Rb. Rotterdam, 27-03-2013, nr. C/10/417890 / KG ZA 13-124

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Ten slotte is vonnis bepaald.

Op 27 november 2012 heeft Maas Architecten (hierna: de architect) het volgende aan [eiser] geschreven:

“Hierbij nodigen wij u namens onze opdrachtgever:

De heer [gedaagde]

(…)

uit tot het uitbrengen van een vrijblijvende prijsopgave met open begroting voor de bouw van een vrijstaande woning volgens:

bestek met bijlagen d.d. 26-11-2012.

Tot en met 14 december 2012 kunt u aan Maas Architecten schriftelijk vragen stellen, dan zal de directie zo spoedig mogelijk de gevraagde inlichtingen en de hierop verstrekte antwoorden ter kennisgeving overdragen aan de inschrijver door middel van een nota van inlichtingen.

Op 21 december 2012 heeft [eiser] aan de architect een vrijblijvende prijsopgave gedaan.

Op dezelfde dag heeft de architect aan [eiser] het volgende geschreven:

“Wij hebben de prijzen ontvangen van:

Omdat een van de overige drie aannemers ook om een gesprek heeft gevraagd en daarbij haar prijs direct met ongeveer € 70.000,00 heeft verlaagd, is ook die aannemer uitgenodigd voor een gesprek.

Op 27 december 2012 heeft het gesprek plaatsgevonden tussen [gedaagde], de architect, de heer [A], directeur van [eiser] en een werknemer van [eiser].

Op dezelfde dag heeft [eiser] haar eindvoorstel gedaan.

In de avond van 27 december 2012 heeft [gedaagde] aan [eiser] het volgende geschreven:

“Naar aanleiding van de telefoongesprekken die ik heb gevoerd met jullie en andere partijen heb ik net overeenstemming met van der windt bouw.

Ik wil jullie wel ontzettend bedanken voor de tijd en energie die jullie in ons project hebben gestoken.”

[eiser] vordert samengevat - :

[gedaagde] voert verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

[eiser] heeft aan haar vordering ten grondslag gelegd dat sprake is van een private meervoudig onderhandse aanbesteding. Volgens [eiser] is [gedaagde] derhalve gehouden te handelen conform de maatstaven die voortvloeien uit de precontractuele redelijkheid en billijkheid. In het kader van een aanbestedingsprocedure brengt dit mee dat op de onderhavige aanbesteding de aanbestedingsrechtelijke beginselen van toepassing zijn. [gedaagde] heeft deze beginselen geschonden door na opening van de inschrijving een tweede ronde te organiseren waarbij inschrijvers in concurrentie dienden te treden op basis van eerder door hen ingediende inschrijvingen.

De voorzieningenrechter stelt bij zijn beoordeling voorop dat de personele werkingssfeer van Europese aanbestedingsrichtlijnen, Nederlandse aanbestedingsregelgeving en aanbestedingsrechtelijke beginselen in beginsel is beperkt tot overheidsinstellingen en daarmee in de toepasselijke wet- en regelgeving gelijkgeschakelde private opdrachtgevers. Een particulier/consument valt daar niet onder, ook niet wanneer deze is bijgestaan door een architect.

Dit neemt niet weg dat ook private partijen gehouden kunnen zijn zich te gedragen overeenkomstig de in de precontractuele fase geldende maatstaven van redelijkheid en billijkheid, hetgeen bij een aanbesteding kan meebrengen dat deze partijen aanbestedingsrechtelijke beginselen in acht moeten nemen. Daarvan kan bijvoorbeeld sprake zijn wanneer een private partij een zekere machtspositie heeft tegenover de aanbieders of expliciet heeft gekozen voor een aanbesteding en haar offerteaanvraag dienovereenkomstig heeft ingericht (vgl. HR 4 april 2003, LJN: AF2830).

In het onderhavige geval is daarvan echter geen sprake. Niet ter discussie staat dat [gedaagde] een particulier/consument is die in het kader van de bouw van zijn huis bij diverse partijen een vrijblijvende prijsopgave heeft opgevraagd. Van een machtspositie is in het geheel niet gebleken en uit de bestekstukken valt niet af te leiden dat er een keuze zou zijn gemaakt voor het houden van een aanbesteding. Onder die omstandigheden behoeft een particulier/consument zich niet laten leiden door aanbestedingsrechtelijke beginselen. Het maatschappelijk belang is daar ook niet mee gediend. Het door [eiser] ingenomen standpunt is derhalve gebaseerd op een verkeerd uitgangspunt.

Op grond van het voorgaande was [gedaagde] vrij in zijn keuze om aannemers uit te nodigen tot het uitbrengen van een vrijblijvende offerte, met de aannemers hun offertes te bespreken, hen de gelegenheid te geven om een eindvoorstel te doen en vervolgens met een van die aannemers te contracteren. Daarbij bestond overigens geen verplichting voor [gedaagde] om met de goedkoopste aannemer in zee te gaan. De vordering zal dan ook worden afgewezen.

[eiser] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [gedaagde] worden begroot op:

De gevorderde veroordeling in de nakosten is in het kader van deze procedure slechts toewijsbaar voor zover deze kosten op dit moment reeds kunnen worden begroot. De nakosten zullen dan ook worden toegewezen op de wijze zoals in de beslissing vermeld.