2.3.1 Storting

Illegale producten en diensten worden doorgaans afgerekend in contanten. Chartaal geld is immers het meest anonieme betaalmiddel.1 Dit geld kan vervolgens zonder omwegen worden aangewend voor het dagelijkse levensonderhoud of voor investeringen in nieuwe criminele activiteiten. Maar dat ligt anders wanneer criminelen grote privé-uitgaven willen doen of wanneer zij het misdaadgeld willen beleggen in de legale economie. Het zou bijvoorbeeld de ongewenste aandacht van de autoriteiten kunnen trekken wanneer de koopprijs van een nieuwe woning contant wordt voldaan. Het wekt dan ook geen verbazing dat criminelen het contante misdaadgeld zo spoedig mogelijk inbrengen in het financiële systeem. Doorgaans storten zij het op een bank- of girorekening. Zij voorkomen daarmee dat nog langer een rechtstreeks verband kan worden gelegd tussen het geld en het onderliggende misdrijf.

De plaatsingsfase kan overigens vooraf worden gegaan door de zogenaamde wisselfase.2 Voordat het vermogen in het financiële systeem wordt gebracht, is soms al belangrijk voorwerk verricht. Kleine coupures zijn omgezet in grotere coupures, of het contante geld wordt omgezet in een andere valutasoort of in een andere waardedrager.3 Al deze handelingen hebben tot doel om het zicht op de werkelijke herkomst van het vermogen van meet af aan te vertroebelen.