Rb. Zutphen, 22-11-2011, nr. 06/850418-11

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 8 november 2011.

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

hij in de periode van 1 januari 2006 tot en met 31 december 2010 te Arnhem en/of op andere plekken in Nederland,

(in totaal) circa 54.287, althans een (zeer) (groot) aantal, afbeeldingen/multimediafiles (te weten foto's en/of filmfragmenten),

danwel één of meerdere gegevensdragers (te weten een (harde schijf van) een laptop (merk Asus, type Eeepc) en/of twee externe harde schijven (merk Philips) bevattende die afbeeldingen/multimediafiles,

van (telkens) (een) seksuele gedraging(en) waarbij (een) persoon/personen is/zijn betrokken of schijnbaar is/zijn betrokken, die (kennelijk) de leeftijd van 18 jaar nog niet had(den) bereikt,

in zijn bezit heeft gehad en/of

één of meerdere van die afbeelding(en)/multimediafile(s) heeft vervaardigd en/of verworven en/of ingevoerd,

welke afgebeelde seksuele gedraging(en) in algemene zin (telkens) bestaat/bestaan uit (een) geheel en/of (een) gedeeltelijk ontkle(e)d(e) minderjarige(n) die

van welke afgebeelde gedraging(en) een selectie bestaat (zie pag. 52 – 60 van het dossier) onder meer bevattende —zakelijk weergegeven— :

terwijl verdachte van het plegen van dit misdrijf een gewoonte heeft gemaakt;

art 240b lid 1 Wetboek van Strafrecht

art 240b lid 2 Wetboek van Strafrecht

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten en/of kennelijke omissies voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot bewezenverklaring van het tenlastegelegde.

De rechtbank is van oordeel dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan en baseert zich hierbij op de redengevende feiten en omstandigheden die zijn ontleend aan de volgende bewijsmiddelen:

Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde heeft begaan, te weten dat:

hij in de periode van 1 januari 2006 tot en met 31 december 2010 te Arnhem en op andere plekken in Nederland, (in totaal) circa 54.287 afbeeldingen/multimediafiles (te weten foto's en filmfragmenten), danwel meerdere gegevensdragers (te weten een (harde schijf van) een laptop (merk Asus, type Eeepc) en twee externe harde schijven (merk Philips) bevattende die afbeeldingen/multimediafiles,

van (telkens) (een) seksuele gedraging(en) waarbij (een) persoon/personen is/zijn betrokken of schijnbaar is/zijn betrokken, die (kennelijk) de leeftijd van 18 jaar nog niet had(den) bereikt,

in zijn bezit heeft gehad en meerdere van die afbeeldingen/multimediafiles heeft vervaardigd,

welke afgebeelde seksuele gedraging(en) in algemene zin (telkens) bestaat/bestaan uit (een) geheel en/of (een) gedeeltelijk ontkle(e)d(e) minderjarige(n) die

Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. De verdachte behoort daarvan te worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde levert op het misdrijf:

Een afbeelding van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, in het bezit hebben en vervaardigen, terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt.

Verdachte is strafbaar nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte te veroordelen tot een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden met een proeftijd van 5 jaren. Bij de voorwaardelijke gevangenisstraf heeft de officier van justitie als bijzondere voorwaarden gevorderd een meldingsgebod, een behandelverplichting te weten een ambulante behandeling voor het softdrugsgebruik en de parafilie en de aanschaf en installatie van de internetprovider ‘Kliksafe’. Daarnaast heeft de officier van justitie gevorderd verdachte te veroordelen tot een werkstraf voor de duur van 240 uren, indien deze straf niet naar behoren wordt verricht te vervangen door 120 dagen hechtenis.

De raadsvrouw heeft bepleit verdachte geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen, maar een voorwaardelijke gevangenisstraf als stok achter de deur. Daarnaast heeft zij bepleit een lagere werkstraf op te leggen dan door de officier van justitie is geëist. Zij heeft daartoe aangevoerd dat het weliswaar om een ernstig feit gaat, maar dat er rekening dient te worden gehouden met de lange tijd die is verstreken tussen het bij de politie inleveren van de gegevensdragers met kinderporno door de verdachte en de behandeling van deze zaak alsmede met het feit dat verdachte zich zelf heeft gemeld bij de politie. Zij heeft voorts aangevoerd dat verdachte vrijwillig in behandeling is gegaan en zijn behandeling voortzet.

De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon en de omstandigheden van de verdachte zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de straftoemeting in het bijzonder in aanmerking genomen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het in het bezit hebben van een zeer grote hoeveelheid kinderpornografische afbeeldingen en filmfragmenten en in mindere mate aan het vervaardigen daarvan, zodanig dat hij er een gewoonte van heeft gemaakt. Het gaat met name om afbeeldingen waarop kinderen tussen de 10 en de 15 jaar oud poseerden. Verdachte heeft de norm dat seksueel misbruik van (zeer) jeugdigen moet worden tegengegaan, in ernstige mate geschonden. Door het downloaden en het zelf vervaardigen van kinderporno is het verdachte mede toe te rekenen dat uiterst verwerpelijke praktijken, die plaatsvinden met kinderen van veelal zeer jonge leeftijd, in stand worden gehouden en bevorderd.

Het mag als algemeen bekend worden verondersteld dat kinderen door betrokkenheid bij de op de afbeeldingen voorkomende seksuele gedragingen psychische schade kunnen oplopen die ook vele jaren later nog diepe sporen nalaat.

De rechtbank houdt er ten voordele van verdachte rekening mee dat verdachte eigener beweging naar de politie is gegaan om zichzelf aan te geven en de kinderpornobestanden heeft ingeleverd. Hij heeft verantwoordelijkheid genomen voor zijn handelen en heeft blijk gegeven het strafwaardige en de ernst daarvan in te zien. Ter terechtzitting heeft verdachte spijt betuigd, naar de overtuiging van de rechtbank oprecht. Bovendien heeft verdachte ter terechtzitting aangegeven baat te hebben bij de reeds door hem vrijwillig ingezette behandeling en deze te willen voortzetten.

De rechtbank houdt voorts rekening met het reclasseringsrapport van 14 maart 2011. In dit rapport is vermeld dat het recidiverisico als hoog wordt ingeschat. Betrokkene is kinderporno blijven downloaden en bekijken. Hij kan zijn pedofiele gevoelens niet onder controle houden.

De risicofactoren zijn de pedofiele oriëntatie, zijn cannabisverslaving, het ontbreken van een zinvolle dagbesteding, het behouden van werk en de oplopende schulden. Positieve factoren zijn de responsiviteit van betrokkene, het contact met zijn moeder, de relatie met zijn huidige vriendin en de omstandigheid dat hij bemiddelbaar is voor de arbeidsmarkt.

Geadviseerd wordt een (gedeeltelijk) voorwaardelijke gevangenisstraf en een werkstraf op te leggen. Daarnaast worden er bijzondere voorwaarden geadviseerd. Gezien de directe samenhang van de parafilie met het criminele gedrag van betrokkene gaat het om een verplichte behandeling in een forensisch psychiatrische behandelkliniek. Verder wordt geadviseerd om hem voor de cannabisverslaving verplicht ambulant te laten behandelen door verslavingszorg Iriszorg. Naast een meldingsgebod wordt het gebruik van internetprovider Kliksafe geadviseerd. Geadviseerd wordt voorts dat betrokkene verplicht zal worden om deze bijzondere voorwaarden na te leven en zich zal houden aan de opdrachten van de reclassering die in het kader van het toezicht op de naleving van deze voorwaarden noodzakelijk zijn.

De rechtbank houdt verder ten voordele van verdachte rekening met zijn blanco strafblad.

Ook zal de rechtbank bij de strafoplegging rekening houden met de omstandigheid dat verdachte zichzelf reeds op 25 juni 2009 heeft aangegeven, dat hij eerst op 25 januari 2011 is aangehouden en hij meer dan twee jaar heeft moeten wachten op de behandeling van zijn zaak.

De rechtbank is van oordeel dat de ernst van het door verdachte gepleegde feit in beginsel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van langere duur recht rechtvaardigt zoals is vermeld in de oriëntatiepunten van het Landelijk overleg van voorzitters van de strafsectoren van de gerechtshoven en de rechtbanken (LOVS). In verband met het tijdsverloop tussen het moment van aangifte door verdachte en de berechting, ziet de rechtbank echter aanleiding om een werkstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen. De rechtbank ziet hierin de compensatie voor de overschrijding van de redelijke termijn.

Alles overwegende zal de rechtbank een werkstraf voor de maximale duur opleggen.

Daarnaast zal de rechtbank verdachte een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden voorwaardelijk opleggen. Aan deze voorwaardelijke gevangenisstraf worden als bijzondere voorwaarden onder meer gekoppeld een meldingsgebod, het volgen van een ambulante forensische psychiatrische poliklinische behandeling voor de parafilie en het volgen van een ambulante behandeling door verslavingszorg Iriszorg voor zijn cannabisverslaving.

Gelet op de persoon van verdachte is de rechtbank met de officier van justitie van oordeel dat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat deze verdachte weer een misdrijf zal begaan dat is gericht tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen. Daarom zal aan het voorwaardelijk strafdeel een proeftijd van vijf jaren worden verbonden.

Deze strafoplegging is gegrond op de artikelen 10, 14a, 14b, 14c, 14d, 22c, 22d, 27 en 240b van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank:

Aldus gewezen door mrs. Van der Hooft, voorzitter, Heenk en Rademaker, rechters, in tegenwoordigheid van mr. Buitenhuis, griffier, en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 22 november 2011.