Artikel 15

Wanneer een persoon ten minste zes verzekeringskwartalen krachtens de wetten van de Verenigde Staten heeft vervuld, maar niet voldoende verzekeringskwartalen heeft om te voldoen aan de voorwaarden voor het recht op uitkeringen krachtens de wetten van de Verenigde Staten, neemt het uitvoeringsorgaan van de Verenigde Staten voor de vaststelling van het recht op uitkeringen krachtens dit artikel de krachtens de Nederlandse wetten vervulde verzekeringstijdvakken in aanmerking mits deze tijdvakken niet samenvallen met verzekeringstijdvakken die reeds krachtens de wetten van de Verenigde Staten zijn toegekend.

Voor de toepassing van het eerste lid neemt het uitvoeringsorgaan van de Verenigde Staten niet de verzekeringstijdvakken in aanmerking die uitsluitend op basis van wonen op Nederlands grondgebied krachtens de Nederlandse wetten zijn vervuld.

Voor de vaststelling van het recht op uitkeringen krachtens het eerste lid van dit artikel kent het uitvoeringsorgaan van de Verenigde Staten een verzekeringskwartaal toe voor elke drie maanden van verzekering die door het Nederlandse uitvoeringsorgaan worden opgegeven; er wordt evenwel geen verzekeringskwartaal toegekend voor een kalenderkwartaal dat reeds als verzekeringskwartaal is toegekend krachtens de wetten van de Verenigde Staten. Per jaar kunnen niet meer dan vier verzekeringskwartalen worden toegekend.

Wanneer het recht op uitkering krachtens de wetten van de Verenigde Staten overeenkomstig het bepaalde in het eerste lid is vastgesteld, berekent het uitvoeringsorgaan van de Verenigde Staten krachtens de wetten van de Verenigde Staten een pro rata basisverzekeringsbedrag (Primary Insurance Amount) gebaseerd op (a) de uitsluitend krachtens de wetten van de Verenigde Staten toegekende gemiddelde verdiensten van de betrokkene en (b) de verhouding van de duur van diens krachtens de wetten van de Verenigde Staten vervulde verzekeringstijdvakken tot de duur van de totale verzekeringsloopbaan zoals vastgesteld overeenkomstig de wetten van de Verenigde Staten. Uitkeringen die worden betaald krachtens de wetten van de Verenigde Staten worden gebaseerd op het pro rata basisverzekeringsbedrag (Primary Insurance Amount).

Het recht op een uitkering van de Verenigde Staten dat is vastgesteld overeenkomstig het eerste lid eindigt wanneer voldoende verzekeringstijdvakken krachtens de wetten van de Verenigde Staten verkregen zijn voor het recht op een gelijke of hogere uitkering zonder beroep op het bepaalde in het eerste lid.