Hof Den Haag, 10-04-2024, nr. BK-23/913

Leave Provision

You will be entitled to the greater of your contractual vacation provision, the host country vacation entitlement, or the project established Rest and Recuperation ("R&R") leave provision while on assignment. If R&R leave is provided, this is not in addition to your contractual vacation provision but replaces it.

All leave taken must be approved in advance by the project and will be paid per your employing company standard work hours (plus IAP/Project Uplift). Leave may only be carried forward in exceptional circumstances and following authorization by the Project Director.

For this project, you will be provided with R&R leave of 24:2. This means that you will be entitled to 2 weeks leave for every 24 weeks worked.

(…)

Public Holidays

Host Country Public Holidays recognized by the project should be taken as they fall, unless project demands dictate otherwise. Home country public holidays are not recognized while you are on assignment.

Public holidays will be paid per your employing company standard work hours. In the event you are required to work on a public holiday, you will receive pay per your employing company standard work hours, plus payment for actual hours worked. You will not receive any additional payment if the public holiday falls during scheduled vacation or R&R leave.

(…)

14 GENERAL

Sickness

Entitlement to paid leave during periods of illness will be in line with section 13 E of CMS [document 3] , and with the provision of your employing company employment agreement.

(…)”

De “Assignment Compensation Sheet”, een aanhangsel bij het Assignment vermeldt voor zover van belang:

“ EUR

Project hourly salary rate 63.38

Projected work hours at host location 48 hours per week

Base salary 131,824.28

Less : hypothetical taxes (51,128)

Social taxes (if any) Actual social taxes will continue via payroll

Net Salary 80,696.28

Assignment Benefits

Project Uplift/IAP 10%

Location Uplift 10%

(…)

Tax position [naam bedrijf] will pay all host country taxes.

Hypo withholding applied as above. Tax protected

on assignment income in home country”

Op 25 maart 2017 heeft belanghebbende zijn aangifte IB/PVV 2016 ingediend naar een verzamelinkomen van € 275.107. Daarin heeft belanghebbende een bedrag aan loon uit dienstbetrekking aangegeven van € 269.076 en een bedrag aan ingehouden loonheffing van € 131.444. Deze bedragen komen overeen met de bedragen op de door belanghebbende overgelegde jaaropgaaf 2016.

De Inspecteur heeft met dagtekening 18 mei 2017 de aanslag IB/PVV 2016 (de aanslag IB/PVV 2016) conform de ingediende aangifte opgelegd, resulterend in een te betalen bedrag van € 1.777.

Bij het zogenoemde Golfstatenbesluit, Besluit van 7 september 2017, nr. IZV 2017-0000015971, Stcrt. Nr. 52188, (het Golfstatenbesluit) heeft de Staatssecretaris van Financiën goedgekeurd dat een vermindering ter vermijding van dubbele belasting wordt verleend volgens de vrijstellingsmethode. Oman valt onder de Golfstaten.

In 2018 heeft de voormalige werkgever naar aanleiding van het Golfstatenbesluit door middel van een correctiebericht op de eerder ingediende aangifte in de loonheffing verzocht om teruggaaf dan wel verrekening van te veel afgedragen loonheffing. De inspecteur voor de loonbelasting is met het correctiebericht akkoord gegaan.

Bij brief van 15 december 2020 verzoekt belanghebbende om “herziening definitieve aanslag inkomstenbelasting 2016” (het verzoek). Het verzoek luidt:

“Onder verwijzing naar de Staatscourant nr 52188 van 12 September 2017, waarin gepubliceerd "Toepassing vrijstellingsmethode voor bepaalde inkomsten uit dienstbetrekking onder belastingverdragen met Golfstaten" d.d. 7 September 2017 nr. IN 2017-0000015971 verzoek ik om herziening van mijn definitieve aanslag Inkomstenbelasting 2016.

Ter bewijs van mijn werkzaamheden en aanwezigheid in Oman gedurende 2016 stuur ik in de bijlagen kopieën van de pagina uit het originele "assignment contract" en het bericht van mijn toenmalige werkgever dat mijn tewerkstelling aldaar is verlengd in de loop van 2016. Tevens heb ik kopieën van de werkvisa voor de jaren 2014 - 2018 uit mijn paspoort toegevoegd als bewijs dat de aanstelling daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.”

Belanghebbende heeft bij zijn brief bijlagen gevoegd, namelijk: de eerste bladzijde van de “INTERNATIONAL ASSIGNMENT PROJECT TERMS” van juni 2014, de “INTERNATIONAL ASSIGNMENT EXTENSION” van 7 september 2016 en een kopie van twee bladzijden uit zijn paspoort met werkvisa.

Bij brief van 30 december 2020 heeft de Inspecteur gereageerd op het verzoek. De brief van 30 december 2020 vermeldt onder meer:

“Op 22 december 2020 heb ik uw bezwaar ontvangen. Op de achterkant van deze brief staat welk bezwaar we van u hebben ontvangen. Graag informeer ik u over de termijn waarop ik zal reageren.

Verlenging beslistermijn met 6 weken

Normaal gesproken beslis ik binnen 12 weken na de datum van de aanslag waartegen u bezwaar maakt. Helaas is dat op dit moment niet mogelijk. Door zowel de hoeveelheid ingediende bezwaren als de beperkte behandelcapaciteit, lukt het niet om alle bezwaren binnen deze standaardtermijn af te handelen. Ik mag de beslistermijn eenmalig eenzijdig verlengen met maximaal 6 weken. Daar maak ik in dit geval gebruik van. Dat betekent dat de uiterlijke beslistermijn op 18 weken komt.

(…)

Overzicht

Middel: Inkomstenbelasting en premie volksverzekering

Periode: 2016

Soort: Ambtshalve vermindering (art. 9.6 IB) definitieve aanslag

Ten name van: [belanghebbende]

Zaaknummer: 2020. […]

Beschikkingsnummer: […] ”

Met dagtekening 13 januari 2021 heeft de Inspecteur een verminderingsbeschikking IB/PVV 2016 aan belanghebbende gezonden waarin voor een bedrag van € 121.955 aan “Aftrek elders belast inkomen” is verleend.

Bij brief van 28 juni 2021 heeft de Inspecteur kenbaar gemaakt voornemens te zijn een navorderingsaanslag op te leggen van € 121.955. In de brief merkt de Inspecteur op dat het verzoek een verzorgde indruk maakte en dat daarom aan het verzoek is tegemoetgekomen. Ook was er op dat moment geen aanleiding de loongegevens nader te controleren. De Inspecteur geeft tevens aan dat hem gebleken is dat op het moment van de indiening van het verzoek reeds sprake was van door de werkgever herziene loongegevens voor het jaar 2016. Uit die herziene loongegevens, welke bij de inspecteur voor de loonbelasting in februari 2018 zijn ingediend, blijkt dat de werkgever slechts € 9.490 aan loonheffing heeft ingehouden en met de correctie loonaangiften de voorkoming reeds heeft toegepast in de loonadministratie. Ten aanzien van de in rekening te brengen belastingrente schrijft de Inspecteur:

“Bij het vaststellen van de navordering wordt in principe € 18.838 aan belastingrente in rekening gebracht op grond van artikel 30fc Awr. Ik kan meegaan met uw toelichting dat u ten tijde van het verzoek niet beschikte over de correcte loongegevens. Ik zie hierin een mogelijkheid om de belastingrente terug te brengen naar nihil. Ik veronderstel hierbij dat, als u beschikking had gehad over de correcte loongegevens, dat u had gerealiseerd dat er geen grond was geweest voor een verzoek om ambtshalve vermindering. Mocht u alsnog op een of andere wijze blijken dat deze veronderstelling van mijn kant niet juist is, behoud ik me voor om mijn voorgenomen beslissing voor de belastingrente te herzien.”

Tussen partijen is vervolgens gecorrespondeerd. Bij brief van 20 december 2021 zendt de Inspecteur aan belanghebbende de mededeling navordering. Ten aanzien van de belastingrente schrijft de Inspecteur:

“(…). Uitsluitend op basis van mijn eerdere toezeggingen in de brieven, zie ik mezelf thans gehouden om de belastingrente te matigen. De belastingrente heb ik herrekend en breng ik in rekening alleen voor de periode vanaf het moment dat de teruggaaf voortvloeiend uit de verminderingsaanslag van 13 januari 2021 aan u is overgemaakt. Omdat de belastingrente op grond van artikel 30fc Awr wordt berekend over een langere periode en ik geen mogelijkheid heb om de berekening in onze systemen aan te passen, heb ik de vermindering van de belastingrente verwerkt als verrekenbare bronbelasting. Wanneer u de verrekende bronbelasting met het op de aanslag vermelde belastingrente saldeert, dan komt u uit op het bedrag waarmee de navorderingsaanslag als belastingrente is verhoogd.”

Met dagtekening 30 december 2021 is de navorderingsaanslag opgelegd naar een te betalen bedrag van € 124.569, waarvan € 120.178 ziet op de na te vorderen belasting. Op de aanslag is tevens een bedrag van € 18.404 aan in rekening gebrachte belastingrente vermeld en een bedrag van € 15.789 aan verrekenbare bronbelasting. Gelet op het bedrag aan verrekenbare bronbelasting bedraagt de per saldo in rekening gebrachte belastingrente € 2.615.

Oordeel van de Rechtbank

3. De Rechtbank heeft – voor zover van belang – overwogen en geoordeeld, waarbij belanghebbende is aangeduid als eiser en de Inspecteur als verweerder:

“Beoordeling van het geschil

De navorderingsaanslag

13. Op grond van artikel 16, tweede lid, onderdeel a, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen kan navordering plaatsvinden in alle gevallen waarin te weinig belasting is geheven doordat een voorlopige aanslag, een voorheffing, een voorlopige teruggaaf of een voorlopige verliesverrekening ten onrechte of tot een onjuist bedrag is verrekend. De strekking van deze bepaling is dat fouten die bij verrekening van een voorheffing ten nadele van de fiscus zijn gemaakt, door navordering kunnen worden hersteld zonder dat daarvoor een nieuw feit is vereist.1 In het geval bij het opleggen van de primitieve aanslag door de inspecteur vertrouwen is gewekt waarop belanghebbende zich in redelijkheid mag beroepen, kan geen navordering plaatsvinden op grond van vorengenoemd artikel.2

1. Hoge Raad 3 juni 1981, ECLI:NL:HR:1981:AM5972.

2 Hoge Raad 22 juni 1977, ECLI:NL:HR:1977:AX3736.

14. De rechtbank stelt vast – en ook niet in geschil is – dat de loonheffing is aan te merken als een voorheffing. Gelet op voorgaande overweging was voor het opleggen van de navorderingsaanslag dan ook geen nieuw feit vereist. De navorderingsaanslag is dan ook terecht opgelegd. Aan de overige grieven van eiser komt de rechtbank derhalve niet meer toe. Voorts is noch gesteld, noch gebleken, dat de inspecteur bij het opleggen van de aanslag IB/PVV 2016 vertrouwen bij eiser heeft gewekt waarop eiser zich in redelijkheid kon beroepen.

15. Dat de werkgever, zoals eiser stelt, de te veel ingehouden en afgedragen loonheffing niet aan eiser heeft doen toekomen, maakt het voorgaande niet anders. Voor oplegging van de navorderingsaanslag was slechts vereist dat de voorheffing tot een onjuist bedrag was verrekend. De belastingrechter is ook alleen bevoegd zich over de juistheid van de onderhavige navorderingsaanslag uit te laten. De teruggave van de te veel ingehouden loonheffing door de werkgever aan eiser is een aangelegenheid waarvoor eiser zich tot de burgerlijke rechter dient te wenden.

De belastingrente

16. De belastingrente wordt op grond van artikel 30fc, tweede lid, van de Awr in rekening gebracht over het tijdvak dat aanvangt zes maanden te rekenen vanaf het einde van het tijdvak waarover de belasting wordt geheven en eindigt op de dag voorafgaand aan de dag waarop de navorderingsaanslag invorderbaar is. De belastingrente wordt berekend over het bedrag aan te betalen belasting.

17. Verweerder heeft – zoals ter zitting is verduidelijkt – de belastingrente conform vorengenoemd artikel berekend over de periode 1 juli 2017 tot en met 30 januari 2022 over een bedrag van € 118.401, zijnde het bedrag aan na te heffen belasting van € 120.178 verminderd met het bij de aanslag reeds betaalde bedrag van € 1.777. Deze berekening resulteerde in een bedrag aan in rekening te brengen belastingrente van € 20.525. Vervolgens heeft verweerder de rente die ziet op de periode tussen februari 2021 en januari 2022, zijnde een bedrag van € 15.789, in mindering gebracht op het vastgestelde bedrag aan de in rekening te brengen belastingrente. Dit is de periode tussen het uitbetalen van de verminderingsbeschikking en de uiterste betaaldatum van de navordering. In de navorderingsaanslag is dit bedrag, zoals ook is te lezen in overweging 7 van deze uitspraak, opgenomen onder de naam “Dividendbelasting en/of kansspelbelasting”. De bij eiser in rekening gebrachte belastingrente resulteert gelet op deze vermindering in een bedrag van € 4.736. De rechtbank is van oordeel dat de in rekening gebrachte belastingrente niet tot een te hoog bedrag is vastgesteld.

18. Gelet op wat hiervoor is overwogen, dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

Proceskosten

19. Nu het beroep ongegrond is verklaard, bestaat geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. Aan het behandelen van de gronden inzake de integrale proceskostenvergoeding komt de rechtbank dan ook niet toe.”

Geschil in hoger beroep en conclusies van partijen

Tussen partijen is in geschil of de navorderingsaanslag ten onrechte is opgelegd en de belastingrente ten onrechte is rekening is gebracht, zoals belanghebbende stelt en de Inspecteur betwist. Niet in geschil is dat op het door belanghebbende genoten loon uit dienstbetrekking voor zijn werkzaamheden in Oman aftrek ter voorkoming van dubbele belasting volgens de vrijstellingsmethode van toepassing is.

Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank, de uitspraak op bezwaar, de navorderingsaanslag en de beschikking inzake belastingrente, en tot veroordeling van de Inspecteur in de integrale proceskosten van belanghebbende en vergoeding van het griffierecht.

De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank.

Beoordeling van het hoger beroep

Nettoloonafspraak/brutoloonafspraak

Voor het onderhavige geschil zal eerst beoordeeld worden of sprake was van een nettoloonafspraak tussen belanghebbende en de voormalige werkgever, zoals de Inspecteur stelt, of een brutoloonafspraak, zoals belanghebbende stelt.

Op grond van de onder 2.2 vermelde feiten en de tot de gedingstukken behorende loonstroken is aannemelijk geworden dat sprake was van een brutoloonafspraak. Bij dat oordeel is het volgende in aanmerking genomen.

Het salaris van belanghebbende is bepaald op € 63,38 per uur, bij een standaard werkweek van 48 uren. Bij overwerk vindt een honorering plaats tegen hetzelfde uurtarief.

Anders dan de Inspecteur betoogt, is de loonafdracht niet enkel gebaseerd op de hypothetische inhouding. De inhouding en afdracht vindt in eerste instantie plaats op basis van een hypothetische berekening en deze wordt aan het eind van het kalenderjaar gevolgd door een inhouding en afdracht op basis van een berekening van het daadwerkelijk in dat jaar genoten inkomen naar de op dat moment volgens Nederlandse maatstaven verschuldigde belasting. Als de loonheffing (naar het vigerende tarief) volgens deze laatste berekening hoger is dan die volgens de hypothetische berekening, komt dat, naar belanghebbende ter zitting onweersproken heeft bevestigd, voor zijn rekening.

De uplifts zijn gebaseerd op het brutosalaris (gross salary). De vakantietoeslag wordt uitbetaald conform normale werkuren. De salarisspecificatie voor januari 2017 vermeldt de vakantietoeslag, de uitbetaalde vakantie-uren en de dertiende maand in brutobedragen.

Dat sprake is van een brutoloonafspraak wordt mede bevestigd door het verschil in beide “jaaropgaven”, waarbij op de aan belanghebbende uitgereikte jaaropgave een brutojaarloon is vermeld van € 269.076 en ingehouden loonheffing van € 131.444, terwijl in de nadien gerenseigneerde loongegevens (na aftrek ter voorkoming van dubbele belasting) sprake is van een brutojaarloon van € 249.546 en een bedrag aan ingehouden loonheffing van € 9.490. Als sprake zou zijn geweest van een nettoloonafspraak zou het voor de hand hebben gelegen dat na teruggaaf of verrekening van een bedrag van circa € 120.000 aan loonheffing het brutojaarloon aanzienlijk lager zou zijn.

Dat de voormalige werkgever blijkens onderdeel 9.1 van het Assignment aansprakelijk is om de in het gastland verschuldigde belasting namens belanghebbende af te dragen maakt voormeld oordeel niet anders. Ook de stelling dat belanghebbende niet meer belasting zal hoeven te betalen voor het werk dat hij verricht in Oman dan dat hij voor dat werk, indien verricht in Nederland, verschuldigd zou zijn geweest, maakt voormeld oordeel niet anders.

De navorderingsaanslag

De navorderingsaanslag is opgelegd op grond van artikel 16, lid 2, onderdeel a, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR). Deze bepaling luidt:

“2. Navordering kan mede plaatsvinden in alle gevallen waarin te weinig belasting is geheven, doordat:

a. een voorlopige aanslag, een voorheffing, een voorlopige teruggaaf of een voorlopige verliesverrekening ten onrechte of tot een onjuist bedrag is verrekend;”

Anders dan belanghebbende stelt kan navordering op grond van artikel 16, lid 2, onderdeel a, AWR ook plaatsvinden in het geval van een ambtshalve vermindering.

Vertrouwensbeginsel

Belanghebbende heeft gesteld dat de navorderingsaanslag moet worden vernietigd omdat de Inspecteur door het inwilligen van het verzoek bij belanghebbende het vertrouwen heeft gewekt dat aan hem terecht een bedrag is terugbetaald omdat hij recht heeft op aftrek elders belast.

Ingevolge de arresten van de Hoge Raad van 22 juni 19771.en 7 september 19772., kan de navorderingsbevoegdheid die de Inspecteur heeft op grond van artikel 16, lid 2, onderdeel a, AWR worden beperkt door de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Hiervan is in dit geval sprake.

Belanghebbende heeft onweersproken gesteld dat hij niet ervan op de hoogte was dat de loonheffing reeds door middel van een correctiebericht was terugbetaald/verrekend, dat de voormalige werkgever de teruggaaf niet aan hem heeft doorbetaald en dat de voormalige werkgever hem niet op de hoogte heeft gesteld van het gewijzigde bedrag aan afdracht.

De Inspecteur heeft het verzoek van belanghebbende van 15 december 2020 (zie 2.7) handmatig beoordeeld. Niet in geschil is dat alle informatie die belanghebbende ter beschikking stond (in de desbetreffende brief, de daarbij behorende bijlagen, de aangifte) aan de Inspecteur is verstrekt, en volledig en juist is.

Evenmin is in geschil dat de inspecteur loonheffing op de hoogte was van de teruggaaf/verrekening van de ingehouden loonheffing aan de inhoudingsplichtige. Deze informatie stond in de systemen van de Belastingdienst en stond de Inspecteur (inkomstenbelasting) daarom ter beschikking.

Belanghebbende mocht in de gegeven omstandigheden erop vertrouwen dat de Inspecteur ter zake van het verzoek, nadat hij heeft kunnen kennisnemen van alle relevante feiten en omstandigheden, een weloverwogen standpunt heeft ingenomen nadat hem was gebleken dat de primitieve aanslag op een te hoog bedrag was vastgesteld, en dat hij het verzoek aldus welbewust heeft toegewezen. Belanghebbende heeft aannemelijk gemaakt dat hij in de gegeven omstandigheden uit het handelen van de Inspecteur redelijkerwijs kon en mocht afleiden dat dit weloverwogen standpunt door de Inspecteur gestand zou worden gedaan. De Inspecteur heeft derhalve door de navorderingsaanslag op te leggen het bij belanghebbende gewekte vertrouwen geschonden. Daarom wordt de navorderingsaanslag vernietigd.

Omdat de navorderingsaanslag wordt vernietigd, behoeven de stellingen van belanghebbende over de in rekening gebrachte belastingrente en de op de zaak betrekking hebbende stukken geen behandeling meer.

Slotsom

Het hoger beroep is gegrond.

Proceskosten en griffierecht

Er is aanleiding de Inspecteur te veroordelen in de door belanghebbende gemaakte proceskosten, welke op de voet van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht in verbinding met het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb) en de daarbij behorende bijlage, worden vastgesteld op € 5.250 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand in eerste aanleg en in hoger beroep (4 punten à € 875 x 1,5 (gewicht van de zaak)) en € 465 wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand in de bezwaarfase (1 punt à € 310 x 1,5 (gewicht van de zaak)), in totaal derhalve op € 5.715. Er zijn geen bijzondere omstandigheden aanwezig om af te wijken van het bepaalde in artikel 2, lid 1, van het Bpb.

Voorts dient aan belanghebbende het voor de behandeling voor de Rechtbank gestorte griffierecht van € 50, alsmede het voor de behandeling in hoger beroep gestorte griffierecht van € 136 te worden vergoed.

Beslissing

Het Gerechtshof:

- vernietigt de uitspraak van de Rechtbank,

- vernietigt de uitspraak op bezwaar,

- vernietigt de navorderingsaanslag en de beschikking inzake belastingrente,

- veroordeelt de Inspecteur in de proceskosten aan de zijde van belanghebbende, vastgesteld op € 5.715, en

- gelast de Inspecteur aan belanghebbende een bedrag van in totaal € 186 aan griffierechten te vergoeden.

Deze uitspraak is vastgesteld door P.J.J. Vonk, Chr.Th.P.M. Zandhuis enW.H.A. Kannekens, in tegenwoordigheid van de griffier L. van den Bogerd. De beslissing is op 10 april 2024 in het openbaar uitgesproken.

Een afschrift van deze uitspraak is in Mijn Rechtspraak geplaatst. Indien u niet digitaal procedeert, is een afschrift aangetekend per post verzonden op:

Tegen deze uitspraak kunnen beide partijen binnen zes weken na de verzenddatum beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden via het webportaal van de Hoge Raad www.hogeraad.nl.

Bepaalde personen die niet worden vertegenwoordigd door een gemachtigde die beroepsmatig rechtsbijstand verleent, mogen per post beroep in cassatie instellen. Dit zijn natuurlijke personen en verenigingen waarvan de statuten niet zijn opgenomen in een notariële akte. Als zij geen gebruik willen maken van digitaal procederen kunnen deze personen het beroepschrift in cassatie sturen aan de Hoge Raad der Nederlanden (belastingkamer), Postbus 20303, 2500 EH Den Haag.

Alle andere personen en gemachtigden die beroepsmatig rechtsbijstand verlenen, zijn in beginsel verplicht digitaal te procederen (zie www.hogeraad.nl).

Bij het instellen van beroep in cassatie moet het volgende in acht worden genomen:

1 - bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak gevoegd;

2 - (alleen bij procederen op papier) het beroepschrift moet ondertekend zijn;

3 - het beroepschrift moet ten minste het volgende vermelden:

a. - de naam en het adres van de indiener;

b. - de dagtekening;

c. - de vermelding van de uitspraak waartegen het beroep in cassatie is gericht;

d. - de gronden van het beroep in cassatie.

Voor het instellen van beroep in cassatie is griffierecht verschuldigd. Na het instellen van beroep in cassatie ontvangt de indiener een nota griffierecht van de griffier van de Hoge Raad. In het cassatieberoepschrift kan de Hoge Raad verzocht worden om de wederpartij te veroordelen in de proceskosten.