Rb. Rotterdam, 27-06-2008, nr. 10/710084-06

opzettelijk behulpzaam is geweest bij een of meerdere van het/de hieronder omschreven misdrij(f)(en) en/of

opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft tot het plegen van één of meerdere van het/de hieronder omschreven misdrij(f)(ven), te weten, dat [naam medeverdachte] in of omstreeks de periode van 26 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk (al dan niet) met voorbedachten rade twee, althans een perso(o)n(en) genaamd [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] van het leven heeft beroofd, immers heeft/hebben die [naam medeverdachte] en/of (een of meer van) zijn mededader(s) opzettelijk (en na kalm beraad en rustig overleg), meermalen, althans eenmaal, (telkens) met een vuurwapen op die [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] geschoten, tengevolge waarvan voornoemde [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] is/zijn overleden, welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten diefstal van verdovende middelen, in elk geval enig goed, en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan de andere deelnemer(s) straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren;

en/of

dat [naam medeverdachte] op of omstreeks de periode van 26 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft/hebben weggenomen een hoeveelheid verdovende middelen, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2], in elk geval aan een ander dan die [naam medeverdachte] en/of zijn mededader(s),

welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan (een) andere deelnemer(s) van voormeld misdrijf hetzij vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

en/of

met het oogmerk om zich of (een) ander(en) wederrechtelijke te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] heeft/hebben gedwongen tot de afgifte van een hoeveelheid verdovende middelen, in elk geval enig goed,

geheel of ten dele toebehorende aan die [naam slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2], in elk geval aan (een) ander(en) dan die [naam medeverdachte] en/of zijn mededader(s) welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het meermalen, althans eenmaal, (telkens) met een vuurwapen schieten op die [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2], terwijl het feit de dood van die [naam slachtoffer 1] en/of [naam slachtoffer 2] tengevolge heeft gehad;

immers heeft hij, verdachte,

die [naam medeverdachte] naar de woning van die [naam slachtoffer 1] en/of de verblijfplaats van die [naam slachtoffer 2] gebracht en/of

die [naam slachtoffer 2] bij aankomst opgebeld en/of

die [naam slachtoffer 2] gevraagd de voordeur te openen, althans die [naam slachtoffer 2] ertoe te bewegen de voordeur te openen en/of

na binnenkomst de voordeur gesloten en/of

die [naam medeverdachte] er niet van weerhouden met een vuurwapen op die [naam slachtoffer 2] en/of die [naam slachtoffer 1] te schieten;

bewezenverklaring van het onder 1 (medeplegen van twee moorden en medeplegen van diefstal met geweld van verdovende middelen met de dood tot gevolg) en 2 (medeplegen van de invoer en het bezit van cocaïne) ten laste gelegde;

veroordeling van verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 24 jaar met aftrek

van voorarrest.

ONTVANKELIJKHEID OFFICIER VAN JUSTITIE

De raadsman van verdachte heeft ter terechtzitting van 29 januari 2008 bij wijze van preliminair verweer betoogd dat het openbaar ministerie heeft gehandeld in strijd met het bepaalde in artikel 126aa, lid 2 van het Wetboek van Strafvordering en het gestelde in het Besluit bewaren en vernietigen niet-gevoegde stukken en dat deze schending zo ernstig is, dat de officier van justitie niet-ontvankelijk dient te worden verklaard in de vervolging. Bij pleidooi heeft de raadsman te kennen gegeven dat hij dit verweer niet meer wenst te voeren. Ook ambtshalve zijn de rechtbank geen feiten of omstandigheden gebleken die aan de ontvankelijkheid van de officier van justitie in de vervolging in de weg staan, zodat de officier van justitie in de vervolging kan worden ontvangen.

BEWIJSMOTIVERING EN BEWEZENVERKLARING

ten aanzien van feit 1

Op 3 juni 2006 werden in de badkamer van de woning aan de Ristervoorde [huisnummer] te Spijkenisse de dode lichamen aangetroffen van - naar later bleek - de bewoner

[naam slachtoffer 1] en een Colombiaanse man genaamd [naam slachtoffer 2]. Gezien de staat waarin de lichamen verkeerden, moesten ze daar al enige tijd hebben gelegen. Het tijdstip van overlijden is vermoedelijk tussen vrijdag 26 mei 2006 22.30 uur en zaterdag

27 mei 2006. Sectie heeft uitgewezen dat beide mannen zijn doodgeschoten. Allebei zijn ze overleden als gevolg van één (pistool)schot door het hoofd. [naam slachtoffer 1] is daarnaast ook nog getroffen door een schampschot aan de achterkant van zijn hoofd.

[naam slachtoffer 1] heeft in de week voor zijn dood regelmatig telefonisch contact gehad met verdachte. Begin oktober 2006 werd verdachte, die op dat moment in Mexico verbleef, voor het eerst gehoord over zijn mogelijke betrokkenheid bij de dood van de beide slachtoffers. Hij gaf die betrokkenheid direct toe. Kort samengevat luidt zijn verhaal zoals hij dat tegen de politie en de rechtbank heeft verteld, als volgt.

In mei 2006 is hij naar Nederland gekomen met de bedoeling op te treden als tussenpersoon voor [naam slachtoffer 2] bij de verkoop van een partij cocaïne. Deze cocaïne was verborgen in rubber en moest eerst met behulp van alcohol met een hoog alcoholpercentage uit het rubber worden gehaald. [naam slachtoffer 2] was verantwoordelijk voor de uitvoering hiervan. Dit zogeheten “uitwassen” van de cocaïne ging moeizaam. In de week voor 26 mei 2006 liepen de spanningen tussen hem en [naam slachtoffer 2] op. Verdachte vond dat hij te lang moest wachten op zijn geld. Hij zag geen heil meer in de drugstransactie en wilde terug naar Mexico. In de avond van 26 mei 2006 besloot verdachte samen met een andere man naar de woning van [naam slachtoffer 1] te gaan, waar [naam slachtoffer 2] op dat moment verbleef, met de bedoeling [naam slachtoffer 2] te beroven van duizend euro, het geld voor een ticket naar Mexico. Hij wist niet dat zijn metgezel toen een geladen vuurwapen bij zich had. Verdachte droeg die avond sportschoenen van het merk Puma.

Toen [naam slachtoffer 2] de voordeur opende, schoot de man die met verdachte was meegekomen [naam slachtoffer 2] direct neer met een vuurwapen. De man liep vervolgens de woonkamer in en verdachte hoorde nog twee schoten. Hij liep ook de woonkamer in en zag [naam slachtoffer 1] dood op de bank liggen. De man hield het pistool tegen de borst van verdachte en vertelde hem dat als hij hierover zou praten hem hetzelfde zou overkomen. Ze doorzochten de woning en vonden in een kast het rubber met daarin de cocaïne. Toen zei de man dat verdachte moest helpen met het verslepen van de lichamen. Eerst sleepten ze samen [naam slachtoffer 2] vanuit de hal naar de badkamer. Vervolgens was het de beurt aan [naam slachtoffer 1]. Om hem naar de badkamer te kunnen slepen, moest eerst een bank worden verzet in de woonkamer. Na het verzetten van de bank zei verdachte tegen de man dat hij [naam slachtoffer 1] niet verder wilde slepen. De man sleepte vervolgens in zijn eentje [naam slachtoffer 1] naar de badkamer. Daarna maakten ze samen de woning schoon. Rond middernacht vertrokken ze uit de woning. Verdachte droeg een grote tas op zijn rug met daarin het rubber. De man droeg ook een paar tasjes met daarin goederen uit de woning.

Buiten verdachte zijn er geen personen gehoord die uit eigen waarneming iets verklaard hebben over wat zich in de woning aan de Ristervoorde heeft afgespeeld. Voorts heeft het in deze zaak verrichte uitgebreide technische onderzoek geen technisch bewijs opgeleverd dat antwoord geeft op de vraag wie verantwoordelijk is of zijn voor het drama aan de Ristervoorde. Dit betekent dat de rechtbank zware eisen stelt aan de betrouwbaarheid en de geloofwaardigheid van bovenstaand verhaal van verdachte.

Om een oordeel te kunnen vormen over die betrouwbaarheid en geloofwaardigheid heeft de rechtbank het verhaal van verdachte getoetst aan de uitkomsten van het tactische en technische onderzoek in deze zaak. Dit leidt tot de volgende conclusies:

1. De verklaring van verdachte over de reden van zijn komst naar Nederland, het met cocaïne geïmpregneerde rubber, het moeizame verloop van het proces om deze cocaïne eruit te halen en de oplopende spanningen tussen hem en [naam slachtoffer 2] als gevolg hiervan, is geloofwaardig.

Verdachte is op 17 mei 2006 vanuit Mexico naar Nederland vertrokken. In de week voor

26 mei 2006 zijn door de politie telefoongesprekken afgeluisterd die werden gevoerd door verdachte. Op 22 mei 2006 om 19:28 uur vertelt verdachte tegen een onbekend gebleven persoon dat “het ding dat wij eruit willen halen een beetje moeilijk gaat”. In een gesprek van 23 mei 2006 om 18:37 uur belt een onbekende man naar verdachte en zegt “dat hij weet waar hij het kan kopen”. Verdachte vraagt dan “ja…20 liter?”. Diezelfde avond om 18:43 uur belt verdachte naar een onbekende man die zegt “het is alcohol van 96%”. Verdachte antwoordt met “96% ja”.

In een gesprek op 24 mei 2006 om 23:20 uur klaagt verdachte tegen zijn vriendin in Mexico over [naam slachtoffer 2]. Verdachte zegt dat [naam slachtoffer 2] zijn verdiensten steeds verlaagt en dat “het”er laatst slecht is uitgekomen. Volgens verdachte heeft hij tegen [naam slachtoffer 2] gezegd dat dit niet zijn probleem is en dat hij moet verdienen wat afgesproken is toen hij naar Nederland kwam. [naam slachtoffer 2] wil hem echter geen geld geven als hijzelf niets verdient. In een gesprek op 26 mei 2006 om 16:41 uur zegt verdachte tegen [naam slachtoffer 2] dat “hij op “dat” (het geld) zit te wachten en dat hij dit niet begrijpt”.

hij in de periode van 26 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse

tezamen en in vereniging met een ander opzettelijk met voorbedachten rade een persoon genaamd [naam slachtoffer 1] van het leven heeft beroofd, immers hebben verdachte en zijn mededader opzettelijk en na kalm beraad en rustig overleg meermalen met een vuurwapen op die [naam slachtoffer 1] geschoten, tengevolge waarvan voornoemde [naam slachtoffer 1] is overleden

en

hij in de periode van 26 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse

tezamen en in vereniging met een ander opzettelijk een persoon genaamd

[naam slachtoffer 2] van het leven heeft beroofd, immers hebben verdachte en zijn mededader opzettelijk eenmaal met een vuurwapen op die [naam slachtoffer 2] geschoten, tengevolge waarvan voornoemde [naam slachtoffer 2] is overleden, welke vorenomschreven doodslag werd gevolgd van enig strafbaar feit, te weten diefstal van verdovende middelen en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden en gemakkelijk te maken;

en

hij in de periode van 26 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse

tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een hoeveelheid verdovende middelen, geheel of ten dele toebehorende aan een ander dan verdachte of zijn mededader, welke diefstal werd voorafgegaan van geweld

tegen die [naam slachtoffer 1] en [naam slachtoffer 2], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken welk geweld bestond uit het met een vuurwapen schieten op die [naam slachtoffer 1] en [naam slachtoffer 2], terwijl het feit de dood van die [naam slachtoffer 1] en [naam slachtoffer 2] tengevolge heeft gehad;

hij op 19 mei 2006 in Nederland tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, als bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet, ongeveer 3 à 4 kilo van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij die wet behorende lijst I, immers heeft verdachte opzettelijk drugs met zich meegevoerd

enhij in of omstreeks de periode van 01 mei 2006 tot en met 3 juni 2006 te Spijkenisse en elders in Nederland tezamen en in vereniging met een ander of anderen, opzettelijk aanwezig heeft gehad ongeveer 3 à 4 kilo van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I..

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

STRAFBAARHEID FEITEN

De bewezen feiten leveren op:

Medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, eerste lid onder A (oud) van de Opiumwet gegeven verbod

en

medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, eerste lid onder C (oud) van de Opiumwet gegeven verbod.

De feiten zijn strafbaar.

STRAFBAARHEID VERDACHTE

De raadsman heeft voor het geval de rechtbank tot een bewezenverklaring zal komen, aangevoerd dat verdachte heeft gehandeld in een toestand van psychische overmacht. Van verdachte kon niet worden verwacht anders te handelen dan hij heeft gedaan. Verdachte werd onder bedreiging van een vuurwapen gedwongen om de mededader te helpen met het verslepen van de lichamen en het schoonmaken van de woning. Bij weigering te voldoen aan de opdrachten van de mededader had verdachte het risico genomen dat de mededader ook hem zou doodschieten.

De lezing van verdachte dat hij niet anders kon handelen dan hij heeft gedaan, volgt de rechtbank niet. Volgens verdachte stond hij nog in de entree van de woning op het moment dat [naam slachtoffer 1] in de woonkamer werd doodgeschoten. Uit de 3D reconstructie blijkt duidelijk dat de schutter op dat moment niet te zien was vanuit de entree. Voor zover al sprake is geweest van een bedreiging met een vuurwapen, bestond die dreiging niet ten tijde van het schieten op [naam slachtoffer 1]. Verdachte had op dat moment een uitgelezen mogelijkheid om te vluchten, maar heeft die niet benut. Anders gezegd: er was destijds sprake van een (aanvaardbaar) handelingsalternatief. Daarbij overweegt de rechtbank dat verdachte zelf met een gewapende metgezel naar de woning is gegaan om een partij verdovende middelen te stelen en zich dus zelf in een mogelijk gewelddadige situatie heeft gebracht.

Het verweer faalt. Verdachte is strafbaar.

STRAFMOTIVERING

De straf die aan verdachte wordt opgelegd, is gegrond op de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn begaan en de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

Verdachte en zijn mededader zijn naar de woning van [naam slachtoffer 1] in Spijkenisse gegaan om een aantal kilo’s cocaïne te stelen. Vrijwel direct na het openen van de voordeur werd [naam slachtoffer 2] doodgeschoten door de mededader van verdachte. Vervolgens zijn verdachte en zijn mededader de woning binnen gegaan, waarna [naam slachtoffer 1] in de woonkamer onder vuur werd genomen. Hij werd daarbij niet gedood, maar liep een schampschot op aan zijn hoofd. Korte tijd later is [naam slachtoffer 1] in de badkamer alsnog op koelbloedige wijze vermoord. Hij werd van korte afstand door het hoofd geschoten. In de tijd die heeft gezeten tussen het schampschot in de woonkamer en het fatale schot in de badkamer moet [naam slachtoffer 1] doodsangsten hebben uitgestaan.

Bij deze gebeurtenissen is verdachte strafbaar betrokken geweest. Hij heeft zich samen met zijn mededader schuldig gemaakt aan moord en gekwalificeerde doodslag, twee van de zwaarste strafbare feiten die de Nederlandse samenleving kent. In hun zucht naar geld zijn verdachte en zijn mededader niets ontziend te werk gegaan. Ze wilden de 3 à 4 kilogram cocaïne die verdachte samen met [naam slachtoffer 1 had ingevoerd in Nederland, stelen. Om dat doel te bereiken hebben zij het leven van twee personen welbewust opgeofferd.

Met het plegen van deze feiten hebben verdachte en zijn mededader de slachtoffers het meest fundamentele recht dat er bestaat, namelijk het recht op leven, ontnomen. Daarnaast hebben zij immens verdriet en leed toegebracht aan de familie van de slachtoffers en moeten als gevolg van hun handelen de nog jonge kinderen van [naam slachtoffer 2] opgroeien zonder vader. Daarnaast betekenen deze delicten en de wijze waarop ze zijn uitgevoerd een schok voor de rechtsorde en versterken ze de in het algemeen al bestaande gevoelens van onveiligheid en angst in de samenleving.

Door cocaïne in te voeren heeft verdachte bovendien meegewerkt in de keten van de verspreiding van verdovende middelen. Harddrugs vormen een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid. Het gebruik van deze middelen heeft ernstige negatieve effecten op de gezondheid en het welbevinden van de gebruikers. Bovendien vindt een deel van de hier te lande bestaande criminaliteit direct dan wel indirect haar oorsprong in het gebruik van en de handel in verdovende middelen. De dood van beide slachtoffers is hiervan een schrijnend voorbeeld.

Alles overziende kan op het plegen van deze feiten niet anders worden gereageerd dan met het opleggen van een gevangenisstraf van aanzienlijke duur. De officier van justitie heeft een gevangenisstraf voor de duur van 24 jaar gevraagd. Hoewel een zware straf op zijn plaats is, ziet de rechtbank in de volgende omstandigheden aanleiding een lagere gevangenisstraf op te leggen.

Verdachte is niet degene geweest die geschoten heeft op de slachtoffers, in die zin is zijn rol kleiner dan die van de schutter. Daarnaast heeft verdachte gedeeltelijk openheid van zaken gegeven. Door zijn verklaringen is de zaak deels opgelost en is de nabestaanden duidelijk geworden wat er met de slachtoffers is gebeurd. Voorts heeft de rechtbank rekening gehouden met de jonge leeftijd van verdachte. Ten tijde van het plegen van de feiten was verdachte nog maar net meerderjarig. Als de feiten iets eerder zouden zijn gepleegd dan zou het minderjarigenstrafrecht mogelijk zijn toegepast. In dat geval zou de straf aanzienlijk lager zijn geweest.

Gelet op de ernst van de feiten hecht de rechtbank geen waarde aan de omstandigheid dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor strafbare feiten.

Alles afwegend komt de rechtbank tot de conclusie dat na te melden straf passend en geboden is.

VORDERINGEN BENADEELDE PARTIJEN

Vordering van [naam benadeelde partij 1]

Als benadeelde partij heeft zich in het geding gevoegd: [naam benadeelde partij 1, woonplaats, adres], terzake van feit 1. De benadeelde partij vordert vergoeding van materiële schade tot een bedrag van €18.675,96 en immateriële schade tot een bedrag van €10.000,=. De benadeelde partij vordert een voorschot van €10.000,=.

Nu is komen vast te staan dat aan de benadeelde partij als gevolg van het onder 1 bewezen verklaarde strafbare feit rechtstreeks schade is toegebracht en de gevorderde schadevergoe-ding tot na te noemen bedrag genoegzaam is onderbouwd, zal de vordering, ondanks de betwisting door de verdachte, tot een bedrag van €575,96 (uitvaartkosten ad €165,30, notariskosten ad €250,=, telefoonrekening ad €110,66 en schrijven diverse brieven belastingdienst ad €50,=) worden toegewezen.

De vordering van de benadeelde partij is voor het overige niet van zo eenvoudige aard, dat dit onderdeel van de vordering zich leent voor behande¬ling in dit strafgeding. De benadeelde partij zal daarin in zoverre niet ontvankelijk worden verklaard. Dit deel van de vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aange¬bracht.

Nu de vordering van de benadeelde partij deels zal worden toegewezen, zal de verdachte worden veroordeeld in de kosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

Vordering van [naam benadeelde partij 2]

Als benadeelde partij heeft zich in het geding gevoegd: [naam benadeelde partij 2, woonplaats, adres], terzake van feit 1. De benadeelde partij vordert vergoeding van schade tot een bedrag van totaal (in Colombiaanse pesos) $581.346.000, te weten onkosten vervoer stoffelijk overschot ad $11.000.000, representatiekosten en juridisch advies ad $20.000.000, loonderving ad $88.646.400 en morele schade ad $461.700.00.

De vordering van de benadeelde partij is niet van zo eenvoudige aard, dat die vordering zich leent voor behande¬ling in dit strafgeding. De benadeelde partij zal daarin niet ontvankelijk worden verklaard. De vordering kan slechts bij de burgerlijke rechter worden aange¬bracht.

Nu de benadeelde partij niet-ontvankelijk zal worden verklaard, zal de benadeelde partij worden veroordeeld in de kosten door de verdachte ter verdediging van de vordering gemaakt, tot op heden begroot op nihil.

TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN

Behalve op de reeds genoemde artikelen, is gelet op de artikelen 47, 55, 57, 288, 289, 310 en 312 van het Wetboek van Strafrecht en artikel 10 van de Opiumwet.