Rb. Gelderland, 27-02-2015, nr. 05/740041-14

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

hij in of omstreeks de periode van 1 juli 2013 tot en met 19 maart 2014 in ieder geval op 19 maart 2014, te Duiven, in elk geval in Nederland, één of meermalen (telkens) een ( aantal) afbeelding(en), te weten (7629) foto('s) en/of (103) films in ieder geval (96) althans een of meerdere foto's en/of (een) gegevensdrager(s) bevattende (een) afbeelding(en) en/of (een)

film(s) te weten één computer(merk Qmotion) en/of een SD kaartje merk Kingston 4gb en/of een telefoon Sony Xperia en/of een telefoon HTC zwart heeft

- verspreid en/of aangeboden en/of openlijk tentoongesteld en/of vervaardigd en/of ingevoerd en/of doorgevoerd en/of uitgevoerd en/of verworven en/of in bezit heeft gehad en/of zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en/of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft

en/of

terwijl op die afbeelding(en) (een) seksuele gedraging(en) zichtbaar is/zijn, waarbij (telkens) een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken of schijnbaar was betrokken,

welke voornoemde seksuele gedragingen bestonden uit:

het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong en/of van het lichaam van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt

en/of

het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen en/of de billen van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen en/of de billen en/of de borsten van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft/hebben bereikt, waarbij deze perso(o)n(en) gekleed is/zijn en/of opgemaakt is/zijn en/of poseert/poseren in een omgeving en/of met (een) voorwerp(en) en/of in (een) (erotisch getinte) houding(en) (op een wijze) die niet bij haar/hun leeftijd past/passen en/of waarbij deze perso(o)n(en) zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen/filmfragmenten van haar/hun kleding ontdoet/ontdoen en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze perso(o)n(en) en/of de uitsnede van de afbeelding(en)/film(s) nadrukkelijk de (ontblote) geslachtsdelen in beeld gebracht worden (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling

en/of

van welk(e) misdrijf/misdrijven hij, verdachte, een gewoonte heeft gemaakt.

De zaak is op 13 februari 2015 ter terechtzitting onderzocht. Daarbij is verdachte verschenen. Verdachte is bijgestaan door mr. O.J. Ingwersen, advocaat te Arnhem.

De officier van justitie, mr. J. Kolkman, heeft gerekwireerd.

Verdachte en zijn raadsman hebben het woord ter verdediging gevoerd.

3. De beslissing inzake het bewijs1.

De feiten

Op grond van de bewijsmiddelen wordt het volgende, dat verder ook niet ter discussie staat, vastgesteld.

In de periode van 1 juli 2013 tot en met 19 maart 2014 heeft verdachte in de gemeente Duiven, 7629 foto’s en 103 films op een computer, een SD kaartje merk Kingston 4gb, een telefoon Sony Xperia en een zwarte telefoon HTC in zijn bezit gehad. Verdachte had de foto’s en films op deze gegevensdragers staan om ze tijdens chatgesprekken met vrouwen aan deze vrouwen te tonen. Deze foto’s en films bevatten seksuele gedragingen waarbij personen betrokken waren die de leeftijd van 18 jaar kennelijk nog niet hadden bereikt. De seksuele gedragingen bestonden uit de gedragingen zoals in de tenlastelegging zijn beschreven.2.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het tenlastegelegde feit. Naar de mening van de officier van justitie heeft verdachte gedurende de ten laste gelegde periode er een gewoonte van gemaakt om kinderpornografische foto’s en films zowel in zijn bezit te hebben als deze aan te bieden en openlijk ten toon te stellen via zijn computer.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft zich op het standpunt gesteld dat enkel sprake is geweest van het in bezit hebben, aanbieden en openlijk tentoonstellen van kinderpornografische foto’s en films.

Beoordeling door de rechtbank

Verdachte heeft bij de politie en later ook ter terechtzitting verklaard dat hij kinderpornografisch materiaal downloadde om deze tijdens chatgesprekken met vrouwen te tonen. Als deze vrouwen de beelden wilden blijven zien, dan moesten zij op verdachtes verzoek seksueel getinte handelingen verrichten. Deden zij dat niet, dan stopte hij de vertoning van de beelden. Op deze wijze probeerde verdachte naar eigen zeggen een stukje controle te krijgen over de vrouwen waar hij mee chatte en ze aldus dingen te laten doen die hij wilde. Verdachte heeft verklaard dat hij kinderpornografische foto’s en films hiervoor heeft uitgezocht, omdat hem was gebleken dat vrouwen dat interessant vonden.3.

In bezit hebben, aanbieden en openlijk tentoonstellen

Met de officier van justitie en de raadsman is de rechtbank van oordeel dat verdachte de kinderpornografische foto’s en films zowel in zijn bezit heeft gehad, als heeft aangeboden en openlijk ten toon heeft gesteld.

Verwerven en toegang verschaffen

In tegenstelling tot de officier van justitie en de raadsman van verdachte is de rechtbank van oordeel dat verdachte de kinderpornografische foto’s en films ook heeft verworven, zoals ten laste gelegd. Verdachte heeft immers doelbewust de kinderpornografische foto’s en films opgezocht, gedownload en verzameld. Zijn collectie bestond inmiddels uit een fors aantal afbeeldingen, welke afbeeldingen zijn opgeslagen, verspreid over diverse gegevensdragers, geordend en gerangschikt in mapjes. Verdachte had aldus de beschikkingsmacht over deze verzameling foto’s en films. De rechtbank kwalificeert het op deze schaal en wijze en met dit doel verzamelen van kinderpornografische bestanden als het verwerven van kinderporno-grafische bestanden. Nu de bestanden door verdachte zijn verworven met gebruikmaking van computers en het internet, komt de rechtbank ook tot een bewezenverklaring van de ten laste gelegde wijze van toegang verschaffen.

Gewoonte maken

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen ten aanzien van de periode en de schaal waarop dit verzamelen van het kinderpornografische materiaal heeft plaatsgevonden, is de rechtbank van oordeel dat verdachte van dit strafbare handelen een gewoonte heeft gemaakt.

Conclusie

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat bewezen wordt geacht dat:

hij in de periode van 1 juli 2013 tot en met 19 maart 2014 te Duiven, afbeeldingen, te weten (7629) foto('s) en (103) films, en gegevensdragers bevattende afbeeldingen en

films te weten één computer(merk Qmotion) en een SD kaartje merk Kingston 4gb en een telefoon Sony Xperia en/of een telefoon HTC zwart, heeft

- aangeboden en openlijk tentoongesteld en verworven en in bezit heeft gehad en zich daartoe door middel van een geautomatiseerd werk en met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang heeft verschaft,

terwijl op die afbeeldingen seksuele gedragingen zichtbaar zijn, waarbij (telkens) een persoon die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt, was betrokken of schijnbaar was betrokken,

welke voornoemde seksuele gedragingen bestonden uit:

het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong en/of van het lichaam van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt

en/of

het oraal en/of vaginaal en/of anaal penetreren van het lichaam van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen en/of de billen van een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het betasten en/of aanraken van de geslachtsdelen en/of de billen en/of de borsten van een (ander) persoon door een persoon die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft bereikt met de penis en/of (een) vinger(s)/hand en/of (een) voorwerp(en) en/of de mond/tong

en/of

het geheel of gedeeltelijk naakt (laten) poseren van (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van 18 jaren nog niet heeft/hebben bereikt, waarbij deze perso(o)n(en) gekleed is/zijn en/of opgemaakt is/zijn en/of poseert/poseren in een omgeving en/of met (een) voorwerp(en) en/of in (een) (erotisch getinte) houding(en) (op een wijze) die niet bij haar/hun leeftijd past/passen en/of waarbij deze perso(o)n(en) zich (vervolgens) in opeenvolgende afbeeldingen/filmfragmenten van haar/hun kleding ontdoet/ontdoen en/of (waarna) door het camerastandpunt en/of de (onnatuurlijke) pose en/of de wijze van kleden van deze perso(o)n(en) en/of de uitsnede van de afbeelding(en)/film(s) nadrukkelijk de (ontblote) geslachtsdelen in beeld gebracht worden (waarbij) de afbeelding (aldus) een onmiskenbaar seksuele strekking heeft en/of strekt tot seksuele prikkeling,

van welk(e) misdrijf/misdrijven hij, verdachte, een gewoonte heeft gemaakt.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

Hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd is niet bewezen. Verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

De beslissing dat verdachte het bewezenverklaarde heeft begaan, is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat.

Het bewezenverklaarde levert op:

Een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, aanbieden, openlijk tentoonstellen, verwerven, in bezit hebben of zich door middel van een geautomatiseerd werk of met gebruikmaking van een communicatiedienst de toegang daartoe verschaffen,

terwijl van het plegen van dit misdrijf een gewoonte wordt gemaakt.

Het feit is strafbaar.

Niet is gebleken van feiten of omstandigheden die de strafbaarheid van verdachte geheel uitsluiten. Verdachte is dus strafbaar.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geëist dat verdachte ter zake van het tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vijftien maanden waarvan vijf maanden voorwaardelijk. De officier van justitie heeft verder gevorderd aan het voorwaardelijke deel van de straf een proeftijd voor de duur van vijf jaren te verbinden en daarbij de door de reclassering voorgestelde voorwaarden, waaronder ook een behandeling, op te leggen. De officier van justitie heeft daarenboven gevorderd om als bijzondere voorwaarde nog toe te voegen dat periodieke controle plaatsvindt op alle digitale gegevensdragers van verdachte. De officier van justitie heeft in het bijzonder rekening gehouden met de ernst van het feit en met het feit dat verdachte eerder voor een soortgelijk feit is veroordeeld. Tenslotte heeft de officier van justitie de opheffing van het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis gevorderd.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft verzocht om rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Daarbij heeft de raadsman met name benadrukt dat verdachte geen pedoseksueel is en zelf geen seksuele opwinding ervaart bij het zien van het kinderporno-grafische beeldmateriaal, dat verdachte licht verminderd toerekeningsvatbaar is te achten, dat verdachte de behandeling bij ‘[kliniek]’ met beide handen heeft aangegrepen en dat verdachte, na de drie dagen die hij op het politiebureau heeft doorgebracht, op geen enkele wijze ooit nog een dag vast wil zitten en dan ook alles zal doen om dat te voorkomen. Ook heeft de raadsman van verdachte benadrukt dat verdachte eerder een behandeling heeft gevolgd waarbij – uit onwetendheid – onvoldoende aandacht is besteed aan de specifieke problematiek van verdachte. De raadsman verzoekt dan ook om verdachte te veroordelen tot een werkstraf en een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf. Daarnaast heeft ook de raadsman de opheffing van het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis verzocht.

Beoordeling door de rechtbank

Bij de beslissing over de straf heeft de meervoudige kamer rekening gehouden met:

- de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan;

- de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte, waarbij onder meer is gelet op:

 het uittreksel uit het algemeen documentatieregister betreffende verdachte, gedateerd 20 maart 2014; en

 een voorlichtingsrapportage van Reclassering Nederland, d.d. 30 december 2014, betreffende verdachte;

 een Pro Justitia rapport van drs. [psycholoog], psycholoog, gedateerd 18 juni 2014.

De rechtbank overweegt in het bijzonder het navolgende.

Verdachte heeft gedurende een lange periode – ruim 8 maanden – de gewoonte gehad om talloze kinderpornografische foto’s en films te verwerven en in bezit te houden. Ook heeft verdachte deze kinderpornografische foto’s en films via het internet aangeboden en openlijk tentoongesteld. Verdachte heeft weliswaar aangegeven zelf geen seksuele opwinding bij het zien van kinderporno te ervaren, maar hij heeft de filmpjes desondanks gebruikt om te voorzien in een eigen behoefte, namelijk aan controle over anderen. Op deze wijze heeft ook hij zijn eigen behoeften gesteld boven de behoeften van de jeugdige slachtoffers. De rechtbank rekent dit verdachte ernstig aan.

Het is een feit van algemene bekendheid dat kinderen die worden geslachtofferd ten behoeve van de productie van kinderpornografie nog jaren lang, zo niet hun verdere leven, niet alleen psychische, maar ook vaak lichamelijke gevolgen ondervinden van het seksueel misbruik dat zij hebben moeten doorstaan en de daarmee gepaard gaande vernederingen. De strekking van artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht is het tegengaan van seksueel misbruik van jeugdigen en de exploitatie van dergelijk misbruik. Centraal hierin staat de bescherming van de (afgebeelde) jeugdige. Omdat kinderpornografie veelal een achtergrond kent van uitbuiting en misbruik van kinderen moeten niet alleen de productie en handel ervan, maar ook het bezit met kracht worden bestreden. De vraag naar en het bezit van kinderpornografie dragen immers bij aan de productie ervan en daarmee dus ook aan het misbruik van die kinderen. Ook blijven beelden vaak nog jarenlang circuleren op het internet, waardoor de slachtoffers ook jaren nadat het misbruik heeft plaatsgevonden nog vele keren onverwacht hiermee kunnen worden geconfronteerd.

Aldus kenmerkt de rechtbank deze misdrijven als misdrijven die zijn gericht tegen of gevaar veroorzaken voor de onaantastbaarheid van het lichaam van personen.

Over verdachte is een psychologische rapportage opgemaakt, gedateerd 18 juni 2014, door psycholoog drs. [psycholoog]. Deze rapporteert dat verdachte lijdt aan een gebrekkige ontwikkeling van de geestvermogens. Daarnaast is sprake van een persoonlijkheidsstoornis met narcistische en obsessief-compulsieve trekken en differentiaal diagnostisch is sprake van een parafilie NAO. Ten tijde van het tenlastegelegde was van deze stoornissen ook sprake en deze zijn op zijn handelen van invloed geweest. Er wordt dan ook geadviseerd om verdachte ten aanzien van het door hem gepleegde delict licht verminderd toerekeningsvatbaar te achten. De persoonsfactoren van verdachte zijn als essentiële delictfactoren aanwezig en kunnen de opmaat vormen naar een soortgelijk feit als het tenlastegelegde. Om de kans op herhaling te verminderen beveelt de psycholoog aan om verdachte te verplichten tot het volgen van een behandeling bij een forensische polikliniek en daarnaast reclasseringstoezicht op te leggen.

De rechtbank zal op basis van het advies van de psycholoog het bewezenverklaarde feit in licht verminderde mate aan verdachte toerekenen.

Uit het reclasseringsrapport van 30 december 2014 komt naar voren dat verdachte in aanmerking voor een behandeling bij [kliniek]. Mocht verdachte de behandeling bij [kliniek] niet afmaken, dan wordt de kans op recidive als hoog geschat. Uit het rapport komt naar voren dat verdachte zijn medewerking aan een behandeling wil verlenen.

De reclassering adviseert een meldplicht naast deze ambulante behandeling bij [kliniek].

Met de raadsman is de rechtbank van oordeel dat de mogelijkheid niet kan worden uitgesloten dat de eerder door verdachte uitgevoerde therapie onvoldoende was gericht op de behandeling van zijn emotionele remmingen. Daar staat echter tegenover dat het voor verdachte klip en klaar was dat dergelijk gedrag zoals bewezenverklaard verboden is. Immers, aan verdachte was in 2010 al wegens vergelijkbare gedragingen een voorwaardelijke gevangenisstraf van acht maanden en een maximale werkstraf opgelegd. En desondanks is hij – drie jaar en drie maanden na deze veroordeling – opnieuw begonnen met soortgelijk strafbaar gedrag. Hij is mee doorgegaan, ook al had hij in die periode iedere dag opnieuw de mogelijkheid hiermee te stoppen dan wel hulp daartoe te zoeken. Slechts door ingrijpen van de meldster, de politie en justitie is een einde aan verdachte’s handelen gekomen.

Door niet uit zichzelf te stoppen, heeft verdachte naar het oordeel van de rechtbank een bewuste keuze gemaakt om onverminderd door te gaan met deze strafbare en schadelijke gedragingen. Dit neemt de rechtbank verdachte zeer kwalijk.

Slechts een gevangenisstraf komt daarom in aanmerking.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, is echter ook een behandeling van verdachte met het oog op de kans op herhaling wenselijk en noodzakelijk. De rechtbank is daarom van oordeel dat voor de afdoening van onderhavige zaak een deels voorwaardelijke gevangenisstraf passend en geboden is. Aan deze voorwaardelijke gevangenisstraf worden de bijzondere voorwaarden verbonden, zoals door de reclassering is geadviseerd.

Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat - ter voorkoming van herhaling - daaraan als bijzondere voorwaarde moet worden toegevoegd een periodieke controle die plaatsvindt op alle digitale gegevensdragers van verdachte.

Zoals hiervoor overwogen, is de rechtbank van oordeel dat sprake is van een misdrijf gericht tegen of gevaar veroorzakend voor de onaantastbaarheid van het lichaam van een of meer personen. Gelet op de eerdere veroordeling voor soortgelijk strafbaar gedrag acht de rechtbank het noodzakelijk om een langere tijd controle op verdachte te houden. Daarom zal de rechtbank aan het voorwaardelijk strafdeel een proeftijd van vijf jaren verbinden.

De rechtbank zal - gelet op de na te melden gevangenisstraf en voorwaarden - het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis niet opheffen. De schorsing van de voorlopige hechtenis blijft aldus in stand voor zolang het vonnis niet onherroepelijk is.

De beslissing is gegrond op de artikelen 10, 14a, 14b, 14c, 14d, 22b, 27 en 240b van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank, rechtdoende:

Verklaart bewezen dat verdachte het tenlastegelegde, zoals vermeld onder punt 3, heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verstaat dat het aldus bewezenverklaarde oplevert het strafbare feit zoals vermeld onder punt 4.

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte wegens het bewezenverklaarde tot

een gevangenisstraf voor de duur van 12 (twaalf) maanden.

Bepaalt dat van deze gevangenisstraf 6 (zes) maanden niet ten uitvoer zullen worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten.

De tenuitvoerlegging kan worden gelast indien de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd van 5 (vijf) jaren een of meer van de navolgende (bijzondere) voorwaarde(n) niet is nagekomen.

Algemene voorwaarden dat de veroordeelde:

Bijzondere voorwaarden dat de veroordeelde:

4. zich binnen vijf dagen na zijn invrijheidstelling na het ondergaan van zijn gevangenisstraf meldt bij Reclassering Nederland (hierna: reclassering) te Arnhem op telefoonnummer 026-3555333 en zich zal blijven melden, zolang en zo frequent de reclassering dit noodzakelijk acht;

5. zich onder behandeling stelt van de forensisch psychiatrische polikliniek [kliniek] of soortgelijke forensische psychiatrische instelling, te bepalen door de reclassering, en zich zal houden aan de aanwijzingen die hem in het kader van die behandeling door of namens de instelling/behandelaars zullen worden gegeven;

6. volledige medewerking verleent aan controle op de inhoud van al zijn digitale gegevensdragers, waaronder begrepen zijn computer(s), externe geheugens en mobiele telefoon(s), op een door de reclassering te bepalen wijze en zolang de reclassering dit nodig acht.

Geeft opdracht aan Reclassering Nederland tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde(n) en de veroordeelde ten behoeve daarvan te begeleiden (artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht).

Beveelt overeenkomstig het bepaalde in artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht dat de tijd, door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, geheel in mindering zal worden gebracht.

Aldus gewezen door:

mr. M.A. Bijl (voorzitter), mr. P.C. Quak en mr. M.C. Gerritsen, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. M.S. Verhagen, griffier

en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 27 februari 2015.