Hof 's-Gravenhage, 30-06-2010, nr. 22-001563-09

thans zonder bekende vaste woon- of verblijfplaats hier te lande.

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van dit hof van 16 juni 2010.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen namens de verdachte naar voren is gebracht.

Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzittingen in eerste aanleg - ten laste gelegd dat:

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven omdat het hof zich daarmee niet geheel verenigt.

Het standpunt van het openbaar ministerie

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden bevestigd en dat de verdachte ter zake van het onder 1 primair onder b, 2 primair onder b en 3 primair onder b zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van tien maanden, met aftrek van voorarrest.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van de verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep van 16 juni 2010 primair vrijspraak van alle onderdelen van de tenlastelegging bepleit. Subsidiair heeft hij aangevoerd dat er voorafgaande aan de aanhouding van de verdachte in de hotelkamer geen schriftelijke machtiging is verleend, zoals de Algemene Wet op het Binnentreden vereist, waardoor strafvermindering op zijn plaats is.

Getuigenverzoek

Ter terechtzitting in hoger beroep van 22 maart 2010 heeft het hof het verzoek van de verdediging tot het horen van [persoon 3] en [persoon 4] als getuige toegewezen en heeft het hof de zaak verwezen naar de

rechter-commissaris. Uit het proces-verbaal van bevindingen van de rechter-commissaris d.d. 2 juni 2010 blijkt dat de gevraagde getuigen in Hongarije niet kunnen worden getraceerd en derhalve niet als getuige zijn gehoord.

Ter terechtzitting in hoger beroep van 16 juni 2010 heeft de verdediging gepersisteerd bij het verzoek tot het horen van bovengenoemde getuigen.

Ten aanzien van [persoon 4] heeft het hof ter terechtzitting in hoger beroep van 16 juni 2010 reeds beslist dat het verzoek van de verdediging tot het ondernemen van een nieuwe poging om deze getuige te horen wordt afgewezen, nu het, gelet op de bevindingen van de rechter-commissaris d.d. 2 juni 2010, niet is te verwachten dat deze getuige binnen aanvaardbare termijn alsnog zal kunnen worden gehoord.

[persoon 4] heeft bij de politie meerdere verklaringen afgelegd. Het hof zal de verklaringen van [persoon 4], ook al is zij in onderhavige zaak niet ter terechtzitting of door de rechter-commissaris gehoord in aanwezigheid van de verdediging, als bewijsmiddel gebruiken, daar het bewijs in onderhavige zaak niet overwegend op haar verklaringen is gebaseerd.

Ten aanzien van [persoon 3] overweegt het hof als volgt. Gelet op het proces-verbaal van bevindingen van de rechter-commissaris d.d. 2 juni 2010 stelt het hof vast dat de rechter-commissaris er niet in is geslaagd om [persoon 3] als getuige te horen. Niet geheel duidelijk is echter of alle redelijke mogelijkheden om met de getuige in contact te komen zijn benut. Het verzoek om aanhouding van de zaak om via een rechtshulpverzoek opnieuw te trachten de getuige te horen, wordt door het hof afgewezen. Het hof acht het van belang dat de afdoening van de onderhavige zaak niet opnieuw vertraging ondervindt. Onder deze omstandigheden zal het hof de door de getuige bij de politie afgelegde verklaring niet voor het bewijs bezigen. Naar het oordeel van het hof is de verdediging door deze beslissing niet in zijn belangen geschaad.

Door het hof op basis van wettige bewijsmiddelen vastgestelde feiten en omstandigheden

Op zaterdag 19 januari 2008 omstreeks 18.45 uur verschenen voor verbalisant [verbalisant 1] aan het bureau van politie Noordwijk twee vrouwen en een man. De man verklaarde dat tijdens het tanken bij een benzinestation in Voorhout zijn dochter op de passagiersstoel zat en dat, toen hij klaar was met tanken, een vrouw op het raam aan de zijde van de passagiersstoel tikte. De man zag dat de vrouw hevig in paniek was en dat de vrouw hem probeerde duidelijk te maken dat ze weg wilde. De man is vervolgens met zijn dochter en de vrouw naar het politiebureau in Noordwijk gereden. De vrouw, [persoon 2] (hierna: [persoon 2]), verklaarde tegenover verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] dat zij met haar tante, twee andere vrouwen en drie mannen een aantal uren geleden was aangekomen in Nederland en dat zij kort heeft verbleven in een hotel. Voorts verklaarde [persoon 2] dat zij met haar tante was meegegaan om als danseres geld te verdienen voor haar ouders en dat zij gedurende de reis en haar verblijf in het hotel steeds meer het idee had dat zij zou worden verkocht. Toen [persoon 2] met haar tante, de twee vrouwen en de mannen 's avonds onderweg was naar een bar en er onderweg werd gestopt zag [persoon 2] kans om uit de auto te stappen en om aan een man met zijn dochter hulp te vragen en bij hen in de auto te stappen.

Naar aanleiding van de verklaring van [persoon 2] is onderzoek ingesteld naar het hotel, waar zij kort daarvoor even had verbleven. Dit bleek het [hotel] te [plaats] te zijn. Volgens de dienstdoende receptiemedewerker zijn op 19 januari 2008 omstreeks 14.20 uur drie kamers gehuurd door een zekere [persoon 6]. Deze persoon heeft daarbij een Nederlandse identiteitskaart met nummer [ID nummer] getoond. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat het hierbij gaat om de toenmalige verdachte [persoon 6]. Op beelden van de bewakingscamera is te zien dat [persoon 6] op voornoemde datum rond 14.00 uur bij de receptie van het hotel staat, dat kort daarna een groep van drie mannen en vier vrouwen, waaronder [persoon 2], het hotel binnenkomt en dat één van de mannen uit deze groep een sleutel van de toenmalige verdachte [persoon 6] krijgt.

In het kader van het opsporingsonderzoek is [persoon 6] geobserveerd. Daarnaast is de telefoon in gebruik bij [persoon 6] getapt. In een aantal van deze gesprekken wordt gesproken over het meenemen van meiden. Ook wordt een paar keer gesproken over [naam 1] of [naam 2] die naar Nederland komt. Op 20 februari 2008 is [persoon 6] gebeld door een Oekraïens telefoonnummer, waarin tegen [persoon 6] wordt gezegd dat "zij" de volgende ochtend bij hem zijn. Op 21 februari 2008 heeft een persoon met een Hongaars telefoonnummer een sms gestuurd naar [persoon 6] met het adres van hotel [hotel 2] te [plaats 2].

Bij observaties bij hotel [hotel 2] te [plaats] op 21 februari 2008 blijkt dat zich daar drie mannen en twee vrouwen met een auto met een Hongaars kenteken bevinden. Vervolgens zijn de drie mannen, naar later blijkt de verdachten [medeverdachte 1], [verdachte] en [medeverdachte 2], en twee vrouwen, naar later blijkt [persoon 4] en [persoon 5], aangehouden. Voorts wordt op 21 februari 2008 geobserveerd dat de toenmalige verdachten [persoon 6] en [persoon 7] in een zwarte Volkswagen Golf uit Leiden vertrekken en via Rijnsburg naar [plaats 2] rijden. In [plaats 2] worden zij in de buurt van hotel [hotel] op de openbare weg aangehouden.

Ten aanzien van [persoon 1] en/of [persoon 2] en/of [persoon 3] (feit 1)

[persoon 2] heeft verklaard dat zij op 19 januari 2008 in Nederland is aangekomen met haar tante ([persoon 1]), [persoon 3], [persoon 8], [medeverdachte 1] en twee onbekende mannen ([verdachte] en [medeverdachte 2]). Zij heeft verklaard dat zij twee dagen voor haar aankomst in Nederland is opgehaald in Boedapest door [persoon 8], [medeverdachte 1] en [verdachte] en dat [persoon 3] daarna eveneens in Boedapest is opgehaald. Met twee auto's zijn zij vervolgens naar Nederland gegaan. [persoon 2] heeft verklaard dat haar was gezegd dat ze in Nederland als danseres kon gaan werken, maar dat er verder geen afspraken waren gemaakt over salaris of welke bar. In Nederland heeft [persoon 2] gezien dat de auto's achter een blauwe auto zijn gereden en dat zij bij een hotel aankwamen, alwaar zij in kamernummer [kamernummer] met [persoon 1] heeft verbleven. Op één van de hotelkamers is er volgens [persoon 2] gesproken over het voor de ramen dansen en het verrichten van prostitutiewerkzaamheden. Zij hoorde [persoon 8] zeggen dat ze niet achter de ramen wilde werken en terug naar Hongarije wilde. De vriend van [persoon 8], [medeverdachte 1], heeft toen gezegd dat werken achter de ramen beter zou verdienen en dat zij zouden gaan kijken. [persoon 2] heeft ook verklaard dat [persoon 1] naar haar toe initiatief had genomen om de reis te regelen. Bij de rechter-commissaris heeft [persoon 2] verklaard dat zij op 19 januari 2008 in paniek is geraakt doordat zij niet haar kalmeringspillen had genomen en dat zij denkt dat zij de gebeurtenissen op die dag heeft overdreven. Voorts heeft zij verklaard dat zij niet achter de ramen wilde werken. Tot slot heeft zij verklaard dat [medeverdachte 1] heeft gezegd dat zij niets voor het eten en haar verblijf hoefde te betalen en dat hij alles zou regelen.

[persoon 1] heeft bij de rechter-commissaris verklaard dat [persoon 8] en [medeverdachte 1] haar werk in een nette bar hadden aangeboden en dat [medeverdachte 1] alles zou regelen. Op een gegeven moment heeft [medeverdachte 1] haar en [persoon 2] opgehaald en zijn zij in de auto bij [verdachte] en [medeverdachte 2] gestapt. [medeverdachte 1] en [persoon 8] reden voor haar en haalden [persoon 3] op. In Nederland heeft een derde auto met daarin twee jongens hun de weg gewezen naar het hotel. In één van de hotelkamers stelde [medeverdachte 1] voor om achter de ramen te werken. [persoon 1] heeft verklaard dat zij dat niet wilden, maar dat er werd besloten om te gaan kijken. Onderweg is [persoon 2] uit de auto gestapt en zij zijn toen diezelfde dag weer naar Hongarije vertrokken. [persoon 1] heeft voorts verklaard dat zij danswerk wilde doen en eventueel in een redelijke bar prostitutiewerk. [persoon 8] heeft tegen [persoon 1] gezegd dat de verdiensten voor prostitutie € 100,- tot € 150,- zouden zijn, waarvan € 40,- moest worden afgedragen. Voor een volledige striptease zou [persoon 1] € 80,- verdienen, volgens haar kende [persoon 2] die afspraken ook. [persoon 1] heeft tot slot verklaard dat zij bang was voor de Russen, maar dat haar niets is aangedaan.

Getuige [persoon 8] heeft bij de rechter-commissaris verklaard dat [medeverdachte 1] haar werk heeft aangeboden als danseres en dat van prostitutie geen sprake was. Zij was echter wel nieuwsgierig naar het werken achter de ramen, maar wilde niet minder gaan verdienen. Zij heeft voorts verklaard dat [medeverdachte 1] haar alleen had verteld hoeveel je kon verdienen, maar niet dat zij een deel van haar verdiensten aan hem moest afstaan.

[medeverdachte 1] heeft bij de rechter-commissaris verklaard dat [verdachte] geld van een bareigenaar uit Nederland had gekregen en dat [verdachte] voor iedereen de reis naar Nederland heeft betaald. Voorts heeft hij verklaard dat de meisjes in Hongarije al hadden gehoord over het werken in een bar. Hij zou zich goed kunnen voorstellen dat dit ook prostitutie zou inhouden. [medeverdachte 1] heeft verklaard dat in het restaurant en in één van de hotelkamers de mogelijkheid van het werken achter de ramen ter sprake is gekomen, omdat was gebleken dat het werken in een bar niet meer aan de orde was. Er is toen volgens [medeverdachte 1] een discussie geweest, waarin de vrouwen in eerste aanleg zeiden daar niets in te zien, maar dat [persoon 3] wel wilde gaan kijken, net als [persoon 8].

[medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij in januari 2008 in Nederland is gekomen en dat de vrouwen als danseres zouden gaan optreden en ook achter de ramen zouden gaan werken in Amsterdam, dat zou hij namelijk van [medeverdachte 1] hebben gehoord voor zijn vertrek uit Hongarije. [medeverdachte 2] zou voor de reis naar Nederland € 500,- krijgen van [medeverdachte 1], hetgeen hij ook na de reis heeft ontvangen van [medeverdachte 1]. Volgens hem zou [medeverdachte 1] het hebben georganiseerd en zou [verdachte] de zaken in Nederland regelen. In de hotelkamer is een en ander besproken, waarbij de vier vrouwen, [verdachte], [medeverdachte 1], een kennis van [verdachte], een onbekende man en hijzelf aanwezig waren. [verdachte], de vriend van [verdachte] en de onbekende man hebben toen besproken waar ze de meisjes zouden plaatsen, daarna zouden de vrouwen worden opgehaald om hun de ramen te laten zien waar ze zouden gaan werken.

[verdachte] heeft bij de politie verklaard dat hij samen met [medeverdachte 1], [medeverdachte 2] en vier vrouwen naar Nederland is gekomen. Volgens [verdachte] zijn de vier vrouwen via een kennis in contact gekomen met [medeverdachte 1] en gingen de vrouwen naar Rotterdam. Ook de vrouwen zouden betalen aan de reis. [verdachte] zou werk gaan zoeken via [persoon 6]. [persoon 6] heeft voor [verdachte] het hotel geregeld.

Allereerst moet voor het onder a ten laste gelegde worden vastgesteld of er sprake is geweest van gedragingen (werven, vervoeren, overbrengen, huisvesten of opnemen) door het uitoefenen van dwang en/of door (dreiging met) geweld of een of meer feitelijkheden, door misleiding dan wel door misbruik te maken van het uit feitelijke verhoudingen voortvloeiende overwicht of door misbruik te maken van een kwetsbare positie. Het hof zal zich bij die vaststelling beperken tot de vraag of er -kort gezegd- sprake is geweest van misleiding of misbruik van een zwakkere/kwetsbare positie, aangezien noch uit het dossier noch uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken van dwang, (dreiging met) geweld of een of meer feitelijkheden. Indien vastgesteld kan worden dat sprake is geweest van misleiding of misbruik dient vervolgens nog te worden beoordeeld of een en ander is geschied met het oogmerk van uitbuiting.

Het hof is op grond van de hiervoor weergegeven verklaringen van oordeel dat niet kan worden gezegd dat de verdachten de vrouwen op voormelde wijze hebben benaderd om te komen werken in Nederland. Onder die omstandigheden kan niet bewezen worden verklaard dat verdachte en/of zijn mededaders bij het werven, vervoeren, overbrengen, huisvesten en opnemen doelbewust de vrouwen hebben misleid of misbruik hebben gemaakt van hun zwakkere/kwetsbare positie. Op grond van het vorenstaande acht het hof het onder 1 primair onder a ten laste gelegde feit niet wettig en overtuigend bewezen.

Voor het onder b ten laste gelegde is dwang niet vereist, maar moet een persoon worden aangeworven of meegenomen teneinde die persoon in een ander land tot prostitutie te brengen. [medeverdachte 1], [verdachte] en [medeverdachte 2] hebben verklaard dat zij op 19 januari 2008 zijn aangekomen in Nederland met vier vrouwen. [persoon 2], [persoon 1], [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] hebben allen verklaard dat er in Nederland in één van de hotelkamers een gesprek heeft plaatsgevonden, waarin het werken in de prostitutie ter sprake is gekomen. Er zou namelijk in de prostitutie meer verdiend worden. Daarop is besloten om de werkplek te gaan bekijken. Het hof acht hierbij nog van belang dat [persoon 1] bij de rechter-commissaris met zoveel woorden heeft verklaard dat in Hongarije al met haar was besproken dat het werk in Nederland ook prostitutie zou kunnen inhouden en dat [persoon 2] hiervan op de hoogte was. Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat verdachte en zijn mededaders de vrouwen tot prostitutie hebben gebracht. Het is niet vereist dat daadwerkelijk enige seksuele handeling is verricht. Zij hebben echter wel de vrouwen in Nederland trachten over te halen zich beschikbaar te stellen voor werkzaamheden van andere aard en onder andere omstandigheden dan aan de vrouwen in Hongarije was voorgesteld.

Ten aanzien van [persoon 4] (feit 2) en [persoon 5] (feit 3)

[persoon 4] heeft verklaard dat [medeverdachte 1] haar had verteld dat hij met [persoon 5] naar Nederland zou gaan en dat [medeverdachte 1] aan haar vroeg of zij ook mee wilde. [medeverdachte 1] zou alles voor haar betalen, hij wist dat zij geen geld had. [medeverdachte 1] heeft alles geregeld, maar ook [verdachte] en [medeverdachte 2] bemoeiden zich ermee. Voorts heeft [persoon 4] verklaard dat [persoon 5] als fotomodel wilde gaan werken in Nederland en dat [medeverdachte 1] naaktfoto's van haar en [persoon 5] heeft gemaakt, waarvoor zij geld heeft gekregen. [persoon 4] werd door [medeverdachte 1] overgehaald, omdat hij werk wist als danseres en in de prostitutie en hij zei dat ze daar veel geld mee kon verdienen. Volgens [persoon 4] heeft [medeverdachte 1] ook met [persoon 5] gesproken over prostitutiewerk. Tijdens de reis in de auto is ook nog gesproken over een goede plek achter de ramen.

[persoon 5], geboren [geboortedatum] 1991, heeft verklaard dat zij via een zekere [naam 3] in contact is gekomen met [medeverdachte 1] en dat [medeverdachte 1] haar had verteld dat ze in Nederland modellenwerk kon doen en mogelijk ook dansen. [medeverdachte 1] had tegen [persoon 5] gezegd dat zij zich geen zorgen hoefde te maken over de kosten. [persoon 5] zou het van [medeverdachte 1] geleende geld voor het kopen van kleding later terugbetalen. [medeverdachte 1] heeft ook werk in de prostitutie aangeboden, maar dat werk zou alleen ter sprake komen als [persoon 5] daartoe besloten had.

[medeverdachte 1] heeft verklaard dat [persoon 4] wist dat ze naar Nederland zou gaan om seks te hebben met mannen. [medeverdachte 1] heeft geregeld dat [persoon 4] en [persoon 5] met de tweede reis zijn meegegaan naar Nederland. Bij deze reis was volgens [medeverdachte 1] sprake van een pot waaruit het een en ander zou worden betaald. De meisjes zouden geen bijdrage aan de pot hebben geleverd. [medeverdachte 1] heeft voorts verklaard dat het initiatief tot het contact steeds van de beide meisjes uitging.

[verdachte] heeft bij de politie verklaard dat hij samen met [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] had afgesproken om naar Nederland toe te gaan om een paar dagen te gaan werken en dat de vrouwen kennissen waren van [medeverdachte 1], die ook iets wilden doen in Nederland. [persoon 6] zou [verdachte] helpen met het zoeken naar werk. [verdachte] zou samen met [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] een pot hebben gemaakt, waarvan de reis werd betaald.

[medeverdachte 2] heeft verklaard dat hij als tweede chauffeur is meegegaan en dat hij voor de tweede reis daadwerkelijk € 500,- heeft gekregen. Volgens [medeverdachte 2] is de benzine betaald door [medeverdachte 1]. Voorts heeft [medeverdachte 2] verklaard dat het doel van de tweede reis was het wegbrengen van meisjes naar Nederland om die te laten werken in de prostitutie.

Uit geen van de eerder genoemde verklaringen blijkt dat er sprake is geweest van dwang, (dreiging met) geweld of een of meer feitelijkheden, van misleiding dan wel van het maken van misbruik van het uit feitelijke verhoudingen voortvloeiende overwicht of van het maken van misbruik van een kwetsbare positie. Zowel [persoon 4] als [persoon 5] heeft verklaard dat zij naar Nederland wilde gaan om geld te verdienen en dat eventueel te doen door te werken in de prostitutie. Om deze reden dient verdachte te worden vrijgesproken van feit 2 primair onder a en subsidiair onder a.

Vanwege de minderjarige leeftijd van [persoon 5] is bij feit 3 onder a niet vereist dat sprake is van bovengenoemde middelen. Het hof is evenwel van oordeel dat verdachte ook van dit feit moet worden vrijgesproken, nu evenmin sprake is van het oogmerk van uitbuiting. Het hof vindt, evenals de rechtbank, in het dossier onvoldoende bewijs om te kunnen concluderen dat verdachte en zijn mededaders het voornemen hadden de beide vrouwen in een uitbuitingssituatie te brengen.

Voor het onder b ten laste gelegde moet een persoon worden aangeworven of meegenomen teneinde die persoon in een ander land tot prostitutie te brengen. [medeverdachte 1], [verdachte] en [medeverdachte 2] hebben verklaard dat zij op 21 februari 2008 zijn aangekomen in Nederland met twee vrouwen. [persoon 5], [persoon 4] en [medeverdachte 1] hebben verklaard dat [medeverdachte 1] hen heeft benaderd om vanuit Hongarije naar Nederland te gaan en hun heeft gewezen op de mogelijkheden van het werken in de prostitutie. Alleen al door aldus te handelen heeft [medeverdachte 1] [persoon 5] en [persoon 4] tot prostitutie gebracht, het is namelijk niet vereist dat daadwerkelijk enige seksuele handeling is verricht.

Het hof is met de rechtbank van oordeel dat er sprake is van medeplegen van deze feiten door [verdachte] en [medeverdachte 2]. Er was sprake van een duidelijke taakverdeling tussen verdachte en zijn mededaders. Daarnaast waren [verdachte] en [medeverdachte 2] al eerder met [medeverdachte 1] met vier vrouwen naar Nederland gegaan, zodat het aannemelijk is dat zij op de hoogte waren van de bedoelingen van [medeverdachte 1]. Onder voornoemde omstandigheden is naar het oordeel van het hof sprake van een zodanige bewuste en nauwe samenwerking tussen verdachte en zijn mededaders, dat verdachte als medepleger van mensenhandel moet worden aangemerkt. Uit geen van de andere verklaringen blijkt dat verdachte geen enkele rol bij het geheel heeft gehad.

Verweer binnentreden woning

Ingevolge artikel 2 lid 1 van de Algemene wet op het binnentreden is voor het binnentreden in een woning zonder toestemming van de bewoner een schriftelijke machtiging vereist. Onder woning is in dit verband ook een bewoonde hotelkamer te verstaan.

Het hof is van oordeel dat er sprake is onrechtmatig binnentreden door de opsporingsambtenaren op 21 februari 2008 in de hotelkamer van verdachte nu slechts een mondelinge machtiging is afgegeven en het binnentreden niet is geschied ter voorkoming of bestrijding van ernstig en onmiddellijk gevaar voor de veiligheid van personen of goederen. Het hof zal aan de geconstateerde schending geen consequentie verbinden nu de enkele constatering in het onderhavige geval afdoende is.

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 primair onder b, 2 primair onder b en 3 primair onder b tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

Daarbij heeft het hof in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. De verdachte heeft zich met anderen schuldig gemaakt aan mensenhandel. Verdachte en zijn mededaders hebben op 19 januari 2008 en 21 februari 2008 in totaal vijf vrouwen naar Nederland gebracht om de vrouwen in de prostitutie te brengen. Een aantal - zo niet alle - vrouwen hadden, naar voor het hof aannemelijk is geworden, weliswaar reeds het besluit genomen in de seksindustrie te gaan werken om (veel) geld te verdienen en een beter bestaan op te bouwen, maar verdachte en zijn mededaders hebben van deze situatie misbruik gemaakt, onder meer door te doen voorkomen dat deze vrouwen in de prostitutie zeer grote geldbedragen konden verdienen en snel rijk konden worden. Verdachte en zijn mededaders hebben vervolgens de vrouwen naar Nederland gebracht en bewogen om te gaan werken in de (raam)prostitutie, dus werkzaamheden van andere aard en onder andere omstandigheden dan aan de vrouwen in Hongarije was voorgesteld.

De verdachte heeft bij het begaan van de feiten op geen enkele manier respect getoond voor het welzijn van de vrouwen en bijgedragen aan de situatie dat zij als prostituee in een positie zouden kunnen komen waarin hun lichamelijke en geestelijke integriteit en persoonlijke vrijheid in het gedrang komen.

Het hof is - alles overwegende - van oordeel dat een geheel onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur een passende en geboden reactie vormt.

Beslag

Het hof zal de bij de verdachte in beslag genomen goederen aan de verdachte teruggeven, nu het strafvorderlijk belang zich niet verzet tegen teruggave van die goederen.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 57 en 273f van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht.

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het onder 1 primair onder a, 2 primair onder a en 3 primair onder a tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat de verdachte het onder 1 primair onder b, 2 primair onder b en 3 primair onder b tenlastegelegde, zoals hierboven omschreven, heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen ter zake meer of anders is tenlastegelegd en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Bepaalt dat het bewezenverklaarde de hierboven vermelde strafbare feiten oplevert.

Verklaart de verdachte strafbaar ter zake van het bewezenverklaarde.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van