5.9.3 Voorstel tot uitbreiding

De commissie had voorgesteld om de strafbaarheid bij het verzwijgen van informatie uit te breiden naar gevallen waarin de informatie van dusdanige aard is dat de tegenpartij erop vertrouwde dat deze werd ontsloten. Als aanvullende vereisten zouden gelden dat de aansprakelijk gestelde partij wist dat de tegenpartij erop vertrouwde dat hij die informatie zou verstrekken en bovendien elk redelijk denkend mens de verwachting zou koesteren dat deze informatie zou worden gedeeld met de tegenpartij. Met name in de geobjectiveerde redelijkheid van de verwachting om informatie te verstrekken zag de commissie een rem op te vergaande strafbaarheid. De marktkoopman die de klant niet wijst op voordeliger waar van de concurrent, zou niet strafbaar zijn aangezien het niet redelijk is van hem te vragen die informatie te delen. Voor de beoordeling van de vraag of de informatie dusdanig van karakter is dat de benadeelde partij erop vertrouwde dat deze zou worden verstrekt en de vraag of dit redelijkerwijs van de aangesprokene kon worden gevergd, noemde de commissie omstandigheden die in het bijzonder van belang zouden zijn. Tot die omstandigheden behoren de (door de tegenpartij vermeende) deskundigheid van de aangesproken persoon (en de vraag of laatstgenoemde zelf heeft bijgedragen aan die overtuiging van deskundigheid), de algehele waarde van de transactie en de vraag of de benadeelde partij zich gesteund wist door deskundig advies.1