Rb. Zwolle-Lelystad, 14-03-2007, nr. 106031 / HA ZA 05-211

vonnis

RECHTBANK ZWOLLE-LELYSTAD

Sector civiel recht

zaaknummer / rolnummer: 106031 / HA ZA 05-211

Vonnis van 14 maart 2007

in de zaak van

1. de rechtspersoon naar het recht van Noorwegen

STOKKE AS,

gevestigd te Skodje (Noorwegen),

2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

STOKKE NEDERLAND B.V.,

gevestigd te Tilburg,

3. [eiser sub 3],

wonende te [plaats],

eisers,

procureur mr. J.A. van Wijmen,

advocaten mr. T. Cohen Jehoram en R.L.H.I. Schiphorst te Den Haag,

tegen

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

MARKTPLAATS B.V.,

gevestigd te Emmeloord,

gedaagde,

procureur mr. R.K.E. Buysrogge,

advocaat mr. Chr. A. Alberdingk Thijm te Amsterdam.

Partijen zullen hierna Stokke c.s. en Marktplaats genoemd worden.

1. De procedure

1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:

- het tussenvonnis van 3 mei 2006;

- de akte na tussenvonnis van Stokke c.s.;

- de akte uitlating tussenvonnis van Marktplaats;

- de antwoordakte na tussenvonnis van Stokke c.s.;

- de antwoordakte uitlating tussenvonnis van Marktplaats;

- de akte uitlating productie van Stokke c.s.

1.2. Ten slotte is vonnis bepaald.

2. De verdere beoordeling

inleiding

2.1. In het tussenvonnis heeft de rechtbank overwogen dat de Richtlijn en de Wbp niet in de weg staan aan het verzamelen en registreren door Marktplaats van de NAW gegevens van haar adverteerders, maar dat dit niet zonder meer betekent dat Marktplaats gehouden is om deze gegevens van adverteerders die de aanduidingen STOKKE of TRIPP TRAPP gebruiken te verzamelen. Marktplaats is daartoe alleen gehouden wanneer zij, in het licht van de door de rechtbank in de rechtsoverwegingen 4.23 en 4.24 van het tussenvonnis omschreven toetsingskader onzorgvuldig handelt door registratie na te laten. Om te kunnen bepalen of dat het geval is heeft de rechtbank partijen in de gelegenheid gesteld zich uit te laten over enkele in het vonnis geformuleerde vragen.

2.2. Partijen hebben van de hun geboden gelegenheid (ruimschoots) gebruik gemaakt. De rechtbank zal eerst ingaan op de door haar gestelde vragen en op de uiteenzettingen van partijen naar aanleiding van die antwoorden. Vervolgens zal zij mede aan de hand van deze uiteenzettingen de balans opmaken.

de vragen

2.3. De rechtbank heeft partijen allereerst gevraagd welke andere mogelijkheden Stokke c.s. hebben om op basis van het e-mailadres van de adverteerders op Marktplaats.nl de NAW gegevens van de inbreukmakende adverteerders te verkrijgen.

Marktplaats heeft gesteld dat de adverteerders naast een e-mailadres ook andere gegevens (in ieder geval hun postcode -dat is verplicht- en daarnaast -onverplicht- hun adres, telefoonnummer en volledige naam) opgeven. In “een significant aantal gevallen” worden dan ook meer gegevens dan het emailadres doorgegeven en door Marktplaats geregistreerd. Marktplaats is bereid deze gegevens desgevraagd aan Stokke c.s. te verstrekken.

Wanneer alleen het e-mailadres bekend is, kunnen Stokke c.s. middels contact via het opgegeven e-mailadres proberen de adresgegevens te achterhalen. Lukt dat niet, dan kan identificatie volgens Marktplaats plaatsvinden middels de internetprovider, het bedrijf dat of de instelling die het adres beschikbaar heeft gesteld dan wel de aanbieder van web e-mail. Marktplaats wijst er in dat kader op dat deze derden op grond van het arrest Lycos-Pessers onder bepaalde voorwaarden verplicht zijn de gegevens op een daartoe gedaan verzoek te verstrekken.

2.4. Stokke c.s. hebben gesteld dat in gevallen waarin alleen het e-mailadres bekend is, het uitermate tijdrovend en onpraktisch is om middels de provider of een andere derde te proberen de NAW gegevens te verkrijgen. In dat kader hebben zij er op gewezen dat providers overal gevestigd kunnen zijn, dus ook “in de meest exotische jurisdicties”. De door Marktplaats vermelde alternatieve mogelijkheden om de adresgegevens van inbreukmakende adverteerders te verkrijgen vormen dan ook geen reële optie. Volgens Stokke is het geen simpele en reële mogelijkheid dat zij biedingen doet naar aanleiding van inbreukmakende advertenties om zo de NAW-gegevens van de adverteerders te bemachtigen.

2.5. De rechtbank volgt Stokke c.s. in hun betoog dat in situaties waarin alleen een e-mailadres aanwezig is en waarin de adverteerder weigert, na daartoe via de e-mail verzocht te zijn, zijn NAW gegevens beschikbaar te stellen, het uitermate omslachtig, en daardoor nagenoeg ondoenlijk is, om via een derde, zoals als een internetprovider, te proberen de NAW-gegevens van de desbetreffende adverteerder te achterhalen. In dit kader is van belang dat de verantwoordelijkheid van die derde voor eventuele inbreukmakende handelingen van de adverteerder, die van de door de derde geboden internetdiensten gebruik maakt, beperkt is. De diensten van die derde zijn instrumenteel aan het (secundaire) inbreukmakende handelen door particulieren. De rechtbank verwijst naar hetgeen zij in rechtsoverweging 4.17 van het tussenvonnis over de diensten van Marktplaats heeft overwogen. De diensten staan in een nog verder verwijderd verband van dat handelen dan de door Marktplaats geboden diensten. Dat Marktplaats Stokke c.s. naar die derden verwijst, is dan ook geen reële optie.

2.6. Marktplaats heeft er echter ook op gewezen dat de kans klein is dat een adverteerder zal weigeren zijn NAW-gegevens te verstrekken wanneer met hem contact wordt opgenomen naar aanleiding van een advertentie. Dat het voor Stokke c.s. niet goed mogelijk zou zijn om via het uitbrengen van biedingen de NAW-gegevens te verkrijgen, zoals zij stellen, hebben Stokke c.s. onvoldoende onderbouwd. Zonder nadere toelichting, die echter ontbreekt, valt niet goed in te zien waarom het voor Stokke c.s. niet betrekkelijk eenvoudig zou zijn om, zoals Marktplaats suggereert, naar aanleiding van een inbreukmakende advertentie een bod uit te brengen om zo de NAW-gegevens van de adverteerder te verkrijgen. Dat het Stokke c.s. te) veel moeite zou kosten om op een dergelijke wijze op inbreukmakende advertenties te reageren, is gesteld noch gebleken. Dat een dergelijke actie niet in veel gevallen effectief zou zijn, is evenmin aannemelijk geworden. De adverteerder zal de gegevens toch ook in het kader van de effectuering van een eventueel tot stand gebrachte koopovereenkomst moeten verstrekken.

2.7. De slotsom is dan ook dat Stokke c.s. reële mogelijkheden heeft om zelf via het

e-mailadres in de advertentie de NAW-gegevens te achterhalen. In gevallen waarin het beoogde resultaat niet wordt bereikt, is het voor Stokke c.s. wel moeilijk om, middels derden, de NAW-gegevens te verkrijgen.

2.8. De rechtbank heeft partijen ook gevraagd aan te geven hoe vaak het in de afgelopen jaren is voorgekomen dat Stokke c.s. de NAW-gegevens van inbreukmakende adverteerders niet hebben kunnen achterhalen.

Volgens Stokke c.s. heeft zij vanaf medio 2003 vele honderden inbreukmakende advertenties (onder meer) van Marktplaats.nl laten verwijderen. Stokke c.s. maakten daartoe lange tijd gebruik van de “Tip the webmaster” optie. Naast deze verwijdering hebben Stokke c.s., stellen zij, ook individuele inbreukmakers -veelal veelplegers en professionele handelaren- gesommeerd door een e-mail met een sommatiebrief te versturen naar het gecodeerde e-mailadres dat beschikbaar was via de website van Marktplaats. In de periode van het najaar van 2004 tot aan de zomer van 2005 betrof het 35 sommaties. Van 24 van de aangeschreven adverteerders ontvingen Stokke c.s. de gewenste onthoudingsverklaring. De overige 11 reageerden niet. Stokke c.s. zouden niet beschikken over de NAW-gegevens van deze adverteerders. Stokke c.s. benadrukken dat inbreukmakende advertenties geregeld worden herplaatst, vaak onder een andere naam.

2.9. Marktplaats heeft gesteld dat Stokke c.s. slechts vijf keer gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om op basis van de Personal Information Agreement identificerende informatie over een bepaalde adverteerder op te vragen. Het is haar niet bekend in hoeveel van die vijf gevallen Stokke c.s. op basis van de verstrekte informatie de NAW-gegevens hebben kunnen achterhalen. Volgens Marktplaats is het maar de vraag in hoeverre Stokke c.s., gelet op deze en de door Stokke c.s. zelf verstrekte, informatie oprecht geïnteresseerd is in de NAW-gegevens van de inbreukmakers.

2.10. De rechtbank stelt vast dat uit de door Stokke c.s. zelf verstrekte gegevens volgt dat zij in een periode van driekwart jaar in 35 gevallen aanleiding hebben gezien om het niet te laten bij het verwijderen van de inbreukmakende advertentie, maar om ook tegen de adverteerder op te treden. Dat heeft in 24 gevallen tot het gewenste resultaat geleid en in 11 gevallen -15 op jaarbasis- niet. Onduidelijk is wat de relatie is tussen deze gevallen en die waarin een beroep is gedaan op de Personal Information Agreement.

Wanneer wordt uitgegaan van, volgens informatie van Stokke c.s., vele honderden inbreukmakende advertenties, hebben zij slechts bij een gering deel van deze advertenties aanleiding gezien om actie te ondernemen tegen de adverteerders en hebben deze acties in 1/3 deel van deze gevallen, een klein deel van het totale aantal inbreukmakende advertenties derhalve, geen resultaat gehad. Naar het oordeel van de rechtbank kan er dan ook niet van worden uitgegaan dat Stokke c.s. veel belang hebben bij het met behulp van NAW-gegevens bestrijden van inbreukmakende adverteerders. Wanneer Stokke c.s. daar wel veel belang bij hebben, hebben zij in elk geval onvoldoende toegelicht waarom zij daar in het verleden weinig belang aan hebben gehecht.

2.11. De rechtbank heeft partijen ook de vraag voorgelegd of het mogelijk is om de procedure voor het plaatsen van een advertentie zo te wijzigen dat iedere adverteerder, dan wel iedere adverteerder die de aanduidingen STOKKE en/of TRIPP TRAPP gebruikt, zijn NAW gegevens dient op te geven. Tevens heeft zij gevraagd naar de tijd die gemoeid is met het doorvoeren van deze wijziging en naar de daarmee gemoeide kosten. Partijen hebben zich bij de beantwoording van deze vragen elk beroepen op een rapport van partijdeskundigen. De rechtbank zal deze rapporten en de daarop gebaseerde standpunten van partijen thans bespreken.

2.12. Stokke c.s. hebben zich beroepen op een rapport van dr. ir. W. Kraay en ir. F.W. Bomhof van TNO. Zij komen tot de volgende conclusies:

“Vraag c):

- het is goed mogelijk om de procedure voor het plaatsen van advertenties zo te

wijzigen dat iedere adverteerder zijn NAW-gegevens dient op te geven;

- ook is het mogelijk om die verplichting alleen (automatisch) toe te passen voor

advertenties waarin de aanduidingen Stokke, Tripp Trapp of vergelijkbare termen

voorkomen; advertenties met deze aanduidingen kunnen behoorlijk nauwkeurig

onderscheiden worden, ook als er gebruik gemaakt wordt van alternatieve

spellingen;

- daarnaast zijn er mogelijkheden om (achteraf) uit patronen van geplaatste

advertenties mogelijk professioneel handelen te detecteren.

Vraag d):

- in principe is het in de uitvraagprocedure van een website inbouwen van

verplichte invoer van NAW-gegevens van adverteerders niet complex;

- het daarbij inbouwen van een detector die alleen op specifieke aanduidingen

reageert is goed mogelijk;

- de hiermee gemoeide tijd (en daarmee kosten) zijn mede afhankelijk van de

architectuur van het betrokken systeem en hangen ook af van wat er nog meer

met de NAW-gegevens moet gebeuren, benodigde software-modules voor

tekstanalyse zijn gratis beschikbaar;”

2.13. Marktplaats heeft het rapport van TNO voorgelegd aan prof. H. Sips en dr. J. Pouwelse van de TU Delft. Over de vraag of het mogelijk is om de procedure van Marktplaats zo te wijzigen dat NAW-gegevens opgegeven moeten worden bij het plaatsen van een advertentie met daarin de woorden TRIPP TRAPP en/of STOKKE schrijven zij onder meer:

“It is challenging to provide effective automated filtering. Simple keywords filtering on keywords such as : "Stokke, Tripp Trapp, Tripp-Trap, Trip-Trap, Triptrap" will be ineffective, even when augmented with semantic nearness algorithms. We agree with TNO-ICT that building such a keyword-filter is easy. However, it will not work under operational Marktplaats.nl conditions. The reason is that once implemented there will be a strong motivation amongst professional illegitimate advertisers to test, understand, and bypass this technical measure. This problem is somewhat similar to the difficult ongoing efforts to filter e-mail spam. We are confident that within a few weeks such a simple automated keyword filter would be cracked and its limits published on underground message boards. Our expertise of operational websites leads us to conclude that an effective fully-automated solution is currently beyond the state of science. Therefore, a semi-automated filtering solution is required. Not only text filtering is problematic. The photo comparison possiblitities as mentioned bij TNO-ICT will suffer the same fate for the same reason. Note that photo comparison technology is still very immature and erroneous. An automated and effective solution is far beyond the capability of current science.”

Over de vraag hoeveel tijd en kosten met de aanpassingen gemoeid zijn schrijven Sips en Pouwelse:

“The daily volume of 91,000 advertisements must therefore be checked by a semi-automated filtering system. Manpower is needed to both guard, maintain, and update the filtering keywords, as well as for the filter software updates. Furthermore, a procedure would be required to allow other external parties besides Stokke to suggest filtering keywords to marktplaats.nl and manpower to handle this correctly. For example, a Marktplaats.nl expert would need to decide if a suggested new keyword is correct and effective or too broad and will yield too many false positives.”

2.14. Volgens Marktplaats zou een wijziging die er op neerkomt dat al haar adverteerders hun NAW-gegevens dienen te verstrekken leiden tot een forse omzetdaling. Een groot deel van de adverteerders zou gedurende de procedure beslissen om maar geen advertentie te plaatsen. De wijziging zou EUR 80.000,00 aan arbeidskosten met zich meebrengen (inclusief 20 werkdagen ten behoeve van het ontwerpen van de benodigde sofware) en EUR 100.000,00 aan extra servercapaciteit kosten. Vanwege de niet-beschikbaarheid gedurende 20 dagen van de werknemers in verband met het wijzigen van de procedures zou Marktplaats een omzetverlies van minimaal EUR 600.000,00 lijden.

De kosten van het invoeren van een filter zouden volgens Marktplaats nog veel hoger zijn. Het ontwerpen en plaatsen van het filter zou 200 werkdagen kosten en EUR 850.000,00 kosten. De omzetderving zou, in verband met die 200 dagen, minimaal EUR 6.000.000,00 bedragen. Daar komen de kosten van het loon van een fulltime medewerker voor het up-to-date houden van het filter, EUR 80.000,00 per jaar volgens Marktplaats, nog bij.

2.15. Stokke c.s. hebben deze opgave weersproken. Zij hebben daartoe een e-mail van de heer Bomhof van TNO in het geding gebracht. In deze e-mail relativeert Bomhof de stellingen van Marktplaats over de kosten. Bomhof wijst in dat kader onder meer op de aanwezigheid van goede Open Source software.

2.16. Uit hetgeen partijen over en weer gesteld hebben en uit de aan hun stellingen ten grondslag gelegde rapporten volgt dat het technisch mogelijk is om de advertentie-procedure zo te wijzigen dat iedere adverteerder zijn NAW-gegevens dient op te geven. Marktplaats heeft haar stelling dat een dergelijke aanpassing hoge kosten met zich brengt, zeker in het licht van de relativerende kantekeningen van ir. Bomhof, onvoldoende onderbouwd. Volgens Bomhof rekent Marktplaats, uitgaande van de uurtarieven in de ICT-branche, op minimaal 600 uur werk, terwijl een dergelijke aanpassing naar zijn ervaring voor een aanmerkelijk lager bedrag te realiseren is. Bovendien is onduidelijk op grond waarvan het niet beschikbaar zijn gedurende 20 dagen van werknemers tot een omzetverlies van EUR 600.000,00 zou leiden. Zonder nadere toelichting, die echter ontbreekt, valt niet in te zien waarom de afwezigheid van enkele werknemers niet door andere (eventueel tijdelijk ingehuurde) medewerkers kan worden opgevangen, terwijl evenmin duidelijk is dat en waarom sprake is van een rechtstreeks verband tussen het niet beschikbaar zijn van bepaalde werknemers en het wegvallen van omzet (die immers primair door de adverteerders wordt gerealiseerd).

Ook haar stelling over de omvang van de kosten van extra servercapaciteit heeft Marktplaats onvoldoende onderbouwd. Bomhof heeft gemotiveerd uiteengezet dat de servercapaciteit met hooguit 1% behoeft toe te nemen. Een bedrag van EUR 100.000,00 voor een dergelijke toename is volgens Bomhof “aan de hoge kant”.

2.17. Het bovenstaande neemt niet weg dat wel aannemelijk is geworden dat met de invoering van een dergelijke wijziging, inhoudende dat alle adverteerders hun NAW-gegevens dienen op te geven, kosten van meer dan verwaarloosbare omvang gemoeid zijn. Tevens is aannemelijk dat de wijziging kan leiden tot omzetverlies doordat potentiële klanten tijdens het doorlopen van de procedure zullen afhaken.

2.18. Dat het mogelijk is om de procedure zo te wijzigen dat alleen bij advertenties met de aanduiding “Stokke”, “Tripp Trapp” of vergelijkbare woorden de NAW-gegevens opgegeven hoeven te worden, volgt uit het rapport van TNO. De door Marktplaats ingeschakelde deskundigen hebben deze bevinding uit het rapport onvoldoende weerlegd. Weliswaar kan uit hun rapport worden opgemaakt dat een dergelijke procedure door kwaadwillende adverteerders kan worden omzeild, maar dat neemt niet weg dat de

-weliswaar niet waterdichte- procedure wel ingevoerd zou kunnen worden. Van relevante technische belemmeringen is geen sprake. De rechtbank gaat daar dan ook van uit.

2.19. Dat met de invoering van deze procedure kosten gemoeid zijn, is eveneens gebleken. Daarbij is van belang dat er, anders dan Stokke c.s. betogen, niet van kan worden uitgegaan dat het filter dat nodig is om deze procedure in te voeren op basis van (gratis) Open Source software geïmplementeerd kan worden. Daargelaten of het incorporeren van Open Source software in de eigen software van Marktplaats is toegestaan -partijen verschillen daarover van mening- en of Marktplaats als tegenprestatie voor het gebruik van de Open Source software al haar eigen software (haar “kroonjuwelen”, zoals ze dat zelf omschrijft) of slechts dat deel dat van de eigen software dat verband houdt met het filter beschikbaar moet stellen voor anderen, duidelijk is dat met het in gebruik nemen, incorporeren in de eigen software en aanpassen aan de eigen wensen van Open Source software ook de nodige kosten gemoeid zijn en dat er ook bezwaren aan verbonden zijn. De keuze van Marktplaats om indien zij verplicht zou worden een filter te plaatsen geen gebruik te maken van Open Source software is, gelet op de cruciale betekenis voor Marktplaats van haar software, dan ook een alleszins gerechtvaardigde keuze.

Marktplaats maakt melding van zeer hoge kosten. Zij heeft haar stellingen op dit punt echter nauwelijks onderbouwd. De rechtbank kan er dan ook niet vanuit gaan dat de ontwerpkosten van het filter EUR 850.000,00 bedragen en de kosten van het onderhoud EUR 80.000,00 per jaar. Het bedrag aan ontwerpkosten is nauwelijks onderbouwd. Zo ontbreekt een urenspecificatie aan de hand van een omschrijving van het te verrichten werk. Het exorbitante bedrag van

EUR 6.000.000,00 aan omzetverlies is al helemaal niet onderbouwd. Dat het filter tot enig extra onderhoud zal leiden, komt de rechtbank aannemelijk voor, maar dat Marktplaats een fulltime medewerker, die ook nog eens EUR 80.000,00 op jaarbasis kost, nodig zal hebben om het onderhoud te verrichten, acht de rechtbank uitermate onaannemelijk. Daarbij is van belang dat de rechtbank met Stokke c.s. de kans dat potentiële adverteerders zich veel moeite zullen getroosten om het filter te ontduiken, gelet op de belangen van die adverteerders, niet hoog inschat.

De slotsom is dat aannemelijk is dat met het ontwerpen en implementeren van een adequaat filter een bedrag van enige omvang gemoeid is, ook omdat van Marktplaats niet verwacht kan worden dat zij met Open Source software werkt, en dat het onderhoud van het filter ook wat extra kosten met zich zal brengen, maar dat de door Marktplaats in dat kader genoemde bedragen weinig realistisch zijn, zodat niet van die bedragen kan worden uitgegaan.

2.20. De rechtbank heeft partijen tenslotte de vraag voorgelegd welke mogelijkheden Marktplaats heeft om de opgevraagde NAW-gegevens te controleren. Uit hetgeen partijen en hun deskundigen hierover naar voren hebben gebracht, volgt dat het deugdelijk controleren van NAW-gegevens, als het al mogelijk is, in de praktijk op basis van de thans beschikbare middelen enige dagen duurt. Dat betekent dat niet van Marktplaats gevergd kan worden dat zij vooraf, derhalve voordat de advertentie daadwerkelijk geplaatst wordt, verifieert of de verstrekte NAW-gegevens correct zijn. Er zou dan teveel tijd liggen tussen de opgave en de plaatsing van de advertentie. De controle zou dan ook achteraf, derhalve nadat de advertentie geplaatst is, (door Stokke c.s.) moeten plaatsvinden. Er kan dan ook pas achteraf worden vastgesteld of de adverteerder onjuiste NAW-gegevens heeft opgegeven. Wanneer dat het geval blijkt te zijn, beschikken Stokke c.s. slechts over het e-mailadres van de desbetreffende adverteerder.

2.21. In de nu bestaande situatie, waarin Stokke c.s. slechts beschikt over het e-mailadres van de adverteerders, reageert ongeveer 2/3 deel van de op het e-mailadres aangeschreven adverteerders op de sommatie van Stokke c.s. (rechtsoverweging 2.6.). Wanneer een filter zou worden ingevoerd, zou Stokke (ook) over de NAW-gegevens van de andere adverteerders beschikken en hen met behulp van die gegevens kunnen aanschrijven, maar alleen wanneer de opgegeven gegevens correct zijn. Wanneer ze niet correct blijken te zijn, kunnen Stokke c.s. deze adverteerders alleen via het opgegeven e-mailadres bereiken. De rechtbank acht het waarschijnlijk dat juist die adverteerders die op grotere schaal en (semi) professioneel inbreukmakende stoelen te koop aanbieden, de recidivisten, eerder geneigd zullen zijn onjuiste NAW-gegevens op te geven. De kans is dan ook aanzienlijk dat Stokke c.s. de correcte NAW-gegevens van juist deze adverteerders niet door middel van het filter zal verkrijgen.

conclusies

2.22. In het tussenvonnis heeft de rechtbank overwogen dat van Marktplaats gevergd kan worden dat zij maatregelen treft die er op gericht zijn de schade van Stokke c.s. als gevolg van de inbreukmakende advertenties te voorkomen of te beperken, maar dat bij het antwoord op de vraag welke maatregelen passend zijn een afweging gemaakt dient te worden tussen de belangen van partijen, waarbij in hoge mate rekening gehouden dient te worden met de kosten van de maatregelen -die dienen beperkt te blijven- en de gevolgen van de maatregelen voor de bedrijfsvoering van Marktplaats.

2.23. Op grond van het bovenomschreven criterium is de rechtbank, gelet op hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, van oordeel dat van Marktplaats niet gevergd kan worden dat zij de NAW-gegevens van haar adverteerders, dan wel van adverteerders van

-kort gezegd- STOKKE producten verplicht hun NAW-gegevens op te geven. Daarbij is het volgende van belang:

- Het belang van STOKKE c.s. bij de opgave van de NAW-gegevens is beperkt. Stokke c.s. hebben in het verleden, toen de NAW-gegevens nog niet bekend waren, een betrekkelijk gering aantal adverteerders aangesproken op inbreukmakende advertenties. Van de via het e-mailadres aangesproken adverteerders konden Stokke c.s. toen al 2/3 deel bereiken. Dit aandeel zou nog verhoogd kunnen worden, wanneer Stokke c.s. eerst door middel van het doen van een bod de NAW-gegevens van de adverteerders zouden proberen te bemachtigen. Het is bovendien maar de vraag of Stokke c.s. de adverteerders die ze thans niet betrekkelijk eenvoudig kunnen bereiken, wel zullen kunnen bereiken wanneer zij, zoals zij wensen, over de opgegeven NAW-gegevens van deze adverteerders beschikken, omdat deze gegevens niet goed voorafgaand aan het plaatsen van de advertentie te controleren zijn. Dat betekent dat niet te verwachten is dat Stokke c.s. ook na de door hen voorgestane wijziging over de juiste gegevens van alle adverteerders beschikken.

- Het opvragen van NAW-gegevens van alle adverteerders kan niet van Marktplaats gevergd worden, gezien de gevolgen daarvan voor de bedrijfsvoering van Marktplaats. In een eerder stadium van de procedure heeft Marktplaats al op overtuigende wijze uiteengezet dat en waarom zij er nu juist voor gekozen heeft om geen NAW-gegevens van al haar adverteerders op te vragen.

- Ofschoon Marktplaats de kosten die gemoeid zijn met het plaatsen van een filter naar het oordeel van de rechtbank (fors) heeft overdreven, moet er, mede gezien hetgeen door de deskundigen van Stokke c.s. over de kosten is opgemerkt, van worden uitgegaan dat met het implementeren van de filter een meer dan verwaarloosbaar bedrag gemoeid is. Daarbij is van belang dat Marktplaats er terecht op heeft gewezen dat zij wanneer zij jegens Stokke c.s. verplicht is de NAW-gegevens te verzamelen zij een dergelijke verplichting ook jegens andere gerechtigden op intellectuele eigendomsrechten heeft.

- Het betrekkelijk geringe belang van Stokke c.s. bij het verkrijgen van de NAW-gegevens weegt niet op tegen het (vooral) financiële belang van Marktplaats om geen filter te plaatsen ter verkrijging van die gegevens.

2.24. Uit het bovenstaande volgt dat de vorderingen sub c en i van Stokke c.s. niet toewijsbaar zijn. In het tussenvonnis heeft de rechtbank reeds overwogen en beslist dat ook de overige vorderingen niet toewijsbaar zijn. Alle vorderingen van Stokke c.s. zullen derhalve worden afgewezen.

2.25. Stokke c.s. zijn volledig in het ongelijk gesteld. De rechtbank zal hen dan ook in de proceskosten veroordelen. Deze kosten worden als volgt berekend:

Griffierecht EUR 650,00

Salaris procureur (tarief III, 5,5 punten) EUR 2.894,50 +

EUR 3.544,50

3. De beslissing

De rechtbank

3.1. wijst de vorderingen af;

3.2. veroordeelt Stokke c.s. in de proceskosten en bepaalt deze kosten, voor zover tot op heden aan de zijde van Marktplaats gevallen, op EUR 3.544,50;

3.3. verklaart deze proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad

Dit vonnis is gewezen door mr. J.W.F. Houthoff, mr. H. de Hek en mr. H. Vegter en in het openbaar uitgesproken op 14 maart 2007.