gelijkwaardige relatie tot de kinderen staan, maar voor de kinderen is de plek waar zij staan ingeschreven veel minder belangrijk. Voor hen is vooral de gelijkwaardige verdeling in de zorg- en opvoedingstaken van belang en hierin komt geen verandering.

Het argument van de moeder dat de hulpverlening voor de kinderen vertraging oploopt door wijziging van de hoofdverblijfplaats gaat niet meer op, aangezien voor beide kinderen inmiddels hulpverlening in de gemeente van de vader is ingezet.

Daarnaast heeft de moeder aangevoerd dat de wijziging van de hoofdverblijfplaats financiële gevolgen voor haar heeft. Doordat de kinderen niet meer bij de moeder staan ingeschreven ontvangt zij geen kinderbijslag en kindgebonden budget meer. Ter zitting in hoger beroep is gebleken dat de vader inmiddels met de Sociale Verzekeringsbank heeft geregeld dat de moeder de helft van de kinderbijslag ontvangt. De vader krijgt – als aanvrager – het Kindgebonden Budget. Het ligt voor de hand dat partijen ook daarover afspraken maken. Wat daarvan ook zij: de door de moeder genoemde financiële argumenten prevaleren niet boven het belang van de kinderen bij rust en duidelijkheid, zoals uiteengezet onder 5.4.

Gelet op het voorgaande is het hof van oordeel dat het in het belang van de kinderen is om hun hoofdverblijfplaats bij de vader te hebben en te houden. Naar het oordeel van het hof moet de beslissing van de rechtbank dan ook in stand blijven.

Het is duidelijk is dat de communicatie tussen partijen voor verbetering vatbaar is, maar dit maakt het oordeel van het hof over de hoofdverblijfplaats niet anders. Het is aan de ouders om zich in te spannen voor een verbetering van de onderlinge verstandhouding. Daartoe kunnen de ouders, ieder afzonderlijk, deelnemen aan het traject Parallel Ouderschap.

Op grond van hetgeen hiervoor is overwogen, falen de grieven. Het hof zal de bestreden beschikking, voor zover het de beslissing over de hoofdverblijfplaats betreft, bekrachtigen.

Het hof, beschikkende in hoger beroep:

bekrachtigt de beschikking van de rechtbank Gelderland, zittingsplaats Arnhem,

van 5 juli 2021, voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen;

wijst het meer of anders verzochte af.

Deze beschikking is gegeven door mrs. K.A.M. van Os-ten Have, J.B. de Groot en P.B. Kamminga, bijgestaan door mr. M. Knipping-Verbeek als griffier, en is op 15 maart 2022 uitgesproken in het openbaar in tegenwoordigheid van de griffier.