O&A 2012/111
De klaagster heeft in 1999 een uitzendvergunning voor analoge televisie gekregen, maar slaagde er tot 2009 niet in de ook benodigde uitzendfrequenties te verkrijgen doordat bestaande televisiezenders door interventies van de wetgever tijdelijk op hun frequenties mochten blijven uitzenden hoewel die eigenlijk benodigd waren voor toedeling aan nieuwe vergunninghouders zoals de klaagster. De vraag is of deze situatie in strijd is met art. 10 EVRM en art. 1 Eerste Protocol EVRM
EHRM 07-06-2012, ECLI:NL:XX:2012:BX9095
- Instantie
Europees Hof voor de Rechten van de Mens
- Datum
7 juni 2012
- Magistraten
Mrs. Françoise Tulkens, Jean-Paul Costa, Josep Casadevall, Nina Vajić, Dean Spielmann, Corneliu Bîrsan, Elisabeth Steiner, Elisabet Fura, Ljiljana Mijović, David Thór Björgvinsson, Dragoljub Popović, András Sajó, Nona Tsotsoria, Işıl Karakaş, Kristina Pardalos, Guido Raimondi, Linos-Alexandre Sicilianos
- Zaaknummer
38433/09
- LJN
BX9095
- Vakgebied(en)
Internationaal publiekrecht (V)
Bestuursrecht algemeen (V)
- Brondocumenten
ECLI:NL:XX:2012:BX9095, Uitspraak, Europees Hof voor de Rechten van de Mens, 07‑06‑2012
- Wetingang
Essentie
De klaagster heeft in 1999 een uitzendvergunning voor analoge televisie gekregen, maar slaagde er tot 2009 niet in de ook benodigde uitzendfrequenties te verkrijgen doordat bestaande televisiezenders door interventies van de wetgever tijdelijk op hun frequenties mochten blijven uitzenden hoewel die eigenlijk benodigd waren voor toedeling aan nieuwe vergunninghouders zoals de klaagster. De vraag is of deze situatie in strijd is met art. 10 EVRM en art. 1 Eerste Protocol EVRM
Partij(en)
Centro Europa 7 S.r.l. en Di Stefano/Italië
Uitspraak
Samenvatting
De (hoofd)klaagster, Centro Europa 7 S.r.l., was een onderneming die actief was op ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.