Inleiding

Het antwoord op de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing werd aanvankelijk, althans tot 2005, in de doctrine op gelijke wijze beantwoord als de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende fusie. Enerzijds was er een stroming die uitging van de veronderstelling dat grensoverschrijdende splitsing niet mogelijk was, anderzijds was er een stroming die uitging van de veronderstelling dat grensoverschrijdende splitsing wel mogelijk was. Net als bij grensoverschrijdende fusie, kan een jaar aangewezen worden dat een keerpunt markeert wat betreft de beantwoording van de vraag naar de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing. Wat betreft de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende fusie kan het jaar 2004 (wat betreft het van kracht worden van de SE-Verordening voor de grensoverschrijdende fusie van naamloze vennootschappen waarbij een SE wordt gevormd) en het jaar 2005 (wat betreft het Sevic-arrest van het Hof van Justitie van de EG) worden gezien als het keerpunt, wat betreft de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing kan naar mijn mening 2005 worden gezien als het keerpunt. In dat jaar deed het Hof van Justitie van de EG uitspraak in het Sevic-arrest en de overwegingen uit dat arrest gelden mijn inziens ook voor grensoverschrijdende splitsing. In het vervolg zal ik in paragraaf 4.3.3.1. de visies ten aanzien van de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing uiteenzetten, zoals die bestonden voordat het Hof van Justitie uitspraak deed in het Sevic-arrest. In paragraaf 4.3.3.2. zal ik de visies ten aanzien van de toelaatbaarheid van grensoverschrijdende splitsing behandelen, zoals die bestaan nadat het Hof van Justitie van de EG uitspraak deed in het Sevic-arrest.