7.1 Inleiding

Na de beantwoording van de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing (behandeld in hoofdstuk 4), een uiteenzetting van het algemene gedeelte van het conflictenrecht bij grensoverschrijdende splitsing (behandeld in hoofdstuk 5) en de beantwoording van de vraag welke entiteiten grensoverschrijdend kunnen splitsen en welke vormen van grensoverschrijdende splitsing mogelijk zijn (behandeld in hoofdstuk 6), komt de vraag naar het toepasselijke recht op en de procedure tot een grensoverschrijdende splitsing, gedifferentieerd naar de onderdelen van de procedure tot grensoverschrijdende splitsing zoals die onderscheiden zijn in paragraaf 5.7, aan bod.

In dit hoofdstuk worden achtereenvolgens behandeld het toepasselijk recht op: (i) de voorbereidende fase tot grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.2.), (ii) de besluitvorming tot grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.3.), (iii) positie van crediteuren bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.4.), (iv) de positie van (minderheids)aandeelhouders bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.5.), (v) de positie van werknemers bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.6.), (vi) de rol van de autoriteiten bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.7.), (vii) het van kracht worden van een grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.8.), (viii) de inschrijving van een grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.9.), (ix) de overgang onder algemene titel bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.10.), (x) de toekenning van aandelen en bijzondere rechten bij grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.11), (xi) de overgang van aansprakelijkheden voor verbintenissen van de splitsende vennootschap (paragraaf 7.12) en (xii) de vernietiging van grensoverschrijdende splitsing (paragraaf 7.13.).

Per deelonderwerp zal het naar mijn mening toepasselijke conflictenrecht beschreven worden. Hierbij zullen, waar mogelijk, vergelijkingen worden gemaakt met de regelgeving omtrent grensoverschrijdende fusie. Zoals in de voorgaande hoofdstukken is gebleken, is de regelgeving omtrent grensoverschrijdende fusie een grote inspiratiebron bij de vinding van regels voor grensoverschrijdende splitsing. Daar waar dat nuttig is, zal tevens worden stilgestaan bij de conflictenrechtelijke benaderingen die zijn gehanteerd door de Finse1 en de Deense wetgever. Hoewel het Luxemburgse recht een bepaling bevat over de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing, bevat het Luxemburgse recht geen conflictregels die het toepasselijke recht op een grensoverschrijdende splitsing aanwijzen of de procedure tot grensoverschrijdende splitsing wettelijk regelen. Het Luxemburgse recht zal daarom grotendeels buiten beschouwing blijven in dit hoofdstuk.

Tevens zal aandacht worden besteed aan de heersende opvattingen in de Duitse doctrine ten aanzien van het conflictenrecht bij grensoverschrijdende splitsing. Aan het einde van iedere paragraaf zullen mijn conclusies beschreven worden. In de meeste gevallen leiden de conclusies tot aanbevelingen voor nieuwe wetgeving op unie- en/of nationaal niveau. In paragraaf 7.14 zal afgesloten worden met overkoepelende conclusies en aanbevelingen.