Rb. 's-Gravenhage, 09-03-2007, nr. AWB 06/2265 MRB

Verweerder heeft aan eiseres over het tijdvak 17 september 2005 tot en met 16 december 2005 een naheffingsaanslag (aanslagnummer [nummer]) motorrijtuigenbelasting opgelegd, ten bedrage van € 279,--, alsmede bij beschikking een boete van € 113,--.

Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 24 februari 2006 de naheffingsaanslag en de boetebeschikking gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 20 februari 2006, ontvangen bij de rechtbank op 24 februari 2006, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 30 november 2006 te 's-Gravenhage.

Eiseres is daar in persoon verschenen. Namens verweerder is verschenen [A].

In geschil is of de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. Eiseres stelt zich op het standpunt dat de naheffingsaanslag ten onrechte is opgelegd omdat zij recht heeft op de taxi-vrijstelling nu de auto is aangeschaft, en vanaf de aanschaf uitsluitend is gebruikt, voor taxivervoer. Reeds bij aanschaf stond op het kentekenbewijs vermeld "taxi". Verweerder is van mening dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd omdat de taxi-vrijstelling pas van toepassing is vanaf 17 december 2005 nu de voor de behandeling van de aanvraag van de taxi-vrijstelling benodigde bescheiden eerst in januari 2006 zijn overgelegd.

Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de belastingaanslag tot nihil en herroeping van de boetebeschikking. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Ingevolge artikel 1, lid 1, van de Wet op de motorrijtuigenbelasting (hierna: de Wet) is het houden van een personenauto belast. De belasting wordt ingevolge artikel 6 van de Wet geheven van degene die bij aanvang van een tijdvak het motorrijtuig houdt. Artikel 7 van de Wet bepaalt dat een motorrijtuig wordt gehouden door degene op wiens naam het voor het motorrijtuig opgegeven kenteken is gesteld in het kentekenregister van de Rijksdienst voor het wegverkeer (hierna: het kentekenregister). Eiseres staat vanaf 18 augustus 2005 als houder van de auto ingeschreven in het kentekenregister.

Ingevolge artikel 72, eerste lid, aanhef en onder n, van de Wet wordt - onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen - vrijstelling verleend voor motorrijtuigen die blijkens een ingevolge de Wet personenvervoer of de Wet personenvervoer 2000 afgegeven vergunning zijn bestemd om daarmee als personenauto taxivervoer te verrichten en daarvoor geheel of nagenoeg geheel worden gebruikt. Tussen partijen is niet in geschil dat ten aanzien van de onderhavige auto is voldaan aan deze voorwaarden. De rechtbank sluit zich hierbij aan.

Ingevolge artikel 23 van het Uitvoeringsbesluit motorrijtuigenbelasting 1994 (hierna: het Besluit) wordt de vrijstelling verleend indien de in dat artikel genoemde (afschriften van) bescheiden worden overgelegd. Artikel 27 van het Besluit bepaalt voorts dat de vrijstelling op verzoek wordt verleend (eerste lid) en dat dit verzoek voor aanvang van het tijdvak dient te worden ingediend bij de inspecteur (tweede lid), vergezeld van de in artikel 23 van het Besluit bedoelde bescheiden (derde lid). Op grond van artikel 27, vijfde lid van het Besluit beslist de inspecteur vervolgens bij voor bezwaar vatbare beschikking en werkt de vrijstelling terug tot op het tijdstip waarop het verzoek is ingediend, tenzij in de beschikking anders is bepaald. Laatstgenoemde bepaling laat de inspecteur de vrijheid de beschikking te laten terugwerken tot een ander tijdstip dan dat waarop het verzoek is ingediend, en daarmee in zoverre af te wijken van de voorwaarde gesteld in het tweede lid van artikel 27 van het Besluit.

Verweerder heeft ter zitting verklaard dat hij bij de toepassing van artikel 27, vijfde lid van het Besluit als vaste gedragslijn hanteert dat terugwerkende kracht wordt verleend tot het begin van het tijdvak waarin het verzoek is ingediend, er daarbij van uitgaande dat pas sprake is van een verzoek indien alle vereiste bescheiden zijn overgelegd. De rechtbank zal toetsen of de beslissing van verweerder de naheffingsaanslag te handhaven omdat hij de vrijstelling heeft laten terugwerken tot het begin van het tijdvak waarin hij de vereiste bescheiden heeft ontvangen en niet - zoals eiseres bepleit - tot aan de datum waarop eiseres houder van het motorrijtuig is geworden, strijdt met het in artikel 3:4 van de Awb neergelegde beginsel van zorgvuldige belangenafweging.

De rechtbank neemt hierbij het volgende in aanmerking. Verweerder heeft betoogd dat de vrijstelling niet verder terug dient te werken omdat zonder de opgevraagde stukken niet kan worden beoordeeld of reeds vanaf het begin van het houderschap aan de vereisten voor de vrijstelling is voldaan. De rechtbank acht dit onbegrijpelijk nu verweerder kennelijk wel heeft kunnen beoordelen dat aan de vrijstelling is voldaan in de periode van het begin van het tijdvak waarin de bescheiden zijn ontvangen tot het moment waarop de bescheiden zijn ontvangen. De rechtbank hecht voorts mede betekenis aan verweerders verklaring dat bij tijdige indiening van de bescheiden de taxi-vrijstelling zou zijn verleend met ingang van 18 augustus 2005, uit welke verklaring de rechtbank begrijpt dat verweerder aannemelijk acht dat eiseres vanaf het begin heeft voldaan aan de voorwaarden voor de taxi-vrijstelling. Voor zover er al enige twijfel zou hebben bestaan over het gebruik van het motorrijtuig als taxi in de periode tussen 18 augustus 2005 en 16 december 2005, heeft eiseres met de door haar in beroep overgelegde bescheiden (kopieën van het werkboekje en van de factuur inzake het opnieuw aansluiten van de digitax en de mobilofoon) voldoende aannemelijk gemaakt dat de auto vanaf het moment van aanschaf als taxi werd gebruikt.

Naar het oordeel van de rechtbank zijn de gevolgen voor eiseres van verweerders beslissing bij afweging van alle belangen onevenredig in verhouding tot het met die beslissing kennelijk gediende belang van doelmatigheid en uitvoerbaarheid van vrijstellingsverzoeken, zodat sprake is van strijd met artikel 3:4, eerste en tweede lid van de Awb. Een redelijke belangenafweging brengt naar het oordeel van de rechtbank mee dat de vrijstelling wordt toegepast met ingang van het tijdvak waarin eiseres de auto is gaan houden en dat derhalve van heffing over dat tijdvak wordt afgezien.

Uit het vorenoverwogene volgt dat het beroep van eiseres gegrond is en dat de naheffingsaanslag dient te worden vernietigd.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld dat eiseres kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen.

De rechtbank: