De Nederlandse strafbaarstelling van witwassen
Einde inhoudsopgave
De Nederlandse strafbaarstelling van witwassen (SteR nr. 28) 2015/2.3.4.3:2.3.4.3 Vermogensoverdracht
De Nederlandse strafbaarstelling van witwassen (SteR nr. 28) 2015/2.3.4.3
2.3.4.3 Vermogensoverdracht
Documentgegevens:
Mr. F. Diepenmaat, datum 01-09-2015
- Datum
01-09-2015
- Auteur
Mr. F. Diepenmaat
- JCDI
JCDI:ADS387828:1
- Vakgebied(en)
Materieel strafrecht / Delicten Wetboek van Strafrecht
Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
De methodiek van de vermogensoverdracht knoopt aan bij de wettelijke titels waaronder overdracht van vermogen tussen personen kan plaatsvinden. Zo kan een crimineel zijn misdaadgeld rechtvaardigen door een schenking voor te wenden. Hij kan bijvoorbeeld doen voorkomen dat een onbekend – maar vermogend- familielid in het verre buitenland hem bij overlijden een omvangrijk vermogen heeft nagelaten. Daarnaast kan misdaadgeld worden gerechtvaardigd door het zo voor te stellen dat het is geleend van een andere (rechts)persoon. Deze werkwijze staat bekend als de loan back-constructie. Een illustratie kan dit verduidelijken. Indien een boef zich wil gaan bezighouden met het investeren in onroerend goed, dan zal hij op zoek moeten naar financiële middelen om dit doel te verwezenlijken. Hij besluit het benodigde vermogen te lenen van een buitenlandse investeringsmaatschappij. De aandelen aan toonder van deze investeringsmaatschappij zijn in handen van een andere vennootschap, waarvan de aandelen aan toonder op hun beurt worden gehouden door een trustkantoor. In nevelen gehuld blijft wie nu achter deze investeringsmaatschappij schuilgaat. Achter de schermen is het de crimineel zelf die aan de touwtjes trekt. Hij is de uiteindelijke beneficialowner van de aan de investeringsmaatschappij toebehorende bankrekeningen waarop in een eerder stadium misdaadgeld is gestort. Feitelijk leent hij van zichzelf, alleen is dit voor de buitenwereld volstrekt onduidelijk.1
Deze methode kan worden uitgebreid door bijvoorbeeld een financiële instelling in de constructie te betrekken. In geval van een back-to-back loan sluit de crimineel bijvoorbeeld een lening af bij een reguliere bank, waarbij deze wordt zeker gesteld door een buitenlandse bankgarantie.2 Deze bankgarantie is afgegeven nadat een buitenlandse vennootschap toebehorend aan de crimineel een deel van het misdaadgeld in deposito heeft geplaatst. Op deze wijze is de lening verstrekt door een gerenommeerde bank zichtbaar, maar de onderliggende zekerheid niet. Vervolgens laat de crimineel na de lening af te lossen, zodat de kredietverstrekker zich tevreden zal moeten stellen met het uitwinnen van de bankgarantie.