Hof 's-Hertogenbosch, 18-11-2009, nr. 20-001929-08

het onder 2 bewezen verklaarde opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, eerste lid, aanhef en onder B van de Opiumwet gegeven verbod, meermalen gepleegd;

het onder 4 bewezen verklaarde opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, eerste lid, aanhef en onder C van de Opiumwet gegeven verbod

werd veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 365 dagen, met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht, waarvan 192 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Daarnaast werden in beslag genomen goederen onttrokken aan het verkeer, verbeurd verklaard of teruggegeven aan de rechthebbende.

Hoger beroep

De officier van justitie heeft tegen voormeld vonnis hoger beroep ingesteld.

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2003 tot en met 28 juni 2007, te [pleegplaats 1] en/of [pleegplaats 2] en/of [pleegplaats 3], althans in Nederland, (telkens) tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, van (een) voorwerp(en), te weten (een) hoeveelheid/hoeveelheden euro's, althans van enige valuta en/of één of meer auto's en/of één of meer ander(e) voorwerp(en), de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding en/of de verplaatsing heeft verborgen en/of verhuld, althans heeft verborgen en/of verhuld wie de rechthebbende op die/dat voorwerp(en), - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf, en/of heeft/hebben hij en/of zijn mededader(s) dat/die voorwerp(en) verworven en/of voorhanden gehad en/of overgedragen en/of omgezet of van één of meer voorwerp(en) gebruik gemaakt, terwijl hij en/of zijn mededader(s) wist(en) dat dat/die voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was uit enig misdrijf, zulks terwijl hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) van het plegen van voormeld(e) feit(en) een gewoonte heeft/hebben gemaakt;

subsidiair, althans indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij in of omstreeks 1 januari 2003 tot en met 28 juni 2007 te [pleegplaats 1], gemeente [gemeente] en/of [pleegplaats 2] en/of [pleegplaats 3], in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, op verschillende tijdstippen, in elk geval eenmaal, (telkens) een hoeveelheid geld en/of één of meer auto('s) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van dat geld en/of die auto('s) (telkens) wist, althans redelijkerwijs had moeten vermoeden, dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Partiële vrijspraak

Met de rechtbank is het hof van oordeel dat uit het procesdossier en het verhandelde ter terechtzitting niet in voldoende mate aannemelijk is geworden dat het op het woonadres van de verdachte aangetroffen geldbedrag van EUR 10.735,-- afkomstig is uit de hennephandel, waarvoor de verdachte bij het beroepen vonnis onherroepelijk is veroordeeld. Evenmin is aannemelijk geworden dat dit geldbedrag afkomstig is uit enig ander misdrijf. Het hof zal de verdachte daarvan dan ook (partieel) vrijspreken.

Bewijsoverweging

De raadsman van verdachte heeft ter terechtzitting betoogd dat de verdachte van het onder 3 primair en subsidiair ten laste gelegde dient te worden vrijgesproken. Hij heeft daartoe - kort gezegd en voor zover na de hiervoor overwogen partiële vrijspraak nog van belang - aangevoerd dat niet is bewezen dat de in beslag genomen auto’s middellijk of onmiddellijk afkomstig zijn uit enig misdrijf. Het bewijs gaat niet verder dan de vermogensvergelijking van de Belastingdienst terwijl deze uitgaat van onjuiste bedragen, nu de verdachte bijvoorbeeld een uitkering van een stichting heeft gehad en zijn uitkering van de gemeentelijke sociale dienst heeft moeten terugbetalen, aldus de raadsman.

Het hof overweegt als volgt.

Op grond van het procesdossier en het verhandelde ter terechtzitting stelt het hof het volgende vast.

Op 28 juni 2007 heeft een doorzoeking plaatsgevonden van de woning van de verdachte, aan [het adres van verdachte] te [pleegplaats 3]. Voor deze woning werd onder meer een Mercedes Benz, type E 270 CDI en voorzien van kenteken [kenteken 1], aangetroffen. In de kofferruimte van deze Mercedes werden zes verhuisdozen met daarin henneptoppen aangetroffen. Het totaalgewicht bedroeg 33,1 kilogram.

Op een groenstrook behorende bij het woonwagenkamp gelegen aan [het adres] te [pleegplaats 3] werd verder nog een Mercedes Benz, type SLK 230 kompressor Roadster en voorzien van kenteken [kenteken 2] aangetroffen.

Ten aanzien van de Mercedes Benz met kenteken [kenteken 1]

De Mercedes was op naam gesteld van [A], zijnde de moeder van de verdachte. Zij verklaarde dat deze Mercedes een familieauto was en dat haar zoon, de verdachte, de auto had gekocht en bovendien alles met betrekking tot die auto regelde en betaalde. Ook heeft zij verklaard dat verdachte de auto vaak gebruikte. Hij zette de auto ’s avonds altijd weer op de plaats.

Bij navraag in het Nationaal Schengen Informatiesysteem bleek dat de aansprakelijkheid voor de Mercedes in de periode, voordat deze op naam stond van [A], lag bij [B]. Zijn aansprakelijkheid liep van 15 augustus 2006 tot en met 30 januari 2007.

[B] verklaarde dat hij de Mercedes had verkocht aan ene ‘[bijnaam]’ [achternaam verdachte], die hij omschreef als de zoon van zijn zus, die [achternaam A] heet, (het hof begrijpt: de verdachte). De verdachte ruilde daartoe een auto in en betaalde hem daarboven een bedrag van EUR 7.000,--.

De verdachte verklaarde tegenover de politie dat hij in het bezit was van een Mercedes 270, die hij van [achternaam B] had gekocht. Naar eigen zeggen stond die auto op naam van zijn moeder, maar was hij de enige bestuurder en had alleen hij de beschikking over de autosleutels. Zijn moeder reed slechts af en toe in zijn auto.

Ten aanzien van de Mercedes Benz met kenteken [kenteken 2]

Op 29 juni 2007, de dag na voormelde doorzoeking, werd het onderzoeksteam van de politie gebeld door [C]. Zij deelde mede dat zij de eigenaresse was van de in beslag genomen Mercedes Benz met kenteken [kenteken 2] en dat zij deze graag terug wilde hebben. Op 3 juli 2007 nam zij wederom telefonisch contact op en kwam zij op die verklaring terug. Ze verklaarde dat de vader van [D], genaamd [voornaam verdachte], aan haar had gevraagd deze Mercedes op haar naam te zetten, dat ze dat zonder goed na te denken had gedaan, dat de verzekering en belasting steeds keurig door [voornaam verdachte] werd betaald en dat iemand haar na de politieactie (het hof begrijpt: de doorzoeking op 28 juni 2007) had gezegd dat ze de politie moest bellen omdat het dan geloofwaardig zou overkomen dat de auto van haar was.

Bij navraag in het Nationaal Schengen Informatiesysteem bleek dat de aansprakelijkheid voor deze Mercedes in de periode, voordat deze op naam stond van [C], lag bij [E]. Haar aansprakelijkheid liep van 16 december 2005 tot en met 7 augustus 2006.

[E] verklaarde aanvankelijk dat zij de Mercedes voor een bedrag van EUR 19.000,-- had gekocht van ene [achternaam verdachte]. Nadat zij er mee geconfronteerd werd dat deze verklaring niet overeenkomt met de verklaring van de huidige kentekenhoudster, verklaarde zij dat [voor- en achternaam verdachte] (het hof begrijpt: de verdachte) haar had verteld dat hij de Mercedes niet op zijn naam kon zetten vanwege een uitkering en dat hij haar daarom had gevraagd of zij de auto op haar naam wilde zetten. Zij verklaarde voorts dat zij daarmee belangeloos had ingestemd, dat de verdachte de belasting cash aan haar terugbetaalde en dat hij ook de verzekering had geregeld. Op het moment dat zij ging scheiden van haar man moest ze van de auto af, waarna de verdachte een andere vrouw (het begrijpt gelet op het voorgaande: [C]) heeft gevonden die de auto op haar naam wilde laten zetten.

Het hof leidt uit het voorgaande af dat de verdachte met zijn handelswijze heeft verborgen en/of verhuld dat hij de rechthebbende was op beide auto’s.

In aanmerking genomen de omstandigheden dat in de kofferbak van de Mercedes voorzien van kenteken [kenteken 1] een hoeveelheid van 33,1 kilogram hennep werd aangetroffen, dat de verdachte bij het beroepen vonnis ook onherroepelijk is veroordeeld voor het verhandelen van hennep en dat hij tegen [E] heeft gezegd dat hij de auto’s niet op zijn naam kon zetten vanwege een uitkering, is het hof bovendien van oordeel dat het niet anders kan zijn dan dat die auto’s middellijk of onmiddellijk afkomstig waren uit de hennephandel dan wel uit enig ander misdrijf.

Dat de vermogensvergelijking van de Belastingdienst niet voldoende zorgvuldig is gemaakt kan aan de raadsman van verdachte worden toegegeven, doch maakt het vorenoverwogene niet anders.

Nu de door de raadsman bepleite vrijspraak wordt weersproken door de door het hof gebezigde bewijsmiddelen, wordt het verweer verworpen.

de ernst van het bewezen verklaarde in de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd;

de omstandigheid dat het middellijk of onmiddellijk herinvesteren van uit misdrijf verkregen gelden de integriteit van het financiële en economische verkeer heeft geschonden;

de omstandigheid dat verdachte zich van het bovenstaande geen enkele rekenschap heeft gegeven en kennelijk uitsluitend heeft gehandeld met het oog op persoonlijk financieel gewin.

De omstandigheid dat de verdachte blijkens een hem betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie d.d. 28 september 2009 nauwelijks eerder met politie en justitie in aanraking is gekomen, is voor het hof geen aanleiding een andersoortige of lagere straf op te leggen.

Beslag

De na te melden in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerpen, volgens opgave van verdachte aan hem toebehorend, zijn vatbaar voor verbeurdverklaring, nu de voorwerpen geheel of grotendeels door middel van het ten last gelegde en bewezen verklaarde zijn verkregen. Het hof heeft hierbij rekening gehouden met de draagkracht van verdachte.

Het in beslag genomen en nog niet teruggegeven geldbedrag van EUR 10.730,--, zal worden teruggegeven aan [F], zijnde degene die blijkens het onderzoek ter terechtzitting redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.

Van hetgeen verder in beslag genomen en nog niet teruggegeven is, zal de teruggave aan de verdachte worden gelast.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 24, 33, 33a, 57, 63 en 420bis van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

Personenauto, met kenteken [kenteken 2], Mercedes Benz, kleur: zwart;

Personenauto, met kenteken [kenteken 1], Mercedez Benz, kleur: grijs;

4. Kentekenbewijs, kenteken [kenteken 1];

5. Sleutel, autosleutels van personenauto met kenteken [kenteken 1];

16. 2 Kentekenbewijzen.

Gelast de teruggave aan [F] (geboren op [datum in 1984] te [geboorteplaats] van het in beslag genomen geldbedrag, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

7. een geldbedrag van EUR 10.730,00.

Gelast de teruggave aan de verdachte van de in beslag genomen voorwerpen, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

14. 3 stuks papier, notitievelletjes.

Aldus gewezen door

mr. O.M.J.J. van de Loo, voorzitter,

mr. J.M.W.M. van den Elzen en mr. J.F. Dekking,

in tegenwoordigheid van mr. A.P. Verhaegh, griffier,

en op 18 november 2009 ter openbare terechtzitting uitgesproken.