Hof 's-Gravenhage, 25-05-2011, nr. 200.069.292

De man verzoekt het hof de bestreden beschikkingen te vernietigen voor zover het de verdeling van de gemeenschap betreft en, opnieuw beschikkende voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, te bepalen dat:

en akte verzoekend van de (voorwaardelijke) vermeerdering van eis als volgt:

te bepalen, uitvoerbaar bij voorraad, dat:

De vrouw bestrijdt zijn beroep.

De man heeft zeven grieven tegen de bestreden beschikking aangevoerd. Ter zitting heeft hij zijn vijfde grief, inzake de geldlening van de vrouw bij de Stichting Voorzieningenfonds [naam], ingetrokken. Voorts zijn partijen ter zitting overeengekomen dat zij over en weer afzien van hun recht op pensioenverevening.

Een kerngeschil tussen partijen is of de rechten voortvloeiende uit de tussen de man en [naam] B.V. gesloten stamrechtovereenkomst aan de man zijn verknocht en op grond daarvan niet in de verdeling dienen te worden betrokken.

Ter onderbouwing van zijn stelling dat het recht uit de hiervoor vermelde stamrechtovereenkomst aan de man verknocht is, is door de man onder meer het navolgende aangevoerd:

De vrouw is van mening dat het recht uit hoofde van de stamrechtovereenkomst die de man heeft jegens [naam] B.V. niet aan de man verknocht is. Zij voert daartoe onder meer aan:

Het hof overweegt als volgt.

Uit de beschikking van de rechtbank 's‑Gravenhage sector kanton van 27 april 2007 volgt:

In de brief van [werkgever] van 14 mei 2007 gericht aan de man is vermeld:

Door de man is op 21 augustus 2007 [naam] B.V. opgericht. Het doel van deze vennootschap was:

Door de man en [naam] B.V. is op 21 augustus 2007 een stamrechtovereenkomst gesloten onder meer inhoudende:

[naam] B.V. heeft een bedrag van € 170.000,- uitgeleend aan de man en de vrouw voor de financiering van de voormalige gemeenschappelijke woning.

Het hof is van oordeel dat de navolgende fasen moeten worden onderscheiden:

De aanspraak op de ontslagvergoeding is aan de zijde van de man in de gemeenschap gevallen. De man was bestuursbevoegd om over de ontslagvergoeding te beschikken. Door het laten storten door [werkgever] van het bedrag op een rekening van een door de man opgerichte vennootschap heeft de man gehandeld binnen zijn bestuursmacht.

Onbestreden is dat tot de ontbonden gemeenschap behoorden de aandelen in [naam] B.V. en er is niet gegriefd tegen het feit dat de aandelen in de hiervoor vermelde vennootschap aan de man zijn toegedeeld.

De hoofdregel is dat alle goederen in de gemeenschap vallen, tenzij een goed aan een der partners verknocht is. Het antwoord op de vraag of een goed verknocht is, is afhankelijk van de aard van dat goed zoals deze naar maatschappelijke normen wordt bepaald.

Uit de stamrechtovereenkomst volgt dat [naam] B.V. verplicht is tot het verrichten van een periodieke uitkering aan de man uiterlijk ingaande op 11 november 2016. Mede bezien de toelichting die de man ter zitting heeft gegeven dat de uitkering bestemd is om te voorzien in zijn levensonderhoud als hij over onvoldoende inkomsten beschikt, beschouwt het hof deze rechten als een inkomensvoorziening en niet als een pensioenvoorziening.

De stamrechtovereenkomst is zodanig geredigeerd dat de man jegens [naam] B.V. de inkomensvoorziening ieder moment na 21 augustus 2007 kan inroepen.

Nu er naar het oordeel van het hof sprake is van een inkomensvoorziening die er in voorziet dat de man inkomsten verkrijgt op het moment dat hij niet zelf in staat is om voldoende inkomsten te verwerven, acht het hof de aanspraken die voortvloeien uit deze stamrechtovereenkomst naar maatschappelijke normen bezien aan de man verknocht voor zover deze aanspraken worden geëffectueerd na datum ontbinding.

Het feit dat [naam] B.V. een groot deel van het kapitaal heeft uitgeleend aan partijen voor de financiering van de gemeenschappelijke woning doet niet af aan het feit dat de rechten voortvloeiend uit de stamrechtovereenkomst aan de man zijn verknocht. Voor de geldlening betalen partijen rente en er is een zekerheid gesteld voor de schuld die partijen hebben aan [naam] B.V.

Uit het appelschrift volgt eveneens dat de man van mening is dat de schuld die hij heeft aan [naam] B.V. aangemerkt dient te worden als een gemeenschapsschuld waarvoor beide partijen draagplichtig zijn. De man heeft op 28 oktober 2008 een doorlopend kredietovereenkomst gesloten met [naam] B.V., uit hoofde waarvan de man een geldlening heeft verkregen van € 40.000,-. Op de peildatum bedroeg de schuld € 40.000,-, echter met dien verstande dat de man nog een bedrag van € 10.000,- over had van de lening.

De man heeft onder meer gesteld dat hij met betrekking tot de hiervoor genoemde geldlening de navolgende uitgaven heeft verricht:

De vrouw is van mening dat de man de hier vermelde kosten niet goed heeft onderbouwd. Zij heeft daartoe onder meer aangevoerd:

Het hof overweegt als volgt. De draagplicht van de schulden van de gemeenschap blijft bestaan tot het moment van de ontbinding hiervan.

Ter zitting heeft de man verklaard dat hij de geldlening is aangegaan om zijn nieuwe leven na de echtscheiding zowel privé als zakelijk op te starten. Vaststaat dat de schuld is aangegaan kort voordat partijen feitelijk uit elkaar zijn gegaan. Gezien deze feiten en omstandigheden acht het hof het redelijk en billijk dat de man de geldlening aan [naam] B.V. als een eigen schuld zal voldoen en de vrouw ter zake deze schuld zal vrijwaren. De grief van de man met betrekking tot de kosten van levensonderhoud, herinrichting- en advocaatkosten treft derhalve geen doel.

Ter zitting heeft de man verklaard dat hij de schuld aan de tante heeft betaald. De vrouw heeft dit niet bestreden.

Het hof overweegt als volgt. Nu er sprake is van een gemeenschapsschuld zijn beide partijen daarvoor gelijk draagplichtig. Aangezien de man deze schuld heeft voldaan heeft hij voor de helft een regresrecht op de vrouw.

De man heeft voorwaardelijk een grief geformuleerd betreffende de verdeling van de inboedel. Deze grief dient te worden besproken aangezien de man de schuld aan [naam] B.V. als een eigen schuld dient te voldoen.

Het hof begrijpt uit de toelichting op de grief dat de man van mening is dat de waarde van de goederen die aan hem zijn toegedeeld minder is dan de waarde van de inboedelgoederen die aan de vrouw zijn toegedeeld.

Het vorenstaande wordt door de vrouw bestreden.

Het hof is van oordeel dat de man niet aan zijn stelplicht heeft voldaan. Het hof heeft geen inzicht in de omvang van alle inboedelgoederen en voorts geen inzicht in de waarde van de individuele inboedelgoederen. Het hof kan zich daarom geen oordeel vormen of er een aanmerkelijk verschil in waarde is in de inboedelgoederen die aan partijen zijn toegedeeld.

De grief treft geen doel.

Ter zitting zijn partijen met elkaar overeengekomen dat zij over en weer afzien van pensioenverevening.

Het appel treft op twee punten doel: het stamrecht en de schuld aan de tante.

Het hof heeft overwogen dat de rechten voortvloeiende uit het stamrecht aan de man zijn verknocht. Gezien dit feit dient het stamrecht niet in de verdeling te worden betrokken.

De rechten uit het stamrecht behoren tot het privévermogen van de man.

Ter zake de vordering op de tante heeft de man op de vrouw een vordering van € 2.500,-.

De bestreden beschikking moet worden vernietigd voor zover:

Per saldo dient de man uit hoofde van de verdeling aan de vrouw te voldoen de somma van € 27.356,33. De vrouw dient aan de man te voldoen de somma van € 39.794,79. Daarnaast dient de vrouw nog aan de man te voldoen de somma van € 2.500,- ter zake de schuld aan mevrouw [naam]. De vordering van de man op vrouw bedraagt derhalve € 14.938,46.