HR, 18-09-1992, nr. 14732: Bouwen Houtbond FNV/Caro

Documentgegevens:

HR 18-09-1992, ECLI:NL:HR:1992:ZC0686, m.nt. H.E. Ras (Bouwen Houtbond FNV/Caro)

Instantie: Hoge Raad
Datum: 18 september 1992
Magistraten: Roelvink, Neleman, Nieuwenhuis, Biegman-Hartogh
Zaaknummer: 14732
Noot: H.E. Ras
LJN: ZC0686
Roepnaam: Bouwen Houtbond FNV/Caro
JCDI: JCDI:ADS142470:1
Vakgebied(en): Onbekend (V)
Vermogensrecht / Rechtsvorderingen
Burgerlijk procesrecht (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:1992:ZC0686, Uitspraak, Hoge Raad, 18‑09‑1992
Wetingang: Rv (oud) art. 48; Rv (oud) art. 176; Rv (oud) art. 177; Rv (oud) art. 178; Rv (oud) art. 179; Rv (oud) art. 180; Rv (oud) art. 181; Rv (oud) art. 182; Rv (oud) art. 183; Rv (oud) art. 184; Rv (oud) art. 185; Rv (oud) art. 186; Rv (oud) art. 187; Rv (oud) art. 188; Rv (oud) art. 189; Rv (oud) art. 190; Rv (oud) art. 191; Rv (oud) art. 192; Rv (oud) art. 193; Rv (oud) art. 194; Rv (oud) art. 195; Rv (oud) art. 196; Rv (oud) art. 197; Rv (oud) art. 198; Rv (oud) art. 199; Rv (oud) art. 200; Rv (oud) art. 201; Rv (oud) art. 202; Rv (oud) art. 203; Rv (oud) art. 204; Rv (oud) art. 205; Rv (oud) art. 206; Rv (oud) art. 207; Rv (oud) art. 208; Rv (oud) art. 209; Rv (oud) art. 210; Rv (oud) art. 211; Rv (oud) art. 212; Rv (oud) art. 213; Rv (oud) art. 214; Rv (oud) art. 215; Rv (oud) art. 216; Rv (oud) art. 217; Rv (oud) art. 218; Rv (oud) art. 219; Rv (oud) art. 220; Rv (oud) art. 221; Rv (oud) art. 222; Rv (oud) art. 223; Rv (oud) art. 224; Rv (oud) art. 225; Rv (oud) art. 226; Rv (oud) art. 227; Rv (oud) art. 228; Rv (oud) art. 229; Rv (oud) art. 230; Rv (oud) art. 231; Rv (oud) art. 232; BW art. 3:296

Essentie

Passeren bewijsaanbod; motivering. Grenzen rechtsstrijd in appel; devolutieve werking. Vordering tot nakoming; situatie ten tijde van beslissing.

Samenvatting

De rechtbank heeft kennelijk en niet onbegrijpelijk het in algemene termen gestelde en niet gespecificeerde bewijsaanbod als te vaag aangemerkt. Dit aan de rechter die over de feiten oordeelt voorbehouden oordeel behoefde geen nadere motivering.

De rechtbank, uitgaande van het — op een aan de feitenrechter voorbehouden uitleg van de stukken van het geding berustende en tevergeefs bestreden impliciete — oordeel dat Caro wel voldoende heeft betwist dat zij met de correcte naleving van de collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) in ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.