NJ 1994, 257
Samenlevingsovereenkomst met verblijvensbeding is kansovereenkomst / Paulina; geen wetenschap van benadeling
HR 01-10-1993, ECLI:NL:HR:1993:ZC1081, m.nt. W.M. Kleijn (Pellicaan/Ontvanger)
- Instantie
Hoge Raad
- Datum
1 oktober 1993
- Magistraten
Royer, Mijnssen, Korthals Altes, Heemskerk, Nieuwenhuis, Hartkamp
- Zaaknummer
15098
- Noot
W.M. Kleijn
- LJN
ZC1081
- Roepnaam
Pellicaan/Ontvanger
- JCDI
JCDI:ADS113608:1
- Vakgebied(en)
Onbekend (V)
Vermogensrecht / Rechtshandelingen
Verbintenissenrecht (V)
- Brondocumenten
ECLI:NL:HR:1993:ZC1081, Uitspraak, Hoge Raad, 01‑10‑1993
- Wetingang
BW art. 1377 (oud); BW art. 1811 (oud); BW art. 3:45; BW art. 7A:1811
Essentie
Samenlevingsovereenkomst met verblijvensbeding is kansovereenkomst. Pauliana; geen wetenschap van benadeling.
Samenvatting
Samenlevingsovereenkomst hield in dat bij overlijden van één van partijen het gemeenschappelijk vermogen zou verblijven aan de langstlevende.
Hoge Raad: het hof heeft met juistheid deze overeenkomst gekwalificeerd als een kansovereenkomst zonder bevoordelingsbedoeling.
Nu voor de nietigheid op grond van art. 1377 van een meerzijdige rechtshandeling anders dan om niet, is vereist dat degene met wie de schuldenaar handelde, wist of behoorde te weten dat daarvan benadeling van een of meer schuldeisers het gevolg zou zijn, is voor nietigheid van de onderhavige overeenkomst niet voldoende dat de wederpartij ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.