ABRvS, 19-08-2009, nr. 200808320/1/H2

Bij besluit van 17 december 2007 heeft de Raad voor Rechtsbijstand Amsterdam (hierna: de Raad) een last tot toevoeging van [appellant] als raadsman afgewezen.

Bij besluit van 11 april 2008 heeft de Raad het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 10 november 2008, verzonden op dezelfde datum, heeft de rechtbank Amsterdam (hierna: de rechtbank) het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 18 november 2008, hoger beroep ingesteld.

De Raad heeft een verweerschrift ingediend.

[appellant] heeft een reactie op het verweerschrift ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting aan de orde gesteld op 22 juli 2009.

Ingevolge artikel 13, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet op de rechtsbijstand (hierna: Wrb) wordt rechtsbijstand verleend door advocaten die door de Raad zijn ingeschreven.

Ingevolge artikel 14 worden alle in het ressort kantoor houdende advocaten die daartoe een aanvraag hebben ingediend, door de Raad ingeschreven indien zij voldoen aan de in artikel 15 bedoelde voorwaarden.

Ingevolge artikel 15, eerste lid, aanhef en onder b kunnen de door de Raad te stellen voorwaarden betrekking hebben op de deskundigheid van de advocaat op bepaalde rechtsgebieden.

Ingevolge artikel 16 kan de Raad in bijzondere gevallen beslissen dat rechtsbijstand zal worden verleend door een niet ingeschreven advocaat. Als bijzonder geval kan worden aangemerkt:

De Raad heeft bij het in bezwaar gehandhaafde besluit van 17 december 2007 de door de rechtbank gegeven last tot toevoeging van [appellant] als raadsman aan een cliënt afgewezen omdat hij niet door de Raad is ingeschreven voor het specifieke gebied waarop de aangevraagde rechtsbijstand betrekking heeft, te weten het psychiatrisch patiëntenrecht.

De rechtbank heeft in het door [appellant] aangevoerde terecht geen grond gevonden voor het oordeel dat de Raad zich niet op het standpunt heeft kunnen stellen dat artikel 13, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wrb in de weg stond aan verlening van de gevraagde toevoeging. [appellant] stond niet als advocaat op het gebied van psychiatriespecialisatie bij de Raad ingeschreven. De Afdeling is met de rechtbank van oordeel dat de eerder afgegeven toevoegingen aan [appellant] ten behoeve van dezelfde cliënt niet tot gevolg hebben dat de Raad dit opnieuw zou moeten doen. Deze toevoegingen zijn op onjuiste gronden verstrekt. Mede doordat [appellant] hiervan op de hoogte was kan hij hier geen rechten aan ontlenen, zoals de rechtbank terecht heeft overwogen.

Voorts heeft de rechtbank terecht overwogen dat [appellant] niet in aanmerking komt voor toepassing van de uitzonderingsgronden van artikel 16 van de Wrb. Dat [appellant] zijn cliënt al meermalen heeft bijgestaan is geen bijzondere omstandigheid als bedoeld in dit artikel.

Nu [appellant] niet voldoet aan de in artikel 4 van de inschrijvingsvoorwaarden gestelde deskundigheidseisen is de Afdeling van oordeel dat de Raad, op grond van artikel 44 van de Wrb en het terzake gevoerde beleid, dat past binnen de door de Wrb gegeven bevoegdheden, bevoegd is om de last die door de rechtbank is afgegeven af te wijzen en dit op goede gronden heeft gedaan.

Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. P.B.M.J. van der Beek-Gillessen, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R.H.L. Dallinga, ambtenaar van Staat.

w.g. Van der Beek-Gillessen w.g. Dallinga

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 19 augustus 2009

18-621.