Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012:Bijlage [Tabel Woonlandfactor]

Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012

Bijlage [Tabel Woonlandfactor]

Geldend

Documentgegevens:

Geldend van 01-01-2024 tot 01-01-2025

Bronpublicatie:: 10-05-2023, Stcrt. 2023, 14103 (uitgifte: 19-05-2023, regelingnummer: 2023-0000046021)
Inwerkingtreding: 01-01-2024
Bronpublicatie inwerkingtreding:: 10-05-2023, Stcrt. 2023, 14103 (uitgifte: 19-05-2023, regelingnummer: 2023-0000046021)
Vakgebied(en): Internationale sociale zekerheid / Algemeen

als bedoeld in artikel 1 van de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012

In de tabel zijn de woonlandfactoren opgenomen zoals deze van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2023[lees: 2024]. Hierbij wordt opgemerkt dat soms een woonlandfactor verandert ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Deze wijzigingen hebben rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de tabel hoeft te worden gewijzigd. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt.

In de tabel wordt via sterretjes inzichtelijk gemaakt dat er verschillen gelden voor de toepassing van het woonlandbeginsel voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslagen daarop enerzijds en de kinderbijslag en het kindgebonden budget anderzijds.

*: Wanneer in de tabel een * is opgenomen bij een land geldt dat het woonlandbeginsel alleen buiten toepassing blijft voor de Algemene nabestaandenwet, de WGA-vervolguitkering en de eventuele toeslag daarop vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdragen tussen dat land en Nederland. Voor de kinderbijslag en het kindgebonden budget kan in dat geval het woonlandbeginsel wel worden toegepast.

**: Wanneer in de tabel ** is opgenomen bij een land geldt dat voor dat land vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland het woonlandbeginsel voor geen enkele wet mag worden toegepast.

Land	Woonlandfactor 2024
Afghanistan	30%
Albanië	50%
Algerije	40%
Andorra	90%
Angola	40%
Antigua en Barbuda	90%
Argentinië*	50%
Armenië	40%
Aruba	80%
Australië**	100%
Azerbeidzjan	40%
Bahama’s	100%
Bahrein	60%
Bangladesh	50%
Barbados	100%
Belarus	40%
Belize*	80%
Benin	40%
Bhutan	30%
Bolivia	50%
Bonaire	70%
Bosnië en Herzegovina**	50%
Botswana	50%
Brazilië	60%
Brunei Darussalam	60%
Burkina Faso	50%
Burundi	40%
Cambodja	40%
Canada**	100%
Centraal-Afrikaanse Republiek	60%
Chili*	70%
China	80%
Colombia	40%
Comoren	50%
Congo, Democratische Republiek	60%
Congo, Republiek	80%
Costa Rica	70%
Cuba	60%
Curaçao	90%
Djibouti	70%
Dominica	80%
Dominicaanse Republiek	50%
Ecuador*	60%
Egypte*	40%
El Salvador	60%
Equatoriaal-Guinea	60%
Eritrea	50%
Eswatini	50%
Ethiopië	40%
Fiji	50%
Filipijnen*	50%
Gabon	70%
Gambia	40%
Georgië	40%
Ghana	50%
Grenada	70%
Guatemala	60%
Guinee	50%
Guinee-Bissau	50%
Guyana	50%
Haïti	70%
Honduras	50%
Hong Kong SAR, China*	90%
India	40%
Indonesië**	40%
Irak	60%
Iran	30%
Israël	100%
Ivoorkust	50%
Jamaica	60%
Japan*	100%
Jemen	50%
Jordanië*	50%
Kaapverdië	60%
Kameroen	50%
Kazachstan	40%
Kenia	50%
Kirgizië	30%
Kiribati	90%
Koeweit	80%
Kosovo	50%
Laos	40%
Lesotho	50%
Libanon	40%
Liberia	50%
Libië	30%
Macau SAR, China	70%
Madagaskar	40%
Malawi	50%
Maldiven	60%
Maleisië	50%
Mali	50%
Marokko1.	50%
Marshalleilanden	100%
Mauritanië	50%
Mauritius	50%
Mexico	60%
Micronesia	100%
Moldavië	40%
Monaco*	100%
Mongolië	40%
Montenegro**	50%
Mozambique	50%
Myanmar	30%
Namibië	60%
Nauru	90%
Nepal	40%
Nicaragua	40%
Nieuw-Zeeland**	100%
Niger	50%
Nigeria	50%
Noord-Macedonië*	50%
Oeganda	40%
Oekraïne	40%
Oezbekistan	30%
Oman	60%
Pakistan	30%
Palau	90%
Panama*	60%
Papoea-Nieuw-Guinea	80%
Paraguay*	50%
Peru	60%
Qatar	80%
Russische Federatie	50%
Rwanda	40%
Saba	70%
Saint Kitts en Nevis	70%
Saint Lucia	80%
Saint Vincent en de Grenadines	70%
Salomonseilanden	100%
Samoa	70%
San Marino	90%
Sao Tomé en Principe	60%
Saoedi-Arabië	60%
Senegal	50%
Servië**	50%
Seychellen	60%
Sierra Leone	30%
Singapore	70%
Sint Eustatius	80%
Sint Maarten (Frans gedeelte)	100%
Sint Maarten (Nederlands deel)	70%
Soedan	30%
Somalië	40%
Sri Lanka	30%
Suriname**	40%
Syrië	50%
Tadzjikistan	30%
Taiwan	80%
Tanzania	50%
Thailand*	50%
Timor-Leste	60%
Togo	50%
Tonga	80%
Trinidad en Tobago	70%
Tsjaad	50%
Tunesië**	40%
Turkije2.	40%
Turkmenistan	60%
Tuvalu	100%
Uruguay	80%
Vanuatu	100%
Venezuela	50%
Verenigd Koninkrijk3.	100%
Verenigde Arabische Emiraten	70%
Verenigde Staten**	100%
Vietnam	40%
Westelijke Jordaanoever en Gaza	70%
Zambia	40%
Zimbabwe	90%
Zuid-Afrika**	60%
Zuid-Korea**	90%
Zuid-Soedan	50%

Toon alle voetnoten

Voetnoten

Voor Marokko gelden de verdragsrechtelijke afspraken over de woonlandfactor zoals vastgelegd in het op 4 juni 2016 getekende Protocol tot wijziging van het op 14 februari 1972 te Rabat ondertekende Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko, zoals gewijzigd en ondertekend op 30 september 1996 en op 24 juni 2002 (Trb. 2016/67). De woonlandfactor uit deze tabel geldt daarom alleen voor personen die werken in het algemeen belang voor zover zij na 1 januari 2021 op grond van het Besluit regels export uitkeringen recht op kinderbijslag hebben voor een in Marokko wonend kind.

Met betrekking tot Turkije geldt voor Anw- en WGA-vervolguitkeringen die worden geëxporteerd op grond van het Associatieraadsbesluit dat het woonlandbeginsel niet toegepast kan worden evenals voor de Turkse gerechtigden op kinderbijslag voor kinderen in Turkije onder de reikwijdte van de uitspraak CRvB van 14 februari 2019 (ECLI:NL:CRVB:2019:510).

Voor het Verenigd Koninkrijk geldt dat het woonlandbeginsel niet toegepast kan worden als het terugtrekkingsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk, het Handelsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk of het bilaterale sociale zekerheidsverdrag tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk zich tegen toepassing van het woonlandbeginsel verzet.