HR, 13-08-2004, nr. 38833

HR, 13-08-2004, nr. 38833

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Conclusie 13‑08‑2004

Partij(en)

PROCUREUR-GENERAAL BIJ DE HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

MR. J.W. ILSINK

ADVOCAAT-GENERAAL

Nrs. 38.833

Derde Kamer B

Energiepremie 2000

Conclusie van 27 juni 2003 inzake

DE STAATSSECRETARIS VAN FINANCIËN

principaal verzoeker tot cassatie

incidenteel verweerder in cassatie

tegen

X.

principaal verweerder in cassatie

incidenteel verzoeker tot cassatie

1. Feiten en procesverloop

1.1.

Op 13 november 2000 ontving een energiebedrijf een aanvraag1. van X (hierna: belanghebbende) om toekenning van energiepremie. Volgens het premieformulier2. dat belanghebbende voor dat verzoek heeft gebruikt, heeft hij vloerisolatie, dak- of vlieringisolatie en twee soorten HR++glas laten aanbrengen, kennelijk aan de door hem bewoonde (koop)woning.

1.2.

Dat energiebedrijf heeft op 7 februari 2001 aan belanghebbende meegedeeld dat

op een deel van uw aanvraag positief is beslist.

De energiepremie is gebaseerd op de navolgende apparaten of aangebrachte voorzieningen:

AantalEenheidMaatregelSub-totaal

11,2 m2 HR++glas (spouw 9 - 14 mm) NLG 448,00

(...)

Aan u kon niet de volledige energiepremie worden toegekend omdat de volgende maatregelen zijn afgewezen:

Aantal Eenheid Maatregel

1,0 m2 Vloerisolatie

1,0 m2 Dak- of vlieringisolatie

1,0 m2 HR++glas (spouw >= 15 mm)

1,0 m2 HR++glas (spouw 9 - 14 mm)

De reden hiervoor is:

Een aanvraag achteraf dient te worden ingediend binnen 13 weken na de laatste betaling. Uw aanvraag is bij ons binnengekomen op 13-11-2000. De betalingen hebben plaatsgevonden tussen 18-01-2000 en 05-04-2000.

1.3.

Belanghebbende heeft zich tot het hoofd van de eenheid Grote ondernemingen P van de Belastingdienst3. (hierna: de Inspecteur) gewend met het verzoek om over zijn aanvraag een uitspraak te doen. In de beslissing op dat verzoek - een voor bezwaar vatbare beschikking - is de Inspecteur niet aan het verzoek tegemoet gekomen. Ik begrijp daaruit dat hij de aanvraag heeft afgewezen.

1.4.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen deze beslissing. De Inspecteur heeft het bezwaar afgewezen en de beschikking gehandhaafd.

1.5.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij het Gerechtshof te Leeuwarden (hierna: het Hof). Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en de energiepremie vastgesteld op f 9.865,20.4.

1.6.

Tegen de uitspraak van het Hof heeft de Staatssecretaris van Financiën beroep in cassatie ingesteld en daarbij één - uitvoerig toegelicht - middel van cassatie voorgesteld. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend. Tegelijkertijd heeft hij, bij afzonderlijke brief, incidenteel beroep in cassatie ingesteld en daarbij een klacht aangevoerd. De Staatssecretaris van Financiën heeft het incidentele beroep in cassatie beantwoord.

1.7.

Er zijn nog drie zaken aanhangig bij de Hoge Raad waarin het gaat om de toekenning van energiepremie.5. In die zaken neem ik heden ook een conclusie.

2. Energiepremies

In de bijlage bij deze conclusie geef ik een overzicht van het (korte) bestaan van de energiepremies als (min of meer) fiscale regeling.

3. Vaststellingen en overwegingen van het Hof

3.1.

Het Hof heeft in deze zaak de volgende feiten vastgesteld:

2.1.

De belanghebbende verstrekte in januari 2000, naar hij stelt en staaft met orderbevestigingen en facturen, opdrachten tot het uitvoeren van energiebesparende maatregelen aan V.O.F. A, Glaszettersbedrijf B en Bouwburo C.

2.2.

De gedingstukken geven van de periodes in 2000 waarin de werkzaamheden zijn verricht en van de tijdstippen waarop de facturen zijn betaald het volgende beeld:

bedrijf werkzaamheden/facturen betaaldatum

Bouwburo De Wilgen week 1 18 januari

idem week 2 18 januari

idem week 3 2 februari

idem week 4 6 maart

idem weken 5 en 7 5 april

Glaszettersbedrijf factuur 7/3 22 maart

idem factuur 7/3 22 maart

Bouwburo De Wilgen factuur 17/3 5 april

Buursma's Houtmaatwerk factuur 25/4 11 mei

idem factuur 22/5 9 juni

idem factuur 5/6 28 juni

idem factuur 26/6 5 juli

idem factuur 26/7 28 augustus

2.3.

Op 13 november 2000 ontving het Energiebedrijf D te R belanghebbendes verzoek om toekenning van een energiepremie als bedoeld in artikel 36p, tweede lid, van de Wet belastingen op milieugrondslag (de Wet).

D.

heeft alleen een premie (groot ƒ 448,-) toegekend voor de energiebesparende voorzieningen, getroffen door A.

Haar motivering was dat ten tijde van de indiening van de aanvraag sinds de laatste betalingen aan Bouwbedrijf C en Glaszettersbedrijf B meer dan dertien weken waren verstreken, de termijn waarbinnen ingevolge artikel 8n, tweede lid, van de Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag het verzoek moet worden gedaan.

2.4.

(...)

3.2.

Voorzover in cassatie van belang, heeft het Hof vervolgens overwogen:

4.1

Ingevolge artikel 8n, tweede lid, van de Regeling, die uitvoering geeft aan onder meer artikel 36p, zesde lid, van de Wet, wordt het verzoek om toekenning van een energiepremie gedaan nadat de voorziening is aangebracht, doch ten hoogste dertien weken na aanschaf van de voorziening.

Uit onderdeel 2.4.7, tweede alinea, van het Besluit van 30 december 1999, nr. VB99/2653 M, van de Staatssecretaris van Financiën (bijlage 11 bij het verweerschrift) blijkt dat de reden waarom het verzoek pas kan worden ingediend nadat de voorziening is aangebracht is gelegen in de controle op een juiste toepassing van de regeling.

In artikel 1 van de Regeling Energiepremie (onder 2) wordt het begrip aanschaf verduidelijkt: de kosten moeten zijn betaald en de voorziening moet zijn aangebracht en in gebruik genomen.

4.2

Terwijl Bouwburo C in januari 2000 met de isolatiewerkzaamheden is begonnen hebben A en Glaszettersbedrijf B op achtereenvolgens 31 januari en 3 februari 2000 orderbevestigingen afgegeven betreffende werkzaamheden die eveneens isolatie omvatten.

Naar het hof uit de beschikbare facturen opmaakt leverde Bouwburo C zijn bijdrage aan de energiebesparende maatregelen in januari/februari/maart 2000, het Glaszettersbedrijf B in februari/maart 2000 en A in april/mei/juni/juli 2000.

4.3

Naar het oordeel van het hof strookt de opvatting van de inspecteur, dat in dit geval door drie aannemers drie voorzieningen tot stand zijn gebracht ten aanzien waarvan telkens afzonderlijk moet worden beoordeeld of een energiepremie kan worden toegekend, niet met de onder 4.1 weergegeven opzet van de regelgeving.

Daarin staan immers niet de aannemers maar de voorzieningen centraal; de premie wordt niet eerder toegekend dan wanneer aard en kwaliteit van de voorzieningen kunnen worden beoordeeld.

Die beoordeling was eerst mogelijk toen, na Bouwburo C en Glaszettersbedrijf B, A de isolatiewerkzaamheden had afgerond.

4.4

Het hof ziet geen reden om - zoals de inspecteur verdedigt - onderscheid te maken tussen gevallen waarin één aannemer voor het aanbrengen van alle voorzieningen verantwoordelijk is en die waarin de belanghebbende zelf de regie in handen houdt.

4.5

Het gelijk is derhalve aan de belanghebbende; de energiepremie kan tot het gevraagde bedrag worden verleend.

4. Beoordeling van het principale beroep in cassatie

4.1.1.

Het middel komt op tegen het oordeel van het Hof "dat belanghebbende binnen de termijn van dertien weken na aanschaf van de voorzieningen zijn verzoek om toekenning van de energiepremie heeft ingediend".

4.1.2.

Men zoekt in de uitspraak van het Hof tevergeefs naar dat oordeel. De Staatssecretaris heeft dat oordeel dan ook klaarblijkelijk afgeleid uit de vaststelling (onder 3.1) dat in geschil is of belanghebbende binnen de termijn van dertien weken zijn verzoek om toekenning van de energiepremie heeft ingediend en het oordeel (in rov. 4.5) dat het gelijk aan belanghebbende is. Omdat uit de rechtsoverwegingen van het Hof niet eenvoudig valt op te maken van welke opvatting het nu eigenlijk uitging, valt dat overigens te billijken.

4.2.

Wat van de lezing van de uitspraak van het Hof door de Staatssecretaris ook zij, die uitspraak laat geen andere gevolgtrekking toe dan dat het dat het in deze zaak gaat om tenminste drie energiebesparende voorzieningen. Belanghebbende heeft ter zake van die diverse voorzieningen slechts één aanvraag om toekenning van energiepremie ingediend, waarvan blijkens 's Hofs uitspraak onder 2.3 alleen voor de door A getroffen voorziening(en) energiepremie werd toegekend. Het geschil betreft dus niet laatstbedoelde voorziening(en).

4.3.

Uit hetgeen ik in § 14 van de bijlage betoog, volgt dat in dit geval beoordeeld dient te worden welke van de overige voorzieningen in de periode van dertien weken voorafgaande aan belanghebbendes aanvraag betaald, aangebracht of in gebruik genomen zijn. Uit de in 's Hofs uitspraak onder 2.2 vastgestelde feiten en de aan die feiten ten grondslag liggende gedingstukken moet worden afgeleid, vooreerst dat de laatste betaling voor die voorzieningen heeft plaatsgevonden op 5 april 2000 en voorts dat al die voorzieningen toen waren aangebracht en in gebruik genomen. Nu de aanvraag meer dan 13 weken na die laatste betaling en dus te laat werd ingediend, kon voor die voorzieningen geen premie worden toegekend. De beslissing van het energiebedrijf, de beschikking van de Inspecteur en diens uitspraak op bezwaar zijn dus juist.

5. Beoordeling van het incidentele beroep in cassatie

5.1.

Het incidentele beroep in cassatie strekt ten betoge dat belanghebbende recht heeft op vergoeding van rente over het bedrag aan energiepremie dat hij, als zijn beroep uiteindelijk succesvol mocht blijken, alsnog uitgekeerd zal moeten krijgen.

5.2.

Nu het principale beroep doel treft, ontvalt het belang aan het incidentele beroep zodat het reeds daarom faalt.

5.3.

Voorts is het zo dat dit betoog , nu er geen wettelijke regeling is die voorziet in vergoeding van rente in die situatie, kennelijk ervan uitgaat dat belanghebbende recht heeft op een schadevergoeding. Dat betoog wordt, voorzover ik kan overzien, in cassatie voor het eerst aangevoerd. Het vergt een onderzoek van feitelijke aard (naar de door belanghebbende geleden schade) waarvoor de cassatieprocedure geen mogelijkheid biedt. Het incidentele beroep kan ook om die reden niet tot cassatie leiden.

5.4.

Ik wijs er verder op dat het betoog eveneens afstuit op de omstandigheid dat art. 8:73 Awb (dat ziet op de schadevergoeding bij gegrondverklaring van het beroep) in art. 29 AWR niet van overeenkomstige toepassing is verklaard op het beroep in cassatie.

6. Slotsom

Het principale beroep is gegrond en het incidentele beroep is ongegrond. 's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. De Hoge Raad kan de zaak afdoen.

7. Conclusie

Ik concludeer tot gegrondverklaring van het principale beroep in cassatie, tot ongegrondverklaring van het incidentele beroep in cassatie, tot vernietiging van de uitspraak van het Hof en tot ongegrondverklaring van het beroep op het Hof.

De Procureur-Generaal bij deHoge Raad der Nederlanden

A-G

1.

Zie over deze term noot 1 van de bijlage bij deze conclusie.

2.

Zie ik het goed dan was dat formulier "in overeenstemming" met model EP2 (art. 8n, lid 3, Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag, oud).

3.

Belanghebbende had dat verzoek gericht aan de Belastingdienst/Team Energiepremies te Q. Naar dat team werd hij ook verwezen in de mededeling van 7 februari 2001 van het energiebedrijf. De feitelijke werkzaamheden van het Team Energiepremies vonden toen onder de verantwoordelijkheid van de Inspecteur plaats in Q (vgl. noot 2 van de bijlage bij deze conclusie).

4.

Bij schriftelijke uitspraak van 23 september 2002, nr. 561/01, LJN AE8621, die de vervanging is van de mondelinge uitspraak van 2 juli 2002.

5.

Dat zijn de zaak nr. 38.119, die Hof Leeuwarden 1 maart 2002, LJN AD9873 betreft, de zaak nr. 38.415, die Hof Leeuwarden 21 juni 2002, LJN AE4665 betreft en de zaak 38.478, die Hof Leeuwarden 19 juli 2002, LJN AE5798 betreft.

BIJLAGE BIJ NRS. 38.119, 38.415, 38.478 EN 38.833

ENERGIEPREMIES

Vooraf

1.

De regeling van de energiepremies wordt gevormd door een bonte stoet van wettelijke regels, uitvoeringsregels, beleidsregels en convenanten, die niet steeds goed op elkaar aansluiten. Het geheel is naar mijn gevoel verworden tot een (nogal bureaucratisch) doolhof, waarin een normaal mens vrijwel zeker verdwaalt. Wellicht speelt hierbij een rol het feit dat er drie departementen bij de regeling zijn betrokken. Ik heb in elk geval gepoogd enige orde in de chaos te brengen door de verschillende regels (met toelichting) achtereenvolgens en geordend weer te geven. Het geheel is gelardeerd met mijn commentaar en wordt besloten met een poging enkele onduidelijkheden te verhelderen.

Wettelijke kader

2.1.

Art. 36p Wbm luidde in het jaar 2000:

1.

Op de belasting die is verschuldigd ter zake van de levering van aardgas en elektriciteit wordt een vermindering toegepast ter zake van de bedragen die de belastingplichtige heeft uitgekeerd in verband met de aanschaf van niet eerder gebruikte energiezuinige apparaten of energiebesparende voorzieningen (energiepremies).

2.

De vermindering bedraagt per apparaat of voorziening een door Onze Minister in overeenstemming met Onze Minister van Economische Zaken en Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer bij ministeriële regeling aangewezen bedrag. De vermindering wordt slechts toegepast indien wordt aangetoond dat dit bedrag als energiepremie is uitgekeerd aan degene die ter zake van de aanschaf van dat apparaat of die voorziening bij de belastingplichtige een verzoek1. om toekenning van de energiepremie heeft ingediend en de verzoeker de eigenaar, de huurder of de verhuurder van een als woning gebruikte onroerende zaak is, waaraan de belastingplichtige aardgas of elektriciteit levert.

3.

Degene die ter zake van de aanschaf van het apparaat of de voorziening bij de belastingplichtige een verzoek om toekenning van de energiepremie heeft ingediend kan zich bij geschillen met betrekking tot de toekenning van de energiepremie wenden tot de inspecteur2. met het verzoek over dat verzoek een uitspraak te doen. De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking. De beschikking wordt mede bekendgemaakt aan de belastingplichtige. Indien de beschikking strekt tot uitkering van de energiepremie, is de belastingplichtige daartoe gehouden.

4.

De belastingplichtige bedoeld in het eerste lid wordt met betrekking tot het uitkeren van energiepremies niet aangemerkt als bestuursorgaan in de zin van artikel 1:1 van de Algemene wet bestuursrecht.

5.

(...).

6.

Bij regeling van Onze Minister in overeenstemming met Onze Minister van Economische Zaken en Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer kunnen voorwaarden en beperkingen worden gesteld waaronder de vermindering wordt verleend en kunnen nadere regels worden gesteld ten behoeve van de uitvoering van dit artikel.

2.2.

Volledigheidshalve vermeld ik hier dat per 1 januari 2001, door een wijziging van lid 1 van dit artikel, ook "voorzieningen voor het opwekken van duurzame energie" binnen de reikwijdte van deze regeling zijn komen te vallen. Voor het overige was de regeling in de jaren 2001 en 2002 gelijkluidend.

3.1.

Art. 36p Wbm is als volgt toegelicht3.:

2.

Bijzondere regeling in de regulerende energiebelasting (energiepremies)

2.1.

Algemeen

Met de invoering van positieve prikkels voor huishoudens wordt beoogd burgers te stimuleren om energiezuinige apparaten aan te schaffen en om energiebesparende voorzieningen aan de woning aan te brengen. (...). Door de faciliteit vorm te geven als een voorziening in de regulerende energiebelasting kan de beloning terechtkomen bij elk huishouden dat ook de lasten van de verhoging van de energiebelasting ervaart. In het gekozen systeem zal de beloning de burger via het energiebedrijf, de belastingplichtige voor de regulerende energiebelasting, bereiken. Dit brengt grote voordelen met zich wat de uitvoering en de eenvoud van de regeling betreft. De energiebedrijven voeren immers al gedurende geruime tijd een beleid waarbij burgers (en bedrijven) via voorlichting en subsidieverstrekking worden gestimuleerd om aan energiebesparing te doen. Zij zijn voor de burger een herkenbare instantie, die in staat is ieder huishouden te bereiken.(...)

2.2.

Vormgeving

In de gekozen vormgeving kan een huishouden een energiepremie verwerven indien een energiezuinig apparaat wordt aangeschaft of een energiebesparende maatregel aan de woning wordt getroffen. De energiepremie wordt door het energiebedrijf uitbetaald. (...)

De energiebedrijven kunnen de door hen aan huishoudens uitgekeerde energiepremies van de door hen verschuldigde regulerende energiebelasting aftrekken. Een dergelijke afdrachtskorting bestaat thans reeds voor aan de energiebedrijven geleverde duurzame energie (artikel 36o). De beloning voor energiebesparend gedrag in de vorm van de aanschaf van een energiezuinig apparaat of een energiebesparende voorziening aan de woning dient de huishoudens in dit stelsel dus via het energiebedrijf te bereiken. Het energiebedrijf is immers de belastingplichtige voor de regulerende energiebelasting die deze belasting via de rekening voor aardgas en elektriciteit doorberekent aan de afnemers.

Omdat in de onderhavige regeling een belangrijke rol aan de energiebedrijven is toebedacht, zijn zij benaderd met de vraag of zij de uitvoering van een stelsel van positieve prikkels voor huishoudens in de regulerende energiebelasting voor hun rekening kunnen nemen. (...) De energiebedrijven hebben alle positief op dit verzoek gereageerd. Tussen rijk en energiebedrijven zal een convenant worden gesloten als uitdrukking van de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de te treffen regeling en om de wederzijdse verplichtingen vast te leggen.

(...)

In het convenant zal een afspraak worden opgenomen op grond waarvan de energiebedrijven zich ertoe verplichten om elke aanvraag tot het toekennen van een energiepremie in behandeling te nemen en, indien het gaat om een in de ministeriële regeling opgenomen maatregel, te honoreren, mits uiteraard is voldaan aan de voor die aanvraag gestelde verplichtingen. Ter waarborging van de rechten van de burger is voorzien in de mogelijkheid om zich bij geschillen over de toekenning van de energiepremie te wenden tot de inspecteur. De inspecteur kan vervolgens beslissen dat het energiebedrijf alsnog dient over te gaan tot toekenning van de energiepremie.

(...)

2.3.

Te stimuleren apparaten en voorzieningen

(...)

Wat de bouwkundige voorzieningen betreft kan gedacht worden aan muur-, dak-, en vloerisolatie, de toepassing van HR+- en HR++-glas en het dichtzetten van balkons en galerijen bij meergezinswoningen. Andere opties waaraan gedacht wordt zijn de zuinigste HR-(combi)ketels (met een rendement van 107), maatregelen ten behoeve van warmtelevering in de woning, individuele bemetering en de toepassing van hoog-frequentie verlichting ten behoeve van gemeenschappelijke ruimten in meergezinswoningen. In beginsel zullen de maatregelen gericht zijn op de bestaande bouw. Er wordt nog bezien in hoeverre maatregelen aan nieuwbouwwoningen dienen te worden uitgesloten van de energiepremies. Nieuwbouwwoningen hebben reeds een goede energetische kwaliteit omdat voor deze woningen reeds de wettelijk voorgeschreven Energieprestatienorm (EPN) geldt. Naast de definitieve invulling voor apparaten zal ook de definitieve invulling voor de woninggebonden energiepremies met de eventuele beperking voor nieuwbouwwoningen in vorengenoemde ministeriële regeling worden neergelegd.

3.2.

Even verderop, in de artikelsgewijze toelichting, staat voorts vermeld4.:

Ingevolge het nieuw ingevoegde artikel 36p kunnen de belastingplichtigen voor de levering van aardgas en elektriciteit, de energiebedrijven, een vermindering van de af te dragen regulerende energiebelasting toepassen in verband met de toekenning van stimuleringsbedragen aan degenen die een energiezuinig apparaat hebben aangeschaft of een energiebesparende voorziening hebben getroffen, de energiepremies.

De belastingvermindering is ingevolge het eerste lid alleen van toepassing op de belasting die is verschuldigd op de levering van aardgas en elektriciteit. Hiermee wordt een beperking aangebracht tot de belastingplichtigen voor deze producten, de energiebedrijven. Deze bedrijven zullen immers de energiepremies, die verkregen kunnen worden voor de aanschaf van een energiezuinig apparaat of een energiebesparende voorziening aan de woning, uitkeren.

Ingevolge het tweede lid bedraagt de vermindering een per apparaat of voorziening bij ministeriële regeling aangewezen bedrag. Er is voor gekozen om deze bedragen bij ministeriële regeling vast te leggen om zo maximale flexibiliteit te bereiken, zowel ten aanzien van de materiële invulling van de regeling met het oog op een maximale doeltreffendheid van de gekozen maatregelen als tegen de achtergrond van de budgettaire uitgangspunten.

Ingevolge het tweede lid zijn voorts voorwaarden gesteld ten aanzien van de belastingvermindering. In de eerste plaats dient de belastingplichtige aan te tonen dat de energiepremies zijn uitgekeerd aan degene die daartoe een verzoek heeft ingediend. Het energiebedrijf dient het aan het apparaat of de voorziening gekoppelde bedrag daadwerkelijk te hebben doorgegeven aan de aanvrager daarvan. Door het gebruik van de term "als woning gebruikte onroerende zaak" worden voorzieningen die zijn aangebracht aan bedrijfsmatig gebruikte gebouwen uitgesloten van de regeling.

Ingevolge het derde lid wordt aan degene die om toekenning van een energiepremie heeft verzocht de mogelijkheid geopend om bij geschillen met het energiebedrijf over dat verzoek een uitspraak van de inspecteur te vragen. De inspecteur beslist op dat verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking, waardoor de rechtsgang voor de burger gewaarborgd is. De beslissing wordt ook bekendgemaakt aan het energiebedrijf. Indien de inspecteur beslist dat de energiepremie dient te worden toegekend dient het energiebedrijf op grond van het derde lid tot betaling over te gaan.

(...)

Ingevolge het [zesde] lid kunnen bij ministeriële regeling voorwaarden en beperkingen worden gesteld waaronder de vermindering wordt verleend. Tevens kunnen nadere regels worden gesteld ten aanzien van de uitvoering van dit artikel. Bij een en ander kan worden gedacht aan bijvoorbeeld eisen ten aanzien van de administratie van de belastingplichtige. Zo zal uit de administratie van de belastingplichtige moeten blijken dat door degene die zo'n voorziening heeft aangeschaft een aanvraag is ingediend bij de belastingplichtige en dat betaling heeft plaatsgevonden. De voorwaarden hebben dan betrekking op de wijze waarop kan worden aangetoond dat de energiepremie is uitgekeerd aan degene die een verzoek daartoe heeft ingediend in verband met de aanschaf van een aangewezen apparaat of voorziening. Voorts kan worden gedacht aan de gegevens die moeten worden vermeld in de aanvraag van degene die in aanmerking wil komen voor de energiepremie. Zo zal deze aanvraag moeten worden ondertekend en zullen in ieder geval bepaalde minimale gegevens verstrekt moeten worden, zoals naam en adres van de aanvrager.

4.1.

Op 11 november 1999 vond de mondelinge behandeling plaats van het wetsvoorstel waarbij de energiepremies zijn ingevoerd. Het kamerlid Remak (VVD) ging onder meer in op het convenant waarover in de toelichting werd gesproken: 5.

De energiedistributiebedrijven zijn belast met de uitvoering van de regeling. De belastingdienst en deze bedrijven zullen hiertoe binnenkort een convenant afsluiten. Kan de staatssecretaris [van Financiën] aangeven wat de stand van zaken is omtrent dit convenant, aangezien deze regeling naar alle waarschijnlijkheid zeer binnenkort in werking zal treden?

4.2.

Staatssecretaris Vermeend antwoordde onder meer op die vraag: 6.

(...) In een convenant tussen de staat en de energiebedrijven is vastgelegd hoe een en ander moet worden gedaan en hoe het moet worden gecontroleerd. Dit convenant wordt binnenkort ondertekend en zodra dat is gebeurd, zal ik het naar de Kamer sturen. (...)

4.3.

Even verder antwoordde hij:7.

(...) Ik wil nu niet op de details van het convenant ingaan. Het convenant gaat naar de Kamer en daarin is precies aangegeven hoe het zit.

4.4.

Weer wat later deelde hij nog mee:8.

Mevrouw Remak heeft gevraagd naar de aanvullende voorwaarden die de energiebedrijven kunnen stellen. Deze kunnen alleen betrekking hebben op de administratieve en technische voorschriften die gehanteerd worden. Deze kunnen bijvoorbeeld gaan over de factuur en het betaalbewijs. De aanvullende voorwaarden kunnen geen betrekking hebben op inhoudelijke voorschriften. (...)

Uitvoeringsregelingen

5.1.

Art 8n van de Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag (hierna: Urbm) luidde in het jaar 2000:

1.

Het verzoek om toekenning van de energiepremie bedoeld in artikel 36p, tweede lid, van de wet wordt gedaan bij de belastingplichtige die aardgas of elektriciteit levert aan de als woning gebruikte onroerende zaak ten behoeve waarvan het apparaat of de voorziening is aangeschaft.

2.

Het verzoek wordt gedaan nadat de voorziening is aangebracht of het apparaat in gebruik is genomen doch ten hoogste dertien weken na aanschaf van de voorziening of het apparaat.

3.

Het verzoek wordt gedaan met gebruikmaking van een formulier dat in overeenstemming is met één van de in de bijlage bij deze regeling opgenomen modellen EP1, EP2, EP3 en EP4. Het formulier wordt vergezeld door de in het formulier gevraagde stukken.

4.

Het verzoek kan niet worden gedaan indien:

a.

het gezamenlijke bedrag van de energiepremies per verzoek minder bedraagt dan ƒ 100;

b.

het een voorziening betreft ten behoeve van een woning, waarvoor de bouwvergunning is afgegeven op of na 1 januari 1998.

5.2.

Per 1 januari 2001 werd ook in art. 8n rekening gehouden met "voorzieningen voor het opwekken van duurzame energie". Per 1 januari 2002 is dit artikel niet alleen aangepast in verband met de invoering van de euro (ƒ 100 werd € 50), maar is het ook uitgebreid met een ware stortvloed van zeer gedetailleerde, doch thans niet ter zake doende uitzonderingen. Ik zal de lezer die stortvloed maar besparen.

5.3.

Art. 8o Urbm luidde:

1.

In het verzoek aan de inspecteur, bedoeld in artikel 36p, derde lid, van de wet worden vermeld:

a.

(...).

2.

Het verzoek wordt ondertekend en voorzien van dagtekening.

3.

Het verzoek wordt ingediend binnen zes weken na de beslissing op het verzoek om toekenning van de energiepremie door de belastingplichtige.

5.4.

Art. 8n Urbm is onder meer als volgt toegelicht9.:

Met het oog op een juiste toepassing van de regeling is in het tweede lid bepaald dat het verzoek pas kan worden ingediend nadat de voorziening is aangebracht of het apparaat in gebruik is genomen. De termijn voor indiening van het verzoek is bepaald op maximaal dertien weken nadat het apparaat in gebruik is genomen of de voorziening is aangebracht.

In het derde lid is bepaald dat het verzoek slechts kan worden gedaan door middel van één van de in de bijlage bij deze regeling vastgestelde formulieren. (...) Bij het verzoek om een energiepremie ten behoeve van de aanschaf van een voorziening gaat het om respectievelijk de gespecificeerde aankoopbon op naam waaruit blijkt dat betaald is, een verklaring van de ondernemer die de maatregel heeft aangebracht (voor zover vereist) en, in geval een EnergiePrestatieAdvies is uitgevoerd, een kopie van de 'Samenvatting EnergiePrestatieAdvies' ten behoeve van de energiepremie

In het vierde lid zijn tenslotte twee beperkingen aangebracht. Ingevolge het vierde lid, onderdeel a, wordt met het oog op de uitvoeringskosten een minimumbedrag van [€ 50] gehanteerd. Wel is het mogelijk om gecombineerde aanvragen in te dienen. Indien het gezamenlijke bedrag van de energiepremies in dat geval [€ 50] of meer bedraagt zal uiteraard wel tot uitbetaling worden overgegaan.

Ingevolge het vierde lid, onderdeel b, wordt voor een voorziening ten behoeve van een woning, waarvoor de bouwvergunning is afgegeven op of na 1 januari 1998 geen energiepremie verstrekt. Deze woningen zijn op grond van regelgeving reeds verplicht te voldoen aan een voorgeschreven energetische kwaliteit.

6.

De Uitvoeringsregeling energiepremies (hierna: Ure) bevatte (in de twee bijlagen bij die regeling) opsommingen van energiezuinige apparaten, energiebesparende voorzieningen en voorzieningen voor het opwekken van duurzame energie en de daarbij behorende energiepremies. Bijlage I bevatte onder meer een omschrijving van subsidiabele voorzieningen terwijl bijlage II de daarbij behorende belastingverminderingen bevatte. Bijlagen I en II bevatten in de loop der jaren onder meer de volgende posten:

2001 Vloerisolatie (...)

2003 Spouwmuurisolatie (...)

2005 Dak -of vlieringisolatie

2006 Doe-het-zelf toepassing isolatie

2007 HR++ glas (...)

2008 HR++ glas (...)

2018 Lage Temperatuur CV

De exacte aanduidingen van deze posten zijn in de loop der jaren op verschillende punten aangepast. De details van die aanpassingen spelen thans géén rol.

Mededeling 10

7.1.

Aan het Besluit van 30 december 1999 van de Staatssecretaris van Financiën Infobulletin 2000/82 (Mededeling 10) ontleen ik het volgende:

2.4.5.

Bedrijfsmatig gebruikte gebouwen zijn uitgesloten van de regeling

De energiepremie wordt uitgekeerd aan degene die ter zake van de aanschaf van het apparaat of de energiebesparende voorziening een verzoek om toekenning van de energiepremie heeft ingediend en tevens de eigenaar, huurder of de verhuurder van een als woning gebruikte onroerende zaak is, waaraan het energiebedrijf dat de energiepremie verleent, aardgas of electriciteit levert.

Door het gebruik van de term "als woning gebruikte onroerende zaak" worden voorzieningen die zijn aangebracht aan bedrijfsmatig gebruikte gebouwen uitgesloten van de regeling.

2.4.6.

(...).

2.4.7.

Verzoeken om toekenning van de energiepremie

Zoals hiervoor gezegd hangt de belastingvermindering rechtstreeks samen met de uitkering van een energiepremie in verband met de aanschaf van niet eerder gebruikte energiezuinige apparaten en energiebesparende voorzieningen. Hierbij kan worden gedacht aan de gegevens die moeten worden vermeld in de aanvraag van degene die in aanmerking wil komen voor de energiepremie. Zo zal deze aanvraag moeten worden ondertekend en zullen in ieder geval bepaalde minimale gegevens verstrekt moeten worden, zoals naam en adres van de aanvrager. Deze nadere uitwerking heeft plaatsgevonden in het nieuwe artikel 8n van de Uitvoeringsregeling.

In het eerste lid van dat artikel is bepaald bij wie het verzoek om toekenning van de energiepremie dient te worden gedaan, namelijk het energiebedrijf dat aardgas of elektriciteit levert aan de woning waar het apparaat of de voorziening wordt geplaatst. Met het oog op de controle op een juiste toepassing van de regeling is in het tweede lid bepaald dat het verzoek pas kan worden ingediend nadat de voorziening is aangebracht of het apparaat in gebruik is genomen. De termijn voor indiening van het verzoek is bepaald op maximaal drie maanden nadat het apparaat in gebruik is genomen of de voorziening is aangebracht.

(...).

2.4.8.

Minimumbedrag energiepremie van f 10010. per aanvraag

In het vierde lid, onderdeel a, van het nieuwe artikel 8n van de Uitvoeringsregeling is een beperking aangebracht. Ingevolge dat onderdeel wordt met het oog op de uitvoeringskosten een minimumbedrag van f 100 gehanteerd. Wel is het mogelijk gecombineerde aanvragen in te dienen. Indien het gezamenlijke bedrag van de energiepremies in dat geval f 100 of meer bedraagt, kan uiteraard wel tot betaling worden overgegaan.

2.4.9.

Voor woningen met bouwvergunning op of na 1 januari 1998 geen energiepremie

Ingevolge het vierde lid, onderdeel b, van het hiervoorgenoemde artikel 8[n] van de Uitvoeringsregeling, wordt voor een voorziening ten behoeve van een woning, waarvoor de bouwvergunning is afgegeven op of na 1 januari 1998, geen energiepremie verstrekt. Deze woningen zijn op grond van regelgeving reeds verplicht te voldoen aan een voorgeschreven energetische kwaliteit.

2.4.10.

Het begrip aanschaf van een energiezuinige apparaat of energiebesparende voorziening

Het is de bedoeling van de wetgever de energiepremie slechts uit te keren aan die personen die eigenaar, huurder, of verhuurder zijn van de als woning gebruikt[e] onroerende zaak waar het apparaat of voorziening wordt geplaatst. In het convenant tussen de Staat der Nederlanden en de energiebedrijven is dan ook in bijlage 1, waarin de procedure is opgenomen die moet worden gevolgd bij de verzoeken van belanghebbenden om toekenning van de energiepremie, bepaald (zie artikel 1, onderdeel 2) dat onder aanschaf moet worden verstaan het volledig in eigendom verkrijgen van het apparaat of de voorziening; de kosten moeten zijn betaald en het apparaat of de voorziening moet zijn aangebracht of geïnstalleerd en in gebruik genomen. Dit betekent dat geen energiepremie kan worden verkregen voor apparaten die worden geleased, gehuurd of geleend. Worden apparaten op afbetaling gekocht, dan kan een aanvraag voor een energiepremie pas in behandeling worden genomen, nadat de laatste termijn is betaald. In dat geval vangt de termijn van 13 weken waarbinnen teruggaaf moet worden verzocht aan op de datum waarop de laatste termijn is betaald.

7.2.

De status van deze mededeling is mij overigens niet helemaal duidelijk geworden. Immers, zij bevat zo op het eerste gezicht alleen maar een, weinig schokkende, inleiding waarmee misschien alleen beoogd werd om de invoering van de energiepremies onder de aandacht te brengen van de medewerkers van de Belastingdienst. Zo lijkt punt 2.4.7 van die mededeling bijvoorbeeld niet meer te behelzen dan een beschrijving van art. 8n Urbm. Daar staat weer tegenover dat het hier toch echt een "besluit" van de Staatssecretaris van Financiën betreft. Dat besluit is bovendien in het - door de Belastingdienst uitgegeven - Infobulletin opgenomen in de rubriek "beleid". Wellicht dus dat de Staatssecretaris werkelijk heeft bedoeld op dat punt een beleid te voeren waarin op sommige punten werd afgeweken van de letterlijke tekst van genoemd art. 8n.

Het Convenant energiepremies

8.1.

Het convenant waarover tijdens de totstandkoming van de energiepremies het een en ander gezegd werd, is op 22 december 1999 door de Staatssecretaris van Financiën ondertekend en vervolgens ter ondertekening aan de overige convenantspartners - de energiebedrijven en EnergieNed, de Federatie van Energiebedrijven in Nederland - toegezonden. Het convenant is uiteindelijk bij brief van 4 april 2000 aan de Tweede Kamer gezonden.

8.2.

Ik beperk mij hier tot een weergave van enkele belangrijke passages uit dat convenant.

1.

Partijen

1.

de Staat der Nederlanden, te dezen vertegenwoordigd door de Staatssecretaris van Financiën;

2.

de energiebedrijven;

3.

EnergieNed: Federatie van Energiebedrijven in Nederland.

2.

Overwegingen

(...)

EnergieNed heeft zich bereid verklaard om een ondersteunende en coördinerende rol in de uitvoering van vorenbedoelde regeling op zich te nemen.

Aan EnergieNed en de energiebedrijven zal een vergoeding voor de kosten van de communicatie en de uitvoering van de regeling worden gegeven.

Komen het volgende overeen

3.

Artikel 1 Definities

(...)

4.

Artikel 2 Doelstelling

Dit convenant is erop gericht om de regeling om de aanschaf van energiezuinige apparaten door huishoudens en het aanbrengen van energiebesparende voorzieningen aan de woning te stimuleren als bedoeld in artikel 36p van de Wet belastingen op milieugrondslag, op een doelmatige wijze tot uitvoering te brengen.

5.

Artikel 3 Toegankelijkheid van de regeling

1.

De energiebedrijven verplichten zich ertoe om elke aanvraag tot het verstrekken van een energiepremie die voldoet aan de in bijlage 1, "Procedure indiening verzoek om toekenning energiepremie", opgenomen criteria, in behandeling te nemen en te honoreren. In de beslissing van het energiebedrijf wordt vermeld bij welke inspecteur een voor bezwaar en beroep vatbare beslissing kan worden gevraagd.

2.

Indien met betrekking tot de toekenning van de energiepremie op grond van artikel 36p, derde lid, bij de inspecteur een verzoek is ingediend om over de beslissing van het energiebedrijf een uitspraak te doen, verstrekt het energiebedrijf onverwijld alle gegevens en bescheiden die voor de beoordeling van dat verzoek relevant zijn.

3.

De energiebedrijven geven uitvoering aan de uitspraak van de inspecteur.

15. Artikel 13 Bijlagen

1. De bij dit convenant gevoegde bijlagen maken onlosmakelijk deel uit van dit convenant.

2. (...)

16. Artikel 14 Juridische vorm

Dit convenant is een overeenkomst naar burgerlijk recht.

Regeling Energiepremie

9. Bijlage 1 bij dit convenant is getiteld: Procedure indiening verzoek om toekenning energiepremie (regelingtekst energiepremie). Die regelingtekst komt zo te zien overeen met de Regeling Energiepremie (hierna: RE 2000) zoals die is opgenomen in de folder Energiezuinig kopen en wonen die in opdracht van EnergieNed is uitgegeven.11. Omdat deze regeling - naar mij is gebleken - niet op eenvoudige wijze is te achterhalen, tenminste niet in elektronische vorm, geef ik haar hier maar in het geheel weer.

Paragraaf 1 Algemene bepalingen

Artikel 1 Definities

In deze regeling wordt verstaan onder:

1.

acceptatiedatum: de datum waarop een aanvraag geaccepteerd wordt door het energiebedrijf; de termijnen waarbinnen het energiebedrijf een beslissing neemt zijn gerelateerd aan de acceptatiedatum;

2.

aanschaf: het volledig in eigendom krijgen van het apparaat of de voorziening; de kosten moeten zijn betaald en het apparaat of de voorziening moet zijn aangebracht of geïnstalleerd en in gebruik genomen;

3.

aanvraag: een schriftelijk verzoek met behulp van een aanvraagformulier om een energiepremie krachtens deze regeling ingediend na de aanschaf;

4.

aanvraagformulier: een van de bij ministeriële regeling van de Staatssecretaris van Financiën aangewezen aanvraagformulieren, zoals opgenomen in bijlage 2 van deze regeling, die onder meer verkrijgbaar zijn bij het energiebedrijf;

5.

aanvrager: eigenaar, huurder of verhuurder van een als woning gebruikte onroerende zaak waaraan gas, elektriciteit of warmte/koude wordt geleverd, die een apparaat of voorziening aanschaft en een beroep doet op artikel 36p van de Wet belastingen op milieugrondslag;

6.

apparaat: een apparaat zoals opgenomen in de energiepremie-lijst en zoals opgenomen als bijlage 1 bij deze regeling;

7.

basisvoorwaarden: voorwaarden die betrekking hebben op de tijdige indiening van een aanvraag, op het apparaat of de voorziening en op de energiepremie (artikelen 11, 12 en 16);

8.

betaalbewijs: een kopie van giro- of bankafschrift, een kopie van een als betaald gemerkte factuur of een originele kwitantie;

9.

continue voorwaarden: voorwaarden, die gedurende de gehele behandeling van een aanvraag gelden, als omschreven in de artikelen 8 en 9;

10. energie: gas, elektriciteit of warmte/koude;

11. energiebedrijf: een bedrijf dat ter zake van de levering van aardgas en elektriciteit regulerende energiebelasting verschuldigd is;

12. energiebesparing: het verminderen van het gebruik van energie door de toepassing van technische maatregelen of door toepassingen van maatregelen, die het gedrag ten aanzien van energiegebruik veranderen;

13. energiepremie: het bedrag dat door het energiebedrijf wordt uitgekeerd in verband met de aanschaf van energiezuinige apparaten of energiebesparende voorzieningen;

14. energiepremie-lijst: een bij deze regeling behorende lijst, waarin de specifieke bepalingen voor een apparaat of voorziening dat voor premiëring in aanmerking komt, zijn opgenomen, zoals vastgesteld bij ministeriële regeling van de Staatssecretaris van Financiën en zoals opgenomen als bijlage 1 bij deze regeling;

15. indiendatum: de datum waarop een document gericht aan het energiebedrijf door de aanvrager ter post is bezorgd (poststempel) bij een postbedrijf of, indien het document niet via een postbedrijf is verstuurd, de datum van ontvangst bij het energiebedrijf;

16. installatie: het aanbrengen en/of installeren van een voorziening;

17. inspecteur der belastingen: een door de staatssecretaris van Financiën aan te wijzen inspecteur der belastingen;

18. kosten: de noodzakelijke, rechtstreeks aan zowel de aanschaf als het doen aanbrengen van het apparaat of de voorziening toe te rekenen kosten, die al dan niet door een derde, zijnde een ondernemer, in rekening zijn gebracht en door de aanvrager zijn betaald, met inbegrip van de omzetbelasting;

19. minimum energiepremie per aanvraag: f 100;

20. nieuwbouw: een woning waarvan de bouwvergunning is afgegeven na 1 januari 1998;

21. ondernemer: een natuurlijke persoon voor wiens rekening een onderneming in de zin van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (Stb. 1990, 103) wordt gedreven, een belastingplichtige in de zin van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (Stb. 1969, 469) ofwel een ondernemer in de zin van de Wet op de Omzetbelasting 1968;

22. postbedrijf: PTT Post of een daaraan gelijk te stellen bedrijf;

23. vaststelling: een beslissing op een aanvraag van het energiebedrijf inhoudende de toekenning van de energiepremie, waarna tot betaling zal worden overgegaan;

24. vereniging van eigenaren: een vereniging van eigenaren zoals bedoeld in artikel 5:112, eerste lid onder e, van het Burgerlijk Wetboek.

25. verhuurder: degene, die voor het gebruik van het gebouw of een gedeelte van het gebouw een huurcontract met derden heeft afgesloten;

26. voorziening: een voorziening, zoals opgenomen in de energiepremie-lijst en zoals opgenomen als bijlage 1 bij deze regeling;

27. woning:

a.

een voor bewoning bestemd gebouw,

b.

een woongebouw,

c.

een wooneenheid of

d.

een voor bewoning bestemde woonwagen of woonboot met een vaste stand- of ligplaats;

28. woonbestemming: de bestemming van een gebouw of een gedeelte van een gebouw voor bewoning;

29. wooneenheid: een gedeelte van een gebouw dat voor bewoning is bestemd;

30. woongebouw: een gebouw, dat voor 50 procent of meer bestaat uit afzonderlijke wooneenheden.

Paragraaf 2 Acceptatie aanvraag

Artikel 2 Acceptatie

1.

De aanvraag wordt geaccepteerd indien de aanvraag:

a.

bij het juiste energiebedrijf is ingediend (artikel 3), en

b.

compleet is (artikelen 4 en 5).

2.

Bij acceptatie bevestigt het energiebedrijf binnen vier weken na acceptatiedatum schriftelijk de ontvangst.

Artikel 3 Juiste energiebedrijf

1.

De aanvraag is ingediend bij het juiste energiebedrijf indien het wordt ingediend bij het energiebedrijf welke energie levert aan de als woning gebruikte onroerende zaak van de aanvrager.

2.

Indien de aanvraag niet bij het juiste energiebedrijf is ingediend, zendt het energiebedrijf de aanvraag met vermelding van de indiendatum binnen vier weken terug.

Artikel 4 Aanvraag is compleet

1.

De aanvraag is compleet indien het aanvraagformulier juist en volledig ingevuld en van originele handtekening voorzien is ingediend. Het aanvraagformulier gaat vergezeld van alle bescheiden die op grond van het aanvraagformulier dienen te worden meegezonden.

2.

Indien de aanvraag compleet is dan geldt de indiendatum van de aanvraag als acceptatiedatum.

Artikel 5 Aanvraag is niet compleet: verzoek tot aanvulling

1.

Indien de aanvraag niet compleet is verzoekt het energiebedrijf binnen vier weken na de indiendatum de aanvrager om de aanvraag aan te vullen.

2.

De aanvrager heeft vier weken de tijd om aan dit verzoek te voldoen. Het energiebedrijf kan schriftelijk verlenging van deze termijn toestaan.

3.

De aanvraag is na aanvulling compleet als de aanvraag na aanvulling voldoet aan artikel 4 lid 1.

4.

Indien de aanvraag na aanvulling compleet is dan geldt de indiendatum van de aanvulling als acceptatiedatum.

5.

Indien de aanvraag, na het verstrijken van de in lid 2 bedoelde termijn, nog niet compleet is, accepteert het energiebedrijf de aanvraag niet. Dit wordt aan de aanvrager meegedeeld binnen vier weken nadat de in lid 2 bedoelde termijn is verstreken.

Paragraaf 3 Afhandeling aanvraag

Artikel 6 Afhandeling aanvraag

1.

Een aanvraag is afgehandeld als:

a.

een beslissing is genomen over de aanvraag (artikel 7); en

b.

de uitbetaling van de energiepremie is afgehandeld (artikel 18).

2.

De aanvrager kan te allen tijde zijn aanvraag intrekken (artikel 19).

Paragraaf 3.1 Beslissing over aanvraag

Artikel 7 Beslissing over aanvraag

1.

De beslissing over de aanvraag is genomen wanneer de aanvraag is getoetst aan:

a.

de continue voorwaarden (artikel 8 en 9),

b.

de basisvoorwaarden (artikel 10).

2.

Het energiebedrijf kan, voorzover noodzakelijk voor de beoordeling van de aanvraag of voor de goede voorbereiding van de beslissing, de aanvrager verzoeken om binnen vier weken nadere informatie (artikel 8) of om toestemming voor het plegen van nader onderzoek (artikel 9). De termijn in lid 5 wordt in dat geval verlengd met vier weken.

3.

Een beslissing over de aanvraag houdt altijd in:

a.

een vaststelling van een energiepremie, of

b.

een afwijzing van de aanvraag.

4.

Het energiebedrijf deelt de beslissing over de aanvraag binnen zes weken na de acceptatiedatum schriftelijk aan de aanvrager mee. Deze termijn kan bij schriftelijke mededeling eenmaal worden verlengd met zes weken.

Paragraaf 3.1.1 Continue voorwaarden

Artikel 8 Nadere informatie

1.

De aanvrager heeft voldaan aan een verzoek om nadere informatie van het energiebedrijf als de aanvrager de nadere informatie binnen een termijn van vier weken heeft verstrekt. Het energiebedrijf kan schriftelijk verlenging van deze termijn toestaan.

2.

Indien de aanvrager niet heeft voldaan aan een verzoek als bedoeld in het eerste lid, dan beslist het energiebedrijf de aanvraag af te wijzen.

Artikel 9 Nader onderzoek

1.

Het energiebedrijf kan de aanvrager verzoeken de door hem aangewezen personen:

a.

toegang te verlenen tot de door de aanvrager gebruikte plaatsen;

b.

inzage te verlenen in alle boeken en bescheiden en de gelegenheid te bieden daarvan afschrift te nemen;

c.

medewerking te verlenen aan het verstrekken van gegevens door derden.

2.

Indien het energiebedrijf de aanvrager een verzoek als bedoeld in het eerste lid doet, dan dient de aanvrager dit verzoek binnen een termijn van vier weken in te willigen.

3.

Indien de aanvrager niet heeft voldaan aan een verzoek als bedoeld in het eerste lid, dan beslist het energiebedrijf de aanvraag af te wijzen.

Paragraaf 3.1.2 Basisvoorwaarden

Artikel 10 Toets aan basisvoorwaarden

Een aanvraag is getoetst aan de basisvoorwaarden indien:

a.

de aanvraag is getoetst op tijdig indienen (artikel 11); en

b.

het apparaat of de voorziening waarop de aanvraag betrekking heeft is getoetst aan de in artikel 12 gestelde criteria; en

c.

de energiepremie is getoetst aan de in artikel 16 gestelde criteria.

Artikel 11 Tijdig indienen aanvraag

1.

Een aanvraag is tijdig ingediend als de aanvraag is ingediend binnen dertien weken nadat de kosten zijn betaald en de apparaten of voorzieningen zijn geïnstalleerd of aangebracht en in gebruik genomen.

2.

Indien een aanvraag niet tijdig is ingediend beslist het energiebedrijf de aanvraag af te wijzen.

Artikel 12 Toets apparaat of voorziening aan criteria

1.

Een apparaat of voorziening voldoet aan de daarvoor gestelde criteria als:

a.

het apparaat of de voorziening voldoet aan de omschrijving, zoals vermeld in de energiepremie-lijst;

b.

de woning waar het apparaat of de voorziening wordt geïnstalleerd of aangebracht voldoet aan de in artikel 13 gestelde criteria;

c.

de aanschaf en installatie van het apparaat of de voorziening voldoet aan de in artikel 14 gestelde criteria;

d.

het apparaat of de voorziening voldoet aan de overige in artikel 15 gestelde criteria.

2.

Indien een apparaat of voorziening van de aanvraag niet voldoet aan één of meer van de in lid 1 gestelde criteria, beslist het energiebedrijf de aanvraag voor dat apparaat of die voorziening af te wijzen.

3.

Indien geen van de apparaten of voorzieningen van de aanvraag voldoen aan de in lid 1 gestelde criteria, beslist het energiebedrijf de gehele aanvraag af te wijzen.

Artikel 13 Toets woning aan criteria

1.

Een aanvraag voor voorzieningen voldoet alleen aan de daarvoor gestelde criteria indien de woning niet valt onder de categorie nieuwbouw.

2.

Indien de aanvrager geen eigenaar is van de woning waar de voorziening is aangebracht, dient de eigenaar van de woning schriftelijk toestemming te hebben gegeven voor het laten aanbrengen van de voorziening en afstand te doen van zijn recht op de energiepremie.

Artikel 14 Toets aanschaf en installatie van het apparaat of de voorziening aan criteria

De aanschaf en installatie van het apparaat of de voorziening voldoet aan de daarvoor gestelde criteria als:

a.

het apparaat of de voorziening of een onderdeel daarvan voorafgaand aan de aanschaf niet eerder is gebruikt;

b.

de aanschaf van het apparaat of de voorziening op of na 1 januari 2000 heeft plaats gevonden;

c.

het apparaat of de voorzieningen een permanent en deugdelijk karakter hebben en zodanig zijn aangebracht dat de beoogde energiebesparing technisch haalbaar geacht kan worden;

d.

indien in de energiepremie-lijst sprake is van een derde, zijnde een ondernemer, kan hieronder worden begrepen een woningbouwcorporatie;

Artikel 15 Toets apparaat of voorziening aan overige criteria

Het apparaat of de voorziening voldoet aan de overige criteria als er niet eerder een energiepremie ter zake van het apparaat of de voorziening is verstrekt op grond van de betreffende regeling.

Artikel 16 Toets energiepremie aan criteria

1.

De energiepremie voldoet aan de criteria als de energiepremie groter of gelijk is aan de minimum energiepremie per aanvraag van ƒ100.

2.

Indien de energiepremie kleiner is dan de minimum energiepremie voldoet de energiepremie niet aan de criteria en beslist het energiebedrijf de aanvraag af te wijzen.

Artikel 17 Het berekenen van de energiepremie

Voor het berekenen van de energiepremie worden achtereenvolgens de volgende stappen doorlopen:

a.

het berekenen van de energiepremie voor elk apparaat of voorziening op de aanvraag, zoals in de energiepremie-lijst bij elke apparaat en voorziening zijn voorgeschreven;

b.

het optellen van de energiepremies van de apparaten en/of voorzieningen die in woning geïnstalleerd of aangebracht zijn.

Paragraaf 3.2 Afhandeling betaling

Artikel 18 Uitbetaling is afgehandeld

1.

De uitbetaling is afgehandeld als de vaststelling van de energiepremie is afgehandeld en de energiepremie is uitgekeerd.

2.

Het energiebedrijf zal binnen een periode van zes weken na het vaststellen van de definitieve energiepremie het uit te keren bedrag overmaken naar de giro- of bankrekening van de aanvrager.

Paragraaf 3.3 Intrekking en terugvordering

Artikel 19 Intrekken aanvraag door aanvrager

Een aanvrager kan te allen tijde schriftelijk verzoeken zijn aanvraag in te trekken. Indien de aanvrager hiertoe overgaat kunnen geen rechten meer ontleend worden aan deze aanvraag. Het energiebedrijf zal binnen vier weken op dit verzoek ingaan, de aanvraag niet verder in behandeling nemen en dit schriftelijk bevestigen.

Paragraaf 4 Verzoek om een beslissing van de inspecteur der belastingen

Artikel 20 Verzoek om een beslissing van de inspecteur der belastingen

Bij een geschil met betrekking tot de toekenning van de energiepremie kan de aanvrager zich wenden tot de inspecteur der belastingen, Belastingdienst/Team Energiepremies, Postbus 0001, 0002 AA Q, met het verzoek over de aanvraag een uitspraak te doen. De inspecteur beslist op dat verzoek bij voor bezwaar vatbare beslissing.

Artikel 21 Voorwaarden verzoek om een beslissing van de inspecteur der belastingen

1.

Het verzoek aan de inspecteur is volledig indien het voorzien is van:

a.

een ondertekening;

b.

naam en adres van aanvrager;

c.

een dagtekening;

d.

de gronden van het verzoek om een beslissing van de inspecteur der belastingen;

e.

een afschrift van de aanvraag en de beslissing op die aanvraag van het energiebedrijf.

2.

Het verzoek om een beslissing van de inspecteur der belastingen dient te worden ingediend binnen zes weken na de datum waarop de beslissing op de aanvraag door het energiebedrijf aan de aanvrager is toegezonden of had toegezonden moeten zijn.

Paragraaf 5 Overige bepalingen

Artikel 22 Naam regeling

Deze regeling kan worden aangehaald als de Regeling Energiepremie.

Artikel 23 Bekendmaking

Deze regeling wordt bekendgemaakt door de Energiened, federatie van energiebedrijven in Nederland.

Artikel 24 Werking en einde van de regeling

1.

De regeling treedt op 1 januari 2000 in werking.

2.

Jaarlijks beslist de overheid over de wijze van invulling van de energiepremielijst.

In een bijlage bij de RE 2000 was opgenomen de Energiepremie-lijst 1999. De Energiepremie-lijst 1999 is zo te zien een samenvoeging van de twee bijlagen bij de Ure (§ 6).

Regeling Energiepremie 2001

10.

Per 1 januari 2001 is de RE 2001 in werking getreden. Die regeling verving de RE 2000. De regeling voor het jaar 2001 lijkt alleen, voor zover thans van belang, op ondergeschikte punten af te wijken van de regeling voor het jaar 2000. Ik zie er daarom van af om ook deze tekst integraal over te nemen.

Regeling Energiepremie 2002

11.1.

Per 1 januari 2002 is vervolgens de RE 2002 in werking getreden. Die regeling verving op haar beurt de RE 2001. De regeling voor het jaar 2002 wijkt slechts op een aantal punten inhoudelijk af van de regelingen voor de daaraan voorafgaande jaren. Ik zie er daarom eveneens van af om de tekst voor het jaar 2002 integraal over te nemen.

11.2.

Wel wijs ik er op dat de definitie van aanschaf in artikel 1, onder 2, RE 2002 luidde:

aanschaf: het door koop volledig in eigendom verkrijgen van het apparaat of de voorziening;

11.3.

Art. 11 RE 2002 hield overigens in:

Artikel 11Tijdig indienen aanvraag (artikel 8n, tweede lid, Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag)

1.

Een aanvraag is tijdig ingediend als de aanvraag is ingediend binnen dertien weken na aanschaf van het apparaat of de voorziening. Het apparaat of de voorziening moet echter wel zijn geïnstalleerd of aangebracht en in gebruik zijn genomen.

2.

Indien een aanvraag niet tijdig is ingediend beslist het energiebedrijf de aanvraag af te wijzen.

11.4.

Verder viel mij op dat art. 22 RE 2002 onder het opschrift "Verhouding wet- en regelgeving versus deze regeling" bepaalde:

Indien op grond van de Wet belastingen op milieugrondslag, of de Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag aanspraak bestaat op energiepremie, waarin deze regeling niet in voorziet, dan gaat de Wet belastingen op milieugrondslag, of de Uitvoeringsregeling belastingen op milieugrondslag voor.

Juridische status Regeling Energiepremie

12.1.

Het valt op dat de RE12. een regeling was die - voorzover mij althans duidelijk is geworden - uitsluitend berustte op het Convenant energiepremies, dat tussen de Staat (in de persoon van de Staatssecretaris van Financiën), de energiebedrijven en EnergieNed is gesloten (zie § 8). Van een (wettelijke) grondslag is mij in elk geval niets gebleken. De tekst van de RE wekt echter de indruk dat men daarmee toch heeft beoogd om regels vast te stellen waaraan de energiepremiegerechtigden gehouden konden worden. EnergieNed ontbeerde evenwel de bevoegdheid dergelijke regels (vast te stellen en) te hanteren, nu het Convenant energiepremies die bevoegdheid natuurlijk niet kon scheppen. Het heeft er alle schijn van dat men daar bij EnergieNed pas na verloop van tijd achter is gekomen: eerst in de RE 2002 is namelijk - in art. 22 - een bepaling opgenomen over de "Verhouding wet- en regelgeving versus deze regeling". Maar zelfs de bewoordingen van dat artikel (zie § 11.4) lijken eraan voorbij te zien dat de diverse verplichtingen een (wettelijke) grondslag ontberen.

12.2.

Dit gebrek aan (wettelijke) grondslag laat echter onverlet dat de RE, zoals blijkt uit het Convenant energiepremies, in overleg met de Staatssecretaris van Financiën tot stand is gekomen, dat de Staatssecretaris de tekst daarvan aan het Parlement als medewetgever heeft doen toekomen en dat deze regeling door EnergieNed kennelijk aan de energiepremiegerechtigden bekend is gemaakt. Dat zijn, naar mijn gevoel, allemaal omstandigheden die meebrengen dat in die regeling dan wel geen verplichtingen voor die energiepremiegerechtigden kunnen worden geschapen maar dat daarin wel toezeggingen verscholen kunnen zitten waarop die energiepremiegerechtigden zich in een voorkomend geval kunnen beroepen. In dat licht is ook begrijpelijk dat in de onderhavige zaken niet alleen de inspecteur, maar ook het Hof13. en zelfs de Staatssecretaris er veelal zonder meer van uit lijken te gaan dat de energiepremiegerechtigden zich inderdaad - kort gezegd - konden beroepen op de tekst van een aantal artikelen uit die regeling.

Tijdelijke regeling energiepremies 2003

13.

Inmiddels is het (min of meer) fiscale bestaan van de energiepremies al weer geëindigd. De arresten die de Hoge Raad nog zal wijzen betreffen dus uitsluitend nog de toepassing van oud-vaderlands belastingrecht. De energiepremies zijn namelijk per 1 januari 2003 omgezet in een gewone (niet fiscale) subsidie, vervat in de Tijdelijke regeling energiepremies.14. Tegelijkertijd is de RE 2002 vervangen door het Uitvoeringsreglement energiepremies 2003. Aan de toelichting op de tijdelijke regeling ontleen ik:

Ten behoeve van de uitkering van energiepremies is een uitvoeringsovereenkomst gesloten tussen de Staat en de energiebedrijven. Deze overeenkomst voorziet in nadere afspraken van uitvoeringstechnische aard (...)

Tenslotte hanteren de energiebedrijven als verenigd in EnergieNed zelf opgestelde uitvoeringsregels, zodat een zo gelijkwaardig mogelijk niveau van administratieve en procedurele behandeling van aanvragen wordt gewaarborgd.

Het behoeft geen toelichting dat de genoemde uitvoeringsovereenkomst en de procedurele en administratieve regels van EnergieNed niet in strijd zijn of komen met de regels terzake van de Algemene wet bestuursrecht, de Wet milieubeheer, het Besluit milieusubsidies en deze regeling.

Zowel in die regeling als in dat reglement wordt onder aanschaf verstaan:

eigendomsverkrijging krachtens in het kalenderjaar 2003 met een leverancier gesloten koopovereenkomst.

Kennelijk is het begrip aanschaf onderhevig aan voortschrijdend inzicht. Wat daar ook van zij, ik ga verder niet in op de huidige regelgeving en dus ook niet op de vraag of het uitvoeringsreglement inderdaad "niet in strijd [is] of [komt] met de regels terzake".

Samenhangende voorzieningen; aanschaf; aanvraagtermijn; peildata

14.1.

Aan het bepaalde in art. 36p, lid 3, Wbm lijkt de gedachte ten grondslag te liggen dat per energiebesparende voorziening een aanvraag om energiepremie moet worden gedaan; één op één dus. In de parlementaire geschiedenis heb ik voor de juistheid van die veronderstelling echter geen bevestiging kunnen vinden. Veeleer blijkt uit de gedelegeerde en beleidsregelgeving van het tegendeel. Ik wijs op art. 8n, lid 4, onderdeel a, Urbm en op de art. 12, leden 2 en 3, en 17 RE, alsmede op § 2.4.8 van Mededeling 10. Ook de toelichting op art. 8n, lid 4, onderdeel a, Urbm is duidelijk:

(...) het (is) mogelijk om gecombineerde aanvragen in te dienen.

14.2.

De vragen die dan opkomen, betreffen de termijn waarbinnen zo'n gecombineerde aanvraag moet worden gedaan, en de eisen die aan de combinatie mogen of moeten worden gesteld. Ik zie grofweg twee varianten:

a.

(alleen) die voorzieningen die zodanig samenhangen dat zij in feite als één geheel en dus als één voorziening moeten worden aangemerkt, kunnen in één aanvraag worden gecombineerd; daarbij geldt als begin van de aanvraagtermijn het tijdstip waarop de laatste (deel)voorziening is aangeschaft;

b.

alle in een periode van 13 weken aangeschafte voorzieningen kunnen - ongeacht hun samenhang - in één aanvraag worden gecombineerd; de als eerste aangeschafte voorziening markeert het begin van de aanvraagtermijn.

14.3.

In de wetsgeschiedenis heb ik geen aanknopingspunten voor variant a kunnen vinden. Ik zou dus menen dat alleen variant b opgeld doet. Die variant heeft trouwens als belangrijk voordeel dat hij eenvoudig toepasbaar is. Er behoeft slechts te worden bezien welke voorzieningen binnen een tijdsbestek van 13 weken zijn aangeschaft; die voorzieningen kunnen dan in één aanvraag worden gecombineerd. In variant a zit een inhoudelijke beoordeling en dat levert altijd geschillen op.

14.4.

Wat betreft de aanvraagtermijn bestonden er opvallende verschillen tussen art. 8n, lid 1, Urbm, punt 2.4.7 van Mededeling 10 en de RE 2000 en 2001. In de Urbm werd met name aangeknoopt bij de aanschaf van de voorziening; dat is immers het moment waaraan de termijn van dertien weken in elk geval was gekoppeld, zelfs als de voorziening nog niet was aangebracht. In punt 2.4.7 van Mededeling 10 werd daarentegen alleen gerept over een termijn van drie maanden die aanknoopt bij de datum waarop de voorziening was aangebracht. Art. 11, lid 1, RE 2000 en 2001 lijkt daarentegen weer een cumulatieve eis te stellen: de kosten van de voorziening moesten zijn betaald en de voorziening moest zijn aangebracht en in gebruik genomen. Deze manier van regelgeven is erg verwarrend, nu het daardoor voor de energiepremiegerechtigden minst genomen onduidelijk was binnen welke termijn energiepremie moest worden aangevraagd.

14.5.

De oplossing van dit probleem is dunkt mij gelegen in een zinvolle, zo men wil: redelijke interpretatie van het bepaalde in de artikelen 11 en 14 in verbinding met art. 1, sub 2 en 3, RE 2000 en 2001. Art. 14 bevat de inhoudelijke toetsingscriteria en art. 11 regelt de tijdigheid van de aanvraag. De in art. 1, sub 2 en 3, gegeven definities moeten klaarblijkelijk worden gelezen in het licht van de art. 11 en 14, terwijl bij de interpretatie van al deze voorschriften het bepaalde in art. 8n Urbm en ook Mededeling 10 in het oog moeten worden gehouden.

14.6.

Aldus bezien moeten twee data worden onderscheiden: de peildatum voor het bepalen van het premiegevende feit en de datum waarop uiterlijk de aanvraag voor de premies moet worden ingediend. In beide gevallen speelt de aanschaf van de voorzieningen een rol. De vraag is dan wat onder aanschaf moet worden verstaan. Naar spraakgebruik is dat het zich door koop in bezit stellen van de voorziening. Zo bedoelde de regelgever het kennelijk ook: art. 1, sub 2, RE 2000 en 2001 verstaat - in het gedeelte voor de puntkomma - onder aanschaf immers het volledig in eigendom verkrijgen van de voorziening. Die verkrijging markeert ook de peildatum voor het bepalen van het premiegevende feit. Hetgeen na de puntkomma in evengemeld voorschrift staat, heeft kennelijk alleen betrekking op de markering van de aanvraagdatum. De premie moet dus worden aangevraagd ter zake van de aanschaf, doch niet eerder dan nadat de voorziening is betaald, aangebracht en in gebruik genomen. Zo heeft de regelgever het waarschijnlijk bedoeld en zo laat de regeling zich het beste uitleggen. Dat blijkt ook wel uit de RE 2002 die meer adequaat is geredigeerd.

Uitspraak 13‑08‑2004

Inhoudsindicatie

Energiepremies 2000 t/m 2002.

Partij(en)

Nr. 38.833

13 augustus 2004

AB

gewezen op het beroep in cassatie van de Staatssecretaris van Financiën tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwarden van 23 september 2002, nr. BK 561/01, betreffende na te melden ten aanzien van X te Z gegeven beschikking betreffende het niet toekennen van een energiepremie.

1. Beschikking, bezwaar en geding voor het Hof

Op het verzoek van belanghebbende om een voor bezwaar vatbare uitspraak over de weigering van het energiebedrijf D (hierna: het energiebedrijf) hem een energiepremie toe te kennen, heeft de Inspecteur bij beschikking van 4 april 2001 beslist dat aan belanghebbende de door hem gevraagde energiepremie terecht is geweigerd. Deze beschikking is, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep gegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

De Staatssecretaris van Financiën heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend. Hij heeft tevens incidenteel beroep in cassatie ingesteld.

Het beroepschrift in cassatie en het geschrift waarbij incidenteel beroep is ingesteld, zijn aan dit arrest gehecht en maken daarvan deel uit.

De Staatssecretaris heeft het incidentele beroep beantwoord.

De Advocaat-Generaal J.W. Ilsink heeft op 27 juni 2003 geconcludeerd tot gegrondverklaring van het principale beroep, tot ongegrondverklaring van het incidentele beroep, tot vernietiging van de uitspraak van het Hof en tot ongegrondverklaring van het beroep bij het Hof.

Belanghebbende heeft schriftelijk op de conclusie gereageerd.

3. Uitgangspunten in cassatie

In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

Belanghebbende heeft om tot een betere isolatie van zijn woning te komen in december 1999 en januari 2000 opdrachten verstrekt aan verschillende ondernemers. Aan Bouwburo C is opdracht gegeven voor dak-, vliering- en vloerisolatie, aan Glaszettersbedrijf B voor dubbele beglazing, en aan A voor vernieuwing van een aantal slechte en verrotte deuren, kozijnen en dakkapellen en aanbrengen van dubbele beglazing. De werkzaamheden van Bouwburo C zijn hoofdzakelijk verricht in de eerste twee maanden van 2000; de laatste daarop betrekking hebbende betaling is verricht op 5 april 2000. De werkzaamheden van Glaszettersbedrijf B zijn verricht in februari/maart 2000; de laatste daarop betrekking hebbende betaling is verricht op 22 maart 2000. De werkzaamheden van A zijn verricht in de maanden april tot en met juli 2000; de laatste daarop betrekking hebbende betaling is verricht op 28 augustus 2000. Op 13 november 2000 heeft het energiebedrijf een verzoek ontvangen van belanghebbende om toekenning van energiepremie. Het energiebedrijf heeft alleen premie verleend voor de werkzaamheden van A en het verzoek voor het overige afgewezen omdat het in zoverre niet tijdig was gedaan. Op het door belanghebbende gedane verzoek aan de Inspecteur hierover een uitspraak te doen, heeft de Inspecteur bij beschikking als bedoeld in artikel 36p, lid 3, Wet belastingen op milieugrondslag (tekst 2000-2003; hierna: Wbm) in het nadeel van belanghebbende beslist en bij uitspraak de door belanghebbende tegen deze beslissing ingebrachte bezwaren afgewezen.

4. Beoordeling van het in het principale beroep voorgestelde middel

4.1.

Voor het Hof was in geschil of voor alle voorzieningen het verzoek om toekenning van energiepremie tijdig is gedaan. Het Hof heeft geoordeeld dat dit inderdaad het geval is.

4.2.

Het cassatiemiddel strekt ten betoge dat per voorziening moet worden beoordeeld of het verzoek tijdig is gedaan, dat sprake is van ten minste drie afzonderlijke voorzieningen, en dat alleen voor de door A getroffen voorziening het verzoek tijdig, dat wil zeggen binnen dertien weken na het aanbrengen van de voorziening of eventueel na de betaling, is gedaan. Dit zou, aldus het middel, slechts anders kunnen zijn als alle werkzaamheden gezamenlijk als het aanbrengen van één voorziening dan wel één complex van voorzieningen moeten worden aangemerkt, waaronder dan zou moeten worden verstaan een dermate samenhangend geheel van voorzieningen dat aan de afzonderlijke voorzieningen geen betekenis meer kan worden toegekend. Zo het Hof dit heeft bedoeld, zo vervolgt het middel, is de uitspraak evenwel zonder nadere motivering niet begrijpelijk.

4.3.

In 's Hofs oordeel dat beoordeling van de getroffen voorzieningen pas mogelijk was toen, na Bouwburo C en Glaszettersbedrijf B, ook A de isolatiemaatregelen had afgerond, in samenhang met 's Hofs oordeel dat het gelijk aan de zijde van belanghebbende is, ligt besloten dat het hier naar het oordeel van het Hof ging om één als een geheel van onderling samenhangende en op elkaar afgestemde voorzieningen te beschouwen project, dat pas was voltooid toen ook A haar werkzaamheden had afgerond. Voorzover het middel berust op een andere lezing van de uitspraak van het Hof, mist het dus feitelijke grondslag. Voor het overige bestrijdt het tevergeefs het feitelijke oordeel van het Hof dat hier sprake was van een samenhangend project in deze zin. Het Hof behoefde zich, anders dan in het middel wordt aangevoerd, niet van dat oordeel te laten weerhouden door de omstandigheid dat het project bestond uit de verschillende, hiervoor in 3 vermelde werkzaamheden, die gescheiden in de tijd hebben plaatsgevonden en afzonderlijk zijn betaald. Ook voor het overige is dat oordeel niet onbegrijpelijk en behoefde het geen nadere motivering. In zoverre faalt het middel derhalve.

4.4.

Voorzover het middel tevens bedoelt te betogen dat het Hof ten onrechte het tijdstip van betaling bepalend heeft geoordeeld voor de aanvang van de termijn waarbinnen het verzoek om toekenning van energiepremie moet worden gedaan, geldt het volgende.

Met betrekking tot de aanvang van die termijn bevatten de wettelijke bepalingen geen regel die aanknoopt bij het tijdstip van betaling van het apparaat of de voorziening. De Regeling Energiepremie (hierna: de RE), waarin namens de energiebedrijven de voorwaarden zijn bekendgemaakt waaronder zij energiepremies toekennen aan hun afnemers, bepaalt evenwel in artikel 11, lid 1:

"Een aanvraag is tijdig ingediend als de aanvraag is ingediend binnen dertien weken nadat de kosten zijn betaald en de apparaten of voorzieningen zijn geïnstalleerd of aangebracht en in gebruik zijn genomen."

Deze bepaling laat geen andere uitleg toe dan dat, wat betreft voorzieningen, de termijn niet eerder aanvangt dan op het moment waarop zij zijn aangebracht en in gebruik zijn genomen, maar dat ingeval pas op een daarna vallend tijdstip is betaald, dat latere tijdstip van betaling de termijn doet aanvangen. De RE maakt deel uit van het tussen de Staat der Nederlanden, de energiebedrijven en EnergieNed gesloten Convenant van 21 december 1999 ter uitvoering van de in de Wbm opgenomen regeling voor energiepremies. Nu de energiebedrijven de daarin opgenomen voorwaarden aan de burger bekend hebben gemaakt, is de inspecteur daaraan gebonden voorzover deze voor de belanghebbenden gunstiger zijn dan de wettelijke bepalingen. Het middel faalt derhalve ook voor het overige.

5. Beoordeling van het incidentele beroep

Het incidentele beroep strekt tot het verkrijgen van een vergoeding wegens gederfde rente over de ten onrechte niet uitgekeerde energiepremie. De Wbm en de daarop gebaseerde regelgeving voorzien echter niet in een rentevergoeding met betrekking tot energiepremies. Artikel 8:73 van de Algemene wet bestuursrecht, dat ziet op schadevergoeding bij gegrondverklaring van het beroep, is niet van toepassing op het beroep in cassatie. Het verzoek kan derhalve niet worden ingewilligd.

6. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

7. Beslissing

De Hoge Raad verklaart zowel het principale als het incidentele beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.G. Pos als voorzitter, en de raadsheren G.J. Zuurmond, L. Monné, J.C. van Oven en A.R. Leemreis, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 13 augustus 2004.

Van de Staat wordt ter zake van het door de Staatssecretaris van Financiën ingestelde beroep in cassatie een griffierecht geheven van € 409.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.