HvJ EU, 17-06-2021, nr. C-58/20, nr. C-59/20

§ 6, lid 1, punt 8, onder i), van het Umsatzsteuergesetz 1994 (wet op de btw) (BGBl. 663/1994), in de versie die van toepassing is op de feiten van de hoofdgedingen, bepaalt dat van btw zijn vrijgesteld het ‘beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen’, het ‘beheer van deelnemingen in het kader van kapitaalinjecties […] door ondernemingen die daartoe over een concessie beschikken’, alsmede het ‘beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen, zoals omschreven door de andere lidstaten’.

Tussen 2008 en 2014 hebben verschillende beheermaatschappijen (die vóór 2011 beleggingsmaatschappijen werden genoemd) bepaalde diensten uitbesteed aan een derde partij, K in dit geval, met het oog op de vaststelling van de waarden die relevant zijn voor de inkomstenbelasting van deelnemers in fondsen, zoals belastingafrekeningen. Bij het verlenen van deze diensten moest K zich baseren op de resultatenrekening op fondsniveau die door de beheermaatschappijen was vastgesteld aan de hand van de door de depotbank opgestelde saldilijst en fondsenboekhouding. K nam daarbij de in de saldilijst en de in de resultatenrekening op fondsniveau opgenomen waarden over na een eenvoudige plausibiliteitscontrole (zonder de juistheid ervan te verifiëren). Vervolgens moest K bij de fiscale afrekening op het niveau van de deelnemers onder andere rekening houden met de specifieke kenmerken van de verschillende soorten beleggers, maar ook een eigen toerekening van de kosten maken alsook een zelfstandige toerekeningsvolgorde hanteren en een specifieke verrekening van verliezen in acht nemen.

Gedurende de in het hoofdgeding aan de orde zijnde periode bleven de beheermaatschappijen die de opdrachtgevers van K waren, de fiscaal vertegenwoordigers die de voor de inkomstenbelasting van de deelnemers in de fondsen relevante waarden door middel van een gestandaardiseerde aangifte aan het meldpunt moesten doorgeven. De beheermaatschappijen namen de door K berekende relevante waarden dus ongewijzigd over en zonden die toe aan het meldpunt. De beheermaatschappijen waren echter verantwoordelijk voor de juistheid van de bij het meldpunt gemelde bedragen, met name wat de vermogenswinstbelasting betreft. K was jegens deze maatschappijen civielrechtelijk aansprakelijk voor de schade als gevolg van haar toerekenbare fouten in de aangifte van de fiscaal relevante waarden.

K heeft de aan de beheermaatschappijen verleende diensten gefactureerd zonder btw in rekening te brengen. K voert namelijk aan dat deze diensten in aanmerking komen voor de vrijstelling voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen waarin artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn voorziet, aangezien deze diensten voldoen aan de voorwaarden zoals gesteld door de rechtspraak van het Hof, in het bijzonder aan de voorwaarden van punt 72 van het arrest van 4 mei 2006, Abbey National (C-169/04, EU:C:2006:289), volgens welke de door een derde verleende diensten slechts onder deze vrijstelling vallen indien zij over het geheel genomen een afzonderlijk geheel vormen, en specifiek en essentieel zijn voor het beheer van deze gemeenschappelijke beleggingsfondsen. De diensten van berekening van de voor de inkomstenbelasting van de deelnemers in de fondsen relevante waarden waarmee K is belast, bestaan alleen op het gebied van gemeenschappelijke beleggingsfondsen en zijn derhalve specifieke beheersdiensten die essentieel zijn voor het beheer van deze fondsen. Bovendien is het volgens K niet noodzakelijk dat al deze diensten worden uitbesteed om voor de vrijstelling in aanmerking te komen.

Volgens de belastingdienst kunnen de diensten die K voor de beheermaatschappijen verricht echter niet onder deze vrijstelling vallen. Ten eerste is de door K verleende dienst die bestaat in de berekening van de voor de inkomstenbelasting van de deelnemers in de fondsen relevante waarden niet specifiek en essentieel voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen. Het gaat veeleer om een dienst die specifiek is voor het beroep van belastingadviseur of accountant. Ten tweede is deze dienst onvoldoende autonoom om binnen de werkingssfeer van de btw-vrijstelling te vallen.

K heeft tegen de aanslagen van de belastingdienst van 9 september 2014 inzake de btw van 2008 tot en met 2012, 25 september 2015 inzake de btw over 2013 en 23 januari 2019 inzake de btw over 2014 beroep ingesteld bij de verwijzende rechter, die van oordeel is dat er twijfel blijft bestaan over de uitlegging van het begrip ‘beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen’ in de zin van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn.

Tegen deze achtergrond heeft het Bundesfinanzgericht (federale belastingrechter in eerste aanleg, Oostenrijk) de behandeling van de zaak geschorst en het Hof verzocht om een prejudiciële beslissing over de volgende vraag:

Bij licentieovereenkomst van 11 december 2008 heeft DBKAG, die gemeenschappelijke beleggingsfondsen beheert, van de in Duitsland gevestigde SC GmbH, tegen betaling van een vergoeding een gebruiksrecht verkregen voor software die wordt gebruikt voor het maken van berekeningen die essentieel zijn voor het risicomanagement en de performancemeting (hierna: ‘SC-software’).

De SC-software is specifiek afgestemd op de sector van beleggingsfondsen en houdt rekening met de complexe eisen van de wetgever op de desbetreffende gebieden. SC is verantwoordelijk voor de correcte berekening van de risico- en performance-indicatoren.

De SC-software kan alleen in combinatie met andere software van DBKAG worden gebruikt. DBKAG heeft haar IT-omgeving aan de eisen van de SC-software moeten aanpassen en de door deze software te gebruiken parameters moeten definiëren (waaronder de berekeningsmethoden). Via interfaces met andere programma's van DBKAG worden de door DBKAG ingevoerde koersinformatie en marktwaarden die nodig zijn voor de berekeningen van SC dagelijks en automatisch in het programma van de SC-software geïmporteerd. Deze software berekent de risico- en performance-indicatoren dus op basis van de door DBKAG ingevoerde gegevens. De met de SC-software berekende risico- en performance-indicatoren worden vervolgens door DBKAG gebruikt voor het opstellen van verslagen om te voldoen aan haar wettelijke informatievereisten ten aanzien van de autoriteiten en de beleggers met betrekking tot risicomanagement en performancemeting.

In nadere overeenkomsten van 11 december 2008 is overeengekomen dat SC diverse ondersteunende diensten aan DBKAG zou verlenen. SC heeft zich er met name toe verbonden de medewerkers van DBKAG op te leiden voor de taken die zij moesten verrichten bij de configuratie van de SC-software en bij de handmatige invoer van de voor de werking van deze software noodzakelijke gegevens. SC heeft zich er ook toe verbonden eventuele gebreken in de software door middel van updates te verhelpen.

SC heeft de verlening van de licentie en de andere diensten gefactureerd als belastbare handelingen die in de staat van bestemming, de Republiek Oostenrijk, aan btw zijn onderworpen, zonder btw in rekening te brengen maar met de vermelding dat de belastingschuld op DBKAG is overgegaan krachtens de verleggingsregeling.

DBKAG is evenwel van mening dat de door SC verrichte diensten op basis van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn moeten worden vrijgesteld. Met de SC-software worden namelijk diensten verricht voor de berekening van risico- en performance-indicatoren die specifiek en essentieel zijn voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen. Volgens DBKAG mag het feit dat zij zelf bepaalde gegevens voor de SC-software verstrekt, geen invloed hebben op de kwalificatie van deze diensten als vrijgestelde handelingen.

De belastingdienst is van mening dat de toekenning van het gebruiksrecht op de SC-software een belastbare handeling is. SC verleent slechts technische bijstand die noch specifiek noch essentieel is voor het beheer van het gemeenschappelijke beleggingsfonds. Aangezien de SC-software de berekeningen in kwestie niet kan uitvoeren zonder de medewerking van DBKAG, is de door SC verrichte dienst bovendien niet voldoende autonoom om binnen de werkingssfeer van de btw-vrijstelling te vallen.

DBKAG heeft bij de verwijzende rechter beroep ingesteld tegen de besluiten van de belastingdienst van 24 oktober 2014 tot heropening van de btw-procedure voor 2009 en 2010 alsmede tegen de btw-aanslagen voor 2009 en 2010.

Net als in zaak C-58/20 bestaat er volgens de verwijzende rechter twijfel over de uitlegging van het begrip ‘beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen’ in de zin van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn. Hij beschouwt diensten inzake risicomanagement en performancemeting als activiteiten die specifiek zijn voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen, maar vraagt zich af of de verantwoordelijkheid die SC in casu op zich heeft genomen, volstaat om de door haar verrichte dienst op grond van deze bepaling vrij te stellen.

Tegen deze achtergrond heeft het Bundesfinanzgericht de behandeling van de zaak geschorst en het Hof verzocht om een prejudiciële beslissing over de volgende vraag:

Bij beslissing van de president van het Hof van 3 maart 2020 zijn de zaken C-58/20 en C-59/20 gevoegd voor de schriftelijke en de mondelinge behandeling alsmede voor het arrest.

In de tweede plaats moet — om te bepalen of door derden aan beheermaatschappijen van gemeenschappelijke beleggingsfondsen verleende diensten zoals fiscale taken die erin bestaan ervoor te zorgen dat de inkomsten die de deelnemers uit het fonds ontvangen overeenkomstig de nationale wet worden belast, en de toekenning van een gebruiksrecht voor software die wordt gebruikt voor berekeningen die essentieel zijn voor het risicomanagement en de performancemeting, binnen de werkingssfeer van de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn vallen — worden beoordeeld of deze diensten specifiek en essentieel zijn voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen.

Wat ten eerste de fiscale taken betreft, zij eraan herinnerd dat volgens de rechtspraak van het Hof, naast de taken van portefeuillebeheer, ook taken van administratie van gemeenschappelijke beleggingsfondsen zelf, zoals genoemd in bijlage II bij de icbe-richtlijn, binnen de werkingssfeer van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn vallen (arrest van 4 mei 2006, Abbey National, C-169/04, EU:C:2006:289, punt 64).

Bijlage II bij de icbe-richtlijn bepaalt namelijk dat het collectief beheer van beleggingsportefeuilles onder meer administratieve taken omvat zoals het uitvoeren van de wettelijk verplichte en voor het fondsbeheer vereiste werkzaamheden op het gebied van de verslaglegging en de waardering en prijsstelling (met inbegrip van belastingaangiften).

Dat bepaalde diensten niet zijn vermeld in bijlage II bij de icbe-richtlijn belet niet dat zij vallen onder de categorie specifieke diensten die deel uitmaken van het ‘beheer’ van een gemeenschappelijk beleggingsfonds in de zin van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn (arrest van 7 maart 2013, GfBk, C-275/11, EU:C:2013:141, punt 25).

Om uit te maken of door een derde voor een beheermaatschappij verrichte diensten onder de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn vallen, moet namelijk worden nagegaan of de door deze derde verrichte dienst intrinsiek verband houdt met de eigen activiteit van een beheermaatschappij, zodat met deze dienst de voor het beheer van een gemeenschappelijk beleggingsfonds specifieke en essentiële functies worden vervuld (zie in die zin arrest van 7 maart 2013, GfBk, C-275/11, EU:C:2013:141, punt 23).

In dit verband vallen niet alleen het beheer van beleggingen — hetgeen selectie en verkoop van beheerde activa impliceert — onder het begrip ‘beheer’ van een gemeenschappelijk beleggingsfonds in de zin van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn, maar ook taken van administratie en boekhouding, zoals de berekening van het bedrag aan inkomsten en de prijs van de deelnemingen of aandelen in het fonds, de waardering van de activa, de verslaglegging, de voorbereiding van declaraties voor de verdeling van de inkomsten, de verstrekking van informatie en documentatie voor de periodieke rekeningen en de belastingaangiften, voor het opmaken van statistieken en voor de btw-aangiften alsmede de opstelling van de rendementsprognoses (zie in die zin arrest van 7 maart 2013, GfBk, C-275/11, EU:C:2013:141, punt 27).

Werkzaamheden die niet specifiek zijn voor de activiteit van een gemeenschappelijk beleggingsfonds, maar inherent zijn aan elk soort van belegging, vallen daarentegen niet binnen de werkingssfeer van dit begrip ‘beheer’ van een gemeenschappelijk beleggingsfonds (zie in die zin arrest van 9 december 2015, Fiscale Eenheid X, C-595/13, EU:C:2015:801, punt 78).

Door een derde voor een beheermaatschappij verrichte administratie- en boekhouddiensten zoals fiscale taken die erin bestaan ervoor te zorgen dat de inkomsten die de deelnemers uit het fonds ontvangen overeenkomstig de nationale wet worden belast, vallen dus onder de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn voor zover die diensten intrinsiek verband houden met het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen.

Wat ten tweede de toekenning van een gebruiksrecht op software betreft, heeft het Hof in punt 71 van het arrest van 4 mei 2006, Abbey National (C-169/04, EU:C:2006:289), onder verwijzing naar het arrest van 5 juni 1997, SDC (C-2/95, EU:C:1997:278), inderdaad geoordeeld dat eenvoudige materiële of technische diensten, zoals de terbeschikkingstelling van een systeem van gegevensverwerking, niet vielen onder de vrijstelling van artikel 13, B, onder d), punt 6, van de Zesde richtlijn, dat is vervangen door artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn (arrest van 9 december 2015, Fiscale Eenheid X, C-595/13, EU:C:2015:801, punt 74).

Deze rechtspraak kan evenwel niet aldus worden opgevat dat elke dienst die door een derde via een systeem van gegevensverwerking aan een beheermaatschappij wordt verleend meteen moet worden uitgesloten van de werkingssfeer van de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn.

Het Hof heeft in punt 37 van het arrest van 5 juni 1997, SDC (C-2/95, EU:C:1997:278), namelijk verklaard dat het enkele feit dat een dienst volledig elektronisch wordt verricht op zich niet belet dat de vrijstelling op die dienst wordt toegepast.

Meer bepaald heeft het Hof in het arrest van 2 juli 2020, Blackrock Investment Management (UK) (C-231/19, EU:C:2020:513), waarin er nochtans sprake was van diensten — onder meer risicomanagement en performancemeting — die door een derde aan beheermaatschappijen werden verleend door middel van een computerplatform, deze diensten niet van meet af aan uitgesloten van de werkingssfeer van de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn. Het Hof heeft in de punten 48 en 49 van dat arrest echter wel geoordeeld dat deze diensten niet voor deze vrijstelling in aanmerking kwamen omdat die diensten niet specifiek waren voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen, aangezien zij waren ontwikkeld voor het beheer van beleggingen van uiteenlopende aard en zowel voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen als voor het beheer van andere fondsen konden worden gebruikt.

Een dienst zoals de toekenning van een gebruiksrecht op software die uitsluitend voor het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen en niet aan andere fondsen wordt verleend, kan bijgevolg als ‘specifiek’ voor dat doel worden beschouwd.

Uit het voorgaande volgt dus dat diensten zoals fiscale taken die erin bestaan ervoor te zorgen dat de inkomsten die de deelnemers uit het fonds ontvangen overeenkomstig de nationale wet worden belast en de toekenning van een gebruiksrecht op software die wordt gebruikt voor berekeningen die essentieel zijn voor het risicomanagement en de performancemeting, onder de vrijstelling van artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn vallen indien deze diensten intrinsiek verband houden met het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen en uitsluitend worden verricht voor het beheer van dergelijke fondsen.

In casu staat het aan de verwijzende rechter om na te gaan of de door K en SC voor de beheermaatschappijen in de hoofdgedingen verrichte diensten aan deze voorwaarden voldoen.

In het bijzonder zal de verwijzende rechter in zaak C-58/20 met name moeten onderzoeken of de door K verrichte fiscale taken beantwoorden aan de door het Oostenrijkse recht gestelde verplichtingen die specifiek gelden voor gemeenschappelijke beleggingsfondsen en dus verschillen van de verplichtingen die voor andere soorten beleggingsfondsen gelden.

In zaak C-59/20 blijkt uit de verwijzingsbeslissing dat de verwijzende rechter de diensten van risicomanagement en performancemeting beschouwt als voor het beheer van dergelijke fondsen specifieke activiteiten. Deze rechter verklaart voorts dat de berekeningen van de software in het hoofdgeding voor DBKAG een wezenlijke basis vormen om de door de Oostenrijkse wet voorgeschreven functies inzake risicomanagement en performancemeting te kunnen vervullen. Uit de omstandigheid dat deze software wordt gebruikt om berekeningen uit te voeren die essentieel zijn voor de administratieve diensten van risicomanagement en performancemeting van het fonds in kwestie zou dus kunnen worden afgeleid dat de software essentieel is voor het beheer van het fonds. Het staat evenwel aan de verwijzende rechter om na te gaan of is voldaan aan de in punt 58 hierboven vermelde voorwaarden.

Gelet op een en ander moet op de prejudiciële vragen worden geantwoord dat artikel 135, lid 1, onder g), van de btw-richtlijn aldus moet worden uitgelegd dat door derden voor beheermaatschappijen van gemeenschappelijke beleggingsfondsen verrichte diensten zoals fiscale taken die erin bestaan ervoor te zorgen dat de inkomsten die de deelnemers uit het fonds ontvangen overeenkomstig de nationale wet worden belast en de toekenning van een gebruiksrecht op software die uitsluitend wordt gebruikt voor berekeningen die essentieel zijn voor het risicomanagement en de performancemeting, onder de vrijstelling van deze bepaling vallen indien deze diensten intrinsiek verband houden met het beheer van gemeenschappelijke beleggingsfondsen en uitsluitend worden verricht voor het beheer van dergelijke fondsen, ook wanneer deze diensten niet in hun geheel worden uitbesteed.