Hof 's-Gravenhage, 27-04-2012, nr. 22-006078-10

hij te 's-Gravenhage, op of omstreeks 13 juni 2010, ter uitvoering van het voorgenomen misdrijf om opzettelijk en al dan niet met voorbedachte rade een persoon genaamd [benadeelde partij] van het leven te beroven, opzettelijk en al dan niet na rustig overleg en kalm beraad met een luchtbuks, in elk geval een vuurwapen een (aantal) kogel(s) heeft afgevuurd op of in de richting van die [benadeelde partij], waardoor/waarbij die [benadeelde partij] in het linkeroog is geraakt (door die kogel(s)), terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

Subsidiair, indien het vorenstaande niet tot een bewezenverklaring en/of een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 13 juni 2010 te 's-Gravenhage aan een persoon (te weten [benadeelde partij]), opzettelijk en al dan niet met voorbedachten rade, zwaar lichamelijk letsel, heeft toegebracht, door opzettelijk en al dan niet na kalm beraad en rustig overleg met een luchtbuks, althans met een vuurwapen een of meer kogels op of in de richting van dei [benadeelde partij] af te vuren, waardoor/waarbij die [benadeelde partij] in het linekroog is geraakt door die kogel(s));

(09-930090-10)

hij op of omstreeks 02 november 2009 te 's-Gravenhage met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een ketting met hanger, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [benadeelde partij 2], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [benadeelde partij 2], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het bij de arm beetpakken van die [benadeelde partij 2] en/of het die [benadeelde partij 2] met beide armen vanachter rond haar arm(en) en/of lichaam beetpakken en/of knijpen in een/de arm(en) van die [benadeelde partij 2] en/of het trekken en/of rukken van die ketting van de nek van die [benadeelde partij 2].

De aangever [benadeelde partij] heeft verklaard dat hij op 13 juni 2010 met onder meer zijn broer [broer benadeelde partij] naar de [adres] te 's-Gravenhage (zijnde de woning van de verdachte) is gereden om te praten over de relatie van de verdachte en - de hen bekende - [benadeelde partij 2]. Aangever zag een jongen voor het raam van de woning staan. De jongen opende het raam. Aangever hoorde een knal en voelde ineens een hevige pijn in zijn linkeroog (blz. 71-72 van het proces-verbaal van politie met nr. PL1514 2010121717 (hierna: het proces-verbaal));

[benadeelde partij] heeft verklaard dat hij na aankomst bij de woning van de verdachte uit de auto stapte en zag dat zijn broer aanbelde bij de woning. [benadeelde partij] liep toen naar zijn broer toe, en zag voor een open raam van de woning een jongen staan met een geweer in zijn beide handen. [benadeelde partij] zag dat de jongen de loop van het geweer richtte op het hoofd van diens broer en dat zijn broer op dat moment in de richting van het openstaande raam keek. [benadeelde partij] hoorde een geluid dat hij eerder op de kermis had gehoord bij schiettenten (blz. 105-106 van het proces-verbaal).

De verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep van 30 maart 2012 verklaard dat hij, toen de broers [benadeelde partij] aan de deur kwamen, zich op de begane grond bevond, snel via de trap naar de eerste verdieping is gegaan, dat hij zich naar een kamer heeft begeven, daar een luchtbuks heeft gepakt, er een kogel in heeft gestopt, het raam heeft geopend en vanuit dat raam gericht heeft geschoten. De verdachte was boos vanwege het feit dat de politie hem die dag, door geen aangifte van een mishandeling van hem op te willen nemen, niet serieus had genomen. De verdachte heeft daarom niet aan een andere oplossing gedacht en heeft geschoten. De niet geraakte man stond achter de geraakte man. Een en ander is volgens de verdachte heel snel gegaan; alles heeft binnen 30 seconden plaatsgevonden. De verdachte wist dat de luchtbuks verwondingen kon veroorzaken.

Op grond van het vorenstaande - in onderling verband en samenhang bezien - is het hof van oordeel dat is bewezen dat de verdachte opzettelijk en na kalm beraad en rustig overleg met een luchtbuks een kogel op (het hoofd van) [benadeelde partij] heeft afgevuurd. Het hof hecht geen geloof aan de verklaring van de verdachte dat hij richtte op de plantenbak waar het slachtoffer voor/bij stond en gaat uit van de verklaring van [benadeelde partij]. Anders dan kennelijk de raadsman is het hof van oordeel dat [benadeelde partij] het gebeurde wel degelijk heeft kunnen waarnemen, nu immers ook de verdachte heeft verklaard over diens aanwezigheid voor de woning ten tijde van het schieten ("de niet geraakte man stond achter de geraakte man").

De verdachte was, naar zijn eigen zeggen, een ongeoefend schutter en hij richtte op het hoofd van het slachtoffer, zodat de kans dat de verdachte met zijn schot een vitaal onderdeel in/aan het hoofd zou raken, naar het oordeel van het hof, aanmerkelijk is geweest. Het hof is van oordeel dat de verdachte door te handelen als voormeld, te weten door op het hoofd van het slachtoffer te richten en te schieten, willens en wetens de aanmerkelijke kans op (het ontstane) zwaar lichamelijk letsel heeft aanvaard. Er is derhalve sprake van voorwaardelijk opzet op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

Anders dan de raadsman acht het hof de verklaringen van en [benadeelde partij], zoals hierboven weergegeven, betrouwbaar en bruikbaar voor het bewijs.

De door de raadsman genoemde aspecten die hem doen twijfelen aan het waarheidsgehalte van die verklaringen brengen het hof niet tot een ander oordeel.

Voor zover het bij die aspecten gaat om verschillen in de verklaringen over het tijdsbestek waarbinnen het gebeurde zou hebben plaatsgevonden overweegt het hof dat deze verschillen niet relevant zijn nu de verdachte over het tijdsbestek zelf uitgebreid heeft verklaard en het hof van diens (hierboven onder 3 genoemde) verklaring uitgaat. Ook de overige door de raadsman (op pagina's 2 en 3 van zijn pleitaantekeningen) genoemde beschouwingen ter onderbouwing van zijn verweer brengen het hof niet tot een ander oordeel, nu dit punten van ondergeschikt belang betreft.

Het verweer wordt verworpen.

De rapportage pro justitia d.d. 29 september 2010, opgemaakt en ondertekend door drs. S. Paulides, psycholoog. Hierin wordt onder meer vermeld - zakelijk weergegeven - : bij de verdachte was ten tijde van het ten laste gelegde sprake van een matige gedragsstoornis. Hij heeft een afwijkende sociaal-emotionele ontwikkeling en een achterstand in de gewetensontwikkeling. De verdachte kan in staat worden geacht het ongeoorloofde van zijn handelen in te zien, maar kan er onvoldoende naar handelen en kan onvoldoende de consequenties ervan overzien. Zijn geweten is onvoldoende ontwikkeld om hem bij te sturen. Tijdens het plegen van het feit lijken de persoonskenmerken en het beschreven beeld zijn gedrag in enige mate bepaald te hebben. De verdachte kan voor het ten laste gelegde feit, mits en voor zover bewezen, licht verminderd toerekeningsvatbaar worden geacht. De gebrekkige emotieregulatie, het overschreeuwen van de eigen kwetsbaarheden, het bevredigen van de eigen behoefte, de prikkels van buiten/wederzijdse negatieve beïnvloeding, het onvoldoende ontwikkeld geweten en de achterstand in de performale vaardigheden maken de kans op gedragsmatige derailleringen groot. Vanuit gedragsdeskundig oogpunt lijkt een deels onvoorwaardelijk en deels voorwaardelijk strafdeel wenselijk met als bijzondere voorwaarde een ambulante, poliklinische behandeling. Mogelijke behandeldoelen zijn de emotie(agressie)regulatieproblematiek en vergroten van de copingvaardigheden, het normeren van gedrag, de negatieve spanningsbehoefte en de beïnvloedbaarheid. Genoemde behandeling kan plaatsvinden bij een instelling zoals het Palmhuis.

Met in achtneming van de beschouwingen en de conclusies van deze gedragsdeskundige is het hof van oordeel dat de verdachte ten tijde van het bewezen verklaarde licht verminderd toerekeningsvatbaar was.

De rapportage d.d. 25 oktober 2011 van de Raad voor de Kinderbescherming. Hierin wordt onder meer vermeld - zakelijk weergegeven - : De Raad vindt het positief dat de verdachte bereid is gebleken om ook in vrijwillig kader naar het Palmhuis te gaan. Er is sprake van enig probleembesef en de verdachte staat open voor het aanleren van copingvaardigheden. Ook is het positief te noemen dat de verdachte het goed doet op school. Hij heeft een duidelijk toekomstbeeld voor ogen. Sinds het instellen van hoger beroep zijn er drie nieuwe registraties bijgekomen. De Raad vindt het zorgelijk dat de verdachte ondanks de begeleiding en behandeling bij het Palmhuis opnieuw in aanraking is gekomen met de politie en denkt om die reden dat begeleiding noodzakelijk blijft. De Raad heeft besloten begeleiding door de Jeugdreclassering te adviseren. Daarbij kan behandeling bij het Palmhuis worden opgenomen als bijzondere voorwaarde.

Het hof is - alles overwegende - van oordeel dat deels voorwaardelijke jeugddetentie van navermelde duur, onder de na te melden bijzondere voorwaarde, een passende en geboden reactie vormt. Het hof komt - gelet op verdachtes licht verminderde toerekeningsvatbaarheid, diens nog jeugdige leeftijd, alsmede de vrijspraak van feit 2 - tot een kleiner voorwaardelijk deel van de jeugddetentie dan is opgelegd in eerste aanleg en gevorderd door de advocaat-generaal. In dat licht ziet het hof anders dan de advocaat-generaal ook geen aanleiding om naast de jeugddetentie een werkstraf op te leggen.

Vordering tot schadevergoeding

In het onderhavige strafproces heeft [benadeelde partij] zich, vertegenwoordigd door mr. B. Weggemans, als benadeelde partij gevoegd en een vordering ingediend tot vergoeding van geleden materiële en immateriële schade als gevolg van het aan de verdachte onder 1 ten laste gelegde, tot bedragen van respectievelijk EUR 56,60 (medische kosten) en EUR 20.000,-- (smartengeld), te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 13 juni 2010.

In hoger beroep is de vordering aan de orde tot het in eerste aanleg toegewezen bedrag van EUR 20.000,--.

De advocaat-generaal heeft geconcludeerd tot toewijzing van de vordering van de benadeelde partij tot een bedrag van EUR 20.000,-- met wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De vordering van de benadeelde partij is namens de verdachte betwist.

Naar het oordeel van het hof is komen vast te staan dat er immateriële schade is geleden en dat deze schade het rechtstreeks gevolg is van het bewezen verklaarde. De vordering tot vergoeding van immateriële schade leent zich naar 's hofs oordeel - naar maatstaven van billijkheid - voor toewijzing tot een bedrag van EUR 5.000,--.

Voor het overige levert behandeling van de vordering van de benadeelde partij naar het oordeel van het hof - gelet op het beroep door of namens de verdachte gedaan op de eigen schuld van het slachtoffer aan het ontstaan van de schade - een onevenredige belasting van het strafgeding op. Het hof zal dan ook bepalen dat de benadeelde partij voor dat deel niet-ontvankelijk is in de vordering. Deze vordering kan in zoverre slechts bij de burgerlijke rechter worden aangebracht.

Naar oordeel van het hof heeft de benadeelde partij aangetoond dat tot een bedrag van EUR 56,60 materiële schade is geleden. Deze schade is een rechtstreeks gevolg is van het bewezen verklaarde. De vordering van de benadeelde partij zal derhalve tot dat bedrag worden toegewezen.

Het hof zal bepalen dat het in totaal toegewezen bedrag aan schadevergoeding (EUR 5.056,60) vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 13 juni 2010 tot aan de dag der algehele voldoening.

Een en ander brengt mee dat de verdachte dient te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij tot aan deze uitspraak in verband met zijn vordering heeft gemaakt, welke kosten het hof begroot op EUR 2.396,29, en in de kosten die de benadeelde partijen ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog moeten maken.

Betaling aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer

Nu vaststaat dat de verdachte tot een bedrag van EUR 5.056,60 aansprakelijk is voor de schade die door het bewezen verklaarde is toegebracht, zal het hof aan de verdachte de verplichting opleggen het schadebedrag aan de Staat te betalen ten behoeve van het slachtoffer.

Het hof zal bepalen dat het aan de Staat te betalen bedrag (EUR 5.056,60) vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 13 juni 2010 tot aan de dag der algehele voldoening.

Beslag

Het hof zal bepalen dat het op de -in kopie aan dit arrest gehechte - beslaglijst genoemde in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerp, met behulp waarvan het bewezen verklaarde is begaan, zal worden onttrokken aan het verkeer, aangezien het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet en het algemeen belang.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 36b, 36c, 36f, 63, 77a, 77g, 77h, 77i, 77x, 77y, 77z en 303 van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij golden ten tijde van het bewezen verklaarde.

(acht) maanden.

Bepaalt dat een gedeelte van de jeugddetentie, groot

4 (vier) maanden, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van 2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt of ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden, dan wel de hierna te noemen bijzondere voorwaarde niet heeft nageleefd.

Stelt als bijzondere voorwaarde dat de verdachte zich in het kader van hulp en steun houdt aan de aanwijzingen van de jeugdreclassering, ook als dit inhoudt het volgen van een behandeling bij het Palmhuis.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde jeugddetentie in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde partij] ter zake van het bewezen verklaarde tot het bedrag van EUR 5.056,60 (vijfduizend zesenvijftig euro en zestig cent) bestaande uit EUR 56,60 (zesenvijftig euro en zestig cent) materiële schade en EUR 5.000,00 (vijfduizend euro) immateriële schade en veroordeelt de verdachte om dit bedrag tegen een behoorlijk bewijs van kwijting te betalen aan de benadeelde partij.

Verklaart de benadeelde partij in haar vordering voor het overige niet-ontvankelijk en bepaalt dat zij in zoverre haar vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Bepaalt dat voormeld toegewezen bedrag aan materiële en immateriële schadevergoeding vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 13 juni 2010 tot aan de dag der algehele voldoening.

Verwijst de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op EUR 2.396,29 (tweeduizend driehonderdzesennegentig euro en negenentwintig cent).

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde partij], een bedrag te betalen van EUR 5.056,60 (vijfduizend zesenvijftig euro en zestig cent) bestaande uit EUR 56,60 (zesenvijftig euro en zestig cent) materiële schade en EUR 5.000,00 (vijfduizend euro) immateriële schade, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 60 (zestig) dagen jeugddetentie, met dien verstande dat de toepassing van die jeugddetentie de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet opheft.

Bepaalt dat voormelde betalingsverplichting ter zake van de materiële en immateriële schade vermeerderd wordt met de wettelijke rente vanaf 13 juni 2010 tot aan de dag der algehele voldoening.

Bepaalt dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de Staat daarmee zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien de verdachte heeft voldaan aan zijn verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee zijn verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Beveelt de onttrekking aan het verkeer van het in beslag genomen, nog niet teruggegeven voorwerp, te weten:

het op de -in kopie aan dit arrest gehechte- beslaglijst onder 1 genoemde voorwerp, te weten:

1.00 STK Wapen Kl: zwart LUCHTDRUK GAMO.

Dit arrest is gewezen door mr. A.J.M. Kaptein,

mr. A.E. Mos-Verstraten en mr. T.L Tan, in bijzijn van de griffier mr. W.R. van Hattum.

Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 27 april 2012.