CRvB, 13-02-2007, nr. 05/7120 WWB

Namens appellant heeft mr. R.D.A. van Boom, advocaat te Utrecht, hoger beroep ingesteld.

Het College heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 12 december 2006. Appellant is verschenen, bijgestaan door mr. J.J.D. van Doleweerd. Het College heeft zich laten vertegenwoordigen door C. van den Bergh, werkzaam bij de gemeente Utrecht.

Voor een overzicht van de in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden verwijst de Raad naar de aangevallen uitspraak. Hij volstaat hier met het volgende.

Appellant ontving ten tijde hier van belang een bijstandsuitkering naar de norm voor een alleenstaande ouder, laatstelijk op grond van de Wet werk en bijstand (WWB).

Op 23 februari 2003 heeft het jongste kind van appellant de leeftijd van 18 jaar bereikt.

Bij besluit van 6 oktober 2004 heeft het College de bijstand van appellant over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004 alsmede met ingang van 1 oktober 2004 herzien en alsnog berekend naar de norm voor een alleenstaande. Voorts heeft het College bij dat besluit de over de genoemde periode gemaakte kosten van bijstand tot een bedrag van € 5.627,77 van appellant teruggevorderd. De kosten van bijstand over de periode van 23 februari 2003 tot en met 31 december 2003 zijn bruto teruggevorderd. Het College heeft met betrekking tot de kosten van bijstand over de periode van 1 januari 2004 tot en met 30 september 2004 volstaan met een netto-terugvordering.

Bij het besluit op bezwaar van 2 februari 2005 heeft het College het besluit van 6 oktober 2004 gehandhaafd.

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het besluit van 2 februari 2005 ongegrond verklaard.

Appellant heeft zich in hoger beroep tegen deze uitspraak gekeerd. Zijn beroep is erop gericht de herziening van de bijstand over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004 en de terugvordering van de over die periode gemaakte kosten van bijstand ongedaan te maken.

De Raad komt tot de volgende beoordeling.

De herziening over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004 Artikel 54, derde lid, van de WWB bepaalt, voor zover van belang, dat het College een besluit tot toekenning van bijstand kan herzien of intrekken:

Het College heeft bij het besluit op bezwaar van 2 februari 2005 aan de herziening van de aan appellant over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004 verleende bijstand artikel 54, derde lid, aanhef en onder b, van de WWB ten grondslag gelegd. De gemachtigde van het College heeft ter zitting van de Raad verklaard dit standpunt niet langer te handhaven en aangegeven dat de herziening van de bijstand had moeten worden gebaseerd op artikel 54, derde lid, aanhef en onder a, van de WWB. Dit betekent dat de aangevallen uitspraak niet in stand kan blijven. De Raad zal, doende wat de rechtbank zou behoren te doen, het beroep gegrond verklaren en het besluit van 2 februari 2005, voor zover het betrekking heeft op de herziening van bijstand over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004, vernietigen wegens strijd met artikel 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

De Raad ziet aanleiding om met toepassing van artikel 8:72, derde lid, van de Awb te bepalen dat de rechtsgevolgen van het te vernietigen gedeelte van het besluit van 2 februari 2005 in stand blijven en overweegt daartoe als volgt.

Tussen partijen is niet in geschil en ook de Raad gaat ervan uit dat appellant ten tijde hier van belang alleenstaande in de zin van de WWB was en derhalve geen recht had op bijstand naar de norm voor een alleenstaande ouder, zodat aan hem tot een te hoog bedrag bijstand is verleend.

Gemachtigde van het College heeft ter zitting betoogd dat appellant de ingevolge artikel 65, eerste lid, van de Algemene bijstandswet (Abw) respectievelijk artikel 17, eerste lid, van de WWB op hem rustende inlichtingenverplichting heeft geschonden, door niet aan het College te melden dat zijn jongste kind op 23 februari 2003 de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt. Naar het oordeel van de Raad is van een schending van de wettelijke inlichtingenverplichting echter geen sprake. De Raad acht hierbij van belang dat appellant reeds eerder uit hoofde van zijn, op grond van de Abw bestaande inlichtingenverplichting, aan het College de (juiste) geboortedatum van zijn jongste, nog bij hem inwonend kind had meegedeeld. Het tijdstip waarop dit kind de leeftijd van 18 jaar zou bereiken was derhalve bij het College bekend. Onder die omstandigheden kan aan appellant niet worden tegengeworpen dat hij informatie, waarmee het College in het kader van de uitvoering van de bijstandwetgeving reeds op de hoogte is, niet nogmaals ter kennis van dat orgaan heeft gebracht.

Uit het voorgaande vloeit voort dat aan appellant tot een te hoog bedrag bijstand is verleend anders dan door het niet of niet behoorlijk nakomen van de op hem rustende wettelijke inlichtingenverplichting. Het College was derhalve op grond van artikel 54, derde lid, aanhef en onder b, van de WWB bevoegd tot herziening van de bijstand over de hier in geding zijnde periode.

De Raad ziet geen grond voor het oordeel dat het College niet in redelijkheid van die bevoegdheid gebruik had kunnen maken. De Raad neemt daarbij in aanmerking dat het appellant redelijkerwijs duidelijk kon zijn dat aan hem tot een te hoog bedrag bijstand is verleend. Van degene die bijstand ontvangt naar de norm voor een alleenstaande ouder mag immers in het algemeen worden verwacht dat hij weet dat het bereiken van de 18-jarige leeftijd van zijn jongste kind gevolgen heeft voor de hoogte van zijn uitkering. De door appellant in beroep overgelegde verklaring van zijn behandelend psychiater Kosutic van 20 juni 2005 biedt onvoldoende aanknopingspunten om ten aanzien van appellant van een andere veronderstelling uit te gaan.

De Centrale Raad van Beroep;

Recht doende:

Vernietigt de aangevallen uitspraak;

Verklaart het beroep gegrond;

Vernietigt het besluit van 2 februari 2005 voor zover dit ziet op de herziening van de bijstand over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004 en op de terugvordering;

Bepaalt dat de rechtsgevolgen van het vernietigde deel van het besluit van 2 februari 2005 in stand blijven voor zover dit ziet op de herziening van de bijstand over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2004;

Herroept het besluit van 6 oktober 2004 voor zover dat ziet op de terugvordering en bepaalt dat van appellant over de periode van 23 februari 2003 tot en met 30 september 2003 een bedrag wordt teruggevorderd van € 4.361,85;

Veroordeelt het College in de proceskosten van appellant tot een bedrag van € 1288,-- , te betalen door de gemeente Utrecht;

Bepaalt dat de gemeente Utrecht aan appellant het in beroep en in hoger beroep betaalde griffierecht van in totaal € 140,-- vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. Th van Sloten als voorzitter en mr. J.J.A. Kooijman en mr. L.H. Waller als leden. De beslissing is, in tegenwoordigheid van S. van Ommen als griffier, uitgesproken in het openbaar op 13 februari 2007.

(get.) Th van Sloten.

(get.) S. van Ommen.