Rb. Limburg, 06-02-2015, nr. 03/702545-13

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de verdachte wordt vrijgesproken van het primair tenlastegelegde feit, aangezien voor de tenlastegelegde voorbedachte raad geen bewijsmateriaal voorhanden is. Zij heeft gevorderd dat de subsidiair tenlastegelegde gekwalificeerde doodslag bewezen zal worden verklaard. Ook vordert zij vrijspraak van medeplegen van dit feit, omdat daarvoor eveneens geen wettig en overtuigend bewijsmateriaal voorhanden is.

Voor het subsidiair tenlastegelegde feit meent de officier van justitie dat voldoende wettig en overtuigend bewijsmateriaal voorhanden is De bekennende verklaringen van verdachte worden ondersteund door andere onderzoeksbevindingen en zijn dus geloofwaardig. Voorts bevat het dossier twee verklaringen van getuigen die inhouden dat verdachte heeft gezegd dat hij een moord heeft gepleegd. Bovendien was verdachte op 9 januari 2013 samen met het slachtoffer. Zij zijn beiden op de plaats delict geweest. Verdachte beschikte over een vuurwapen kort voor de dood van het slachtoffer. Er is een vrijwel zekere relatie tussen het schietincident en een tas waarvan meerdere mensen zeggen dat die van verdachte is en waarmee verdachte op het station in Venlo op camerabeelden wordt gezien. In de tas zijn schietsporen aangetroffen. Het profiel van de schoen van verdachte is van dezelfde soort als waarvan een spoor is aangetroffen op de plaats delict. Tenslotte is op de plaats van het delict een dopje van een parfumfles gevonden waarop DNA van verdachte en slachtoffer is aangetroffen.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging stelt zich op het standpunt dat verdachte van het primair, subsidiair en meer subsidiair tenlastegelegde dient te worden vrijgesproken. Er is geen wettig en overtuigend bewijsmateriaal voorhanden om de voorbedachten rade te bewijzen. Reeds hierom dient verdachte van het primair tenlastegelegde te worden vrijgesproken. Voorts dient verdachte van het primair, subsidiair en meer subsidiair tenlastegelegde te worden vrijgesproken omdat de bekennende verklaring van verdachte niet mag worden gebruikt voor het bewijs, enerzijds omdat in strijd met de Salduz jurisprudentie verdachte niet voorafgaand aan het afleggen van zijn bekennende verklaring op zijn consultatierecht is gewezen, anderzijds omdat de bekennende verklaringen van verdachte onbetrouwbaar zijn nu deze inconsistent zijn en niet aansluiten bij andere bewijsmiddelen, waarbij de geestelijke gesteldheid van verdachte en de beweegredenen waardoor hij tot zijn bekentenis is gekomen dienen te worden meegenomen bij de waardering van deze verklaringen. Bovendien is het exacte tijdstip van overlijden van het slachtoffer niet vastgesteld. Gelet op de verklaring van getuige [getuige 1] was hij 9 januari 2013 om 18.30 in de jongerenontmoetingsplaats (JOP), waar het lichaam van het slachtoffer de volgende dag is aangetroffen. Hij heeft het slachtoffer daar niet zien liggen zodat het tijdstip van overlijden moet zijn gelegen op een later tijdstip dan dat verdachte daar volgens het onderzoek telecommunicatie zou zijn geweest.

Het oordeel van de rechtbank

Vrijspraak primair tenlastegelegde

De rechtbank zal verdachte vrijspreken van het primair tenlastegelegde omdat zij, evenals de officier van justitie en de verdediging, van oordeel is dat de voorbedachten rade niet wettig en overtuigend kan worden bewezen.

Bespreking van een verweer

De raadsvrouw stelt zich op het standpunt dat de bekennende verklaring van verdachte niet voor het bewijs mag worden gebruikt, omdat in strijd met de Salduz-jurisprudentie aan verdachte niet de mogelijkheid is geboden om voorafgaand aan het eerste verhoor zijn raadsvrouw te consulteren. Daartoe heeft zij, zakelijk weergegeven, het volgende aangevoerd. Op 1 februari 2014 heeft verdachte zich telefonisch bij de politie gemeld en gezegd dat hij de doodslag op [slachtoffer] wilde bekennen. De raadsvrouw stelt zich op het standpunt dat verdachte reeds op het moment dat hij telefonisch aangaf nieuwe informatie in de vorm van een bekentenis te willen verstrekken aangehouden had moeten worden en dat het verhoor in afwachting van consultatie van de raadsvrouw had moeten worden opgeschort.

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat het verweer moet worden verworpen. Het consultatierecht van verdachte is niet geschonden. Verdachte heeft aan verbalisant [verbalisant 1] op 1 februari 2014 alleen meegedeeld dat hij (onder meer) wilde praten over de moord c.q. doodslag op het slachtoffer. Uit het dossier blijkt niet dat hij heeft meegedeeld een bekentenis te willen afleggen. Op het moment dat hij een bekennende verklaring aflegde is hij aangehouden en is hij in de gelegenheid gesteld om zijn raadsvrouw te consulteren.

De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsvrouw. Op het moment dat verdachte besloot contact op te nemen met de politie voor het afleggen van een nadere verklaring, was hij in vrijheid. Hij was toen in de gelegenheid desgewenst zijn raadsvrouw te consulteren. De Salduz-jurisprudentie beoogt de toegang tot rechtsbijstand te verzekeren van personen die van hun vrijheid zijn beroofd. Dat was op dat moment niet aan de orde. Zo verdachte al voorafgaand aan zijn verhoor waarin hij zijn eerste bekentenis heeft afgelegd op het consultatierecht had moeten worden gewezen, quod non nu verdachte op dat moment (nog) niet was aangehouden, constateert de rechtbank dat de verdachte ook nadat hij gebruik heeft gemaakt van het consultatierecht meerdere bekennende verklaringen heeft afgelegd.

Het bewijs

De beslissing dat het bewezenverklaarde door de verdachte is begaan berust op de feiten en omstandigheden als vervat in de hierna vermelde bewijsmiddelen, in onderlinge samenhang beschouwd. De genoemde geschriften zijn slechts gebruikt in verband met de inhoud van de overige bewijsmiddelen.

Verbalisant [verbalisant 2]2. heeft op 18 januari 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

In de voormiddag van donderdag 10 januari 2013 werd bij de jongerenontmoetingsplaats (JOP) gelegen aan de Ringbaan Oost te Weert het levenloze lichaam van een man aangetroffen. Het JOP is gelegen in het buurtschap Graswinkel.

Verbalisant [verbalisant 3]3.heeft op 26 mei 2014, zakelijk weergegeven het volgende gerelateerd:

Op donderdag 10 januari 2013 werd op de Ringbaan-Oost te Weert het levenloze lichaam aangetroffen van [slachtoffer] (roepnaam [slachtoffer]), geboren op 20 oktober 1969 te Weert. Naar aanleiding hiervan werd een team grootschalig onderzoek (TGO) met de naam 23TG1301 gestart.

Verbalisanten [verbalisant 4], [verbalisant 5] en [verbalisant 6]4. hebben op 29 mei 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Op 10 januari 2013 is het stoffelijk overschot van [slachtoffer] in beslag genomen. Het stoffelijk overschot werd voorzien van een label met SIN AAFM6076NL.

Verbalisanten [verbalisant 7] en [verbalisant 8]5. hebben op 14 januari 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Op maandag 14 januari 2013 toonden wij in het kader van het onderzoek 23TG1301 in het mortuarium te Weert een stoffelijk overschot aan [vader slachtoffer] en [moeder slachtoffer], respectievelijk de vader en moeder van [slachtoffer]. Desgevraagd verklaarden zij dat het getoonde stoffelijk overschot hun zoon was.

Verbalisant [verbalisant 5]6. heeft op 29 mei 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Op maandag 14 januari 2013 heeft de patholoog A. Maes sectie verricht op het stoffelijk overschot van [slachtoffer] voorzien van het nummer AAFM6076NL.

Op 6 februari 2013 is door middel van sectie op het lichaam van [slachtoffer], een pathologisch onderzoek verricht door dr. A Maes, arts en patholoog7.. Bij dat onderzoek is het volgende gebleken:

Er was in de behaarde hoofdhuid vrijwel midden aan het achterhoofd een ronde perforatie van 0,5 centimeter. Het letsel had het aspect van een inschotopening. Bovenop de kruin, net iets links van de middenlijn, was een stervormige perforatie van circa anderhalve centimeter. Het letsel had het aspect van een uitschotopening. Het letsel werd bemonsterd voor onderzoek naar schotresten. Bij sectie kon de waargenomen doorschotverwonding door het hoofd worden bevestigd, hoogstwaarschijnlijk van achter naar voor en iets naar boven verlopend. Het overlijden wordt zonder meer verklaard door functieverlies van de hersenen als gevolg van het schotletsel. [slachtoffer] is overleden als gevolg van bij leven opgelopen uitwendig perforerend geweld op het hoofd (doorschotverwonding).

De verdachte heeft op 1 februari 2014, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard8.:

[slachtoffer] is door mij om het leven gekomen. Ik heb hem met een pistoolschot gedood. Dat schot is van mij afkomstig. Na de moord heb ik het pistool weggegooid. Ik heb [slachtoffer] met een vuurwapen doodgeschoten.

De verdachte heeft op 2 februari 2014, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard9.:

Ik had een pistool bij mij. Ik had het pistool in mijn tas zitten. Ik haalde het pistool uit mijn tas en hief mijn arm omhoog in de richting van [slachtoffer]. Het schot kwam direct en ik zag dat ik [slachtoffer] in zijn hoofd raakte. Ik zag dat [slachtoffer] naar achteren viel op zijn rug. Ik had die zwarte Converse schoenen aan die jullie in beslag hebben genomen. Het was een 9 mm pistool.

De verdachte heeft op 4 februari 2014, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard10.:

Ik ben toen naar Venlo vertrokken alleen. Het wapen had ik al bij mij. [slachtoffer] en ik liepen van zijn woning in Venlo naar het station en wij liepen het station binnen. [slachtoffer] kocht een kaartje voor hem en voor mij. We stapten in de trein naar Weert. Ik belde de taxichauffeur. Dat was [naam taxichauffeur]. Ik heb hem gevraagd om ons bij de wijk Graswinkel weer af te zetten. [slachtoffer] stond buiten het JOP. Ik raakte hem van achteren. [slachtoffer] viel achterover. Hij viel eigenlijk buiten het JOP. Ik trok hem iets naar binnen. Ik heb toen zijn beurs gepakt en ik pakte zijn tas. In de beurs zat € 1.600,00 of € 1.700,00. [slachtoffer] lag op zijn rug toen ik hem het JOP in sleepte. Ik deed het omdat ik geld nodig had. Ik wilde geld hebben. Ik wist dat hij geld bij zich moest hebben want hij wilde een wapen kopen. [slachtoffer] zou minstens € 1.300,00 bij zich moeten hebben maar in zijn beurs zat € 1.600,00 of € 1.700,00. In de tas van [slachtoffer] zaten wat reglementen of zo en volgens mij zijn identiteitsbewijs of zo. Het begon te schemeren toen ik hem om het leven heb gebracht.

Het proces-verbaal onderzoek telecommunicatie ([verdachte])11. d.d. 11 juni 2013 , vermeldt, zakelijk weergegeven, het volgende:

Op 9 januari 2013 te 15.14.15 uur bevond [verdachte] zich onder bereik van een cell id te Reuver. In het gebied waar deze cell id bereik heeft is de spoorlijn Venlo-Roermond gelegen. [verdachte] belde op 9 januari 2013 te 15.30.45 uur naar een telefoonnummer in gebruik bij [naam taxichauffeur] (taxichauffeur). [verdachte] is samen met [slachtoffer] op 9 januari 2013. [verdachte] is naar Venlo gegaan waar hij even heeft verbleven om vervolgens met de trein samen met [slachtoffer] naar Weert te gaan. Eenmaal in Weert is [verdachte] naar de wijk Graswinkel gegaan. In deze wijk, grenzende aan de Ringbaan-Oost is de plaats delict gelegen. [verdachte] heeft zich vervolgens op 9 januari 2013 tussen 16.06.26 uur en 16.39.04 uur bewogen in een gebied waar hij bereik heeft van drie verschillende cell id’s. Deze drie cell id’s kunnen afwisselend ook op de plaats delict bereikt worden zodat het mogelijk is dat [verdachte] tussen de genoemde tijdstippen zich niet verplaatst heeft doch steeds heeft verbleven op de plaats delict.

Het proces-verbaal onderzoek telecommunicatie ([slachtoffer])12. d.d. 24 juni 2013 , vermeldt, zakelijk weergegeven, het volgende:

Het gsm toestel van [slachtoffer] was op 9 januari 2013 te 17.04.58 in het geografisch gebied te Weert waar hij om het leven is gebracht en op 10 januari 2013 is aangetroffen. Het toestel van [slachtoffer] was op 10 januari 2013 te 08.40.49 uur nog steeds in hetzelfde gebied. Het toestel is in de periode van 9 januari 2013 te 17.04.58 uur en 10 januari 2013 te 08.40.49 uur standby geweest omdat er in die periode 6 sms berichten ontvangen zijn. Gezien het feit dat er op 9 januari 2013 tussen 17.02.07 en 17.08.50 uur ook nog zes keer naar [slachtoffer] is gebeld is het mogelijk dat [slachtoffer] op 9 januari 2013 vanaf 17.02.07 uur om wat voor reden dan ook zijn mobiele telefoon niet heeft kunnen gebruiken.

Verbalisant [verbalisant 9]13. heeft op 28 januari 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Aan mij werden in het kader van het onderzoek naar de niet natuurlijke dood van [slachtoffer] videobeelden getoond. De mij getoonde videobeelden waren kennelijk opgenomen middels het videobewakingssysteem van het NS-station te Venlo. Ik zag op het beeld dat als datum en tijdstip 9 januari 2013 14.55 waren vastgelegd. Op de videobeelden zag ik twee mannen lopen. Deze mannen zijn mij ambtshalve van naam en gezicht bekend. De eerste man betrof [slachtoffer]. De tweede man betrof [verdachte].

Het proces-verbaal van verhoor getuige [getuige 2]14. d.d. 12 maart 2013 , vermeldt zakelijk weergegeven, het volgende:

V: vraag van de verbalisanten

A: antwoord van de getuige

V: op vrijdag 1 maart 2013 te 12.42 krijg ik, verbalisant [verbalisant 10], een SMS bericht van het telefoonnummer 06-[telefoonnummer]. Van wie is dit telefoonnummer?

A: dat is het nummer van onze stichting. Het bereikbaarheidsnummer van Horeb.

V: In dit bericht stond de volgende tekst: [verdachte] heeft aan een anonieme vrijwilliger de moord bekend. Wie heeft dit bericht verstuurd?

A: Ik heb dat bericht verstuurd.

V: Van wie heeft u de informatie gekregen omtrent het bekennen van een moord door [verdachte]?

A: Ik heb deze informatie gekregen van [getuige 3]. Daarnaast ook van [getuige 4]. Zij hebben dit letterlijk aan mij verteld dat [verdachte] iemand vermoord heeft. Dit bericht kreeg ik voor de aanhouding van [verdachte].

Getuige [getuige 4]15. verklaart op 4 maart 2013 , zakelijk weergegeven, het volgende:

In een gebed heeft [verdachte] dat bekend. Ik hoorde dat hij zei: “Vader vergeef me dat ik die persoon heb vermoord.”

Getuige [getuige 3]16. verklaart op 7 maart 2013 , zakelijk weergegeven, het volgende:

Ik raakte op donderdag 21 februari 2013 met [verdachte] in gesprek. Ik hoorde dat [verdachte] zei “ik heb er een opgeruimd” dan wel woorden van gelijke strekking. Ik vroeg toen aan [verdachte]: “heb je iemand vermoord?”. [verdachte] zei “ja, ik heb iemand vermoord”. Hij vertelde dat hij daarna was weggelopen. Hier had [verdachte] het heel moeilijk mee. Hij zat meer met het feit dat hij die persoon had achtergelaten dan dat hij hem had vermoord. Daar is [verdachte] wel drie keer opnieuw over begonnen.

Verbalisant [verbalisant 11]17. heeft op 4 maart 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Op 26 februari 2013 werd in de woning, perceel [adres] te Weert een doorzoeking gehouden. In de woning werd een bruine heuptas van het merk Gapstar in beslag genomen.

Compleet sporenoverzicht 23TG130118.:

Hieruit blijkt dat de heuptas die aan de bovenzijde was gescheurd en die is inbeslaggenomen op het adres [adres] te Weert het SIN-nummer AAFK4933NL heeft.

[betrokkene 1] 19. heeft op 27 februari 2013, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard:

Van [betrokkene 2] hoorde ik dat [slachtoffer] een vuurwapen zocht. De donkerbruine schoudertas van het merk Star die jullie in mijn woning op de [adres] te Weert hebben aangetroffen is van [verdachte]. Ik heb bij [verdachte] wel eens een vuurwapen gezien. Dat zat in de tas waarvan jullie mij een foto hebben laten zien. Het wapen zat in de tas die jullie in mijn woning hebben aangetroffen. [verdachte] droeg die tas altijd bij zich. Hij droeg die tas over zijn schouder waarbij hij zijn hoofd door de lus stak. [verdachte] had het wapen voordat [slachtoffer] is overleden. Het vuurwapen zag er ongeveer hetzelfde uit als de vuurwapens die jullie altijd bij je hebben. Er zat goudkleurige munitie bij.

[betrokkene 3] 20. heeft op 21 februari 2013, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard:

Er is op 8 januari 2013 in de woning van [betrokkene 1] gesproken over het geld dat [slachtoffer] bij zich had. [slachtoffer] had genoeg geld. Ik heb gezien dat [verdachte] een pistool bij zich had. Zo’n zwart ding waar je een magazijn uit haalt. Hij had dat toen in een tas. Ik hoorde dat [verdachte] zei dat het een negen millimeter was. De tas was precies dezelfde als hij op 8 en 9 januari 2013 bij zich had. Ik heb een stuk of tien patronen gezien. Hij liet dat pistool zien op 8 januari. De kop van de kogel was goudkleurig/koperkleurig.

Uit het rapport van het schotrestenonderzoek naar aanleiding van een schietincident in Weert, d.d. 28 augustus 2013, verricht door ing. R.C. Roepnarain21., werkzaam bij het Nederlands Forensisch Instituut, blijkt het volgende:

Het onderzoek heeft een vrijwel zekere relatie aangetoond tussen de bemonsterde delen van de tas (AAFK4933NL) en een schietproces.

[betrokkene 3] 22. heeft op 4 april 2013, zakelijk weergegeven, als volgt verklaard:

De schoenen op foto 2, bijlage 2 zijn de schoenen die ik heb schoongemaakt. [verdachte] trok die woensdag uit bij [betrokkene 1]. De tas op foto 6, bijlage 6 is de tas die [verdachte] altijd schuin droeg. Het is de tas waar de scheur in zat. Toen [verdachte] mij het pistool liet zien op de slaapkamer bij [betrokkene 1] toen zat het wapen in deze tas.

Verbalisant [verbalisant 12]23. heeft op 27 februari 2013, zakelijk weergegeven, het volgende gerelateerd:

Op 26 februari 2013 werd te Beekbergen [verdachte], geboren op [geboortegegevens verdachte], aangehouden. Tijdens deze aanhouding te Beekbergen werden onder andere de navolgende goederen inbeslaggenomen:

SIN AAFJ5921NL: een linkerschoen All Star zwart, met witte rand-zool;

SIN AAFJ5922NL: een rechterschoen All Star zwart, met witte rand-zool.

Vergelijkend schoensporenonderzoek24.:

Hieruit blijkt dat de sporen die zijn aangetroffen op de plaats delict zijn veroorzaakt met schoenen, soortgelijk aan de inbeslaggenomen schoenen van het merk All Star/Converse van verdachte.

bewijsoverweging

Verdachte heeft zowel ontkennende als bekennende verklaringen afgelegd. Als gevolg daarvan ziet de rechtbank zich voor de vraag gesteld wanneer de verdachte naar waarheid heeft verklaard. De ontkennende verklaringen die verdachte heeft afgelegd konden telkens worden ontkracht door bevindingen van de politie waarna hij keer op keer zijn verklaring aanpaste. Voor de bekennende verklaringen was daarentegen steeds steunbewijsmateriaal voorhanden. Dat de bekennende verklaringen onderling niet tot in detail consistent zijn doet daaraan niet af, nu deze op belangrijke onderdelen door andere bewijsmiddelen worden ondersteund. De rechtbank acht de bekennende verklaringen derhalve betrouwbaar en zal deze voor het bewijs gebruiken.

Uit bovenstaande bewijsmiddelen leidt de rechtbank af dat verdachte op 9 januari 2013 omstreeks 15.00 uur samen met het latere slachtoffer in Venlo op de trein is gestapt . Verdachte had op dat moment het vuurwapen reeds in zijn tas. Van Venlo zijn ze per trein naar Weert gereisd. Vervolgens zijn ze door taxichauffeur [naam taxichauffeur] naar de wijk Graswinkel gereden en naar de JOP gelopen alwaar verdachte [slachtoffer] van achteren een kogel door zijn hoofd heeft geschoten. Verdachte heeft € 1.600,00 of € 1.700,00 uit een beurs vanhet slachtoffere weggenomen waarna hij de plaats van het delict heeft verlaten.

Wat betreft de opmerking van de verdediging dat het (exacte) moment van overlijden niet is vastgesteld en dat het dus zeer wel mogelijk is dat [slachtoffer] op een later moment – toen verdachte zich niet meer in het gebied van de plaats delict bevond - is doodgeschoten, overweegt de rechtbank als volgt. Hoewel het exacte tijdstip van overlijden van het slachtoffer niet kon worden vastgesteld concludeert de rechtbank dat dit heeft gelegen op een moment vóór 9 januari 2013 17.02.07 uur. Vanaf dat tijdstip heeft het slachtoffer niet meer gereageerd op telefoontjes en sms’jes hoewel er daarna wel zes keer naar hem is gebeld en ge-sms’t. Uit het proces-verbaal telecommunicatie met betrekking tot verdachte blijkt dat verdachte voorafgaand aan het moment waarop het slachtoffer moet zijn overleden op de plaats delict is geweest. Niemand heeft het slachtoffer daarna nog levend gezien.

Dat de getuige [getuige 1] heeft verklaard dat hij op 9 januari 2013 om 18.30 bij de JOP (waar het lichaam van het slachtoffer de volgende dag is aangetroffen) is geweest, en het slachtoffer daar niet heeft zien liggen maakt dat niet anders. Op dat tijdstip is het in januari immers al donker. De JOP betreft voorts een onverlichte ruimte met grote betonblokken. Het slachtoffer is aangetroffen in de ruimte, liggende achter een betonblok. Het slachtoffer was daardoor vrijwel geheel aan het zicht onttrokken. Het is derhalve naar het oordeel van de rechtbank wel mogelijk dat [getuige 1] ter plaatse is geweest en het slachtoffer niet heeft opgemerkt.

Daarbij komt dat in de tas die door [betrokkene 1] en [betrokkene 3] is herkend als zijnde de tas van verdachte die hij altijd bij zich droeg en waarin hij een vuurwapen zou bewaren sporen zijn aangetroffen die ‘hoogstwaarschijnlijk’ zijn aan te merken als schotresten.

Tenslotte blijkt uit het vergelijkend schoensporenonderzoek dat de sporen die zijn aangetroffen op de plaats delict zijn veroorzaakt met schoenen, soortgelijk aan de zoolafdrukken van de inbeslaggenomen schoenen van het merk All Star/Converse van verdachte.

De bewezenverklaring

Gelet op bovengenoemde bewijsmiddelen, de bekentenis van verdachte en de draaiende, inconsequente en onvolledige verklaringen van verdachte, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte op 9 januari 2013 in de gemeente Weert opzettelijk [slachtoffer] van het leven heeft beroofd, immers heeft verdachte met dat opzet met een vuurwapen die [slachtoffer] een kogel door het hoofd geschoten, ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden, welke voren omschreven doodslag werd gevolgd van enig strafbaar feit, te weten diefstal van een hoeveelheid geld, gepleegd op 9 januari 2013 in de gemeente Weert en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.