Rb. Rotterdam, 19-01-2012, nr. 393431/JE RK 12-2

de minderjarige, bijgestaan door zijn advocaat mr. R. Haze;

de moeder;

de vader;

de stichting, vertegenwoordigd door [naam];

De beoordeling

De stichting heeft ter zitting haar verzoek gehandhaafd en wat betreft de toelichting daarop verwezen naar de inhoud van haar verzoekschrift.

De raadsman heeft ter zitting afwijzing van het verzoek van de stichting bepleit. Hij heeft daartoe aangevoerd dat de minderjarige inziet dat hij behandeling nodig heeft voor zijn problematiek. Zijns inziens kan die behandeling echter ambulant en derhalve vanuit de thuissituatie worden gerealiseerd.

De ouders van de minderjarige hebben ter zitting naar voren gebracht dat zij graag de kans krijgen om de problematiek van de minderjarige zelf aan te pakken. Hoewel zij inzien dat de minderjarige behandeling nodig heeft, vinden zij een plaatsing in gesloten jeugdzorg niet noodzakelijk.

Op grond van de overgelegde stukken en hetgeen ter zitting is besproken overweegt de rechtbank als volgt.

Sinds 2010 zijn er ernstige zorgen over de ontwikkeling van de minderjarige op de verschillende levensgebieden. Hij uit weinig emoties en vertoont zelfbepalend gedrag. Voorts er is sprake van schoolverzuim en alcoholmisbruik.

Op 24 september 2011 heeft de minderjarige een jongen met een mes in zijn rug gestoken. In het kader van de strafzaak die daarop is gevolgd, welke ter zitting eveneens is behandeld, is de minderjarige onderzocht door GZ-psycholoog R.H. de Bruin en kinder- en jeugdpsychiater G.C.G.M. Broekman. Blijkens de door hen uitgebrachte rapportages van 30 november 2001 respectievelijk 5 december 2011 concluderen deze deskundigen dat bij de minderjarige sprake is van een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens in de zin van een gedragsstoornis, beginnend in de adolescentie en van vermoedelijk een ziekelijke stoornis in de vorm van een dysthyme stoornis en adviseren zij om de minderjarige voor behandeling in een gesloten jeugdinstelling te plaatsen.

Ter zitting heeft de kinder- en jeugdpsychiater haar rapport nader toegelicht en gesteld dat de minderjarige minimaal een jaar intensieve behandeling in gesloten jeugdzorg nodig heeft. Gezien de ernst van de problematiek van de minderjarige, de ziekte van de moeder (en daaruit voortvloeiende beperkingen) en de visie van de ouders op de problematiek van de minderjarige is een ambulante behandeling geen reële optie.

In de strafzaak is de minderjarige gelet op de ernst van het feit, namelijk een poging tot doodslag, de omstandigheden waaronder het feit is begaan en de persoon en de persoonlijke omstan¬digheden van de minderjarige, waarbij de adviezen van bovengenoemde gedragsdeskundigen zijn overgenomen, veroordeeld tot een onvoorwaardelijke jeugddetentie voor de duur van 5 maanden en is een voorwaardelijke PIJ-maatregel opgelegd. Bij het bepalen van de strafmaat is de rechtbank ervan uitgegaan dat de minderjarige aansluitend aan zijn detentie - in een civiel kader - minimaal een jaar intensief behandeld zal worden.

Gelet op het voorgaande is naar het oordeel van de rechtbank sprake van ernstige gedragsproblemen bij de minderjarige, die een gesloten plaatsing rechtvaardigen.

Op grond van de overgelegde stukken en de afgelegde verklaringen is de rechtbank dan ook van oordeel dat de minderjarige ernstige opgroei- of opvoedingsproblemen heeft, die zijn ontwikkeling naar volwassenheid ernstig belemmeren en die maken dat een verblijf in een accommodatie voor gesloten jeugdzorg noodzakelijk is om te voorkomen dat de minderjarige zich aan de zorg die hij nodig heeft zal onttrekken of door anderen daaraan zal worden onttrokken.

Ambulante behandeling acht de rechtbank gelet op de inhoud van de hiervoor vermelde rapportages en de gezinsproblematiek niet haalbaar en evenmin toereikend.

Omdat de ondertoezichtstelling van de minderjarige tot 1 juli 2012 loopt, zal de machtiging om de minderjarige in een accommodatie voor gesloten jeugdzorg te doen verblijven tot deze datum worden verleend.