Artikel 5 [Maatstaf van heffing]

De belasting wordt berekend over de vergoeding.

De vergoeding is al hetgeen ter zake van het leveren van een goed of het verrichten van een dienst in rekening wordt gebracht, de omzetbelasting daaronder niet begrepen. In geval terzake van de levering of de dienst meer wordt voldaan dan hetgeen verschuldigd is, komt in plaats daarvan in aanmerking hetgeen is voldaan. Onder vergoeding wordt niet begrepen rente wegens het ter beschikking stellen van gelden.

Door de ondernemer verschuldigde belastingen en andere heffingen, die aan de afnemer afzonderlijk in rekening worden gebracht, behoren niet tot de vergoeding.

Voor zover de vergoeding niet of niet geheel uit een geldsom bestaat, wordt voor het bepalen van de verschuldigde belasting ingevolge deze landsverordening, de totale waarde van de tegenprestatie in het economisch verkeer aangemerkt als de vergoeding.

Indien de vergoeding minder bedraagt dan de waarde in het economisch verkeer van de verrichte levering of verleende dienst, wordt de vergoeding voor het bepalen van de verschuldigde belasting gesteld op de waarde in het economisch verkeer, tenzij de vergoeding op zakelijke gronden is bedongen.

De vergoeding voor het bepalen van de verschuldigde belasting ingevolge deze landsverordening wordt ingeval van een levering als bedoeld in artikel 3, derde lid, onderdelen a en b, gesteld op het bedrag, de omzetbelasting niet daaronder begrepen, dat voor de goederen zou worden ontvangen, indien deze op het tijdstip van de levering zouden worden aangeschaft of voortgebracht in de toestand waarin zij zich op dat tijdstip bevinden.

De vergoeding voor het bepalen van de verschuldigde belasting ingeval van een levering als bedoeld in artikel 3, vierde lid, wordt gesteld op de waarde als bedoeld in artikel 14b ten tijde van de invoer van de goederen, dan wel op de vergoeding die bij de aanschaf, anders dan door invoer, in rekening is gebracht.

In afwijking van het bepaalde in het tweede lid wordt de vergoeding voor het gebruik van een onroerende zaak in het kader van timeshare bij ministeriële regeling met algemene werking vastgesteld. Onder timeshare wordt verstaan elke vorm waarbij een persoon al dan niet krachtens een zakelijk of persoonlijk recht voor een bepaalde of onbepaalde periode het genot heeft van een onroerende zaak of een gedeelte daarvan, onder de beperking van de uitoefening van dat recht in die zin dat het gebruik van de onroerende zaak de desbetreffende persoon slechts gedurende een nauwkeurig omschreven deel van het jaar periodiek toekomt.