RvdW 2000, 61:Rogatoire commissie. Haags Bewijsverdrag; eigen landswet; ruime uitleg. Art. 843a Rv.: exhibitieplicht. Art. 3 Verdrag: te horen getuigen

RvdW 2000, 61

Rogatoire commissie. Haags Bewijsverdrag; eigen landswet; ruime uitleg. Art. 843a Rv.: exhibitieplicht. Art. 3 Verdrag: te horen getuigen

Documentgegevens:

HR 18-02-2000, ECLI:NL:PHR:2000:AA4877

Instantie: Hoge Raad (Civiele kamer)
Datum: 18 februari 2000
Magistraten: Roelvink, Herrmann, Van der Putt-Lauwers, Fleers, Hammerstein
Zaaknummer: R98/176HR
Conclusie: A-G Strikwerda
LJN: AA4877
Vakgebied(en): Internationaal privaatrecht (V)
Burgerlijk procesrecht (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2000:AA4877, Uitspraak, Hoge Raad (Civiele kamer), 18‑02‑2000
ECLI:NL:PHR:2000:AA4877, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 18‑02‑2000
Wetingang: Bewijsverdrag art. 3; Bewijsverdrag art. 23; Rv art. 843a

Essentie

Rogatoire commissie. Haags Bewijsverdrag; eigen landswet; ruime uitleg. Art. 843a Rv.: exhibitieplicht. Art. 3 Verdrag: te horen getuigen.

Aan het Haags Bewijsverdrag ligt het beginsel ten grondslag dat de rechterlijke autoriteit aan wie de uitvoering van de rogatoire commissie is opgedragen, zijn eigen landswet toepast. Ook indien de exhibitieplicht van art. 843a Rv. betrekking heeft op niet ondertekende geschriften zoals bankafschriften en op rechtsbetrekkingen uit onrechtmatige daad geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting het oordeel dat in casu niet is voldaan aan het door art. 843a gestelde vereiste dat degene die het document ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.