Hof 's-Hertogenbosch, 01-06-2023, nr. BK-SHE 22/00344, nr. BK-SHE 22/00345, nr. BK-SHE 22/00346

Gerechtshof ’s-Hertogenbosch heeft na de onder 2.7 vermelde terugwijzing op 18 januari 2023, nr. […] , uitspraak gedaan. Deze uitspraak luidt, voor zover van belang, als volgt:

“Tenlastelegging

Aan de verdachte is - voor zover nog aan het oordeel van het hof onderworpen - tenlastegelegd dat:

1. hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 28 februari 2013 tot en met 23 mei 2014 te [locaties] , in elk geval in Nederland, meermalen, althans eenmaal, (telkens) tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, om een feit, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van de Opiumwet, te weten het opzettelijk telen, bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, afleveren, verstrekken, vervoeren, vervaardigen en/of binnen het grondgebied van Nederland brengen van ( een) hoeveelhe(i)d( en) van een materiaal bevattende MDMA en/of MDA en/of MDEA en/of amfetamine en/of methamfetamine, zijnde dit/deze middel(en), (een) middel(en) vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I, althans een of meer andere middel(en) vermeld op die lijst behorende bij de Opiumwet, voor te bereiden en/of te bevorderen, (telkens) een of meer anderen heeft/hebben getracht te bewegen om dat/die feit(en) te plegen, te doen plegen, mede te plegen, uit te lokken en/of om daarbij behulpzaam te zijn en/of om daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te verschaffen en/of (telkens) (een) voorwerp(en) en/of (een) stof(fen) en/of gelden of andere betaalmiddelen voorhanden heeft/hebben gehad, waarvan verdachte en/of verdachtes mededader(s) wist(en) of ernstige redenen had(den) te vermoeden dat dat/die bestemd was/waren tot het plegen van dat/die feit(en), hebbende hij, verdachte en/of zijn mededader(s), (telkens) natriumboorhydride en/of piperonal en/of formamide en/of alphaphenylacetoacetonitril (APAAN) en/of piperonyl methyl keton en/of andere chemicalien en/of grondstoffen bestemd voor de productie van MDMA en/of MDA en/of MDEA en/of amfetamine en/of methamfetamine, althans een middel voorkomend op de bij de Opiumwet behorende lijst I, besteld en/of gekocht en/of geïmporteerd en/of betaald en/of voorhanden gehad;

subsidiair althans, indien hel vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou

kunnen leiden:

[B.V. 1] op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 28 februari 2013 tot en met 23 mei 2014 te [locaties] , in elk geval in Nederland, meermalen, althans eenmaal, (telkens) om een feit, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van de Opiumwet, te weten het opzettelijk telen, bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, afleveren, verstrekken, vervoeren, vervaardigen en/of binnen het grondgebied van Nederland brengen van (een) hoeveelhe(i)d(en) van een materiaal bevattende MDMA en/of MDA en/of MDEA en/of amfetamine en/of methamfetamine, zijnde dit/deze middel(en) (een) middel(en) vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I, voor te bereiden en/of te bevorderen, (telkens) een of meer anderen heeft getracht te bewegen om dat/die feit(en) te plegen, te doen plegen, mede te plegen, uit te lokken en/of om daarbij behulpzaam te zijn en/of om daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te verschaffen en/of (telkens) (een) voorwerp(en) en/of (een) stof(fen) en/of gelden of andere betaalmiddelen voorhanden heeft gehad, waarvan [B.V. 1] wist of ernstige redenen had te vermoeden dat dat/die bestemd was/waren tot het plegen van dat/die feit(en), hebbende [B.V. 1] (telkens) natriumboorhydride en/of piperonal en/of formamide en/of alphaphenylacetoacetonitril (APAAN) en/of piperonyl methyl keton en/of andere chemicalien en/of grondstoffen bestemd voor de productie van MDMA en/of MDA en/of MDEA en/of amfetamine en/of methamfetamine, althans een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I, besteld en/of gekocht en/of geïmporteerd en/of betaald en/of voorhanden gehad, aan welk feit de verdachte en/of zijn mededader(s) feitelijk leiding heeft/hebben gegeven en/of tot welk feit de verdachte en/of zijn mededader(s) opdracht heeft/hebben gegeven.

(…)

Vrijspraak van het onder l primair en 1 subsidiair tenlastegelegde

Het hof heeft uit het onderzoek ter terechtzitting niet door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging bekomen dat de verdachte het onder 1 primair en 1 subsidiair tenlastegelegde heeft begaan, zodat hij daarvan zal worden vrijgesproken.

Op te leggen sanctie

Nu het geding na terugwijzing van de zaak door de Hoge Raad uitsluitend betrekking heeft op het onder 1 primair en l subsidiair tenlastegelegde en de strafoplegging - en de verdachte van hetgeen onder 1 primair en 1 subsidiair aan hem is tenlastegelegd zal worden vrijgesproken - zal het hof aan de verdachte een straf opleggen voor het bij arrest van dit hof d.d. 16 februari 2018 (parketnummer […] ) onder 2 bewezenverklaarde.

(…)

BESLISSING

Het hof:

(…)

Vernietigt het vonnis waarvan beroep - voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen - en doet in zoverre opnieuw recht.

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het onder 1 primair en 1 subsidiair tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Veroordeelt de verdachte ter zake van het bij arrest van dit hof van 16 februari 2018 (parketnummer […] ) onder 2 bewezenverklaarde tot een gevangenisstraf voor de duur van 40 (veertig) dagen.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.”

De Inspecteur heeft naar aanleiding van de onder 2.8 vermelde vrijspraak, zich in zijn nadere stuk van 17 april 2023 (het nadere stuk), voor zover van belang, op het volgende standpunt gesteld:

“Nu bekend is geworden dat het Hof Den Bosch belanghebbende op 18 januari 2023 in de strafzaak genaamd “ [naam onderzoek 1] ” heeft vrijgesproken van de handel en invoer in synthetische drugs stel ik mij op het standpunt dat hieruit volgt dat belanghebbende geen inkomsten heeft genoten in de jaren 2013 en 2014 die aangemerkt kunnen worden als resultaat uit overige werkzaamheden. In tegenstelling tot hetgeen ik in mijn eerdere verweerschriften2 schreef ben ik van mening dat het vermogen dat daarop ziet, dient te komen te vervallen. Wel is belanghebbende strafrechtelijk veroordeeld in de stafzaak [naam onderzoek 2] (jaar 2012). In de strafrechtelijke procedure is - voor verwijzing door de Hoge Raad - geoordeeld dat wettig en overtuigend bewezen is verklaard dat belanghebbende zich schuldig heeft gemaakt aan strafbare handelingen gericht op de productie van synthetische drugs. Gegeven het vorenstaande staat vast dat belanghebbende inkomsten moet hebben genoten uit een niet nader te noemen bron van inkomen, welke terecht zijn gekwalificeerd als ROW. De inspecteur heeft deze in de belastingaanslag over het jaar 2012 betrokken.

(…)

Inkomen uit sparen en beleggen (box 3)

Vermogen op 1 januari 2013

In het controlerapport heeft de inspecteur gesteld dat belanghebbende in 2012 een omzet heeft behaald van € 2.187.640 met de handel in chemicaliën ten behoeve van de productie van synthetische drugs. De inkomenscorrectie 2012 heeft ook gevolgen voor 2013.

Belanghebbende beschikt, aldus de inspecteur in zijn controlerapport, per 1 januari 2013 over een vermogen van € 2.048.921. De inspecteur heeft dit vermogen als volgt berekend:

Inkomenscorrectie 2012 € 2.187.640

Af: uitkomst vermogensvergelijking 2012 € 138.719 -/-

Vermogen per 1 januari 2013 € 2.048.921

Heffingsvrij vermogen € 42.278

Grondslag voor sparen en beleggen € 2.006.643

Het voordeel uit sparen en beleggen bedraagt 4% van € 2.006.643 = € 80.265.

Door belanghebbende zijn geen andere gronden aangevoerd op basis waarvan het door de inspecteur berekende vermogen per 1 januari 2013 onjuist zou zijn.

Ter zitting bij de rechtbank is gebleken dat niet langer in geschil is dat 100% van de gezamenlijke grondslag sparen en beleggen aan belanghebbende moet worden toegerekend, conform de aanslagen.

Ik ben dan ook van mening dat het vermogen op 1 januari 2013 juist is bepaald omdat de aanslag IB 2012 onherroepelijk vaststaat.

Vermogen op 1 januari 2014

In het controlerapport heeft de inspecteur gesteld dat belanghebbende in 2013 een omzet heeft behaald van € 7.940.770 met de handel in chemicaliën ten behoeve van de productie van synthetische drugs. De inkomenscorrectie 2013 heeft ook gevolgen voor 2014.

Nu belanghebbende strafrechtelijk is vrijgesproken van de handel in chemicaliën ben ik van mening dat deze inkomenscorrectie dient te vervallen.

Het vermogen op 1 januari 2014 dient dan € 2.037.666 te bedragen.

Vermogen per 1 januari 2013 € 2.048.921

Inkomenscorrectie 2013 € 0

Af: uitkomst vermogensvergelijking 2013 € 11.255 -/-

Vermogen per 1 januari 2014 € 2.037.666

Heffingsvrij vermogen € 42.278

Grondslag voor sparen en beleggen € 1.995.388

Het voordeel uit sparen en beleggen bedraagt 4% van € 1.995.388 = € 79.815.

Door belanghebbende zijn geen andere gronden aangevoerd op basis waarvan het door de inspecteur berekende vermogen per 1 januari 2014 onjuist zou zijn.

[2] Inzake de lopende procedure bij Hof Den Haag en deze procedure”

2012

Naar aanleiding van de bevindingen van het strafrechtelijk opsporingsonderzoek [naam onderzoek 2] , heeft de Inspecteur aan belanghebbende voor het jaar 2012 een aanslag IB/PVV 2012 (de aanslag IB/PVV 2012) opgelegd. De Inspecteur heeft daarbij het belastbare inkomen uit werk en woning gecorrigeerd met een bedrag van € 2.187.640 als resultaat uit overige werkzaamheden en het netto privévermogen vastgesteld op een bedrag van € 138.719 negatief.

Belanghebbende heeft tegen de aanslag IB/PVV 2012 bezwaar gemaakt. De Inspecteur heeft het bezwaar ongegrond verklaard. Belanghebbende heeft met dagtekening 8 februari 2017 tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de Rechtbank ingesteld. De Rechtbank heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard. Belanghebbende is daartegen in verzet gegaan. De Rechtbank heeft het verzet ongegrond verklaard. Belanghebbende heeft daartegen cassatie ingesteld bij de Hoge Raad. De Hoge Raad heeft het cassatieberoep bij arrest van 12 oktober 2018 niet-ontvankelijk verklaard.

Oordeel van de Rechtbank

3. De Rechtbank heeft, voor zover in hoger beroep van belang, geoordeeld:

“Ten aanzien van het geschil

(…)

Belanghebbende heeft de redelijkheid van de schatting van het belastbaar inkomen uit sparen en beleggen waarvan wordt uitgegaan in de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014 inhoudelijk niet betwist. De rechtbank gaat voorbij aan de niet nader onderbouwde verwijzing naar een passage op de website van de Belastingdienst die over de massaal-bezwaarprocedure gaat, omdat gesteld noch gebleken is dat de onderhavige zaken aan de voorwaarden voldoen om deel uit te maken van deze procedure.

Ondanks de beperkte stellingname van belanghebbende ziet de rechtbank aanleiding om het in de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014 besloten belastbare inkomen uit sparen en beleggen naar beneden bij te stellen.

Voor het jaar 2013 volgt dit uit de toepassing van de in artikel 2.17, lid 2 en lid 3, Wet IB 2001 opgenomen toerekeningsregels voor gemeenschappelijke inkomensbestanddelen, zoals het belastbare inkomen uit sparen en beleggen, tussen een belastingplichtige en diens fiscale partner. Zoals de inspecteur ter zitting heeft aangevoerd, leidt toepassing van deze regels in het onderhavige geval ertoe dat, bij het ontbreken van een afwijkende keuze van belanghebbende en zijn fiscale partner, slechts 50% van de grondslag sparen en beleggen aan belanghebbende kan worden toegerekend. Dit leidt tot een grondslag sparen en beleggen van € 1.003.321 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van afgerond € 40.132.”

Geschil in hoger beroep en conclusies van partijen

In geschil is of de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014 naar de juiste bedragen zijn vastgesteld. Meer in het bijzonder is in geschil of de belastbare inkomens uit sparen en beleggen op juiste bedragen zijn vastgesteld. Belanghebbende beantwoordt deze vraag ontkennend, de Inspecteur bevestigend.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, behoudens de beslissing ten aanzien van de proceskostenvergoedingen en de vergoeding van het griffierecht, tot vernietiging van de uitspraken op bezwaar, tot vernietiging van de aanslagen IB/PVV en Zvw 2013 en 2014, tot vernietiging van de vergrijpboeten en tot vernietiging van de beschikkingen belastingrente IB/PVV en Zvw 2013 en 2014.

De Inspecteur concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en de uitspraken op bezwaar, tot vermindering van de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014 tot belastbare inkomens uit werk en woning van respectievelijk € 4.400 en nihil, en tot belastbare inkomens uit sparen en beleggen van respectievelijk € 40.132 en € 39.907, tot dienovereenkomstige vermindering van de beschikkingen belastingrente IB/PVV 2013 en 2014, tot vernietiging van de vergrijpboeten, tot vernietiging van de aanslagen Zvw 2013 en 2014, en tot vernietiging van de beschikkingen belastingrente Zvw 2013 en 2014.

Beoordeling van het hoger beroep

Vereiste aangifte

Op grond van artikel 8, lid 1, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) is eenieder die is uitgenodigd tot het doen van aangifte, gehouden aangifte te doen. Wanneer deze aangifteverplichting door een belastingplichtige niet wordt nagekomen, ook niet na hieraan te zijn herinnerd en daartoe te zijn aangemaand, is de vereiste aangifte niet gedaan en wordt op grond van artikel 27e, lid 1, AWR in samenhang met artikel 27h AWR de bewijslast omgekeerd en verzwaard. Op de belastingplichtige rust dan de last om te doen blijken, dat wil zeggen overtuigend aan te tonen, dat de uitspraak op bezwaar onjuist is.

Niet in geschil is dat belanghebbende, na te zijn uitgenodigd, herinnerd en aangemaand, geen aangiften IB/PVV 2013 en 2014 heeft ingediend. Feiten en omstandigheden op grond waarvan dit belanghebbende niet kan worden aangerekend, zijn gesteld noch gebleken. Dit heeft tot gevolg dat belanghebbende voor de jaren 2013 en 2014 de vereiste aangiften niet heeft gedaan en dat de bewijslast moet worden omgekeerd en verzwaard.

Redelijke schatting

De omkering en verzwaring van de bewijslast laat onverlet dat de aanslag niet naar willekeur mag worden vastgesteld maar moet berusten op een redelijke schatting. In dat kader rust op een inspecteur de taak zijn schatting van het inkomen zodanig met feitelijke stellingen te onderbouwen dat die schatting de redelijkheidstoets kan doorstaan (HR 27 januari 2006, ECLI:NL:HR:2006:AV0401, BNB 2006/134). Wanneer de inspecteur daarin slaagt, ligt het vervolgens op de weg van de belastingplichtige, voor zover hij de juistheid van de schatting betwist, daarvoor het verzwaarde (tegen)bewijs te leveren (HR 31 mei 2013, ECLI:NL:HR:2013:BX7184, BNB 2013/181).

De Rechtbank heeft de resultaten uit overige werkzaamheden voor de jaren 2013 en 2014, na aftrek van kosten ingevolge het bepaalde in artikel 3.14, lid 1, letter d, Wet inkomstenbelasting 2001 (Wet IB 2001), vastgesteld op respectievelijk € 6.810.795 en € 1.345.169. De Inspecteur heeft zich in hoger beroep nader op het standpunt gesteld dat deze resultaten uit overige werkzaamheden dienen te vervallen, omdat belanghebbende door Gerechtshof ’s-Hertogenbosch bij uitspraak van 18 januari 2023, nr. […] , is vrijgesproken van invoer van en handel in synthetische drugs (zie 2.9). Het voorgaande brengt mee dat de resultaten uit overige werkzaamheden voor deze jaren nihil bedragen.

De Inspecteur heeft zich in hoger beroep voorts nader op het standpunt gesteld dat de door de Rechtbank vastgestelde rendementsgrondslagen van box 3 (€ 1.003.321 respectievelijk € 4.400.891) nader dienen te worden vastgesteld op respectievelijk € 2.006.643 (inkomenscorrectie 2012 van € 2.187.640 verminderd met de uitkomst van de vermogensvergelijking 2012 van € 138.719) en € 1.995.388 (rendementsgrondslag 2013 van € 2.006.643 verminderd met de uitkomst van de vermogensvergelijking 2013 van € 11.255), aangezien de in 5.2.2 vermelde resultaten uit overige werkzaamheden komen te vervallen en de aanslag IB/PVV 2012 reeds onherroepelijk vaststaat.

Belanghebbende heeft de redelijkheid van de schatting van de belastbare inkomens uit sparen en beleggen, waarvan wordt uitgegaan in de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014, en na vermindering door de Rechtbank, inhoudelijk niet betwist. Aldus faalt de primaire stelling van belanghebbende. De niet nader onderbouwde verwijzing naar een passage op de website van de Belastingdienst die over de massaal-bezwaarprocedure gaat, faalt reeds omdat belanghebbende hiermee niet heeft doen blijken dat de onderhavige zaken aan de voorwaarden voldoen om deel uit te maken van deze procedure.

Vast staat dat de Hoge Raad in zijn arrest van 12 oktober 2018 belanghebbendes cassatieberoep met betrekking tot de aanslag IB/PVV 2012 niet-ontvankelijk heeft verklaard (zie 2.10.2). Dit brengt mee dat de aanslag IB/PVV 2012 onherroepelijk vaststaat, zodat de door de Inspecteur in dat jaar toegepaste inkomenscorrectie van € 2.187.640 en de uitkomst van de vermogensvergelijking van € 138.719 negatief op 1 januari 2013 tot de rendementsgrondslag van belanghebbende behoort. Het Hof volgt de Inspecteur in zijn redelijke schatting van de rendementsgrondslagen op respectievelijk € 2.006.643 en € 1.995.388 (zie 2.9). De Rechtbank heeft met toepassing van de in artikel 2.17, lid 2, en 3, Wet IB 2001 opgenomen toerekeningsregels voor gemeenschappelijke inkomensbestanddelen, zoals het belastbare inkomen uit sparen en beleggen tussen een belastingplichtige en diens fiscale partner, terecht 50% van deze grondslagen aan belanghebbende toegerekend, vanwege het ontbreken van een afwijkende keuze van belanghebbende en zijn fiscale partner. Het door belanghebbende in hoger beroep ingenomen standpunt dat 100% van de rendementsgrondslagen aan zijn fiscale partner moet worden toegerekend wordt gepasseerd, gelet op de omstandigheid dat een gezamenlijk verzoek daartoe, zoals op grond van artikel 2.17, lid 4, Wet IB 2001 is vereist, ontbreekt. De aan belanghebbende toerekenbare rendementsgrondslagen bedragen derhalve respectievelijk € 1.003.321 (50% van 2.006.643) en € 997.694 (50% van € 1.995.388), en de belastbare inkomens uit sparen en beleggen respectievelijk € 40.132 (4% van 1.003.321) en € 39.907 (4% van € 997.694).

Het subsidiaire betoog van belanghebbende dat de omstandigheid dat belanghebbende in het jaar 2012 resultaat uit overige werkzaamheden heeft genoten automatisch meebrengt dat in de onderhavige jaren slechts sprake kan zijn van werkzaamheidsvermogen dat in box 1 valt, faalt reeds omdat het feitelijke grondslag ontbeert. Belanghebbende heeft immers zijn stelling niet dan wel onvoldoende met feiten onderbouwd, te meer nu de onherroepelijke aanslag IB/PVV 2012 tot een andersluidende conclusie leidt.

Vergrijpboeten en vergoeding van immateriële schade

De Inspecteur heeft zich ter zitting nader op het standpunt gesteld dat de vergrijpboeten niet langer passend en geboden zijn, en dat deze dienen te worden vernietigd. Partijen hebben zich ter zitting voorts op het éénparige standpunt gesteld dat de aan belanghebbende toe te kennen vergoeding van immateriële schade vanwege overschrijding van de redelijke termijn op € 1.000 moet worden vastgesteld. Het Hof volgt partijen in dit eenparige standpunt.

Slotsom

Het hoger beroep is gegrond.

Proceskosten

Aangezien het hoger beroep gegrond is, is er aanleiding de Inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het hoger beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. De Rechtbank heeft de proceskostenvergoeding voor bezwaar en beroep correct berekend, zodat deze beslissing in stand blijft.

Op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht en de daarbij behorende bijlage worden de kosten wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand berekend op € 2.511 (1 punt voor het indienen van het hogerberoepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 837, een wegingsfactor voor het gewicht van de zaak van 1 en een factor 1,5 wegens vier of meer samenhangende zaken).

Beslissing

Het Gerechtshof:

- vernietigt uitspraak van de Rechtbank, behoudens de beslissing ten aanzien van de proceskostenvergoedingen en de vergoeding van het griffierecht;

- vernietigt de uitspraken op bezwaar;

- vermindert de aanslagen IB/PVV 2013 en 2014 tot belastbare inkomens uit werk en woning van respectievelijk € 4.400 en nihil, en tot belastbare inkomens uit sparen en beleggen van respectievelijk € 40.132 en € 39.907;

- vermindert de beschikkingen belastingrente IB/PVV 2013 en 2014 dienovereenkomstig;

- vernietigt de aanslagen Zvw 2013 en 2014;

- vernietigt de beschikkingen belastingrente Zvw 2013 en 2014;

- vernietigt de vergrijpboeten;

- gelast dat de Inspecteur aan belanghebbende de immateriële schade vanwege overschrijding van de redelijke termijn ten bedrage van € 1.000 vergoedt; en

- veroordeelt de Inspecteur in de proceskosten van belanghebbende ten bedrage van € 2.511.

Deze uitspraak is vastgesteld door H.A.J. Kroon, P.J.J. Vonk en T.A. de Hek, in tegenwoordigheid van de griffier J. Azmi Shenouda. De beslissing is op 1 juni 2023 in het openbaar uitgesproken.

De griffier is verhinderd de uitspraak mede te ondertekenen.

aangetekend aan

partijen verzonden:

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl.

Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie instellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.

Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie www.hogeraad.nl).

Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak gevoegd;

2 - (alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;

3 - het beroepschrift moet ten minste het volgende vermelden:

a. - de naam en het adres van de indiener;

b. - de dagtekening;

c. - de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. - de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.