8.2 De wetswijziging nader bezien

De Memorie van Toelichting bij de Wet verruiming mogelijkheden bestrijding financieel-economische criminaliteit beschrijft kort en bondig waarom deze vormen van criminaliteit grote aantrekkingskracht uitoefenen op daders die niet alleen afkomstig zijn uit het criminele milieu, maar ook uit de reguliere economische sector. Het gaat om de combinatie van hoge winsten, een geringe pakkans en verhoudingsgewijs lage straffen waarmee het plegen ervan wordt bedreigd.1 De Raad voor de rechtspraak plaatst hier in zijn advies van 9 augustus 2012 een belangrijke kanttekening bij. Deze stelling is namelijk niet gedocumenteerd. Gelet op het ingrijpende karakter van enkele voorstellen acht de Raad het dan ook gewenst dat nader wordt ingegaan op de huidige straftoemetingspraktijk en op de veronderstelde afschrikwekkende werking van hogere wettelijke strafmaxima.2 In de Memorie van Toelichting besteedt de minister weliswaar aandacht aan de verhoging van de pakkans, maar de relatie tussen een verhoging van strafmaxima en de afschrikwekkende werking daarvan laat hij onbesproken.3

De wet bevat een scala aan onderwerpen dat een krachtig optreden tegen financieel-economische criminaliteit mogelijk moet maken. Zo zijn de strafbaarstellingen betreffende ambtelijke corruptie, corruptie in de private sector, misbruik van gemeenschapsgeld en witwassen verruimd en/of voorzien van een hogere strafbedreiging. Daarnaast is een strafverzwaringsgrond geïntroduceerd gericht op het bestrijden van het stelselmatig plegen van misdrijven in de sfeer van de Wet op de economische delicten (WED) en voor rechtspersonen geldt inmiddels een flexibel boeteplafond zodat de rechter een geldboete tot ten hoogste 10% van de jaaromzet kan opleggen. Verder is de kostenaftrek in het kader van de ontnemingsmaatregel beperkt en is de procedure voor inbeslagneming van stukken die in handen zijn van een verschoningsgerechtigde aangepast.