2.2.1 Periode van drooglegging

Het begrip witwassen (‘money laundering’) werd volgens diverse auteurs voor het eerst gebruikt in de Verenigde Staten in de jaren ’20 van de vorige eeuw.1 In de periode van drooglegging (1919-1933)2 was het verboden alcoholische dranken te produceren, te vervoeren en te verkopen. De maffia speelde daar handig op in. Met sluikhandel verdiende zij namelijk grote sommen geld. Dit misdaadgeld moest vervolgens op enige manier worden gelegitimeerd. Aangezien vele wasserettes reeds in handen waren van Italiaanse families, viel het niet direct op toen de maffia wasserettes begon over te nemen. De illegale opbrengsten werden vervolgens vermengd met de contante opbrengsten van de wasserettes, waarna het totaal als omzet werd gepresenteerd aan de belastingautoriteiten.3 Het waren uiteindelijk Amerikaanse politiemensen die het begrip witwassen introduceerden. Zij verwezen met deze term naar het gebruik van wasserettes door de maffia, waarbij uit criminele activiteiten verkregen opbrengsten ogenschijnlijk van een wettige oorsprong werden voorzien. Bij deze voorstelling van zaken sluit de term witwassen naadloos aan op hetgeen het verbeeldt. In deze wasserettes waste men niet enkel kleding, maar ook geld.4