Beschermd landschapsgezicht, gemeentelijk landschapsmonument, autonome verordenende bevoegdheid, aanvullingsbevoegdheid, uitputtendheid, motieftheorie, doorkruising.

De door de rechtbank aangehaalde passages uit de wetsgeschiedenis van de Natuurbeschermingswet 1998 bieden volgens de Afdeling geen aanknopingspunten voor het oordeel dat de wetgever met de regeling in hfdst. IV Nb-wet 1998 een uitputtende regeling heeft willen treffen. De geschiedenis van de totstandkoming van deze regeling biedt ook overigens geen steun voor dat oordeel. De enkele omstandigheid dat de wetgever de bevoegdheid tot aanwijzing van een landschap als beschermd landschapsgezicht aan het college van gedeputeerde staten heeft toegekend, betekent voorts niet dat de ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.Verder lezen?