Europees Verdrag inzake de schadeloosstelling van slachtoffers van geweldmisdrijven
Artikel 2
Geldend
Geldend vanaf 01-02-1988
- Redactionele toelichting
Dit artikel is gecorrigeerd via een rectificatie (Trb. 1987, 187).
- Bronpublicatie:
24-11-1983, Trb. 1984, 2 (uitgifte: 05-01-1984, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Inwerkingtreding
01-02-1988
- Bronpublicatie inwerkingtreding:
30-11-1987, Trb. 1987, 187 (uitgifte: 30-11-1987, kamerstukken/regelingnummer: -)
- Vakgebied(en)
Internationaal publiekrecht / Verdragenrecht
Internationaal strafrecht / Algemeen
Strafprocesrecht / Algemeen
1.
Wanneer schadeloosstelling niet volledig uit andere bron kan worden verzekerd, draagt de Staat bij aan de schadeloosstelling:
- a.
van hen die ernstig lichamelijk letsel of nadeel voor hun gezondheid hebben ondervonden als rechtstreeks gevolg van een opzettelijk geweldmisdrijf;
- b.
van nabestaanden die ten laste kwamen van personen die tengevolge van een dergelijk misdrijf zijn overleden.
2.
In de bovenvermelde gevallen wordt schadeloosstelling toegekend zelfs indien de dader niet kan worden vervolgd of gestraft.