CRvB, 08-03-2012, nr. 10/6893 AW

De Raad gaat op grond van de gedingstukken en het verhandelde ter zitting uit van de volgende hier van belang zijnde feiten en omstandigheden.

Appellant, inspecteur van politie, was geplaatst in de functie van coördinator Regionaal Communicatie- en Informatie Centrum. Met ingang van 1 januari 2008 is die functie gewijzigd in die van operationeel chef (opc) Regionaal Communicatie- en Informatie Centrum.

Naar aanleiding van de evaluatie van de afschaffing van de piketregeling heeft de korpschef bij een geactualiseerde regeling van 28 november 2007 (regeling) bepaald dat de opc’s van de territoriale afdelingen bereikbaar dienen te zijn, waartegenover een toelage staat van 4% van het brutomaandsalaris (toelage). Verder was, in overeenstemming met het standpunt van de Minister van Binnenlandse Zaken daarover, vermeld dat de regeling een tijdelijke overgangsregeling is en geldt van 1 juli 2007 tot het moment dat een landelijke regeling is ingevoerd.

Bij brief van 10 november 2008 heeft appellant verzocht om toekenning van de toelage, omdat zijn functie inhoudelijk gelijk is aan de functie van territoriaal opc.

Dit verzoek is afgewezen bij besluit van 24 november 2008. Overwogen is dat de regeling van 28 november 2007 uitdrukkelijk is bedoeld voor degenen die als territoriaal opc zijn aangewezen en niet ook voor de functie van appellant. Het bezwaar tegen dat besluit is bij het bestreden besluit van 11 mei 2009 ongegrond verklaard.

De rechtbank heeft bij de aangevallen uitspraak het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

Naar aanleiding van de standpunten van partijen in hoger beroep overweegt de Raad het volgende.

Vast staat dat de regeling het karakter heeft van buitenwettelijk, begunstigend beleid. Zij strijdt met artikel 18 van het Besluit bezoldiging politie en vindt ook in geen ander voor politieambtenaren in de tijd hier van belang geldend wettelijk voorschrift een grondslag.

Naar vaste rechtspraak van de Raad (CRvB 9 mei 2007, JB 2007, 152, LJN BA7247) dient de bestuursrechter het bestaan en de inhoud van dergelijk beleid als een gegeven te aanvaarden en blijft de rechterlijke toetsing als gevolg daarvan beperkt tot de vraag of het beleid consistent wordt toegepast. Is dat zo, dan is er bijgevolg geen ruimte voor beoordeling van het standpunt van appellant dat het in de regeling opgenomen beleid tot strijd met het gelijkheidsbeginsel leidt.

Appellant heeft in hoger beroep gesteld dat het in de regeling opgenomen beleid niet consistent wordt toegepast. Hij heeft een geval genoemd van een territoriaal opc aan wie in het genot van de toelage de functie van opc werd aangewezen maar die de toelage mocht houden. De korpsbeheerder heeft hier tegenover gesteld dat dit geval niet betekent dat het beleid niet consistent wordt toegepast. Toegelicht is dat het gaat om een territoriaal opc die op verzoek van de korpsbeheerder overging naar de functie van opc, waarbij was overeengekomen dat hij de toelage kon behouden.

De Raad is van oordeel dat het geval van appellant anders is dan het door hem genoemde, nu appellant geen toelage is toegekend. Dit betekent dat het in de regeling neergelegde beleid consistent wordt toegepast, in deze zin dat de toelage enkel wordt toegekend aan territoriale opc’s.

Nu de regeling is beperkt tot de groep van territoriale opc’s en vast staat dat appellant een andere functie vervult, kan al wat hij in dit verband verder heeft aangevoerd niet tot het oordeel leiden dat de korpsbeheerder hem ten onrechte buiten het bereik van toepassing van de regeling heeft gehouden.

Het hoger beroep slaagt dus niet. De aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.

De Raad ziet geen aanleiding voor een proceskostenvergoeding.