Hof Arnhem, 18-12-2008, nr. 21-001475-08

hij op of omstreeks 1 juni 1995 en/of 12 juni 1996 en/of 7 augustus 1997 en/of 7 mei 1998, althans op verschillende tijdstippen, althans eenmaal, in de periode van 1 juni 1995 tot en met 7 mei 1998 in de gemeente Venlo, althans elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer rechtspersonen en/of een of meer natuurlijke personen, althans alleen, (telkens) opzettelijk (een) bij de Belastingwet voorziene aangifte(n), als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten (een) aangifte(n) voor de inkomstenbelasting over het/de jaar/jaren 1994 en/of 1995 en/of 1996 en/of 1997 en/of vermogensbelasting over het/de jaar/jaren 1995 en/of 1996 en/of 1997 en/of 1998 (telkens) onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans heeft laten doen, immers heeft/hebben hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) (telkens) opzettelijk op die/dat bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Venlo

ingeleverde aangifte(n) voor de inkomstenbelasting over het/de jaar/jaren 1994 en/of 1995 en/of 1996 en/of 1997 en/of vermogensbelasting over het/de jaar/jaren 1995 en/of 1996 en/of 1997 en/of 1998 (telkens) geen of een onjuist bedrag aan (buitenlandse) rente-inkomsten en/of het saldo/de saldi inzake (een) bankrekening(en) bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg, althans een bankinstelling te Luxemburg (onder andere met de/het rekeningnummer(s) [rekeningnummer]) opgegeven en/of vermeld, althans heeft/hebben doen of laten opgeven en/of vermelden, terwijl (respectievelijk)

hij op of omstreeks 20 mei 1999 en/of 18 mei 2000, althans in de periode van 20 mei 1999 tot en met 18 mei 2000 in de gemeente Venlo, althans elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer rechtspersonen en/of een of meer natuurlijke personen, althans alleen, (telkens) opzettelijk (een) bij de Belastingwet voorziene aangifte(n), als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten (een) aangifte(n) voor de inkomstenbelasting over het/de jaar/jaren 1998 en/of 1999 en/of vermogensbelasting over het/de jaar/jaren 1999 en/of 2000 (telkens) onjuist en/of onvolledig heeft gedaan, althans heeft laten doen, immers heeft/hebben hij, verdachte, en/of zijn mededader(s) (telkens) opzettelijk op die/dat bij de Inspecteur der belastingen of de Belastingdienst te Venlo ingeleverde aangifte(n) voor de inkomstenbelasting over het/de jaar/jaren 1998 en/of 1999 en/of vermogensbelasting over het/de jaar/jaren 1999 en/of 2000 (telkens) geen of een onjuist bedrag aan (buitenlandse) rente-inkomsten en/of het saldo/de saldi inzake (een) bankrekening(en) bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg, althans een bankinstelling te Luxemburg (onder andere met de/het rekeningnummer(s) [rekeningnummer]) opgegeven en/of vermeld, althans heeft/hebben doen of laten opgeven en/of vermelden, terwijl dat feit er (telkens) toe heeft gestrekt dat te weinig belasting werd geheven.

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Standpunt advocaat-generaal

De advocaat-generaal is van mening dat er voldoende wettig en overtuigend bewijs aanwezig is dat verdachte opzettelijk onjuiste en/of onvolledige aangiften voor de inkomstenbelasting en/of de vermogensbelasting heeft gedaan over in ieder geval het jaar 1994 en/of over de jaren daarna.

Standpunt verdediging

De verdediging heeft - kort gezegd - aangevoerd dat er onvoldoende wettig bewijs is. Subsidiair heeft de verdediging gesteld dat het bewijsmateriaal onvoldoende overtuigend is.

Feiten die niet worden betwist1.

Door de autoriteiten van België zijn in het kader van spontane gegevensuitwisseling op basis van richtlijn 77/799/EEG aan de FIOD-ECD te Haarlem gegevens verstrekt inzake Nederlandse ingezetenen met een bankrekening bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg (hierna: KB Lux). Deze gegevens bestaan uit fotokopieën van afgedrukte microfiches, welke microfiches in 1995 door de gerechtelijke politie in Brussel in beslag zijn genomen. De afdrukken bevatten gegevens van circa 20.000 bankrekeningen van circa 10.200 Nederlandse rekeninghouders bij KB Lux, die in 1994 bij KB Lux werden aangehouden.2. Bij brief van 27 april 2001 heeft de Belgische belastingadministratie meegedeeld dat zij geen bezwaar heeft dat de aan de Nederlandse belastingadministratie in de zaak KB Lux medegedeelde inlichtingen voor strafrechtelijke doeleinden worden aangewend.3. Van ongeveer 6.200 rekeninghouders is de naam bekend. Ten aanzien van 3952 rekeninghouders is er een behandeltraject gestart.

Van deze laatstgenoemde groep mensen heeft de overgrote meerderheid (87,7%) toegegeven een rekening te hebben (gehad) bij KB Lux.4.

Uit de aangifte inkomstenbelasting over het jaar 19945., ontvangen door de Belastingdienst in Venlo op 1 juni 19956., blijkt dat verdachte geen bedrag aan rente-inkomsten en geen saldi inzake rekeningen bij KB Lux heeft opgegeven aan de Belastingdienst. Verdachte heeft bekend de bovengenoemde aangiften te hebben ondertekend.7.

Authenticiteit van de afdrukken

De raadsman heeft - zakelijk weergegeven - betoogd dat niet vast is komen te staan dat de vellen papier die deel uitmaken van het dossier afkomstig zijn van KB Lux.

Naar het oordeel van het hof staat - mede gezien het hoge percentage personen dat op de lijst staat van wie is gebleken dat zij een rekening hebben (gehad) bij KB Lux - de authenticiteit van de gegevens die aan de Belastingdienst ter beschikking zijn gesteld voldoende vast en bestaat er geen twijfel over het feit dat de (kopieën van de) microfiches afkomstig zijn van KB Lux. Het door de raadsman overgelegde krantenbericht inhoudende dat het in België uitgebrachte dagblad de Morgen een kopie van de rekening van de toenmalige Belgische minister [betrokkene 1] heeft gepubliceerd, waarvan later bleek dat die vals was en dat die was gefabriceerd door een zekere [getuige 1], doet niet af aan de authenticiteit en betrouwbaarheid van de aan de Nederlandse belastingdienst verstrekte gegevens, nu op geen enkele wijze is gebleken of aannemelijk gemaakt dat ook in die gegevens vervalsingen zijn aangebracht. Gelet op het bovenstaande is het niet noodzakelijk om [getuige 1] te horen. Het hof wijst dat verzoek dan ook af.

Identificatie verdachte

De raadsman heeft betoogd dat niet vast is komen te staan dat de naam [tweede voornaam verdachte (hierna: A2) achternaam verdachte (hierna: B) - deel achternaam van verdachtes echtgenote (hierna: C)] betrekking heeft op de verdachte. Voor wat betreft dit laatste heeft de raadsman in het bijzonder aangevoerd dat verdachte Duits staatsburger is, de voornaam van verdachte [eerste voornaam verdachte (hierna: A1)] is en niet [A2], de namencombinatie niet hoeft te duiden op een familierechtelijke verbinding en dat verdachte altijd heeft ontkend rekeninghouder te zijn geweest bij KB Lux en volledig heeft meegewerkt met de FIOD en de FIOD niets heeft gevonden in verdachtes woning.

Naar het oordeel van het hof staat vast dat de tenaamstelling [A2 B - C], genoemd op de kopieën van de microfiches, betrekking heeft op de verdachte. Het hof overweegt daartoe als volgt.

Belastingambtenaar [verbalisant 3] heeft gerelateerd dat door hem een onderzoek is ingesteld naar de identiteit van Nederlandse rekeninghouders bij KB Lux. Op verzoek van de FIOD Opsporingsinformatie Haarlem zijn door B/KIR (Belastingdienst, Kenniscentrum Identificatie Renseigneringsstromen) de gegevens van Nederlandse rekeninghouders op de afdrukken van de microfiches van de KB Lux verwerkt in een bestand. Dit bestand is op verzoek van de FIOD-opsporingsinformatie Haarlem door B/KIR gematcht met het BVR-bestand (Beheer van Relaties), een bestand van de Belastingdienst waarin alle Nederlandse natuurlijke personen en rechtspersonen zijn opgenomen. Het BVR-bestand wordt voor wat betreft de natuurlijke personen gevoed met gegevens uit de gemeentelijke basisadministratie.

Op twee van de kopieën van de microfiches komt de naam [A2 B - C] als rekeninghouder voor. De systematiek van KB Lux volgend zou dit gaan om [A2 B], getrouwd met [C]. Uit de match van Cliëntenbestand KB-Lux met het BVR-bestand komt als enige "hit" [initialen verdachte - B], geboren op 27 maart 1943 en getrouwd met [echtgenote van verdachte]. Deze persoon is grootaandeelhouder in [naam B.V.] B.V. Uit opvraag bij de kamer van koophandel naar de functionarisgegevens blijkt dat de voornamen, c.q. doopnamen van [initialen verdachte - B] zijn: [A1 A2].8.

Op grond hiervan is verdachte geïdentificeerd als de rekeninghouder van de rekeningen met het rekeningnummer [rekeningnummer] bij KB Lux. Op voormelde rekeningen stonden op 31 januari 1994 als totaalsaldo 1.260.397 gulden.9.

Ten tijde van het bezoek aan het woonadres van de familie [van verdachte], d.d. 24 september 2002, sprak mevrouw [echtgenote van verdachte] haar echtgenoot aan met de naam "[A2]".10.

De rekening behoort toe aan een persoon of personen waarop de combinatie van de namen [A2], [B] en [C] van toepassing is. Die combinatie is van toepassing op verdachte en zijn echtgenote. Volgens onderzoek van de Belastingdienst is in Nederland slechts één echtpaar [A2 B - C]. Door de verdediging is aangevoerd dat de combinatie [B - C] niet hoeft te betekenen dat de rekening op naam van een echtpaar staat en dat de combinatie ook twee personen kan betreffen die niet in familierechtelijke verhouding tot elkaar staan. Een zoektocht in de Telefoongids op internet levert 199 vermeldingen van de naam '[B]' op en 129 vermeldingen van de naam '[C]’, aldus de raadsman.

Het hof kent betekenis toe aan het feit dat het hier echter niet gaat om zomaar 'een [B]' en 'een [C]', maar om een '[B]' en een '[C]' die een zodanige relatie met elkaar hebben dat ze gezamenlijk bankrekeningen hebben en waarbij geldt dat degene, die als '[B]' is geregistreerd (ook) de voornaam [A2] draagt.

Het feit dat verdachte Duits staatsburger is, doet niet af aan het feit dat de tenaamstelling [A2 B - C] op de kopieën van de microfiche betrekking heeft op de verdachte. Verdachte is in Nederland gevestigd en is als Nederlands ingezetene in Nederland belastingplichtig; de saldi op de rekeningen zijn in de toenmalige Nederlandse munteenheid (guldens) uitgedrukt. Er zijn duidelijke aanwijzingen dat het gaat om een rekening die toebehoort aan een persoon of personen die in Nederland woont of wonen. De Belgische belastinginspectie heeft in een onderhoud met de FIOD aangegeven dat de vermelding op de overzichten verband houdt met het woonland van de rekeninghouder.11. Daarentegen zijn er geen aanknopingpunten voor de veronderstelling dat een rekeninghouder, die in het bezit is van het Duitse staatsburgerschap, maar in Nederland woont, niet op de lijst met Nederlandse rekeninghouders kan staan.

Gezien bovengenoemd relaas waarin wordt gerelateerd dat de echtgenote van verdachte hem [A2] noemde, geeft het feit dat de eerste voornaam van verdachte [A1] is en zijn tweede [A2], evenmin reden om te twijfelen aan het feit dat de naam [A2 B - C] betrekking heeft op verdachte.

Dat de FIOD-ambtenaren niets belastend hebben gevonden in de woning, de bedrijfsruimte en het bankkluisje van [verdachte], acht het hof van weinig betekenis nu reeds voor de doorzoeking bekend was dat de gegevens van rekeninghouders bij KB Lux in handen waren gekomen van de belastingdienst en dat onderzoek daarnaar zou worden ingesteld.

Bewijsminimum

De raadsman heeft - zakelijk weergegeven - betoogd dat niet is voldaan aan het bewijsminimum van artikel 344 lid 1 aanhef en onder 5 van het Wetboek van Strafvordering.

Het hof is van oordeel dat de afdrukken van het microfiche voldoende worden bevestigd door andere bewijsmiddelen, zoals bedoeld in artikel 344 lid 1 aanhef en onder 5 van het Wetboek van Strafvordering. Daarbij merkt het hof op dat als bewijsmiddelen worden gebezigd de afschriften van de microfiches, de vorenvermelde processen-verbaal die zien op ambtshandelingen, met name AH/03, de aangifte inkomstenbelasting en de overige genoemde bewijsmiddelen.

Gelet op al het bovenstaande acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in de tenlastegelegde periode heeft beschikt over bankrekeningen bij KB Lux en de aangifte van de inkomstenbelasting over het jaar 1994 onjuist heeft gedaan doordat hij de rente-inkomsten en saldi van zijn KB LUX rekening niet heeft opgegeven. Daarbij merkt het hof nog op dat als feit van algemene bekendheid kan worden aangenomen dat door een bank rente pleegt te worden uitgekeerd over een aanzienlijk tegoed op een bankrekening. Nu op 31 januari 1994 een aanzienlijk bedrag, te weten in totaal fl. 1.260.397, op de rekeningen van verdachte stond, is het hof van oordeel dat over dat bedrag rente-inkomsten zijn verkregen. Het hof gaat er van uit dat dat geldbedrag gedurende het jaar 1994 op rekeningen bij KB Lux heeft gestaan. Overigens is dienaangaande ook niets gesteld door de verdediging dat deze aanname weerspreekt.

Het hof is van oordeel dat niet wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte de aangiften voor de inkomstenbelasting en vermogensbelasting over de overige tenlastegelegde jaren onjuist en/of onvolledig heeft gedaan en zal verdachte ten aanzien daarvan vrijspreken en vrijspreken van het onder 2 tenlastegelegde feit.

Ten slotte heeft de raadsman aangevoerd dat het voor de verdachte onmogelijk is om aan te tonen dat hij niet de rekeninghouder van het aangetroffen bankrekeningnummer is. Verdachte kan zijn onschuld niet aantonen.

Het hof merkt allereerst op dat naar het oordeel van het hof voldoende wettig en overtuigend bewijs aanwezig is om te komen tot een bewezenverklaring. Verdachte heeft het rekeninghouderschap van de bankrekeningen bij de KB Lux steeds ontkend. Op de vraag van de verbalisant of hij rekening(en) hield bij KB Lux heeft verdachte ontkennend geantwoord. Nadat hij vervolgens werd geconfronteerd met de bevindingen van de Belastingdienst/FIOD heeft verdachte er het zwijgen toe gedaan en is op geen van de terechtzittingen verschenen om uitleg te geven.

Aldus bestaat voor verdachte een situatie, waarin sterk belastende omstandigheden wijzen in de richting van zijn schuld aan het telastegelegde feit, dat hij enerzijds ontkent te hebben gepleegd, maar waarover hij anderzijds geen verklaring wenst af te leggen,die opheldering ten aanzien van die belastende omstandigheden zou kunnen verschaffen. In het bijzonder valt daarbij te denken aan verklaringen, die aannemelijk maken dat verdachte in weerwil van de vermelding '[A2 B - C]' op de afdruk van de microfiches geen rekeningen aanhoudt of heeft aangehouden bij KB Lux. Verdachte heeft weliswaar aangevoerd dat de KB Lux niet bereid is om een zodanige verklaring te verstrekken (pleitnota prod.11), maar dat staat er naar het oordeel van het hof niet aan in de weg dat verdachte zich rechtstreeks bij KB Lux zou hebben vervoegd om onder vermelding van het betreffende rekeningnummer en overlegging van een geldig document van identiteit - desgewenst in gezelschap van getuigen de bank te verzoeken ten aanzien van die rekeningen een beschikkingshandeling uit te voeren of hem een overzicht van mutaties ter beschikking te stellen. Nu KB Lux zich bij haar dienstverlening klaarblijkelijk laat leiden door de 'general banking practice' (pleitnota prod.10) valt op voorhand niet in te zien waarom een zodanig verzoek van iemand, die geen rekeninghouder is, anders dan om die reden zou worden afgewezen, hetgeen verdachte vervolgens als feitelijk gegeven tegenover de vorenomschreven hem belastende omstandigheden kon stellen. Anders dan de raadsman is het hof van oordeel dat er mogelijkheden voor de verdachte bestonden het bewijsvermoeden te weerleggen.